Alle inzendingen over zonnetje OR zonnebloem

het schrijnende verval van een boeket zonnebloemen moet van Gogh met een gevoel van melancholie hebben opgescheept doch dit weerhield hem er niet van dit tafereel met sublieme penseelstreken op canvas vast te leggen voor de eeuwigheid…

Weg eensklaps het zonnetje, weg het nachtjaponnetje, maar nog niet Yvonnetje. Zij genoot van de regendouche op haar klein balkonnetje.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

terwijl... het zonnetje glimlacht!…

kwam je tegen tussen de buien door gelukkig geen regen jij voer uit tegen mij zonder een bekende reden ik liet je razen trachtte een evaluatie te maken van jouw averij pas later in rustiger vaarwater kwamen de tranen het mooi weer spelen is gedaan donkere wolken kunnen je niet meer ontgaan de storm is gaan liggen een bleek zonnetje…

Vanavond is het feest Want jij bent in mijn woordenboek geweest Je hebt je daar lekker genesteld alle woorden door de jouwe vervangen want van die van jouw hou ik het meest Vanavond ga ik uit m'n dak Want jij hebt met het grootste gemak alle pannen eraf gegooid Jouw zonnetje scheen naar binnen en alle ruimtes waren binnen no time…

Prettig prik ik door de gordijnen. Jouw allerlaatste droompje flopt. Voel mijn zonnige verschijning: Goedzo staat met warmte op! Gretig ga je mij omarmen. (Ha,ha, m'n humor wil al wel.) Norsig sta je je haar te kammen, de dag is nog maar net in tel. Arbeid knevelt generaties... Ieder moet mee in dat complot. Gelukkig bepaal ik of iets…

nu wel moe Van al dat geven Je deed je oogjes toe Zo lang, zo stil, zo voor altijd Maar in alle vlinders in mei En in alle warme zonnebloemen En in alle fonkelende sterren Blijf je bij mij Tot dan, tot voor altijd, tot verder dan de eeuwigheid…

Dappere ezels, manden vol zonnebloemen op hun sterke ruggen, trekken door de bergen en raken bijna de kleine witte wolken die ook in een rij de zon langs de hemelboog dragen.…

De man die mensen aan het huilen bracht, Met woorden waarvoor men hem maar blijft roemen, Was bij het oog, het bos, de zonnebloemen Absent, al had ik hem daar wel verwacht. Of was het toch een rituele dans, Want waar, in hemelsnaam, was Timmermans?…

je kus is een zon een zonnebloem in het licht ontluikend middaguur een beetje afscheid van je blik, verrassend weer ik zing het gedicht dat je streelde mijn borsten iets mooier lieflijk langzaam van vinger tot duim…

Een Marathon zonder zon is als een zonnetje voor de Marathon! Een wereldtijd werd gelopen op de Marathon Rotterdam, zondag 15 april 2012; opgedragen aan Mario Kadiks, directeur.…

Jij draagt niets dan je zonnebloem maar daarmee ben je rijk; ik die zoveel het mijne noem, voor hebzucht vaak bezwijk, ik zie je stromp'lend verder gaan en voel weer wat ik mis: het lokken van de stem, verstaan in waar geen droefheid is omdat zo hevig geel het veld de oogst draagt van de vrede.…

Ik zie van onze levende natuur Alleen de zonnebloemen aan de muur En hier en daar een ijsbloem op de ruiten. Het stemt mij triest dat ik geen bloem of plant zie. Ja zelfs de krokus is nog op vakantie.…

mensen kruipen weg in jassen grauw en grijs hun kleding ze sjokken in hun tredmolen van werken en van sleur zo kort de donkere dagen energiepeil staat op nul waar zijn de zonnebloemen de onbezorgde zomerdagen ?…

Drie zonnebloemen hangen dof en uitgebloeid aan hun stengels. Gedwee, berustend wenden ze zich langzaam af van het warme licht. Koele duisternis verwacht hen geheimzinnig, belooft nieuw leven.…

In het grote blauwe woelen van de wereld schitteren okergele Zonnebloemen in een vaas Hun uitgesproken zeggingskracht in drie tinten geel bijeengehouden Door moederlijke troostrijke armen zachtjes wiegend in ongeschonden samenzijn…

Dode dode stad het licht waarin je bent geboren helemaal zoek zoals verloren toch ben ik gekomen naar hier door de sneeuw door sporen en voren niet om te zoeken maar wel om te vinden mijn liefde voor jou ooit was het hier mooi sterren stonden hoog wolken knielden voor blauwe lucht en jij was het zonnetje het zonnetje in mijn droom…

Geurige appelthee, een snorrende Belgische poes aan haar voeten, het zonnetje erbij: genot voor twee! Poes, je bent een snoes Je maakt haar blij Wat zou ze zonder jou moeten.…

Het is niet triest of weemoedig, maar ik geniet van het schrale zonnetje en van de schrale wind, die de bladeren doet ritselen en ruisen, mijn stemming kan niet meer vergruizen.…

Straal gij ons zondig harte rein, Door louter ziel en zinnen, Gij Zonnetje van binnen!…

middenin een regenplas Je sleurt me mee Sleurt me mee in het verlangen In de regen met nergens een schuilplek In het donker terwijl ik je kleren uittrek Geef ik me bloot Geef alles in me bloot In je ogen lees ik wat liefde betekent Het is zomer in mijn hart Ik voel niet eens meer dat het regent En ook al is het nacht Ik voel hoe jouw zonnetje…

Kijk aan, daar is ze eindelijk weer het lentezonnetje van weleer al duurde 't ditmaal wel even begin van het nieuwe lenteleven zie haar daar nu staan in vol ornaat tegenover de maan ze lacht haar zonnige stralen vergeven is op slag het dralen ik ben niet de enige die haar ontwaarde nieuwsgierige kopjes steken boven de aarde onder haar…

Voor het zonnetje van mijn dag, dat al een tijdje mijn gedachten niet kan ontsnappen. Voor het druppeltje van mijn nacht, dat hopelijk ooit wat van mijn liefdesdrank wil tappen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

ze woont in een droom gekneld tussen zomer en herfst er hangt een geknakte zonnebloem aan de binddraad na het laatste onweer hij krijgt een binnenplekje in een vaas terwijl ze kastanjes uit haar zakken schudt wordt er gerild door merg en been…

samenvervlochten dagen vliegeren achter elkaar aan op deze zonovergoten dag verwarmt de gouden gloed de harten van hen die al even bevroren leken dansen zonnebloemen aan de oppervlakte terwijl zwaluwen de Lente aankondigen…

ik heb een zonnebloem onthoofd gekromd in een doorzichtig uur de wonde met mijn vinger verdoofd geluidloos het leven weggeschuurd gekromd in een doorzichtig uur heb ik jou en mezelf gevonden geluidloos het leven weggeschuurd nog dieper met de dood verbonden heb ik jou en mezelf gevonden 't is de lege plek die mij zo raakt nog dieper met…