4655 resultaten.
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Antarctica
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.126 rode gloed in de horizon
zeevaarders zeilden in de ochtendzon
deden nevelige verslagen van land in zicht
tuurden voortdurend naar je glinsterend licht
maar de sfeer werd grimmiger
modernere boten meerden aan
en iedereen weet hoe het je verder is vergaan
je ijskappen smolten, een nieuw station verscheen
de wetenschap zegevierde
en je rode…
Vervagend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 217 Sluipend door en over elkaar
geven elkander geen ruimte
vormen zacht licht van de dag
om tot nevelige schemer
tussen verduisterend eikenhout
tot nacht elk zicht ontneemt.…
Nevel over de hei
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 Na duister in het prille ochtendgloren
als stilte van de nacht nog hoorbaar klinkt
schuchter in naaldhout de eerste vogel zingt
geen menselijke verstoring is te horen
vormt zich als sluier de nevel over ’t veld
stil verhullend wat zich afspeelt op de heide
als verhelderend licht het zicht verspreidde
en ieder door het schouwspel staat versteld…
nabij zijn
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 605 het weten
vaak zonder wind of tederheid
of het stille van
poëzie
waarin het leven weer terugkeert
na het groeten van het wentelkind…
Nieuwe koers
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 407 Een rood vurige gloed
die mijn avond voedt
is jouw souvenir
wat liefdevol groet.
Door gespiegeld te spreken
doet mij verlicht leven
bij de dageraad
in druppel nevel.…
De geur van de gloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Jij op je balkon
met een herinnering
een mooie herinnering
een mooie avond, stilte
jij op het balkon, ik in de kamer
schemerende nevels een gloed
over de stad, zoals toen
je wakker werd uit de roes
verkleumd en klam
een paar mannen nog
aan het vissen, de geur
van de wijde kleine wereld
van grondmist, die sfeer
die zomaar…
Een zeemeeuw vloog
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 425 onverwacht in mij
vond ik jou
en luchten vol licht
ik wil de dag achterna
dichtbij de kust
zomaar wat dromen
over geluk
het wordt later
ver van de stad
en op het strand
vegen witte wolken
de stilte bij elkaar
golven groeten
ook een kind
met een zoen
in haar wijde haar
net op dat moment
verdwijnt het zicht
en ik besef
dat…
Ochtendgloren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 86 Een sluierdeken verbergt de opkomende zon
met uitrustende koeien die het nevel sieren
als bergtoppen over het weiland.
Kijkend naar de horizon ontwaakt het leven
door paarden die in silhouet grazen
met een groet van een hardloper als passant.…
Mijn betere ik
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 80 We voeren dezelfde strijd
jij en ik
we houden elkaar vast
ik jou en jij mij
en we beseffen allebei
wat niemand weten kan
ik zoek mijn betere ik
omdat jij zegt dat
dat het beste is
de woede die ik voelen kan
jij vindt dat niet oké
jouw pijn is meer dan
ik kan dragen
als niet zo lang geleden
woedt er die onmacht weer
mijn kracht…
OCHTENDDAUW
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen 1.069 Mistend nevel in de ochtendgloren
maakt het zicht wat minder scherp
turend staar ik in dat grijs gordijn
waar ik eventjes mijn blik op werp.
Zie daar dan de eerste zonnestralen
voel de warmte op mijn huid
'k wil de hele dag genieten
ik waan mij weer een zomerbruid.…
Vluchtend zand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Geen goudkleurige akkers
met bloemgele korenaren
maar diepgebogen spijt
toen ’t spreken mij nog toebehoorde
in talen wereldwijds
het gezucht van falende duinen
en ’t zicht dat gelauwerd en tijdloos
de afstanden schiep werpt nu
stroken nevels met aan de randen
het stoffige vluchtend zand
zelfs het water krijt strepen
aan de horizon en…
Niet wetend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 109 Gesluierd ontwaakt de dag
- zacht en half onzichtbaar -
bewegingen dommelen nog
laten duiven dagdromen
De nevel verpakt in flarden
de waarheid van deze morgen
dempt genadig de gebeurtenissen
die ik zo moeizaam verdraag
De mist ontneemt mij het zicht
op de gevolgen van de nacht
ik erken de wijze waas als baas
en slip dankbaar in deze dekmantel…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
onmetelijk
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 793 laat me zijn
van ster tot ster
van zon naar maan
het strand in onze wereld
waar stilte ons omsluit
als eeuwige, zachte nevel
laat me zijn
van golf tot wolk
van zicht naar zee
de wind in het deinen
waar ik mijn ziel leg
in samenvloeiende lijnen
zo vrij en traag
in vol verlangen
het ritme vinden
laat me strelen
jouw duizend oceanen…
Onheilspellend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 534 het gehuil is niet van de lucht
maar dringt door tot op het bot
grijze nevel nadert de grote stad
spreidt zich uit met diepe zucht
onheilspellend schijnt het dwaallicht
tikt een rijs zachtjes tegen een zerk
klinkt geritsel van bladeren dichterbij
daar gehoor het overneemt van 't zicht
penetrant de geur van vergetelheid
onder de voet gelopen…
uit: getuigenis van een vriend (2)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 345 alvorens ik vlucht
naar het onvermogen van het zicht…
langzaam sluiert mist
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 505 de zon is weg
de helderheid verdwenen
nevels stijgen op
in kilte langs je benen
voelt klamheid komen
nog heb je zicht
maar langzaam sluiert
mist de wereld dicht
geluiden zijn
niet meer te duiden
verstikkend is de stilte
om je heen gewikkeld
kou vertraagt
maar onversaagd
sprankt hoop
heel diep van binnen
ik wist dat je het…
In't voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.069 ik kom even voorbij
om ieder gedag te zeggen
ben nog steeds onderweg
om mijn ziel te verplaatsen
en elders een nieuwe zaligheid
aan te leggen
de einder komt in zicht
mijn hart ontwaart nieuw licht
schouders dragen
de laatste lasten
*
wilde dit melden
mocht je mogelijk
in vragend duister tasten
ik kwam voorbij
om te groeten…
hoe een merel je bezong
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 553 je klaarde op
uit de mist je ogen
stralend in vermogen
weer licht te branden
in benauwend zicht
je warmde zacht
in lage zon
en uit de wind verkende
je de lente ik hoorde
hoe een merel je bezong
ik liep je tegemoet
zelfs in het tegenlicht
herkende ik je groet
je groende gras
alsof het ochtend was
heb je hand gevat
en zonder…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 510 Geruiloos zweeft de nevel
Over het koele meer
In de koude ochtend
Gehuld in mystiek
De kleur is niet te lezen
In de eerste zonlichtstralen
Lost de nevel langzaam op
Schaduwen worden zichtbaar
Geruisloos zweeft de nevel
Terug naar het onaantastbare
De avond maakt zich op
Om de aarde te laten slapen
Geruisloos sluit de nevel
De avond…
Nevelen...
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 819 De ochtendgloed laat zijn nevel strelen
langs het gebladerte van de bomen
In het prille zonnelicht ontwaakt de dag
Vogels zingen hun lied gehuld in dromen
Zacht streept het gouden ochtendlicht
in wazige verten over het koele meer
De aarde laat zich kussen door de zon
en de warmte streelt het land telkens weer
De ochtendgloed laat zich gloeien…
Nevel
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 686 Schimmige nevel boven zand
dempt het geluid van verheven gangen
op het door mens verlaten strand
stilt mijn drang naar ongeremd verlangen
Op de grens van zee en land
glanzende manen als met parels behangen
vloeit schuim als grof geweven kant
word ik door rijkdom bevangen…
Als nevel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 319 Zij heeft haar vleugels afgeworpen
vliegensvlug en bezweek in zijn gelaat
Het licht dat zout uit haar ogen spoelde
kraakt vanmorgen hem uit slaap
Lang is geboren ademloos gebleven
in volle hevigheid kwam zij thuis
Hoe kan vrijheid zo bevangend zijn
als nevel op ruiten eens liefde las?…
nevel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 451 in kille winterrust
nevelt de hemel
begrenzend over de wereld
stil en statig staan
daar sparren
hun toppen zijn uitgeveegd
door kille grijsheid
tussen de rijzende stammen
is het mistige niets
van de winter…
nevel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 521 in een woordeloos verdriet
zijn de tranen opgedroogd
tot een woordeloos geheim
de jaren vervagen
alsof ze niet waren
in de nevel
van een mistig niets
slechts de moeite
verwoordt
het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Niet als met nevelen...
poëzie
2.0 met 69 stemmen 18.404 Niet als met nevelen
De morgenzonne,
Schoon baan zich brekend,
Nog felle kamp voert,
Ook niet, als blindend
Van hoge hemel
Des middags glansen
Op de aarde stralen;
Maar, als aan d'avond
De moegestredene,
Niet strijdendsmoede,
Ter gulden kim daalt,
Dan viert de schepping
Haar schoonste zege,
En bloemengeuren
En vogelkoren
En dankbre…
nevelig
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 147 de wereld bekijkend
door soepogen
loop ik met m’n
chagrijnige hond
klam kleumend
langs ’t natte water
waar treurende wilgen
troosteloos tranen
over lange droeve wimpers…
nevelen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 199 terugblikkend
vanzelfsprekend
en herkenbaar
het voorbije pad
vooruitkijkend
blijkt de route in
nevelen gehuld…
Nevel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Nevel hangt tussen de heuvels
vaag zie je sterren in de nacht.
Met ogen die aan duisternis wennen
omdat ze geen zonlicht willen kennen.
Je ziel is net zo donker als de nacht
de schaduw heeft je in zijn macht.
In je binnenste mag niemand kijken
je eenzaamheid zal niemand merken.…