140 resultaten.
de digitale natuur
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.024 het zakdoek grijpen
voor verslikkers
is niet overbodig
overal staan venster
op de uitkijk
beeldschermen
trekken wereldwijd
de nacht in
knettergekke monden
kauwen alsmaar
valken zijn binnen
met hun zware haaksnavel
en gekromde,
sterke klauwen
klimmen ze uit het beeld
op het voetpad
zijn ze virtuoos
in hun moedertaal
roepen…
- Vissen -
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 465 Vissen,
ze zwemmen
soms saai in het water..zoals de doornhaai
soms kleurrijk en soms onopgemerkt
zonder zwemles,
halen ze adem met hun kieuwen
Vissen,
ze kauwen
en kijken raar als ze slapen
of ze zijn blind in het water
..ze slijten hun leven als gewervelde dieren
zijn groter, trotser en interessanter als mieren
Ze geloven niet in…
Om jou
gedicht
3.0 met 9 stemmen 24.188 Het kind wurgt een kauw
Vingers zijn er om te graaien
Het puin glinstert van de dauw
Het duin staat in lichtelaaie
De uren jagen op elkaar
De dagen korten in elk seizoen
De weken halen elkaar in
De maanden verwelken
Het jaar is minder dan een vlinder
Minder dan de spin die 's avonds
Hoop geeft en 's ochtends rouw *)
Alom dit alles alleen…
daarna is alles gebleven
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 261 zij stond er vaak
koeien vulden het landschap
en in de verte lag de stilte, net achter
de oude gracht
een kauw schreeuwde rauw
naar het schemerend boerenland
het deed haar beven
het voelde als sterven
moeizaam draaide ze zich om
stak de lampen aan
en in het licht
om haar heen kwamen zij:
de dreigingen, het verwijten
zijn vlugge…
Aap af
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 405 Stap één was zelf maken van vuur
daarna dat beheerst leren opstoken
om voor vlotter vertering te koken
basis voor de eerste structuur
We spraken af tot vertrouwen
wie waar wanneer met wat klaar stond
om niet steeds te hoeven blijven kauwen
zo kregen huishoudens vaste grond
Veel energie ging in uitstel steken
afzien straks staan thuis…
Fado aan de Lima
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Bij de brug onder de Tuin
der Dichters zit ik te kauwen
op de wereld zoals ze is
Ik zie de mensen gaan
jong, moe of roekeloos
de beschermheilige tartend
die aan de binnenspiegel bungelt
Laat in de avond lopen ze in de berm
met bagage of sprokkelhout
op hun hoofd, kruizen om hun nek
op de schouders van hun ziel
en als hangers in de kledingkast…
Pluimagehommage
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.496 Grijp het lokfluitje, stem hem ferm
verleidt het trekdier met luidjes zacht
schenk de migrant je kermende jacht
tot je bedolven bent onder een zwerm
Blaas op het tuitje maar kauw geen noten
want je blijft achter buiten zacht-te veren
het ganse feest zal langs je hene migreren
zonder ooit te zijn beschoten
Werp dan niet plots een…
vloeibaar goud
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.496 rubberen slang tussen zijn metalen lippen
ademt solderend gas in keel en longen binnen
zijn mond smeedt stof en zand
nu is mijn vaders loden hoofd gezonken
in opgestoken kussenslopen
als vloeibaar goud in koningswater opgelost
zijn tinnen schilfers strooit hij op de vloer
ik kon je val niet breken vader
kauw…
Uit zicht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 213 Wanneer de zwarte merel zingt
het roodborstje de dag uitzwaait
de leeuwerik weer kronkel wormen vindt
en de gaai weer op haar vlaams graait
twee opgewonden spechten onder bomen dansen
groepen kauwen het grauwe asfalt bezitten
groenlingen massaal schreeuwen om herkansen
en bosjes sneeuwklokjes niet meer witten
als het zonnetje zich aarzelend…
Klink, klonk, geklonken
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 197 Ik ween om CDA’ers die in groot vertrouwen
Ooit geloofden in hun leiders te Den Haag
Bleef het toch stil bij een benauwde vraag
Dan konden zij devoot de handen vouwen
waarvan ze nu nerveus de vingernagels kauwen
Ik hoor en zie ze knarsetanden; dof geklaag
tot hard gemopper, vloekjes en gedonderjaag
Hese kelen: grauwen, snauwen, huilend rouwen…
Vader
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 462 Hij ziet mij kauwen
op crackers,
die hij achterliet,
die hij kocht bij de Aldi.
Al die dingen
ziet hij me doen,
zittend op zijn stoel
in die tuin,
onder zijn pet.
Op vakantie
was hij een keer
dichtbij in de bergen.
Hij wilde er vast even uit,
weg uit die keuken.
…
Van eijen en ouauwen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 85 Met ~ou~ en ~au~ is het geen haartje beter:
een vogelkooitje heet ook wel een kouw,
maar ’t beestje dat er in zit is een kauw.
Zie aan, hier is de chaos nog completer.
Mij zou het heel wat minder kopzorg geven
als er per soort één versie wordt geschreven.…
Tuinfantasie - 9e tafereel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 92 En zo begint het feest van voor af aan:
De egeltjes die weer van geestdrift blaken,
de veldmuis komt ook uit haar hol vandaan
en kauwen die heel opgewonden raken.
Een ekster plundert nesten, onverdroten,
terwijl een gaai pikt in vergane noten.…
Lenteverlangen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 186 naar
zachte en zoete geuren
die mij hoop geven
en levenskracht
ik verlang naar
de eerste zonnestraal
die de natuur met
warmte overspoelt
naar een hemel
helder en klaar
die mij ’s morgens
blij begroet
waar eens een veld
vol maïs stond
ligt dor en grijs
een stoppelveld
toen voor de winter
er de najaarszonne blonk
zijn alleen kauwen…
In de tuin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 In de tuin staan duizend gerechten
Als fruit en dood dier op hun eigen schavot
Aan bomen
Hangt blad dat het kauwen ontkomt
In bomen
Wachten gitzwarte vogels
In de tuin staan ook duizenden stoelen
Zachte zitting de ruggen in zwijgend gelid
Alles onverwacht stil na dat alwilde spel
In de tuin liggen greppels gegraven
Rokende hulzen…
DONKERSTE HERFSTDAGEN
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 139 In de donkerste herfstdagen
met miezerige regenvlagen
liggen landerijen verdronken
onder een hemel van loodgrijs
en zwart van kauwen gekrijs
als zij hun brood hebben gevonden
’s middags een bleke zonnestraal
dringt door het keukenraam
herfstanemonen hangen in stervenspijn
langs het drassige gazongras
staat een grote waterplas
Die…
Amandelijs
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.152 Ik kon als kleuter Kees geen korstjes kauwen
en kreeg de krengen zelden door mijn keel
Mijn moeder was zo'n vrouw als vele vrouwen,
raapte ze van de grond en zei in vredesnaam nooit veel.…
Framboosje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 308 hoe jij mij tussen eerste en laatste letter
streelt als ik jouw troetelnaam prevel en
nadien luister
hoe het zwijgen is als jij rond, zo zacht
in al weerklinkt, die zo de stilte tovert
van mijn lippen
hoe ik nadien als ik in jou aan het water
waar ik me verlies, op deze brede oever
kringen in het riet kauw
hoe ik mijmer, alsmaar onveranderd…
Zo maar een dag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 265 en de wind als gezelschap
bekijk ik de voorbij drijvende wolken
ik zie van die grote witte
en iets donkere donderwolkjes
er tussen, ze nemen vormen aan
ze gaan leven, voor mijn ogen
een glimlach kleurt mijn wangen
als ik vliegtuigstrepen er
een kus zie vormen
kruisjes in de lucht
meeuwen vliegen hoog
in mijn mond een grassprietje
ik kauw…
SPIJS VOOR STRIJD
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 85 Romes wachtend arena 's
hebben 's avonds
in hun stenen kelderkamers
lange rijen tafels
waarover schaduwen
uit fakkels en olielampen
wild soms traag heen en weer dansen
de zwaardvechters van morgen
eten en drinken zich propvol
genieten allemaal met smaak
kauwen en slokken gulzig
brullen grove grappen
uiten speelse dreigementen
vergeten…
Herstel
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 936 Mijn nieuwe buren hebben hoeven
Met grote ogen kijken ze mij aan
Hun hoofden grazen in een stille cadans
De herfst krijgt met hun hulp een buitenkans
Intussen is mijn heg gans kaal gegeten
tussen de bomen gloort thans de horizon
in de verte kauwen hooglanders op de bosrand
mijn huis staat nu in psychisch vaderland
rust valt versterkend…
Teder zwijgen?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 97 mensen in ogenschijn veranderen,
glimlachen naar littekens onderhuids,
de tijd is de vernieler
en bewaarder tegelijk
de bittere pil laat zich kauwen
tot het klokhuis van vertier
de laatste beet toont de
granieten tanden van de verrader.…
De Notre-Dame van Parijs
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 21 De Notre-Dame is best wel oud: al zal ze heel misschien
Parijs nog eens begraven, dat haar geboorte heeft gezien;
maar na eeuwen zal de Tijd zoals een wolf dreigt bij een stier
toch haar zware lijf terug doen deinzen, elke stalen spier
en pees verdraaien, met een stompe tand helaas gaan knauwen
aan de oude stenen botten en er tergend traag op kauwen…
De troost
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 86 De troost die ik vind
In de geluiden van de natuur
Zijn echte vrienden
Vogels die fluiten
Bewegingen van wat natuurlijk leeft
Daar hou ik van
ze maken mijn geluk
hun levenslied
Ze groeten ‘s morgens vroeg
Zijn altijd een beetje genezend
De kauwen gaan nu gaan slapen
In het bosje
Vaak met een eresaluut
Zonder deze helden
Zou ik veerkommeren…
't Is lang geleden (9)
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.002 . - En niemendal
Beviel hem dat zoethout; 't leek wel een stal;
Dat kauwen op zoethout deed zelfs geen beest.
Maar dan deed meester toch een mooi verhaal
Van jacht op leeuw en wolf en 't wilde zwijn;
- En langs de muur schoof stil een zonnestraal; -
Van verre landen, waar nog rovers zijn.
Op straat geklets van emmers.…
Maandagmorgen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 531 steekt uit boven de schaduw van het Kruytschip
dit is het Leiden waar ik zo van houd
het Park heeft buiten mij nog geen bezoekers
ik hoor mijn voetstappen op de bevroren grond
een zonnestraal strijkt tussen de gebouwen
tot hij blijft rusten op mijn kleine zwarte hond
een merel scharrelt zoekend in de struiken
en van een tak bekijkt een kauw…
Kana
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 435 De kauw die mij groet -
hij is als je goed kijkt
niet zwart maar rijk
geschakeerd in grijs
in zwart in streepjes wit.
ZONNELEEN
De sequenties van Amos Kurzweil 31…
Wat ruist er..?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 448 Geen koekoek of een springmatras
En ook geen kauw of vlinderdas
Ik werp het antwoord in uw schoot
Het is.. het is.. de fluisterboot!…
Wanneer wij kerstfeest vieren
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.867 het rond
zitten wij ons als beesten vol te vreten
en maken alles weer veel te bont
Wanneer wij ons warmen aan het vuur
sterven er ergens mensen van de kou
lopen er kinderen als wezen over straat
geen mens die ze zegt ; ik hou van jou
Wanneer bij ons het eten op tafel dampt
komen ergens op de wereld mensen om
geen droge korst om op te kauwen…
Carnavalstijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 233 Ik ben ziek en daardoor heb ik zeeën
tijd om ook nog mezen, kauwen,
eksters, merels, hordes spreeuwen
en tortelduiven te aanschouwen.
Ziektetijd is toeval,
mijn baas noemt het uitval,
hoe dan ook griepaanval,
(dedjú,)
tis wel net carnaval.…