Alle inzendingen over vaak ongelooflijke a

je schoonheid min je ogen noem ik a de geest die in je dartelt b je ogen c opgeteld en minstens een kwadraat gegeven: (a+b+c)2…

Ik leef met je mee. Het zit je niet mee. Je wil vrij zijn En toch ben je gevangen, in je eigen ketenen geslagen. Je eigen authentieke ik opgesloten in een diepe, donkere en kille kelder. Toch blijft ook God jou toespreken om in het echte leven te stappen. Ook al verlang je al zolang en zo vurig naar die bevrijding en wil je eindelijk…

Ik denk dan, Doutzen ongelooflijk lekker wijf loop naar de catwalk…

(haiku) in een processie kruisigen rupsen een boom ongeloof: eikels…

ongelooflijk…

Last week I read a sprookish book about a king with red haired look. He thought he reigned magnificent although the truth was different, in fact incredible crankyorum, not just a matter of decorum: his nose kept growing all the time, its length revealed a life of crime.…

`A dirty mind is a joy for ever` maar ik hoop natuurlijk niet, niets voor die pure moordenaars die in de verwachting van 70 maagden honderden slachtoffers hebben gemaakt en miljoenen verdrietig, zeer verdrietig Mijn christelijk gedachtengoed gaat wringen, gaat botsen met ´heb uw vijanden lief´ ´heb uw naaste lief als uzelf´ ´a dirty mind…

In het bad van kleuren a…

Langs de grauwe muur waar grijze specie verhardt door de tijd geslagen gaten dicht banen slepende sporen zich een weg naar de ras naderende lente welke licht ontluikt een verdwaalde krokus duwt groen gras opzij het lijkt wel of ze knipoogt maar er is geen beminnen meer aan…

Ik werd bewust van leugens der natuur die illusies van een mooi en eeuwig leven in mijn kinder genen heeft geschreven en de tijd in m’n brein traag liet stromen Na midlife als de tijd in vrije val raakt zag ik wat we zijn, schakel in de keten van heden naar de oorsprong van ‘t leven en na de voortplanting eindigt die taak De…

ze volgden elkaars vlucht door smalle straatjes alsof de stad in lichterlaaie meebewoog op de laagte van hun stemmen uitbarstte in de eerste toren, aangestreken door een rechterhand ze versmolten passie en hartstocht met wrede smart, intiem en zonder rust omdat zij beiden wisten te zullen sterven, steeds bleker en verder weg van de maan…

thuis waar we als echte mensen wonen geen puppet on a string die poppenkast komt er nooit meer in…

Like a Butterfly I fly from flower to flower searching and waiting for the one who please me the most like a butterfly I fly I like every flower but always fly away searching and waiting like a butterfly…

En hoe ongelooflijk diep lijkt het dal, peilloos en met zwarte vegen als onbekende wegen met kuilen en struiken om in verstrikt te raken en ik niet weet of ik het kan maken. En hoe ongelooflijk glad lijkt de weg die ik nu moet gaan geen valkuilen of obstakels die er staan maar moeizamer dan alles waar ik langs ben gekomen.…

Ongelofelijk stil Onvoorspelbaar rust heilig in vorm beweeglijk in vrede…

A an jou .A ls mens toch N ooit in te zien.…

N a uren te zitten zweten A chtte ik mij eindelijk in staat C ornflakes te eten H ad ik nu maar een kom van formaat T ot zover ben ik gekomen deze nacht…

Ongelooflijk hoeveel mensen niet in een Hoger Wezen geloven. Geboren, vertroeteld, en opgeleid aanbidt men vooral het eigen Ego. Ongelooflijk hoeveel mensen maar drie woorden verwennen: krijgen, hebben, en houden. Van geld, buik, en vrouwen! Ongelooflijk hoeveel mensen hun Babel verafgoden, de Bijbel nooit inkijken.…

het zand is nat, suizend helm vloekende meeuwen rotte planken drijven op het zoute water langs de oude weg een zoekende man gevonden met zilveren lantaarn leidde door donkere dalen smachtend naar gemoedsrust van alle woede, laat hem varen en hem in golven van liefde verdrinken om het ongeloof te bezinken en zijn bescheidenheid te openbaren…

Zomaar een collega altijd spontaan en ongeremd een fijne collega, gewoon zoals hij was ja, zo heb ik hem gekend. Zomaar een collega vertelde gewoon hoe hij het voelde enkele woorden tussen de regels door uitleggend wat hij precies bedoelde. Zomaar een collega die vertelde over "zijn" kinderen van toen over dat deel van zijn leven hoe…

als u uw weesgegroetjes prevelt of tot het heilige drievoud spreekt over Jobs en vruchtbare akkers houd dan uw verstand erbij als de monstrans wordt overgeheveld en het brood in stukken breekt peins eens aan de hostiebakkers die christus kneden in d'abdij als u uw weesgegroetjes prevelt om vrede of genade smeekt denk eens aan…

schrijf geen namen in het zand wil de cirkel weer verbinden doch mijn zinnen staan in brand wanhopig stormt hoop voorbij op vlagen van de draaiende wind verbrijzelt honderden vragen in mij waarop ik toch geen antwoord vind verbijsterd verkrampen mijn handen ik schreeuw om toekomende tijd zal mijn geloof uiteindelijk stranden in deze ongelooflijke…

elke dag weer in het nieuws berichten over verlichte geesten en hun exploten in de naam van wiens naam het eerst vergeten niet anders dan ijdel misbruikt gewoon een anagram moet zijn staan ze gedrumd te wachten op hun beurt, onafwendbaar hun lot te verbinden met de wereld van het geloof eerst mijn god, mijn nirwana de geestelijke koffer…

ik heb het de laatste tijd heel moeilijk met de almachtige god, die volgens de bijbel de mens met vrije wil geschapen heeft om zijn schepping te vervolmaken. moderne potentaten hebben daar geen oren zij vernielen meer dan ze opbouwen sommige dictators helpen die naar de bliksem. en god kijkt toe,terwijl mensen radeloos bidden.…

het lage land sprak verlaten tot een kleine bloem die in haar blaadjes de t.v.gids van gisteren droeg een valse psalm droeg het kleine kind in een vaasje naar de tempel alwaar de dienaar Gods sprak van liefde en hij brak terstond de bloem van haar steeltje…

omringd door roze bloesembomen wil toch niet zeggen dat de kerk ineens kleur gaat bekennen…

Je hebt ooit een bres geslagen tussen angst en liefdesleven afgrond om alleen te dragen in een diepte zonder streven zo bloedeloos alleen te zijn in vervorming van verlangen met bergen onverwerkte pijn om je ziel mee te behangen als slachtoffer van ongeloof draag ik jou getergd op handen vlieg naar jezelf over de kloof als bestaansgrond…

De leerling die al lang de naam mag dragen van ongelovige wordt tot vandaag gevierd. Zijn twijfel heeft zijn leven toch niet echt ontsierd maar helpt ook ons bij onze eigen vragen. De Heer prijst echter zalig iedereen die toch gelooft, zelfs door de twijfel heen.…

Het is echt ongelofelijk dat je dit toelaat als burgervader. Zorgverleners en burgers denken het hunne erover, maar het is onbegrijpelijk dat dit is gebeurd. Politie en boa's, maar ook burgers moeten zoveel mogelijk de regels hanteren en zich eraan houden. Een burgemeester laat de Dam vollopen met heel veel mensen.…

Als je zo vaak aan zee komt als ik voel je je met hen verbonden. Het is ongelooflijk wat er zich heeft afgespeeld in Scheveningen. Twee dagen erna voelde ik mij geroepen om daar naartoe te gaan. Het was een troosteloze aanblik, het maakte mij heel erg verdrietig, wat erg dat ze nog steeds aan het zoeken waren.…