15385 resultaten.
Herboren,
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 107 Bevestiging van ieder woord dat is of
nog geschreven wordt, is slechts een
kleine leemte in de getijden, taal
blijft strijdbaar, herneemt zijn loop.
Reactionair en productief tot de
grenzen van de dood verdwijnen,
verlost van ouderdom en angst,
mensen herboren in vervoering.…
Jij
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 632 Jij legde woorden
op mijn ogen
blinddoekte mijn ziel
in zaligheid
wij lieten ons gaan
en waar de zee zich terugtrok
omarmden wij
de welving van de nacht
lepeltje lepeltje
jouw armen gevouwen
om de mijne
speelde je mijn vingers
een voor een
open en weer dicht
één sloop
waarin twee kussens
er was werkelijk
geen speld
tussen…
Slaap
gedicht
3.0 met 4 stemmen 1.354 wakker zijn, boven de stad klokken
een regenbui en een kom met melk
niet de fluistering van wind hoor je
maar het langdurige zuchten van wat
onderhuids vuur vasthield, oppookte
------------------------
uit: 'Bezonken', 2014.…
Blijf nu eens - zegt ze - in mijn wereld
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 340 blijf nu eens - zegt ze
in mijn wereld
waar luchten altijd blauw
regen niet striemt
en toverballen
in blijde afwachting
van kleur verwisselen
niet van gedaante
waar niets verdwijnen kan
ook jij niet en dan kijkt hij
haar aan - niet gewoon
maar vijftig graden warm en lang
zij wankelt en smelt
wees maar niet bang zegt hij
terwijl…
Herinnering
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 125 De pijn van het gemis gaat niet weg,
maar de warmte van de herinnerging
blijft.…
Heimwee
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.192 ik vraag me af: "waar zou moeder nu zijn"?
ik hoor haar stem nog vaak in mijn gedachten
en vraag dan raad en voel weer dieper pijn
omdat ik 't antwoord hier niet kan verwachten
noem mij niet dweperig, gun mij dit stil verdriet
aan moeders leven had ik geen eind gedacht
het zwarte vest, het onaf breiwerk heeft gewacht
en ligt nog, zoals zij…
Vreemd blijft aanlokkelijk,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 38 Schrijf wat ik niet kan eten,
kan bezitten, niet kan schilderen
schrijf wat niet stil blijft staan,
beschrijf wat ik niet kan kweken,
niet kan vangen, niet kan vergeten
schrijf wat niet te raden is, te begrijpen
om zelf maar te weten, schrijf over
wat ik niet omhelzen kon, verwennen
of verwijten, schrijf over verwildering,
betreuren…
Hexerex
gedicht
3.0 met 42 stemmen 11.946 had hij de wil om zijn leven te sturen
een rondtrekkend oeuvre zou hij dan zijn
beschadigd wellicht door geestdrift of wijn
maar in de kracht van een keihard verduren
zijn pad zou voeren langs hetere vuren
dan zwiepte hij klakkend vanaf een schrijn
een middelomgorde striemende lijn
opdat zij niet in hun speeksel verzuren
Hexerex handhaaft…
ruïne
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 734 als mijn hand
haast kleeft aan het
verroeste hek
zuigt de aarde
en bezwaart mijn lijf
nagelt mij aan deze plek
staar haast wezenloos naar
onevenwichtige restanten
van bemoste muren
verslagen door weer en tijd
die de glorie genadeloos
en voortschrijdend verzuren
ik zie vooruit naar verleden
in een droom die mijn jeugd
traag voorbij…
Deze dagen 12 Winkelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 Spaans benauwd krijg ik ‘t
mondkapjesdragers te zien
aanjagers van angst zijn ze voor mij,
behagers van ‘t nieuwe regiem
Op straat, tussen kleurrijke bomen,
bekapt op de fiets,
onwetend dat jouw sterk lijf ' t niet verstaat,
het er aangaat op den duur:
zo verzuur je je eigen O2
je bloed en je longen
tjonge jonge wat heeft het regiem…
ELFSTEDENTOCHT
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.264 Waar de blanke top der duinen blinkt
begroet de Noordzee Neerlands smalle kust.
Het volk is zich van geen gevaar bewust,
hoewel de noodklok onheilspellend klinkt.
De laatste Tocht wordt, volgens Friese bronnen,
door Pieter van den Hoogenband gewonnen.…
niet te vertrouwen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 het is niet
omdat jij stoere handen aan je lijf
hebt
en ik het met mijn getrainde
hersenen moet doen,
dat ik je voortaan links laat liggen.
het is niet omdat jij het sappige
antwerpse dialect van de dokwerker
praat
en ik in keurig nederlands
de rechten van de anderen bepleit
dat ik je voortaan zal negeren.
het is niet omdat jij meer houdt…
liefde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 226 Zolang wij hopen en leven
mijn lieve schattebout
zal ik onwrikbaar trouw
steeds mijn liefde geven.
Nu steekt het bootje van wal,
veel liefde bevat het al.
Laat vreugde je doorstromen
laat mij je hartje bewonen.
Als een gladde waterspiegel,
als blinkende morgendauw,
met zorgen en ook geluk
wil ik altijd leven samen met jou.…
moment opname
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 99 op kreupele takken
suist venijnige wind
over hoge populieren
terwijl het akkerland zucht
van zon en van droogte
want het water
blijft hangen
in een fel heldere lucht...
het beekje stond stil...en
gras werd er steeds dunner!…
De kraai
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 57 op mijn wandelroute
kijkt mij wantrouwend aan
al gauw wordt mij duidelijk
waarom ik dit zo voel
ik loop een stukje verder
blik even achterom en
zie hij neemt een hapje
van de daar liggende drol
met afgrijzen aanschouw ik het
en verbaas mij steeds opnieuw
wat vogels zoal eten en
nog smakelijk vinden bovendien…
Een handvol zand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Een handvol zand:
Met een hand vol zand begon haar pad van leven,
onwetend wat ze zou beleven.
Met haar hand vol zand bouwde ze luchtkastelen,
dromen brachten haar een verre toekomst zonder verleden.
Haar ogen konden glinsteren als sterren in de nacht,
ze straalden hoop, liefde en pracht.
Ze danste op de tonen van het lied,
dat vreugde…
De achtertuin
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Nu de sneeuwvlokken ook na vijf jaar
op deze dag een laken over 't groen wensen,
de vraag wat kunnen we doen en betekenen
gelukkig geen vrouw als Lot situatie geeft
verweeft mijn pen gevoel niet krassend teder.
We zijn niet meer op zoek om iets te vinden
alles vonden we in elkaar, we hebben rust,
een blik is voldoende, een half woord genoeg…
Cocon
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 191 Op stramme poten had de morgenspin
ons in nachten ongemerkt besprongen
en met listige draden ingesponnen
verstilde lijnen van geronnen uren
verzonnen in een nauw gemeten tijd
bleef het ongeduld aan ons kleven, in een
keurslijf wat de toekomst bleef verzuren
en waar het bloed niet vrij kon stromen.…
Kijkend naar Holland (1)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 105 'Herinnering aan Volland'
Kijkend naar Holland
zie ik linten van files
stromenderwijs
ter bestemming gaan,
stuurhutcabines
op vier of meer wielen
in dampen van diesel
aan de einder staan;
veen, onder talloze
hallen bedolven,
varkens in stallen
verzurend het land,
appartementen-
complexen in dorpen,
kronen op torens
in 't westen…
Ik zag en wist ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 344 Ik zag je komen,
lopend uit mijn dromen
ik zag en wist
dat ik je
dichtbij me
wenste
want jij bracht me
leven en liefde
jij zag en wist
dat ik daar al geruime tijd
aan dacht.…
TUSSEN TWEE VUREN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 618 Tussen twee vuren
Ze bouwen allebei hoge muren
Niet alleen voor hun eigen kleine geest
Maar ook voor het zogenaamde Duivelse beest
Tussen twee vuren
Ze blijven geniepig naar elkaar turen
Elkaar wederzijds van alles de schuld geven
En zo blijven ze maar hun alles verstikkende net weven
Tussen twee vuren
Ze weten beide mijn leven te verzuren…
een schenkende natuur
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 257 Deo Volente
dan springen de knoppen open
nog sterker
ik zie ze al
het groen
ontworstelt zich
aan cocons
in verlengde vingers
van uitgestoken armen
dik en dun
lang en kort
sprietig
of uibollig
*
ik trap in hondenpoep
vers gelegd
op paden die door
de nieuwe toekomst
slingeren
met een reuk
zo pril
maar het gevoel verzurend…
En ik dan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 396 Herfst komt weer naderbij
wij denken nog aan ons en wij
Als ik dan afstand genomen heb
kom je dichterbij en jij roept
zoals gewoon herinneringen op
een kus, een blik, niet wetend of
ik hou van de schaduw van een droom
Een vlinder op het raam warmt zich
droogt haar vleugels van de dauw…
vergeten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 71 Ik schreef woorden met inhoud.
Na jaren van besef
Begrijp ik niet meer wat ik heb neergepend.
De inhoud is verdwenen.…
de pooier
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 139 gure mannen willen meisjes dwingen
zich in bepaalde richtingen te wringen
een keurslijf wordt hun aangepast
en ze verhuizen naar een hoerenkast
moeten geld verdienen voor de pooier
want dat maakt zijn leven zoveel mooier
meisjes, in dat milieu wordt best niet gelogen
want anders… gratis een koppel blauwe ogen!…
Talkshowkuddes
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 169 Vers nieuws is waar die graasdieren op leven
Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog
Ze houden dat heel gulzig in het oog
Hun tongen roeren zich om niet te sneven
Maar alle kuddes grazen in één wei
En van dat herkauwen wordt niemand blij…
Wappietrots
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 86 Hoe mooi die menigte
hoe in de zon ze wachtten
Ik in schaduw in een steegje,
in de koelte mensen sprak
leuzen las van keuzes
Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag
Dan bewoog de stoet
Een juichen, opzwepend
Véél rood wit blauw,
Veel rode harten,
Véél 'k hou van jou
Gezonde goede mensen
die ergens voor…
Mafketel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 75 Wie schiet nou op een ooievaar
ben je dan niet wat vreemd
als je vanuit je autoraam
zo'n dier te grazen neemt
Wat gist er in jouw hersenpan
of mist er, om het even
als plotsklaps jij een kogel vuurt
op zo'n symbool van leven
Zie daar de vogel, levenloos
mascotte van Den Haag
zo uit het leven weggerukt
door een geschifte blaag
Mag lijen…
"Alles en iedereen"
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Iedereen
heeft een keerzijde
hij een zij
zij een hij
en dat geldt ook voor
alles!…
Cocon
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 135 Met z'n poten had de morgenspin
me in de nacht besprongen
met haar tranen ingesponnen
verstilde lijnen van geronnen
uren, verzonnen in krap gemeten
tijd,ongeduld bleef aan me kleven,
een keurslijf wat de toekomst bleef
verzuren waarin het bloed niet wilde
stromen om het gewicht te wegen,
verder dan de vaste pijn, verleidt
tot eerder…