Alle inzendingen over vervloeken

Wanneer ik ons noodlot intens kon vervloeken, zou ik het wijden aan die allergrootste pijn: dat jij en ik alleen zijn, nooit meer met ons beiden.…

schrijft die blijft zei d' Oude woordenkramer Nikolaj Viktorovitsj Podgorny Emeritus van vijftig jaar geleden Vergeten en al heel lang overleden Ooit apparatsjik oekraïneborny Die bullebak dacht in z'n bovenkamer Iquorny goed van teenenweer geschrijf Maar tout me van de straat en in bedrijf Zo dacht hij in zijn sovjettijd, Podgorny Vervloek…

berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel herdenkend, maar vooral vervloekend…

De wijsheid vervloekend, alsof dom en onbezonnen, De ratio toelatend, met een blik alsof gewonnen, De grootheid in jezelf, neemt beslag van jouw gevoel. Verstandelijke mening, en daarbij denkend zonder doel.. Ik zie, doch zeer onduidelijk, nog passie in jouw ogen.…

berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel herdenkend, maar vooral vervloekend…

(met dank aan Willem Kloos) ik ben een God in ’t diepst van mijn gedachten het Haagse luchtruim is mijn hoge troon ik wijk niet voor de dreiging en de hoon van hen die mij vervloeken en verachten Oost-Indisch doof ben ik voor jammerklachten een stad aan zee, ik ben een autochtoon u bent lakei en veegt mijn straatje schoon mijn schrikbewind…

Het is woede en verschrikking, onophoudelijk zenuwslopend gezoem van een gevangen vlieg, hamerslag en smeden van hoofdpijn tot misselijkheid, tijdstip dat de eerste liefde stierf gillend, jammerend, vloekend en vervloekend toch tijdens de bevalling ik huilde niet… alleen hield ik mijn hoofd vast toen het door de hemel gespleten werd…

Vervloek me duizend maal of knuffel me. Ik vind het best. Ik heb je lief vandaag. Proef van mijn bloed. Kom sabbel aan mijn tiet. Geloof volop in mijn bekentenis. Ik ben er echt.…

Een zegen of een vervloeking. Hoe ga ik mijn hart koel houden in onze nieuwe ontmoeting. Is het lot of toeval... De tijd zal het leren waarom wij weer bij elkaar zijn gekomen in dit eindeloze liefdesdal... X…

Soms verlies ik je aan verre lichte landen waar geluk voor het rapen ligt, vervloek mijn pijnlijke rug die het bukken belet en breek spiegels. Ik wacht op jou, mijn lievelief. Op eeuwig reikende handen.…

Ach, wie weet staat er op pagina twee hier en daar toch ergens een blauwe lucht dan leren wij weer uit wijze boeken al zijn wij morrend en nog ontevree straks beseffen wij blij en opgelucht de dag niet voor de avond te vervloeken.…

En godverdomme ik snapte het zo altijd op papier maar ik vervloek nu alle vogels van het wit op een A4 o jongen, ik haat de robots die mijn twijfel zo vermenigvuldigen. Ik wil je tegenwoordig van een scherm geduldig wissen.…

Daarom vervloek ik het prudent gekozen woord, waarmee het minnend hart met zoet gezang beladen door denkraam, brein en wijsheid werd vermoord.…

getale zij weten op de takken telkens te huizen, oorverdovend hun aanwezigheid te vertalen en stilte rondom mij ver weg te sluizen ze hebben lange tijd, ik spreek over jaren hun vaste stek in mijn beperkte horizon hekel bij tijd en wijle het ongevraagd bezoek denk niet dat ik naar hen eeuwig zal staren vaak is het zo dat ik hun schreeuwen vervloek…

zou ik het zo willen kiezen, om uit alle omwegen niets te verliezen, ik denk, we komen elkaar toch wel ergens tegen, een willekeurige kringloop niet van gevaar ontbloot, ik tors het kruid van blanco zerken, deemoedig in het mos waar de bewijzering staat, in het voorspelde rood der rozen, wat knelde in het plichtmatig minnekozen, vervloek…

Streel je wakker in het morgenlicht ,onderzoek wat je hebt beslist,ik vervloek de gisting tussen de engel en de sater,waarin je z’n makker werd. Ik verdoof die met een duivelse list, die deze stalker bewaart in eigen hoofd.…

Zij dalen zwijgend in de don'kre grond, Met bleke lippen en verflensende ogen, Vervloekend de hardvochtig-valse logen, Die hen tot nacht doemt, als de morgenstond Met nieuwe glansen rijst, en schitt'rend-bont, Van zuiv're zonneschoonheid overtogen, Het land lacht in het licht, en uit den hoge Een zoele vrede nederzijgt in 't rond.…

Moeder, hebt gij dees foltring dan gewild, Moet ik om u de barre nacht vervloeken? Ik vind geen rust zelfs in de schoonste boeken, Niets is er dat mijn dof gekerm nog stilt. Gij smaaddet haar: toch was zij lief en mild...…

Je zou iedereen willen vervloeken die je in dit water heeft laten gaan. Water… Dat is zacht uitgedrukt, Je was euforisch, verrukt over wat het leven je te bieden had. Totdat je eindelijk doorhad dat ze de ziel uit je hart hadden gerukt.…

Een damesslip als slecht gemutst verblindt verbaasd mijn zicht de pick-upnaald overslaand als een moker aan het heien totale chaos analyserend is de rooklucht niet te snijden gesuikerde pinda's plakken onder voeten en tussen tenen wijnglazen op het kleed die kleuren en mij vervloeken ik laat bierscheten boeren en harde zuchten zie doffe spiegels…

Vond jou weer terug in luisterdichten, dat speels gerichte onderkennen, en hart verplichte aandacht wennen zag jou dansen onder duisterheden met in de nacht het zicht op vrede voelde weer jouw ziel verzoeken vrij vol maanlicht het geschreeuw vervloeken probeerde weer onderliggend te begrijpen wat woord in geest en hart deed rijpen jouw…

Het liefst zou men doodgaan aan een paar opgelopen verwondingen maar dat doet de deur dicht voor een paar lichtjaar en een mens wil altijd wel nog eens kunnen checken of de lichten wel gedoofd zijn en zo gaat men verder op een kieren in dit leven deuren en sleutels passen de hond of de kat nog even buiten laten en het vervloeken dat…

'k Wist niet dat ik heus wel in de Oost zou komen En even hard mijn lot er zou vervloeken. -------------------------------------- uit: Al dwalend - X Herdenken…

En streel ik je wakker in het morgenlicht, onderzoek waar jij in hebt beslist, vervloek het moment, waarin je z’n makker werd, verdoof hem met een duivelse list, of zitten spoken alleen maar in het hoofd ? "De geest die alle dingen leven schenkt is liefde." Oscar Wilde…

In het voorspelde rood der rozen, wat knellend werkt in het spel van minnekozen, vervloek de dreiging van de overmaat waarvoor de tijd ons liet bloeden, om naar een bodemloze schat te graven, of uit de rusteloze ziel en of daar nog wat uit te winnen viel, wil ik in mijn denken zwijgen, ontdek hoe weelderig gras zich opnieuw tot dwaze dromen…

Alex verscheurende Alex gebeten door de liefde verscheurt hij mij zoals ik verscheurd door jou door mij door die geliefde die net zijn mijn cd door de post zo Aards liet bezorgen met een lief briefje met de liefde van die geliefde God zij dank Mijn onruste hart gerust stelde mijn verdriete hart doet wenen doet opstaan doet vervloeken…

mij niet verveelt Een echo van een oude luister Een lang vergeten koninkrijk Er is maar één naam die ik fluister En met de Groten vergelijk Die tot ons heden niet meer spreken Omdat geen hart ze nog verstaat Gesmoorde stemmen in een deken Van nihilistische middelmaat De Groten die ons wilden zeggen “Zoek alleen wat diepgang heeft Vervloek…

een jazzlatijn Genereert menig nieuw refrein Thema's opnemen en doorgeven Samen boppen is samen zoeken Het ontluisterend oorlogsinferno Schept jazzdichters met veel gusto Speed en gin strak in pak verpakt Best man op trouw van ernst en scherts Getuige in een haven van fortuin Van de dorpen van het stadsruim Steeds kek benepenheid vervloeken…

'Bush-bush', zei de vent, 'klinkt bijzonder bekend', maar ze kon z'n vertrek wel vervloeken. Ook hém heeft het danig gespeten. Ze waren aan tafel gezeten, doch tijdens het maal zei de hoofdkannibaal: 'Deze vent is gewoon niet te vreten.'…

spreuk die inspireert ik laat niets achter geen symfonie die een open hart tot tranen beweegt geen voltooid gedicht dat even doet stilstaan zelfs geen handig hebbedingetje, een flutding dat je cadeau kan geven aan iemand die je niet echt mag ik laat niets achter niet een lied dat gezongen wordt in de kroeg een formule die kinderen zullen vervloeken…