238 resultaten.
Belendend vergezicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 uit gelijkenis gehouwen,
zo dagelijks als brood
slechts in onvoltooid
te onderscheiden
toen en nu, dubbelsterren,
de sleet van vele dagen
het onaangeroerde
voegt zich naar
het late middaguur
de stilte is hardhorend
en de tijd in verlenging
nochtans het onafwendbare
een stukje dichterbij
in dagen erna,
randen van slaap,
ontkennen…
Pieter Jelles Troelstra
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 217 De mens, die machteloze mensen,
in de onvoltooid verleden tijd,
zijn woord en leven gaf.
De man, die sprakeloze mensen,
leerde spreken.
Die grote Friese dichter,
die over grenzen heen kon kijken,
spreekt ook vandaag tot ons.
Kom samen naar hem luisteren,
wanneer zijn standbeeld,
ons de toekomst laat zien.…
Vriend van de wolf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 Vrijmoedige wandelaars slenteren
over het slingerende zandpad
vol bont gekleurde bladeren
in vroege verte zien zij het herfstkind
alleen met zijn onvoltooide schoonheid
de wildernis op zijn jonge gezicht
op zoek is hij naar zijn enige vriend
de onvolwassen wolf die met hem speelt
en alle nare kinderdromen deelt in stilte.…
De Verborgene
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 965 verleden
hij was koning - ongezien
voor mij een nieuwe God misschien
Zag er zijn handen
in het donker
eens zo leeg
hij had geen zorgen
onvoltooid was er de God
die er mijn aanblik had gezien…
Verlies
netgedicht
4.0 met 43 stemmen 3.381 Zo sta ik
in de tussenwereld
van het heden,
met achter mij
jouw onvoltooid verleden
en ver vooruit
mijn toekomst
die zich
achter alle tijd bevindt.…
weersomslag
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.964 we groeien uit elkaar
was toch ook een beetje eng
die afhankelijkheid van een paar
ik koester je steeds meer
in onvoltooid verleden tijd
met de kleuren van je haar…
mijn school
netgedicht
3.0 met 57 stemmen 2.854 het was een oude school, ramen waren hoog
de schaduw van de meester boog zich in een kring
voorover in de glinstering van het oude stof
wij kinderen zongen in onze Friese taal
als herkenning bij het uitzicht van het raam
kinderstappen in uitgesleten marmer
als kind in een onvoltooide tijd
waarin niets is verloren gegaan wat ik leerde…
Een brug te ver?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.066 in dit eindeloos coma regeert de utopie. de
verkenning onvoltooid. de top onbereikbaar.
de afstand onmetelijk. de val onvermijdelijk!…
Heb het hart
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 842 Groots in dadendrang
Maakt iedereen elkaar bang
Gevoel schreeuwt om vergelden
Ratio hoort men nog zelden
Verloren, tegenwoordigheid van geest
Onvoltooide haat is wat men leest
Open groots het hart
Aanvaard verdrietig 's werelds smart
Besef dat alleen door vergeven
Tegenstellingen zullen sneven…
Einde verhaal?
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 529 Jij, mijn sonnet,
nog steeds onvoltooid:
acht regels vraag
en zes regels
antwoord verwaaid.
Het is niet zo erg,
als ik je maar schrijf
om je handen,
je haren,
je ogen,
je lijf.
Het is niet zo erg
zolang ik jou zoek,
open eind,
open boek.…
domaine particulier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
en linten van zwijgzaamheid
achter hoge heuvels
van misplaatste trots
bepalen leestekens de grens
juist daar ginds in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
Oude schoenen in de sneeuw
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 682 Het rouwproces voltooide zich in zwijgen
en een onvoltooide brief, vond een weg
in dromen die je niet kon beschrijven
het graf was stil met de bloemen
een kind van jouw liefde zong een lied
zo blij was je in het liefdeshart gekomen
dat je oude schoenen in de sneeuw konden lopen
zonder zelfs het minste spoor van verdriet
in een andere taal…
domaine privé
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 163 volg het geëffend pad
waar onuitgesproken woorden
de voetstappen dempen
waar ontfluisterde bomen
onvoltooide zinnen vormen
waar linten van zwijgzaamheid
achter huizenhoge heuvels
van misplaatste trots als
leestekens de grens bepalen
juist daar in het land
van zeggen en schrijven
spreekt men de taal van dichters…
zielsverwant
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.162 zielsverwant
herkenning gevonden
in alle mogelijke facetten
een zielsverwant
mijn zinnen onvoltooid
worden moeiteloos afgemaakt
zonder dat er woorden nodig zijn
touwen omhelzen onze levens
verleden is het wat ons verbind
een hechte vriendschapsband
grote monden en kleine hartjes
een blik of een gebaar zegt genoeg
met jou deel…
lege plek
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 337 onvoltooide kinderlevens
wiegend op een dunne tak
onze wereld
binnen de wereld…
Heden ten dage
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Herinneringen en verwachtingen,
worden één voor één vervormd,
door de onvoltooid verleden tijd.
Gelukkig beseffen velen,
dat tijd een ongelukkige illusie is.
Gelukkig voel ik me gelukkig,
dat ik heden ten dage,
tijdloos leven mag.…
overjaren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 99 het heden is aan mij verschenen,
in ‘t openbaar op een verloren moment
voor het raam in gespaarde ruimte,
het snelt zijn roest vooruit
zit onverstoorbaar
de toekomst op de huid
waar langs onvoltooide wegen
mijn foto in geheugen is vergleden
en alle huizen en straten
zijn verdwenen in boventallig land
dat ooit het heden
aan mij deed…
Ze wast de wereld in stilte.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 153 Ze woont in stilte, ze
schrijft haar taal,
voor mij, in een
onvoltooide verhaal.
Hoe is het wonen in die
stilte, vroeg ik haar?…
Dans met me
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 384 je bloesemt je ogen
heel even open
wanneer de lente
zich in je slaap beroert
met een wolkjeszucht
van onvoltooid verlangen
kom ik tot jou
en denk aan morgen
want waar, mijn lief
ga ik nog dromen vinden
die mij als symfonieën tillen
naar het zomerlicht
blijf nog even liggen
en stil mijn pijn
want waar
mijn lief
kan ik nog dwalen…
stad
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 506 stad van lange tenen
langs jouw buitenwegen
sluipen mensen weg
met vluchtige, bange benen
onvoltooid - de stad grijnst
schuw in de dag
en hoort niet mijn handgeklap
over het aangezicht
stad van lange tenen
ik wil niet ten ondergaan
op de straten
van jouw ondoordringbaarheid
omarm mij met bomen
laat mij zingen
voordat…
De moeite waard
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 155 Wat is de aard op het grote
te blijven jagen, waarin het
lijden is verjaard, blijft de
vorm van schijn onvoltooid.
Zoeken is de moeite waard
om angsten te verdringen
verborgen achter dingen
al zijn ze klein, dromen
van wat nog zal komen, om
over grenzen heen te zien…
bij Wijhe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 bij de molen zonder wieken
komt ineens de vraag
is het onvoltooid verleden tijd
of een kwestie van verval
vooralsnog blijft het gissen
doch molens moeten draaien malen
en kreunen onder fikse wind
een molenaar moet in de weer zijn
met zeilen touwen en ander gereedschap
geluk is een draaiende molen
met wieken die dromen meenemen
naar…
't Colbertje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 (Stapelgedicht II)
Samen met de schrijfster deelde ik
die lange reis COUPÉ No. 6
Wij treinden door Siberisch landschap
dat eindeloos raasde
zonder kwaad te doen, zeker
en beslist, geen centje pijn
Wij arriveerden
in hoofdstad Beijing
Vele ONVOLTOOIDE LIEFDESBRIEVEN verder, kocht
hij een colbertje
in mooi en aantrekkelijk
RUSSISCH…
Ontmoeting
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 666 geluid, hoe miniem
een daad van verstoring
het struikelt binnen
vraagt welke dag het is
maar in de woestijn hebben
dagen geen namen
we spreken in gebarentaal
over de doorwaakte nachten
het vergeten doen we in de ban
het hunkert naar de contouren
van het verlaten landschap
naar de verdwenen delen
die ik niet aanreiken kan
we leven in onvoltooide…
Gedicht zonder einde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 138 Maar de vreugde bleef onvoltooid.
Ik heb de droefheid gezocht in een klank.
Maar de droefheid verstarde tot grijns.
Ik zocht het kind en zijn droom,
de vrouw en wat haar dreef,
mezelf en mijn verlangen.
Maar de klanken barstten uiteen,
het ritme stokte in mijn keel.
Vaak ben ik beginnen schrijven
aan een gedicht
dat geen einde had.…
Duende
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 Vleugjes adem rozenhout
zinnenprikkelend
Rozenblaadjes dor en droog
door betonnen goten rinkelend
Hier smeken
heet huiverend
onvoltooide gebeden
fluisterend
Dansen escobillas
ontluisterend
Boven- en onderwereld
elkaar kruisend
Het is de held
die hier overwint
Zijn kloppend hart
dat de dans begint
Hees bevend,
het hart brandend…
ingezonden brief
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 93 mijn kop zit vol gedachten
maar ik krijg geen woord op papier
er overvalt mij een kalibratie van
afgestorven denkbeelden
een herhaalde verlating, op niet
aangetroffen zee, noodweer indachtig
kennismaking met onvoltooide,
toekomende, ontbrekende geliefden
dit okeromlijnde van diepblauw,
van schemerwater in het volle licht
ondiepe…
Geduldig moet ik bouwen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.758 Hoe moet dat dan: geduldig liefhebben,
aanhoren, verdragen, opschieten en tijd hebben;
dromen en efficiënt werken,
de tijd niet vooruilopen maar ook niet achterblijven,
tevreden zijn en niet voldaan,
rust vinden in het onvoltooide.…
Schaduw van de schemer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 Er gaat geen dag voorbij,
nou vooruit,
geen week zonder springvloed
aan onvoltooide tijd.
Het is niet nodig om een standpunt
in te nemen.
Het volstaat ergens lukraak
te beginnen.
Noem het maar de schaduw van de schemer,
die valt over de schouder,
of het licht van de zon
dat in mildheid smoort.…
Herinneringen van vandaag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 Oude boeken,
die ons onvoltooid verleden
naar een verre toekomst dragen,
kunnen vandaag worden gelezen.
Tijd is een menselijke illusie.
Gisteren lijkt altijd op morgen.
Leven verandert altijd actueel.
Ons leven hebben we te danken,
aan het heden van vandaag.…