6366 resultaten.
ONBEWUSTE AVOND
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.288 zo hartstochtelik een vlam
zich toewaarts als dees' rode beuk
Van 't gipsen beeld dat tans in de schaduw staat
- alleen een gipsen garve gaart schuine scherven nog van 't schaarse
licht -
valt een kleine rust maar op het jonge paar dat voorbij schuift
mij dinggesloten en vervreemd
Zo nu de kiezel…
Ragfijne relativiteit
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 134 Werp een kiezel in mijn vijver en geruisloos
haast onzichtbaar over water
trekt zijn kring
slechts één merel zingt
en de wind
speelt zacht met wilgenbladeren maar
de kleine vlinder
vredig rustend aan de rand
fladdert weg.…
Fossil Rose
netgedicht
2.0 met 30 stemmen 1.893 't Vermaak en de gein
Bij intimiteit
Lijven laaf
Hier en nu
Sexy 'n braaf
Tot de nacht onder sterren
Zacht kreunt van genot
De liefde
Wederzijds
Goed geaard
*Vrij naar: Bernlef; KIEZEL EN TRAAN gedichten Querido…
Onverlichte oevers
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 249 De schaduw die ik werp
als eieren over kiezels die
voor een deel de avond stuurt
en niet mijn bereik vergroot,
vervreemding van licht en donker
verwekt een karikatuur van een
pad naar een vers gedolven graf
passend naar mijn schaduwlengte
voor mij alleen een wereld waaruit de
bodem is geslagen, houten kruizen
gezaagd uit de herinneringen…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 121 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
Het Nederlandse staatstoneel
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 731 Het nationale schouwtoneel: komedie!
De lach vergaat, want Nederlands regering
verandert zo een blijspel in tragedie.
Het rijkstoneel: wat zal er overblijven
met als voornaamste rol privatisering?
- Een staatsstuk zonder overheidsbedrijven.…
" Commedia del mondo "
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 576 Omdat we blijven lachen,
gelaten huilen we tuiten,
vallen er gaten in harten en
gezichten, verscholen
achter maskers in een
strak mimme, biggelen
tranen over de wangen
van de tijd,gesoufleerd
in een dramatisch slot,
uitgebeeld in een
onvoorspelbare acte
van een geënsceneerde
remedie, is de juiste plot
in deze wereldse komedie
nog…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
indruk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.054 ik keilde de kiezel
stuiterend over het water
nimmer van een zonde bewust
later kwamen de kringen
verweten mij de eerste steen
die ik onnozel had geworpen
de oever en de overkant
kwamen even ver
en tot bedaren
ik stond daar
na te genieten
op zoek naar een plattere steen…
knarsgenot
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 459 kiezels zijn te gek
om bloemrijk vervuld
nazomers te betreden
niets gaat er
werkelijk niets
boven zwijgen
en dan wandelen
over het slingerpad
langs de amstel
elke stap die je zet
hoor je jezelf knarsen
niets hoef je te doen
dan het in lucht verheffen
en laten dalen van je schoen…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
BEDSCENES: KOMEDIE SPELEN
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 333 Herkenbaarheid
is de basis
van emotie
van een lach
met soms
een onderliggende traan
Maar onontkoombaar
blijft de gedachte
aan de eeuwigdurende
onoverbrugbaarheid van de sexen
maar ook de gemeende felheid van de exen!…
als de storm luwt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 165 ze is niet echt op zoek naar zichzelf
het lijkt alleen maar zo wanneer
ze straatlantaarns vervangt door bomen
cement ruilt voor kiezel
zich een merel op het dak droomt
die voor haar fluiten zal
enkel hij mag haar doorbreken
het zal haar stilte zijn
ze doet ermee wat ze wil
de merel ook
ze zoekt zichzelf niet
ze zoekt haar stilte…
Het verbond ( M.S. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Ik brak het niet. Vandaag.
De stilte voor en in jou.
Jij, van wie ik houd...
we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros
onder takken van zomerbomen.
We roken de bloesem
snoven nieuwe vruchtbaarheid.
Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt
voor juiste en zuivere inspiratie!
We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels.
En de…
R.W.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zijn naam
licht en broos
koesterende omarming
zijn leven
aangeraakt en kil
staat op een kier
hoe veel ziet hij
in het donker
wie blijft achter in de leegte
wie bevrijdt de
gekooide nacht draagt
het licht op handen
hij balanceert op een
gebroken toverdraad
zijn lichaam in de sneeuw…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 opnieuw valt er sneeuw
mijn hoofd lijkt
doorzichtig als glas
alles is zo helder
en toch
denk ik aan niks
herinneringen
wat zijn dat eigenlijk
zijn ze echt?
als alles wit is
vallen de
verschillen weg…
Van jaar tot jaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 126 eindeloos kabaal de stilte verstomt
Voor iedereen hebben we goede wensen
Veel geluk en gezondheid voor een heel Nieuwjaar
We gaan ons aan oliebollen en bitterballen verpensen
En nemen afscheid tot het volgend jaar
Zolang zal dan het aftellen weer duren
Zien wij elkaar bijna niet meer
Praten nauwelijks met vriend of buren
En dan begint de hele komedie…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Bollenveld
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 122 Met blote voeten
in een bollenveld,
slijk onder de nagels
en kleine kiezels
tussen de tenen,
als steken in zijn hart.
Hij plande ooit een bloemenveld,
groot en kleurrijk,
werelds als de vuren
van Olympia tot Barcelona,
maar loopt vandaag,
als alle dagen,
met blote voeten in een modderig bollenveld.…
Licht glooiend
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 85 In geritsel van herkenning
Langs onbetreden paden
Damp van vervlogen kiezels
In aan te hechten aarde
De flonkerende bedding
Van schaduw en licht
Over melkwegen en achterstallig
Gerucht van deinende oersoep
Kan ik Hemellucht omarmen
Me aan eigen honger verwarmen
In mooiheid, lichtvoetig
In grijste van ogen…
Krachtig ingebed
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 404 Ik ben de stem uit rots
en volhardt mijn taak
als onzichtbaar wezen
in eenvoud en gevoel
trek ik mijn leven
één geworden met
wind en water door het
landschap van verdriet
en hoop tussen kiezels
in schaduw over land
vergroei ik in de echo
van lichtend windgezang
tot in de kern van hart
waar thans mijn toevlucht is.…
Winterslaap
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.359 Ergens breekt de hemel het ijs
zo stil de dode bomen turen
en de kiezels zinken in de
kussende sneeuw.
Schaduwen slapen onder de naakte maan,
dromerige volte.
Zie het licht schateren van vredigheid
tussen de jaloezieën zinken gedachten
naar de bodem van een witte winternacht.…
Buiten
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 660 De kiezels rollen verder,
Tijdens de gedachten.
Diep verzonken in fantasieën,
Over lange kille nachten.
Bomen knarsen zachtjes,
Door toedoen van de wind,
Ineens word ik ingehaald,
Door een vrolijk zingend kind.
Alleen hier in het park vandaag,
Weet je wat het is?
Ik zou je graag vertellen,
Hoeveel ik je nu mis...…
Van opzij
gedicht
2.0 met 19 stemmen 9.373 .
----------------------------
uit: 'Kiezel en traan', 2004…
ontelbaar
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 389 laat maar
ik wil niets meer bezitten
dan de kiezels die ik uit eenzaamheid
raap
langs een veelvoud van
rivieren, onzichtbaar
voor hen met dode gezichten
niet dichter dan
jij
al weg
voor stilte in mij
vloeit
en dichtklapt tot gevels
met luiken gesloten
zoals mijn woorden die ik tel
en bevochtig
wanneer uit de dakgoot…