3450 resultaten.
Godenwoning
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 78 Een desolate woning
van de goden
Heeft kostgangers doch
geen wordt er ontboden
Was 't de Verschrikkelijke
Witte Sneeuwman
Verdoolde zonderling in
Tora Bora
Of Zarathustra, zonder Tijd
of Hora?
Ik vrees dat het geen mens
is maar een leeuw, man!
Geen sterveling daar
waant zich zonnekoning
Op ijle hoogten van
een godenwoning…
Dertien
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 361 als scherven
liggen ze
een bord vol
ik schik ze
het puzzelen snijdt
gebroken lijnen
weerspiegelen
rode draden
een zwarte weg…
sluierwolken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 345 omringd door witte toppen
sluierwit op morgenrood,
lees ik vanuit een diep ravijn
op het randje van de dood,
zwaar hijgend, met gebroken ribben
een tikje pips in het gelaat,
getroffen door een felle pijnscheut
in bijna doodgevroren staat
gelijkmoedig wachtend op mijn lot,
lees ik dus boven witte toppen
in slaperige sluierwolken:
"Grüss…
In minne schikken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 345 ik herken de zachte melodie
in elke zin die je in inkt gedrenkt
tot pastel laat verzachten
alsof je de letters in minne doopt
voor ze met voelsprietende precisie
elegant bevallen op mijn netvlies
ik proef de innerlijke klankkleur
van een vibrerende intonatie
die mijn sluimering aanwakkert
hunkering voert de boventoon
naar de volledige…
Een ritme zonder schikken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 wij tuurden samen
naar de einder
ik zag nog zon en jij zei
dat het donkeren al begon
het zachte licht
bescheen warm je gezicht
jij rilde even alsof
de kou je al deed beven
wij zijn gaan lopen
ieder in zijn eigen pas
op een ritme waarin handen
zich niet samen wilden schikken
nog overbrugt mijn lach
het niet meer kunnen raken
onafhankelijkheid…
Gedachten schikken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 384 ik houd zo van de stilte
het ruisen van de wind
langs het blad dat zachtjes
bijna onmerkbaar trilt
de sereniteit
die mij raakt, maakt
dat ik mij moet bezinnen
mijn gedachten schik
toekom aan mijn eigen
de vertrouwde ik
ik houd zo van de rust
in de geboren morgen
wanneer alles onaangeroerd
voorzichtig adem haalt
de pracht
na de…
Moord
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Ik kan
de liefde doden,
het bloed afvegen,
getuige spelen
Ik kan je zien
op de plaats delict
niet verschrikt,
in je schik
Ik zal je helper zijn,
handlanger,
leven korter.…
Over in der minne.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 193 Terwijl ik
dicht en in der minne schik.…
Bang
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Sprakeloos
Niet te bevatten
De controle kwijt
Wat doe je dan
Is er ergens hulp
Hoe lang wachten
Een warme blik
Medeleven vol begrip
Liefdevol word je benaderd
Ook door je buurman
Zijn dochter en zijn zoon
Maar dan weer alleen
In de woestijn van eenzaamheid
Je glijdt weg
Zinkend in drijfzand
Het geeft verdriet
Ze zien het bijna niet…
Wat is zekerheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 134 Er is geen zekerheid
Niets
is de enige zekerheid
die eens komen zal
Wanneer het Zijn
er niet meer is…
zachte snik
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 201 nu stopt
de stilte
in een
zachte
snik
waarmee ik
gekleurde
woorden
in een
regel
schik
om te stollen
in bezongen
tijd
die de zwoele
klank uit
taal bevrijd…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 593 De nacht wordt steeds
groter in mijn hart
mijn ogen worden
steeds zwaarder
nevel daalt over
de resten van wenende dagen
zwarte schaduwen overvallen
mijn lege vragen
ik loop doelloos rond
in volstrekte kou
en adem een pijn in
zo blind en zo grauw
ik zwijg een eeuwig zwerven
de dag gaat langzaam sterven…
Sterven
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.587 Jij bent als een zwakke vlam,
die steeds kleiner word.
Het vlammetje is bijna uit.
Ik wacht ,
op een zachte wind,
die langs jouw
gezicht zal strijken.
Ik wacht,
terwijl ik je handen
in de mijne neem.
De wind komt eraan
en jij gaat mee.
De vlam is uit,
de wind is gaan liggen.…
sterven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.580 na bijna een eeuw weer kind
aandoenlijk gekromd
tussen gesteven lakens
oude handen zoeken
wat is laatste adem
als dit lichaam ontspant
de wereld stilstaat
de kring verbroken wordt
maar als je buiten bent
gaat de wereld toch door
iedereen is zoals wij
geef het leven door
dat je kreeg van haar
lief mens in wit satijn
zo mooi was…
Sterven
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.447 om te leven moet ik sterven
want de dood wekt mij tot leven
dat ik heb doorgebracht
in een hulsel, zijdezacht
maar in mijn sterven zal het scheuren
en barsten bovendien
zal ik mijn ziel ontvouwen
en stijgen naar de bron
waar mijn ego wordt verdronken
uit verlies verlossing wordt gewonnen
en in de dood verwachting wordt…
Ik wil sterven
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 1.592 Ik wil niet dood
maar enkel sterven
dood is zo definitief
dood is enkel om te erven
sterven klinkt zo lief
Sterven is een zoeter heengaan
dood, ik houd er niet van
dus waarom de dood verkiezen
terwijl ik sterven kan…
Sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.787 Kleuren van een schoonheid
ongekend en fel
glijden langs ons geestesoog
verdwijnen in de verte
Waar een wazige horizon
hun inhoud doet vervagen
achter waaiers van licht
die het diffuse laten stralen
Zo gaan wij op weg
als we de stof verlaten
verdreven uit de dichtheid
zwevend langs heldere paden…
sterven
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.752 Zij was voor haar leeftijd,
nog altijd goed gezond.
Ik zie nog altijd die kleine rimpeltjes,
rond haar mond.
Zij was wijs, en gaf dat door rondom haar.
Zij geloofde ook heel sterk,
bij iedere kerkelijke hoogdag;
was er een dikke kaars die gereed lag.
Ze brandde haar de ganse dag,
zo zie je, dat haar ziel bij de Heer lag.
Schrik van de…
Sterven
netgedicht
4.0 met 46 stemmen 2.112 voor hen die sterven
laten er
paradijzen zijn
waar geliefden spelenderwijs
opnieuw verrijzen en
gezamenlijk zachtjes zweven
als witte zwanen met
late avond droommuziek…
te sterven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 275 honderd en vier
één meer dan voorheen
en hij voelt het
aan zijn stroeve knoken
het wordt niet meer beter
zijn verschrompeld verhaal
behoeft een menselijk einde
hij weet het zeker
na elke natte nacht
op zoek naar zijn waardigheid
geen tranen meer
dit lijf is uitgeperst
de lucht die hij verbruikt
is gestolen omdat hij moet
wetenschap…
Sterven
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 248 De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter
Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen
Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen
De herfst in haar onstuimigheid,
zwiept takken en velt bomen
Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan
en al haar kleurenpracht kan tonen
Dan komt de winter aangewaaid
op koude bleke voeten…
STERVEN
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.787 .
-------------------------------------------
Necessitas mori - de noodzaak te sterven…
Sterven.
netgedicht
4.0 met 42 stemmen 4.672 mijn toekomst wordt begrensd
door mijn sterven.
ik zit opgesloten tussen
dood en verleden.
mijn verantwoordelijkheid is afgenomen.
ik wacht op een teken dat ik voorbij ben,
de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.
uit:symp.stervensbegeleiding
Nijmegen 1973.…
JE ZAL NIET STERVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 45 (voor Alexei Navalny)
Wie staat op na jou
met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen
onuitwisbaar de glimlach om je mond
en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen?
wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam
hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw
waarin hij onophoudelijk het dreunen van
jouw voetstappen hoorde…
Sterven
netgedicht
4.0 met 134 stemmen 4.483 Af en toe beroer ik haar krachteloze hand,
bestudeer het reeds ingevallen gezicht,
alsof ik nooit eerder de gelegenheid,
of net zo als nu de moed heb gehad
om vertederd over haar haren te strijken,
terwijl haar neus steeds spitser en
het topje daarvan steeds witter wordt,
en mijn ogen zich vullen met tranen
vanwege alles wat ik niet heb gedaan…
Zo te zijn als sterven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 549 In blakend goud ontmoet ik jou
aan het eind van mijn eerste levensjaar
al zie jij er ouder uit geef ik
je toch mijn hand en vraag je
om voor even mijn moeder te zijn
niet te lang, want moeders sterven
voor je ze kent en het geluk
wat ik lees in het venster van mijn
buurman is gelijk vaders troef, de kaart
die hij nooit heeft gehad
afscheid…
Sterven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 46 Merkwaardig dat ik maar niet wen
aan dat ik dood zal moeten gaan
en straks voorgoed er niet meer ben.
Want ik negeer onaangedaan
hoe lang ik al niet heb bestaan.…
te kunnen sterven
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 624 'ik breng je naar zee'
zei je
warme vingers, weer dichter
om het woord
dat ik voelen kan, zoals nu
nog meer
een korrel zand waarop we wonen gaan
er in verdwijnen
met zee
en mond naar mond
tot teen, zonlicht
dieplevend
zoals wind in duinen, zoveel eeuwig
en zegbaar
'dit alles is zee', sprong ik
kwijt
in handen en…
Als ik sterven moet !
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 349 Heer, als ik eenmaal sterven moet
Wanneer weet niemand, maar op Uw tijd
O, Heer, maak mij dan hiertoe bereid
Om U te ontmoeten, dan is het goed.
Heer, als ik hier niet meer zal zijn
Wilt U dan aan mijn geliefden denken
En aan hen Uw zorg en liefde schenken?
Wilt u voor hen de “Vaste Rots”zijn?…