3067 resultaten.
Een vale kleur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 150 hij kon het fluisteren
van stenen niet verstaan
de echo’s van muren
liet hij langs zich gaan
kende niet
de knusheid van de trap
die bij elke stap zijn
meebeleven krakend gaf
voor hem was het behang
geen dagboek vol herinnering
een vale kleur die
kamers scheidde van de gang
hij leefde hier
zonder te wonen
kende slechts het huis…
In de leemtes van mijn gedachten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 116 in de leemtes van mijn gedachten
spinnen woorden als boemerangs rond
kleuren vele vermoedens het zicht
rollen zinloze zinnen over de grond
een spel van onbegrepen krachten
maar soms flitst dan dat hemels licht :)
en al dat spinsel zonder rede
nestelt zich als stenen in een muur
op het scherp van de gulden snede
en zo wordt een leemte plotseling…
Indepedentie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Open de cel
waarin mijn ziel
gevangen zit
neem muren weg
die mijn brein
het zien beletten
zuiver de lucht
waar mijn hart ademt.
Schenk mij vrijheid
mijn leden
te strekken
woorden te spreken
mijn brein ontlasten
van zorg en pijn
en zuiver het licht
waar mijn oog ziet.…
Dieper in de duisternis
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 184 ben de trappen
afgelopen moest
de bodem zien
zocht vaste grond
onder mijn voeten
zonder een misschien
ik spiraalde
tussen muren steeds
dieper in de duisternis
had de hoop
al opgegeven omdat
er daar geen einde is
ben terug gegaan
totdat ik weer in zon
en licht kon staan
heb daar het
leven opgepakt nooit
daal ik die trap meer…
levensloop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 de trage gang van oorlogsdagen
vraagt een bange blik om moed
gepast bij holle buiken en de gloed van
koortsig toevlucht zoeken -bij elkaar
kijk maar
door het glas dat boven gas en licht
met uitzicht op jouw stervensduur
en dat dan ieder uur
kerf de angst
in duizend ogen
kras de dagen in de muur…
titel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 396 Vraag waarom niet waarom
Waarvan of andersom
alles legt niemand ooit aan je uit
we gaan gewoon
jij en ik samen
gewoon door
keihard door alle muren heen
Vooruit
kom op
koppie op
En alle rivieren beginnen aan de top
maar het mooiste uitzicht heb je in het dal beneden
daar is het rustig
daar is het vrede
heb je nu nog een vraag?…
doorzon
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 77 licht zich terugtrekt
in de schemer van dat koele woud
oud door tijd, maar jong
door nieuwe twijgen en het neigen
van haar eigen
kwetsbaarheid
het trillend gras vol blauwe klokjes sluipt
een wijle tot aan niets
dan duister, zondermeer vergeten
door de luister van dit uur
aan de kant een oude fiets,
een waterfles
en ramen in een muur…
Plaatsvervangend (plv.)
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 98 breukvlakken ter ziele
het zilte vuur uit de ruimte,
waaier van herwonnen puin
achtergelaten in geboorte,
dichtgegroeid na verloop
de geopende muren
van huisraad op straat
een uitgetreden naaktheid
ten toon
- zij schaamden ons…
Stof tot nadenken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 zo voelt dat dus, leeg zijn
alsof de aarde sneller draait
harder aan je trekt
je nooit meer los zal laten
alsof de muren zuigen
en hoeken gevangenissen worden
ramen je wegduwen naar de schaduw
om er volledig in op te gaan
zo voelt dat dus, te vervagen
in stukjes en beetjes
jezelf te verliezen
aan de eeuwigheid van stof
al je gedachten…
Alleen in een klein huis
gedicht
3.0 met 22 stemmen 7.859 Alleen in een klein huis kan je behoorlijk denken
de muren zijn dichtbij genoeg
weren de regen met gesneden voegen
die regen moet je kunnen horen
het dak lekt op bekende plekken
daar heb je plastic neergelegd
emmers gezet, als er een raam is
zelfs een plant, alleen
in een klein huis
kan je behoorlijk denken.
---------------------
uit: …
nestwarmte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 rond kale takken treurt
nog grijs, de winter versplintert licht
op koude muren zien de buren slechts
een armlengte rood
want binnen huist de broze dag
als kleinood aan de wand
voor deze kant geen kaarsvlam, die
mijn vergezicht vertaalt
het haalt niet, bij de zomer
ach
het haalt niet
bij de liefde, die mijn binnenkant
bepaalt…
Opvoeden
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 Een blinde muur
een vader
kindje op zijn schouders
zeg me wat je ziet vraagt hij
handen met mensen eraan
ze willen mij
nee liefje
ze willen jouw broodje
gul als ze is
breekt ze stukjes af
en gooit zo ver als ze kan
het is net als eendjes voeren
zegt ze blij
hoe leg je een kind uit
dat mensen geen beesten zijn…
Voor daarna
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 88 overhouden
van een dag, bijvoorbeeld van vandaag
van schroeiende hitte
die niet wijken wil
nog flirt met de late uren
die schemerend blozend
glijden naar de nacht
Iets
van wat is geweest
van dat voorbije
wil je overhouden
iets gewoon, gering
als herinnering
zoals verschaalde wijn in een glas
avondwarmte die nog kleeft
tegen witgekalkte muren…
Deuren
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.544 Elke dag
worden duizenden mensen geboren
Elke dag
gaan duizenden mensen dood
Elke dag vrijen duizenden
met andere duizenden
en moorden enkelingen
duizenden uit
Elke dag zoek ik naarstig
naar mensen
en ga met mijn kop
door duizenden muren
--------------------------------------------------
uit: 'Een haven voor alle woorden', 2012.…
Schapten daar op planken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 506 was in de schuur
de boel voor eens
en altijd mesten
herinneringen
vielen zomaar uit de muur
en zeker niet de beste
ze schapten daar op planken
maakten mij aan het janken
om ieder zinloos uur
heb ze weg gedaan
hun leven werd mijn dood als
het ooit verder was gegaan
alleen de dagelijkse dingen
komen nu mijn berging binnen
verleden…
Vast bezit
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Sluit mij in een cel
Met getralied venster
Uitziend op een blinde muur
Sla mijn handen in boeien
Sluit mijn voeten in een blok
En de deur met vele grendels
Gesel mijn lichaam met een stok
Maar nooit zal men mijn brein
Mijn gevoel en mijn denken
Kunnen vangen in een kooi
Hoe men ook van mij denkt
Mijn mening blijft altijd vrij
Want mijn…
meridiaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 muren moedigen doofheid aan, mijn
aanwezigheid is louter postnataal
ondeelbaar in wormgaten, wormstekig
de trap kraakt naar hoogte
als geratel van ketenen, als de
vroomheid van een gewatteerde nacht
tot hier reikt mijn schaduw, onwetend
van halvering, vervalwind, ranonkel, van
begrip zonder begrijpen
smaak van evenwicht aan keelrand…
kraakt in zijn trappen
netgedicht
0.0 met 2 stemmen 408 het huis telt
de stappen en
kraakt in zijn trappen
op het slaan
van de deur zit
de tijdloze sleur
het interieur
heeft de geur
van verleden
een bank droomt
gerieflijke plooien
in liefde ontdooien
gordijnen
zijn zwaar van
het lichten der jaren
de muren
bekrast en belast
met herinnering
thuis
is vertrokken
het huis…
Rhododendron
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 90 Waren er geen oleanders,
bossen ondoordringbaar wilde
bramen met die violette
donkere en lichte vuren
Waren er geen assembomen,
bamboestruiken en waringins,
breed hun loverarmen spreidend,
dichte ambergroene muren
Zou de gloed van een verlangen,
in rhododendrons groene grot
niet zinderen in 't avonduur
tongen likkend als de vlammen…
Lachspiegel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 127 de schaduwen zien er
niet anders uit dan toen, alleen het
licht valt anders op de muren
de zon steekt achter twee gesloten
vensters genadeloos: om haar heen
heeft zich het vuur
van de verstikking vastgezet
zo droef en moe neergezeten
alleen de kat ontspant en spint
het is een
kunst de lachspiegel van de tijd
de dag, de dagen…
oud jaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 146 Natte wensen
druipen smekend van de muren af.…
onverlichte tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 46 iemand gooit
stenen naar de leegte
tussen de sterren
omsingelt stille
woorden verscholen
onder een stolp van glas
iemand blaft met
schorre keel naar geesten
achter koude muren
botst in schommelend
licht tegen het verlies
van wie hij was
iemand dicht met
haperende pen op de
mestvaalt van het
tekort betast de taal
met vingertoppen…
Vleugels van Verlangen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 59 'Lang en gelukkig' staat er
op De Muur tegenover
mijn thuis, Berlijn
is mijn Berlijn
Maar toch blader ik
in een reisblad, de zee
wenkt, de bergen roepen
echo's Actie! Actie!…
binnenin
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 onder wolken van lood
tekende ik sporen in het zand
in smeltende hitte schreef ik
een goddelijk woord
ik vluchtte voor beelden
van de krokodil
doofde de vlam
verbrandde mijn ziel
vouwde een zingende
vogel van papier
fluisterde mijn
traagste gedicht
ik spelde mijn naam
op de schutting
uit de binnenste muren
kwam geen enkel geluid…
mijn koper zal niet groenen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 567 ik droom en
rijg mijn uren
ongeduld tot avond
weef tijd tot
muren, raam de
tralies als mijn zicht
mijn toetsen
storten nu betonnen
zinnen in de tekst
ik wil je
gaan beminnen tot
je goud mij weer verblindt
mijn koper
zal niet groenen
als ik me vaker in je vind
gun mij het licht dat
in je ogen schijnt voordat
je uit mijn…
thuis is vertrokken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.025 het huis telt
de stappen
kraakt zijn trappen
in het slaan
van de deur zit
de tijdloze sleur
het interieur
heeft de geur
van verleden
de tafel is oud
een bank droomt
gerieflijke plooien
gordijnen
zijn zwaar van
het lichten der jaren
de muren
bekrast en belast
met herinnering
thuis
is vertrokken
het huis staat te koop…
straatorde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 de straat is niet het einde als
ook ik langs de muur mijn stappen zet
en de honden bij je wegjaag…
Ochtendkrant; de Zucht
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 167 Voor elk wel wat wils
Naar aanleiding van berichten in de krant
Betreffende het (wereld)nieuws
Kunst en cultuur
Brabants- en wereldnieuws; misschien niveau-
maar echt geen kwaliteitsverschil
Verslag; verantwoord verhaal
Naar aanleiding van strijd tussen religies
Betreffende die geloven
Eromheen een muur
Vaak guur. Vaak mooi.…
mijn huis
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.984 Ik zal het missen
Je bent mijn toeverlaat
De muren konden mij aanhoren.
Vaarwel mijn thuis
Het gaat je goed tijdens de verhuis.
Ik zal steeds aan je blijven denken.
Want mijn hele leven heb ik altijd
uw dak boven mijn hoofd gehad.
Dank je mijn lieveling.…
Iets
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 122 Kijkend achter de spiegel is ondoordringbaar
een zwarte muur. De bron van mijn gedachten
lijkt op een oerknal vanuit het vuur.
Iets is ooit begonnen, opdat jij en ik zouden zijn.
Op al mijn vragen naar het heilig vuur
klinkt een stilte, diep vanuit mijn brein.…