21111 resultaten.
geen verval
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 289 Afgekalfd land, rotte palen en
golven zonlicht opnieuw zichtbaar
in spiegelend water; versprankeld
onder een gebroken wolkenlucht
Zwermen zilveren vogels bespelen
een vluchtige harp, waar schichtige vissen
spiegels verscherven; beelden verbrekend
van dood hout half verzonken in moeras
Ogenschijnlijk geruïneerd landschap,
maar als altijd bij verval…
Verval
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 2.598 Jij zit daar binnen en komt niet meer buiten
bent met het huis gezonken tot het verval
de deur naar onderhoud blijf je maar sluiten.
Straks is er niemand meer die je vinden zal
heeft jouw natuur je verhindert om je te uiten
getuigen slecht de planten van jouw sterfgeval.…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 465 donkere wallen onder zijn ogen
de scheurtjes langs zijn wangen
de blauwgeaderde delta stroomt
binnenzijds langs beide de polsen,
vertakt in doorschijnend melkwit
zijn donkere krullen vergrijzen
de roze huid schemert aarzelend
door het zilvergrijs
dat zijn hoofd bekranst
hij kan dit niet bevatten ,
te zeer verbijsterd is hij
want tijd…
verval
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 225 vandaag zag ik het blad
terugkeren naar de aarde
frivool dwarrelend
speelde het met de wind
alsof het even nog
het leven vierde
vandaag zag ik het blad
hoe het neer lag op de aarde
de kleur verbleekt
de randen door verlaten vocht
verbrokkeld en al bijna stof
de teloorgang al omarmd…
Alles is verval
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 162 Steeds weer duidt het feest
naar hopeloze gasten, boekbinders
van de ergste soort die met valkuilen
analfabeten weet te scoren
we zeggen ongehoord
verschuilen ons achter vodden
wrijven met vinger kurkresten
uit het wijnglas om het vervolgens
in het geniep af te likken
ze schreeuwen dat de nacht
hun eenzaam maakt, herschrijven
telkens…
VERVAL
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.020 Zuchtende takken, droeve uilenkreten
gedenken de tijd die dit oord roem ontstal.
Want nog mag het wijze duister weten
hoe vlammen hier laaiden bij kasteelbal,
waar feestangst steeds "trots der burcht" zou heten.…
verval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 gebroken nachten
schuren langs oude wonden
dagen verslijten…
Verval
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Een facelift kan ze wel gebruiken
maar ja, zo’n liftboy is vals duur,
niet getreurd, op naar het Kruitvat
altijd voordelig in plamuur.
De groeven dicht, de plooien glad
als nieuw kan ze er tegen aan
maar na thuiskomst en een bad
staart ze opnieuw haar leeftijd aan…
ook het verval
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 151 het schrijnende verval van
een boeket zonnebloemen
moet van Gogh met een gevoel
van melancholie hebben opgescheept
doch dit weerhield hem er niet
van dit tafereel met sublieme
penseelstreken op canvas
vast te leggen voor de eeuwigheid…
Het verval
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 196 jaar
dan komen de gebreken
nou ik heb het al vijftien jaar
zevenhonderd en tachtig weken
Vijf en veertig
nog volop in het leven
ineens voorbij
een ziekte beleven
Jaar na jaar
verminderd kwaliteit
van het wie je bent
nooit meer bevrijd
Heb er mee te doen
opgesloten in je lijf
allerlei klachten
maar vooral traag en stijf
Het verval…
Verval
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 122 Langzaam wat beter
zegt hij als je vraagt
hoe het met hem gaat
zijn beschermingsmuur
is nog steeds intact
Maar wij zien de scheuren
de gaten, het verval
hij sukkelt telkens weg
als je met hem praat
herhaalt zichzelf te vaak
kan nog steeds niet lopen
heeft met alles hulp nodig
en ruikt naar oude pis
De eens zo vitale man
altijd vrolijk…
Verval
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 219 Terwijl de tijd
door al je vingers glipt
loop je steeds vaker
achter jezelf aan
omdat alles meer moeite kost
sluipt dat wat je
liever wilt negeren
toch langzaam dichterbij
voel je dat de wereld
stilaan kleiner wordt
omdat er meer mensen
verdwijnen dan bijkomen
zit je soms klem
in die beklemming
terwijl je van elke dag
eigenlijk…
Verval
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 39 de schepping
was voltooid
overal waren
de klokken
gaan tikken
op het uur nul
omdat de mensen
anders zouden
stikken zonder
zuurstof bomen
zon en natuur
het raderwerk
was universeel
onvervangbaar
door de mens
waren er
ongewenste
haperingen
waarna verval
was ingezet met kains
ezels kakebeen dat
abel had neergelegd…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Een steen uit duizenden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 je paste
feilloos in mijn hand
een steen uit duizenden
ik zag
de breuken komen
gelukkig aan de buitenkant
er was verval
tijd trok zijn sporen
tot onverwacht de kern brak
jij viel uiteen
niets kon me meer bekoren
de schepping was totaal verloren…
Scheiding
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 124 Mensen beloven elkaar eeuwige trouw
Tot de dood ons scheidt
Tijdens zo’n onecht verbond
toont men reeds een keer berouw
Het leven gehuld in gestrande rouw
De liefde is tevens tot haat bereid
Kinderen offeren zich in de stof
De een is schuldig, voor de ander de lof
Een enkeling gaat samen tot het bittere eind
Diamanten schitteren verfijnd…
bloeiend verval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 kleurige bloesems
bloeiend verval
vallende zaden
zaaiende wind
wassende groeisels
bloemend gewas
kleurige bloesems
bloeiend verval
vallende zaden
zaaiende wind…
Consequenties
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 110 Al wat vóór ons is bedacht
is oude koek: voltooid verleden tijd
De consequentie van onsterfelijkheid
Is: 'n Bron te zijn van creativiteit…
Nog meer modern verval
gedicht
2.0 met 44 stemmen 9.031 Hoe vaak wordt van 'verval' gepredikt
Maar ach, verval is het pas echt
Wanneer een kind 'n kip ziet lopen
En dan "Kijk daar gaat 'n Nugget!" zegt
--------------------------------------------
uit: 'Dichters in de Prinsentuin', 2005.…
een boodschap van liefde
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 1.353 ik leef in de voorbije tijd
lange gangen van verleden
uitgewandeld
een frisse wind waait
in verval van schoonheid
word ik wakker
ik zie het staan
het goddelijke nabij
een boodschap van liefde
ik laat het op mij inwerken
verlies al mijn controle
en geniet totaal…
Mijn gezicht
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 862 ongetwijfeld maf
vraag ik mij dikwijls af
of de Eeuwige met ons speelt
ons in groepen heeft verdeeld
hoe anders te bevatten
dat ene, dat zuivere, datte
herkenning, verhelderend als licht
als ik een ander bezie, maar tevens
mijn gezicht…
Herkenbaar
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 524 Door je poriën
parfumeer je mij,
van enige twijfel
is geen sprake
de arm versmolten
op een zachte dij
in de warme holten
van de nachten
in het waken
van de dagen
kan dié ene geur
mij raken.
Welsprekend
een juist accent
van een vroege
lentezon, als
druppels water
uit de diepte
van de levensbron,
herkenbaar ritueel
nooit te nimmer…
schakel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 827 de herkenning
wanneer je kinderen
kinderen krijgen
en ouder worden
de déjà-vu
van vertrouwde gebaren
in onwennige handen
vertederend nieuw
het koesteren
doet herinnering dagen
vergeten verleden
ontwaakt in toekomst…
Moederschip
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 244 droomtocht over vertrouwde velden
ver boven nietigheden verheven
in de palm van trotse luchthelden
naar iets nooit eerder begeven
ik voel de ijle koelte op mijn huid
de gespreide vleugels houden halt
het zweet breekt plotseling uit
nu de atmosfeer als een deken valt
ik ben in de broeiende kern beland
in het woud van intense geschiedenis…
Adempauzes (8 x)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 191 Bladstil, niets beweegt
een tijdloze zwijger zwijgt,
ik kan hem horen.
Onbaatzuchtigheid,
om het eerdere streven,
achterwege te laten.
Toon van eigendunk,
voor het gemak vergeten,
herken het geluid.
Alles valt tot een,
dat ene keert tot alles,
voordat het verscheen.
Overtollig woord,
ingepakt of uitgekleed
als koude waarheid…
Masker
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 219 Ik heb geen bijl
om koppen af te hakken
omdat ik dan mijn hoofd
ook bij die hakbijl zie
kom maar tot rust
ik zal je wel beschermen
er komt een tijd van ernst
als het je niets kan schelen
dat men de tranen
achter de grapjas ziet.…
Voorbij mij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 155 ik voel ver weg
ook in het denken
niet te vatten,
toch wil je me ergens
roepen of wenken
zo ik dat ook ken, doch
het ligt in de tijd besloten
als het eenmaal daar is,
word ik in herinneringen
gegoten, soms in de
nis van een kloppend hart
je zult jezelf aanschouwen
(als ooit het grijs jou bedekt
dan wel eerder)
het is een moment…
feest van herkenning
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 er zijn flarden blijven hangen
restanten mist uit een eerdere zee
er vormt zich aanwezigheid in onze wachtrij
druppelsgewijs, nummeriek
gemeenteloket, mensenheugenis
hangende het onderzoek kunnen we herleven
kaalslag met bos vullen, het bos met bomen
-wat nu volgt is toekomende tijd…
Romantiek
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 46 In avondkoelte
zag ik je zwoele loensen
aan voor koortsigheid.…