3749 resultaten.
Een najaarsblad
poëzie
3.0 met 5 stemmen 668 Ik voelde zwéven weer
Mijn hoop op brede veer,
Ik wierp de dode steen
In 't meer, waar zon op scheen.…
ik werp een steen in het heelal
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 222 de sterren zijn moe
ze vallen een voor een
mijn dromen uit
ik ga niet meer naar binnen
en verberg het heelal
in mijn lichaam
daar kan ik in het zwijgen
alleen zijn, de dood laten sterven
tegen muren van steen
woorden verbranden, het rouwbeklag
en de verzen die jij met grenzen
overschreven hebt
om de liefde te verliezen
en uiteindelijk…
Controverse
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 167 Beelden
liegen de waarheid of eerlijkheid
ligt verscholen tussen beide
polen, ten dele in het midden
Iconische beelden
van een vader met zijn jonge zoon
in een strijd die zich laat leiden
door schieten en beschoten worden
Meningsverschil in een
oorlog tussen wapens en stenen
discrepantie tussen goed en
heel kwaad, oorlog óf vrede bidden…
Stenen schild
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 Ik de bouwer met angst gekroond wend
mij af als wapen tegen het geweld van ijs
ik ben het weekdier met een stenen schild
in een kristal paleis, de steenhouwer eist zijn loon
met scherp gerei en beitelt de dubbelhartigheid
op de schansen van mijn troon als laatste bewijs.…
Sediment
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 61 na overgave
ingesloten
waar tijd geen rol speelt
de zee heeft gegeven
ontzout en verwaterd
versteend…
ROLLENDE stenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 174 muzen
ware poëzie droop er toen vanaf
'n Zwoele oktoberzon, droogde haar tranen
terwijl zij wijn dronken uit een karaf
Zij pijnigen dan zichzelf van oor tot oor
vlijtig, helder en doortastend dichten
op een krasse manier zeggen: 'k ga ervoor
Rollende STENEN, zonder te richten...…
Tussen linkse en rechtse politiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 een verdeelde glibberige straat
de donkere ronde stenen glanzen
tot ver langs de wegen, met
in 't nachtelijk licht
een wit gepoederd gezicht, ze
draagt een zwart mondkapje
in 't flakkerend schijnsel van de straatlantaarn;
spookachtig belicht
links een omgehakte boom waar
geen twijgje is blijven hangen
in de oneindige
duisternis;…
Rollende Stenen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 164 Niet langer onder 'zijn' duim
rollen met een wederzijdse
satisfactie nu voor het eerst
de stenen; die met een versteende
luim als nog iets van een rock-and-roll
tijdperk aan een vrijer volk mogen belenen.…
Besloten kring
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 De besloten kring
Geen vreemdeling erin
Want die wordt gekeurd en bekeken
Of de toon hetzelfde
Timbre geniet
Als de kring
Die zijn kaarten in de handen heeft
en aan de vreemdeling
de geheimen niet prijsgeeft
de vreemdeling
heeft zijn eigen plek
zijn eigen stek
om tot de kring te behoren
moet je die kunnen bekoren
moet je een steen kunnen…
Onderste steen?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 27 een fluisterende stem lijkt van gene zijne te komen,
of zit veilig opgeborgen in het brein, hier blijkt de
droom in onszelf te zijn vastgelopen, bovendien al
eerder in een verlaten landschap gezien te zijn geweest,
we worden bestuurd door ingeslepen gewoontes
door blinddoek en doofheid van een onbewuste
verwording tot de onderste steen…
als stenen vallen
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 324 ik kan je in deze vervallen kamer
tegen het licht houden
in het zwijgen fluisteren
dat je de terugkeer kan omhelzen
je kan ook blijven schuilen
in de donkerte van november, treuren
omdat je alleen maar
de stilte hoort
die jou berooft van vlinders
zoals een weeskind, op zoek naar verbinding
kan je niet een beetje bewegen
naar leven…
Man van steen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Er zit altijd een man van steen in tuin
met soms een kat op zijn kruin
een zwarte, rode of heel harige
die ook zijn staart
drapeert om zijn hals
als ware 't mans baard.…
Voor jouw steen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 240 Moeder, wij staan hier voor jouw steen.
Stenen worden bruggen voor gedachten.
Stenen worden muren. Zij scheiden ons.
Jij in de grond. Wij aan de grond. Toen.
Verdriet verteerd. Met een steen geëerd.…
STENEN ZWIJGEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 99 stenen zouden
kunnen weten
ook al zijn ze
nog zo koud
stenen zullen
nooit vergeten
ook al zijn ze al
miljoenen jaren oud
stenen hebben
werelden rond
gezworven en
verbazen zich
over wat ervan
is geworden
stenen zullen
niets vertellen
houden geheimen
in zich verborgen
dat durf ik zondermeer
te stellen
stenen neigen
misschien…
De steen van hoop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 129 Ik leg een steen op de
weg waarop ik loop.
Ben je de weg kwijt zoek
dan naar de steen.
Zorg dat je hem vindt het
is de steen van hoop.
Hij geeft je kracht laat de
schaduwen verdwijnen.
Loop je op de goede weg
zal de steen je beschermen.
Hij zal je gaan vergezellen
op je verdere levenspad.…
Ezel Haiku
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 133 Dat van die ezel
en van die steen - geldt dat ook
voor een ezelin?
Er blijven stenen
komen op het levenspad,
minder en kleiner
Tot de les geleerd,
de wijsheid verinnerlijkt,
de steen slechts zand is…
De steen bloeit
gedicht
2.0 met 57 stemmen 27.408 De steen bloeit.
De steen die niet kan bloeien,
Wat bloeit die steen.
Zijn bloesems zijn veelkleurig.
Gekleurd als de wolken wanneer de maan hen beschijnt,
Gekleurd als jouw ogen, liefste,
En warm.
Gekleurd als vrolijke ideeën,
Veelkleurig als golven die tot aan de horizon golven.…
Als een zon in de steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 64 De steen die door
Bittere kou bevangen is,
De barre winter
Ter nauwer nood doorstaan,
Voelt de zon
Van het nieuwe licht
In zich groeien,
Komt langzaam tot leven -
De lijnen die in haar wonen
Roepen haar op in beweging te komen
Op naar nieuwe verten te gaan…
Piramidespiegeling
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 447 De hoogte niet
gebouwd met talent, wilskracht,
Door mensenhanden steen voor steen
Inspirerend opgetrokken staat de piramide er
Door mensenhanden steen voor steen
gebouwd met talent, wilskracht,
creativiteit. De hoogte niet
te schatten.…
De blauwe steen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 290 Ik leef in een steen
de steen is blauw
ik leef daar alleen
het is een hemelse kleur
maak je geen zorgen om mij
zo zonder raam of deur
ik leef lekker alleen
en zie de sterren
op de blauwe steen.…
[ Mijn handen houwen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 17 Mijn handen houwen
ruwe steen en ruwe steen –
beeldhouwt mijn handen.…
Werkelijk
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.584 Werkelijk,
men moest de steen
met menselijke waardigheid
bekleden, zijn woord
voor menswaardig
aannemen.
Men moest, om nog
in de mens
te kunnen geloven, zijn oor
te luister leggen
bij de steen of met de stem
spreken
van een steen.…
Stenen scheppen mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 De steen is nog steeds een steen
maar ik ben er nu pas
in het contact, na het contact
De steen schiep
mijn creatieve gedachte
de steen schiep mij
even, voor wie het weet, een beetje
op den duur hoogstens mijn naam
maar de steen blijft scheppen…
In de oudste lagen van mijn ziel
gedicht
3.0 met 73 stemmen 25.835 In de oudste lagen van mijn ziel,
waar hij van stenen is gemaakt,
bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel,
de stenen bloem van uw gelaat.
Ik kan mij niet van u bevrijden,
er bloeit niets in mijn steen dan gij.
De oude weelden zijn voorbij
Maar niets kan mij meer van u scheiden.…
Als
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.803 Als een steen
die daar al een tijd ligt
en niets van zijn gewicht heeft verloren.
Als een steen
waaronder adders zich veilig voelen
maar niet veilig genoeg.
Als een steen
die je niet alleen kunt dragen
en niet met drie.
--------------------------------
uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…
vakantie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 In balans
Berg, rots, een ravijn
de tijd is van steen
de stenen zijn tijdloos.
De berg, een diep litteken,
zonder beweging
valt eeuwig het water.
Ik word bevangen
door onmetelijke rust,
steen op steen op lucht.
Voor mij de wereld
die zich ontvouwt,
onbeweeglijke zon.
Dan
even later......…
De steen te ervaren
gedicht
2.0 met 12 stemmen 4.260 Iemand legde een steen
op haar hoofd, maar ze wou
dat het een hoed was.
Ze droeg hem als een hoge hoed.
Zulke hoeden zijn zwaar,
ze verplichten.
De steen droeg in zich
de tijd die haar hals sterkte
en rechtte en haar wekte:
ze droeg een steen.…
Vragende stenen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 447 De uren zijn als stenen die ik stapel
op het pad dat ik wil vinden.
Waar ik sporen volg die momenten
zouden kunnen zijn
die beginnen met dromen
van steen.
En waar ik wacht als het standbeeld
dat niet ontwaakt en
van elke steen
een voetstap
zonder wensen maakt.…
Toch de hemel in
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 2.068 In de aarde is slechts duisternis
waar de wormen zich aan je laven.
En daar ik zo het duister haat
wil ik nooit begraven.
Dus als ik mij op mijn laatste dag
van het leven af zal keren,
mijn lief, vervul mijn laatste wens
en laat me dan cremeren.
Nog één keer warmte om mij heen,
nog één keer in het volle licht.
De laatste glimlach om mijn…
PLANT EN STEEN.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 772 Witbevroren, roodgegloeid,
Heeft de steen het koud noch warm;
Als het fijngevoelig kruid
(Dat maar altoos kiemt en spruit)
Rilt of schroeit.
Van de zoele hemelboog
Regent het op plant en steen:
't Kruid schiet uit in bloesemblad,
Maar de steen wordt enkel... nat...…