Alle inzendingen over poppen

Als fruit en dood dier op hun eigen schavot Aan bomen Hangt blad dat het kauwen ontkomt In bomen Wachten gitzwarte vogels In de tuin staan ook duizenden stoelen Zachte zitting de ruggen in zwijgend gelid Alles onverwacht stil na dat alwilde spel In de tuin liggen greppels gegraven Rokende hulzen vermoedelijk tanks Roetzwarte poppen…

de aarzeling en uit de scherven van haar meisjesbeeld ontstaat voor de eerste keer een vrouw met haar kinderogen nam zij foto's van een nabij verleden waarop wat druppels van een mengsel vol haat en liefde schaduwvlekken maken, die tot voorbij het heden raken nog is het kind in haar niet helemaal verloren en op haar kamer dromen poppen…

jij had geen kist om je mooiste poppen in te bewaren jij hield niet zo van wolletjes en bolletjes in gerafeld half garen jij was als extravert gericht op mensen in hun noden en wensen juist in contact deelde jij aandacht liepen jullie samen het pad toch was er ook stilte die soms indringend aandacht vroeg die je niet weg…

Dekadensie vanuit Sodom en Gomorra is hier, in siel, aan lyf, oral rondom jou regoor die wêreld is rooiligareas besig om geld, uit beursies van Sodom te tap vir geldmakers is daar bittermin slaap waar beeldskone poppe in glaskaste eksplisiete kuisheid in hul liggaamspassie verleidelike oë, heup en beenswaaie sit versoeking vir wêreldreisigers…

Mijn dromen en fantasieën zijn er nog, de bomen, de vogels en de stilte ook, de troubadour die wilde reizen van herberg tot herberg, de operazangeres die de hoogste aria’s kon laten horen, de regisseuse die toneelstukken instudeerde met haar poppen, het meisje dat gedichten schreef bij een kaars.…

(Speelbal op tablet) In quick-step, jive of disco Dansen poppen bij voorkeur Niet, daar zij de touwtjes te ver Hebben laten vieren en bovendien Van mening zijn dat ze de pas Wordt afgesneden door bewegende Handen achter hout Terwijl dagen opnieuw lengen Nachten stervend korter zijn Hanteert de schilder zijn penseel Dichten schrijvers…

Bestaat dit echt of zijn wij poppen, naturen dansend tand om tand, gedurig in heet vuur ontstoken door beelden uit nat zand? Ga maar bij dichters, boeren kijken: hun vers, hun oogst, vast in de hand. Hier weet de dromerigheid van wijken - net naast de mand.…

Oma breide knikkerzak en poppen nóg proef ik dat gezellig sfeertje Opoe zat sokken te stoppen bij een elektrisch peertje. Bij Oma mocht je in de bedstee slapen, een sprookje vertellend bij je bleef staan bij Opoe zat je van verveling te gapen en zei al snel, het is laat, ik moet gaan. (dit alles gezien door kinder-ogen)…

Ik speelde vroeger wel eens spelletjes Met van die steeds maar kleiner in elkaar verborgen vreemde houten poppen gekleurde omhulsels zonder verdere knoppen Tot ma mij dan uiteindelijk riep en zei ”nou is het welletjes!”…

2009 begon zo mooi iedereen blij en alles in oranjetooi toen kwam dat verschrikkelijke moment dat z'n weerga niet kent een zwarte auto reed in op het publiek een spoor achterlatend van dood en verderf Dan is er ontzetting, verbijstering en paniek iedereen hield met afgrijnzen de handen voor de mond overal lagen mensen als lappen poppen…

's Nachts is het dorp een poppenkast zo groot dat alle poppen grote mensen lijken. Men ziet mijzelf daar als Jan Klaassen prijken. Maar nauwelijks heb ik de dood morsdood zijn zelfgegraven graf in laten dalen of kijk daar staat Katrijn, ze komt me halen. ------------------------------------- uit: AU! De rozen bloeien, 1983…

Als 't latere geslacht dees woorden leest, - Want dit geslacht zal lachen om dit vers, De zotte poppen van de pratte pers In de aller-aller-eerste plaats, dán 't Beest Voor niets méér dan een groot gevoel bevreesd, Dat zich Beschaafd Publiek noemt, dat een kners Hoort in een gil of klacht, en van elk vers Rijm-zottertje maakt een familie-feest…

De wind zo guur waait lokken heen en weer op dit late uur kijkt de maan op ons neer Bakkers maken poppen van spec'laas Makkers staakt uw wild geraas Ik kijk door de ramen van de huizen Zie gelijk Pepernoten, kikkers, muizen Kindjes warmen handjes aan hun mok lintjes sieren pakjes, taaitaai geschrok Op het dak paardenvoetjes…

Dan zijn de poppen aan het dansen. Hoe draaien ze de zaak weer terug? Ze wringen zich in vele bochten, Maar het veranderen? Dat gaat niet vlug!…

Het ligt niet aan de mensen, ze werken ook, als poppen aan een touwtje. De reuzen trekken en zij dansen op bevel. Teveel, te snel, de zorg komt in de knel.…

Soms slaat ze ermee alsof ze iets wil breken, laat er poppen mee springen op haar schoot, een krom gebogen schommelend kind, steeds dichter levend bij de dood.…

lengte van zijn schaduw is of hoe kort sinds een paar geboortes van de zon de nachten voor hem zijn en als hij naar het strand wilt méns, dan ga ie laat november aan eind van onze herfst dan is voor hem het zand niet heet ruikt hij koud vuur in de lucht een zweem kalmerende werking lucht zijn kop dan even goed vlak voor de witte poppen…

mijn rug zonk in een leren kuip de nek achterover in een boog van glazuur zo keek ik naar flarden en flitsen de bonte poppen van de lentemode op een nageldun, kamerbreed scherm ik koos voor een moderne snit met golven die zich in grillige bochten wringen weerborstels die speels uit mijn kruin priemen de kapper belooft een wonder een gelaagd…

Hij komt aan de deuren kloppen, Waar er goede kindren zijn; Hij brengt paarden, trommels, poppen, Lekkerkoek en marsepein.…

nabestaanden van een vriend naar ‘t kerkhof ga en dan het brede lange taps gevormde linkerdeel van de beschaafde zacht getinte stropdas rond mijn keel voor doorsteek twee keer om het korte rechter eindje sla besluipt me deze niets ter zake doende vraag al dra ~hoeveel aan moerbeiblad verslond het nijver rupsenbeest totdat zijn lijfje voor het poppen…

Je kijkt naar poppen op de kast, die wajang voor je spelen en je verwacht vergetelheid in t schromend herzien van schaduwspelers in je hoofd die nu je aandacht delen.…

wenende mieren onder de straatstenen een kwijlende hond likt het zoete de aanzienlijke zenden hun slaven om water voor de kale akker zij komen terug met lege kruiken en getekende hoofden dor en hijgend gillen de uitgebluste poppen op de springmatras op kale heuvels happen de wilde bokken naar lucht het einde nabij zijn zij…

sneeuw stuift zich stapelend uit het wit van katoenen wolken tot witter dan het witste zand de hoogste duinen in het land voor een winterfrisse wandeling een sneeuwballengevecht soms of een ritje op een afgestofte slee struinen jong en oud daartussen buiten rennen kinderen spelend rollen stapels sneeuw tot poppen met hoge hoeden op…

kokosmolke, ieten ananassen, waarden drûnken fan de sinne en it wetter dat blonk yn it lette ljocht mar de himel dústere en de moanne hold ho, sonk efter de bergen yn de dûnkermanesee in krûk barste, in aap griep mis en foel, de túchjesflier fan skrokken ierde wiet der floeide bloed en earms en fuotten skokten skrillich tebek, bleke poppen…

Kampioenen Kok en Jutta Femke en Leerdam Koninginnen Op de schaats De jongste aan de stam IJsprinsessen Snel en jong - Wat snel komt is ook goed Stiefmoederlijk Bedeeld geenszins De schaats zit in het bloed Want Kok jut Jutta Op en Jutta Haalt sportief haar gram Ich habe nur Die eine kampioen Noch nicht geküßt Ik ben…

Een kleur van dieper minnen verbleekte alle poppen een kleur van dieper minnen ontkluisterde hun zinnen. Die kleur en een zacht kloppen - een man om lief te kozen! die kleur en een zacht kloppen niet langer meer te stoppen, Ried hen, de roekelozen het speelgoed op te geven riep hen, de roekelozen naar een wellustig vozen.…

Binnen schemeren de rode lachjes op elke stoel en vensterbank, sommige poppen ongekleed, hun romp van stro een distel in een porseleinen babyhoofd, geen enkele hulp wil vast bij haar, wij hopen op jou.…

De blik in domme razernij naar het verleden gericht, kerstverdriet: als zombies en aliens stoten ze af, als holle poppen in Madame Tussaud, ver boven het volk, wat ik je blaf, kopen ze allure voor de show.…

Ze droomt over poppen, jongens, mannen eigenlijk weet ik niets van al haar plannen. Ze ademt zachtjes door haar halfopen mond, en ik zak langzaam naast haar op de grond.…

versieren overstroming lief in mijn lijf Mozart helder transparant blikken naar binnen hou me vast vraag om aandacht warmte overspoelt de siddering van huid zo fris vervoering in verfijnde klanken compositie lied begeleid in klanken Mozart verfijnd door eenvoud hou me wakker samen zingen bruisend in leven zachtjes strelen innig kussen met poppen…