Alle inzendingen over groet

In oktober is er ruimte voor een laatste groet. Met haar prachtige kleuren waar ik tussen sta, is het berusten tussen wat tijdelijk rusten moet.…

Eeuwig reist deze liefderijke groet verder, geef de kwaadaardigste ziel kans zich te geven aan Christus' verzoenend bloed.…

Jammer hé dat ik niet te vangen ben, niet in een doosje te stoppen, zoals Donald Jones zo mooi zong en die mij ooit vriendelijk groette op het strand van Harderwijk. Ik zal zijn brede glimlach nooit vergeten en hoe hij met zijn slanke, mooigebruinde lichaam voorbij schreed.…

O, laat mij beiden, Om met een voetkus mijn vorstin te groeten!... En 'k liet het linnen van haar voeten drinken Het water, wenend om het wreed verscheiden, En zag haar oog van frisse blijheid blinken. -…

afscheid we stonden bij de hemel hoog ingepakt en later dan we dachten keken toe hoe jij de drempel nemen zou obstakels waren er altijd jouw weg er overheen te komen hoge bomen ruisten tegenwind het moest jou altijd overkomen je ziet ons staan de drempel komen uit medelijden hebben we je hand genomen je besluit staat vast je ogen groeten…

nijntje is verdrietig huilt een dikke traan want weet je wat de mensen zeggen dick is dood gegaan gewoon in bed lag hij de laatste keer 't was alsof hij lag te slapen alle mensen huilen zeggen hem ook gedag ieder met eigen groet vader, moeder, groot en klein toch zegt nijntje stop nu met die smart want uit het oog is niet uit het…

voorbij Wat kleiner langzamer als mij Het is me een baan Weet je ,mag nooit stil staan Zelfs in de donkere nacht Word het van me verwacht Vooruit lopen ,vergeet het maar Mensen vinden dat niet goed maar naar Ook maak ik veel muziek Deze melodie is echt uniek Ga dit gedicht sluiten En o ja ...ben altijd buiten Ben altijd opgewonden De groeten…

Waar is dat land waar elk welkom was Met warme groet voor vriend of vreemdeling Geen onderscheid tussen persoon of ras Het land waar men ieder met respect ontving Nog gaan mijn dromen naar dat vredig land Waar alle mensen samen gaan, hand in hand…

Vandaag heb ik veel moois gezien: de mensen die elkaar ontmoetten, die liefdevol een ander groetten, vandaag heb ik veel moois gezien. Vandaag heb ik veel moois gezien: een zon die straalde van genoegen, de kinderen die om aandacht vroegen, vandaag heb ik veel moois gezien.…

- een groet voor Ad Kremer uit de hondenhemel - Ze zagen mij eerst voor een kuitbijter aan, een stoere Von Hapsburg, Maximiliaan dat werd al gauw Max, maar daar vond ik niks aan, geen Hector of Tarzan, in godshemelsnaam, maar hoe ik in 't ècht heette gaat geen hond aan...…

In oktober is er ruimte voor een laatste groet. Met haar prachtige kleuren waar ik tussen sta, is het berusten tussen wat tijdelijk rusten moet.…

Ik denk nog wel eens aan Kees Boek en hoe hij mij niet meer herkende terwijl hij mij nog op een glas whisky had getrakteerd en mij over de stroeve relatie met zijn vader had verteld en hoe hij zichzelf verloor omdat hij zijn bedrijf moest overnemen en hoe hij die ene dag langs mij liep en ik hem groette alsof hij mij wel zou herkennen…

Haar ogen stralen, zeggen mij een laatste groet. De auto zwart gevlagd. Een schone witte plek verraadt waar grijs gelegen had.…

Jij krijgt mijn voorrang, ik wacht af, verwart, opnieuw dat heerlijke moment de twinkel in je ogen met een mooie lach je hand die wuivend groet, jouw hand die vlinders overdroeg, in kleuren zijdezacht met overvloed voor dagen...…

anders dan naar de kruidentuin van een overleden tante aangelegd in zijn dromen omdat hij niet kon slapen door de stress greep hij toch weer naar de fles dorst was niet te stelpen hij dacht aan jonge weerwolven ridders die elkaar bestreden in de hel de kruidentuin ligt nog altijd aan het oeverland waar de bomen de nacht zwijgzaam groeten…

Je had me mee kunnen nemen in de kleine dingen van fladderende vlinders en geurige bloemen groeten en afscheid zoete hoop en zilte tranen op de witte zeilboot de rivier volgend weg van de onrust naar het moederland met de kasteeltuinen waarin je opgroeide had je mij kunnen vertellen waarom die grote gebeurtenissen zonder gevolgen…

Voor het laatst kom ik je groeten op dit vroege morgenuur er is niet eens een vermoeden, geen tijd meer of geen duur. Alleen een stil en stom gelaten zijn veel stiller nog dan slapen een bleke straal van zonneschijn een gouden streep over het witte laken.…

ik hoorde je lopen met robuuste pas op het net gelegde schelpenpad keek om in zee blauwe ogen die blond knipperden tegen een felle zomerzon samen keken we hoe golven het wit van horizon kuifden en ik jouw warme groet beantwoordde het nat van de plas verdween waar jouw pas in een lichter touche de vloedlijn proberend zonder…

Daar zal God je welkom heten met een vaderlijke groet, ga je aan Zijn hand naar binnen en de vrijheid tegemoet!…

veel zou worden geknoeid de ochtend wordt snel opgestart met een boost voor vele handen die wapperen in een vrolijke lach maar in de middag als de zon nog wat verstolen schijnt en stofjes dwarrelen langs de zijkant van het gordijn komt stilte aan het woord het kopje thee wordt snel op de tafel gezet koekjes uitgeteld in de groet…

De veerbodem blinkt scherp onder onze voeten die het metalen einde groeten - ja, dit scheep is verboden maar hoe is dit te weerstaan, als ik dat al zou willen, het natte dek onder haar billen en ons zwijgen ten overstaan van de oever die niet meer bestaat zich aan een verbeelding overlaat, dat we hier ons brood breken - ooit - en daarna…

Die komen moest kwam lachend, natte voeten, tas vol groeten, wakker en verwacht. Ik ben het. Ben je boven? Nam die verdampte vast. ------------------------------------------------------------------- uit: 'Vier manieren om op iemand te wachten', 2001.…

Met ogen zo onpeilbaar diep en groot De klok tikt, tikt, slaat, tikt tot half-zes slaat Ik vrees mijn laatste knik om u te groeten: Domweg gelukkig, in de Dapperstraat…

het is begonnen met twijfels aan de echtheid van licht dat opgepimd door anderen veel van zijn glans verloren wist over de warmte die het zou moeten verspreiden en die niemand ooit had gemist nog ken ik de woorden stralen en gloed maar het licht wist niet meer hoe dat moest met die lange zachte haren ja dat was altijd moeders groet…

Bedaar…smoor die snik blaas naar die dwaze traan Die aan een wimper parelt Ik blijf en klauw naar jouw weigerend lijf Een nee was uitgesloten De agenda puilt plots uit Een groet wordt een uitgestelde plicht. En nu? En hoe? Een grimmige vloek wacht op mijn tong Een onbestemde hand klemt mijn aders dicht.…

haar zonden zoveel schraler dan het stikken van woestijnen gestuurd als aanzichtkaarten met de groeten; lekker warm en dat ze zou gaan lijnen langs de lippen overblijven zodat het wilde kusten waren nu speciaal voor hem `t was toen dat ze ontaarde en de wereld kleiner bleekte verdwijnend achter al die wijn en chocolade reep waarmee bijna schaamteloos…

languit en schijnbaar in kennelijke staat 's morgens vroeg zo tegen half zeven ziet men hoe de stad begint te leven uit een pui midden aan mokums' leidsestraat je ziet dat die dagopeners in spoed niet groeten niet naar beneden maar steeds recht vooruit kijken zodat ze geen ogenblik vrij hebben op lijken misschien met smoes dat ze zo hoog nodig…

met een broodkorst als corsage gaat de blijde zwerver door het wijde land hij wuift naar de koeien in de weiden naar het bloeiende koren hem terzijde terwijl leeuweriken eten uit zijn hand 's avonds stralend staan de boerenmaagden aan de dorpspomp en brengen hem hun groet zij kussen zijn bezwete konen zelfs bedaagde maagden vlijen warm hun…

Kijken, voelen, glimlachen en groeten, dankbaarheid uitzeggen, relativeren. Excuseren en dieper ademen. Van muziek genieten en zelf een vrolijk wijsje zingen of fluiten (als je dat kan; anders maar luisteren naar de vogels die nu al te horen zijn). En even het kind in jezelf weer ruimte scheppen en durven vertrouwen.…

Hij groet de blijde krokussen met buigend takgezwaai, een zwarte kraai schrikt op. Het kerkhof sluimert door, wachtend de Grote Zomer.…