1902 resultaten.
moeder aarde
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 146 De jeugd lijkt uit haar lijf verdwenen,
de hemel is zelfs aan het wenen.
Moeder, waarom doe je mij dat aan.
van jou komt toch mijn bestaan.
Laat me weer even bloeien,
laat vergeet-mij-nietjes op mij groeien.…
moederschap
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 tot me
met sprekende ogen en
het hart op de tong
ze geven liefde
ik kijk terug naar wie ik was,
ook in gebreke
ver heb ik gekeken
zag heel veel goeds, doch ook
te veel dat anders kon
maar ik leef vandaag
en houd heel graag mijn zachte doeken
in een heldere zon
daar dansen ze, als witte vlaggen
ritmisch op het lachen van
hun jeugd…
Rimpelloos in de holte van je hand
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 88 past
met driedubbele kin en hangborsten
die tot je navel reiken
en dat dat dan niet erg is
omdat toch niemand meer kijkt
maar ‘t zou ook anders kunnen
langzaam en bijna ongemerkt
met een craquelé gezicht
of doorschijnend als het
gevallen blad van de Ginko Biloba
dat de winter overleefde
terwijl bijna vanzelfsprekend
rimpelloos je jeugd…
BAUDET, WAT IS ER MISGEGAAN IN JE VROEGSTE JEUGD
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 124 Baudet, Baudet, politicus reptiel
ik zou je in m'n armen willen nemen
en wiegen, wiegen, lang wiegen
want wat is er misgegaan in je vroegste jeugd
Baudetje, Baudetje, Lancelotje reptieletje
zoon van vader Thierry en moeder Davide
ook jij Lancelotje Baudetje Reptieletje wil ik wiegen
maar eerst Papa, Papa Baudet Politicus Reptiel, eerst je…
Tijd gaat, jeugd blijft
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 596 waar wij eens speelden
diefje met verlos
beukennootjes deelden
was toen een ongerept bos
leven is een wonder
kijk eens om je heen
natuur wie kan er zonder
het houdt velen op de been
laat vreugdetranen vloeien
schuif verdriet aan de kant
zie kleine kinderen stoeien
ouders lopen hand in hand
leef, geniet en profiteer
intens van ieder…
Leidsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeugd
poëzie
4.0 met 7 stemmen 3.335 Leidsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeugd,
Vermogen ogen schoon, in hemels vuur ontsteken,
Als gij uw vensters luikt, zo ziet men mij ontbreken
Mijns levens onderhoud, een teder-zoete vreugd.
Want gij besluit daarin een zaligende deugd,
Vriend’lijke vrolijkheid.…
Levensverhaal
gedicht
3.0 met 873 stemmen 117.330 Zijn vrienden durfde hij niet vragen:
in hun jeugd hadden die goed
hun eigen voorschriften gelezen
en die toen verbrand.…
’T WORDT T’ SAMEN GROOT.
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.701 Wat kwaad is, kankert in; gij, leid dan in de jeugd,
Geen vonken tot de lust, maar sporen tot de deugd.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
* wast - groeit, toeneemt…
Ramadan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 974 Ramadan
Mijn tante gelooft nog steeds
vindt excuses voor mijn ongeloof
meestal een maand voor de vastentijd
Ik zwijg en herinner me van mijn jeugd
vooral verstoppertje spelen in de nacht
gevonden worden en tantes lach
Na zonsondergang stopt zij mij vol
met wat de diëtiste me verboden heeft
Een maand houd ik het nog wel vol
daarna begint…
Straf baar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 855 mannen
schermen
met beschermen
listig lustig
langs de digitale snelweg
het eerste slacht
offer valt
vlakbij de vangrail
waar groen gras
zacht ontluikt
mooie woorden
paaien
witte strepen
met zachte dwang
jaren tellen niet
haar lichaam
was een spel
dobbelend
rolden de stenen
langs haar
jeugd
hij ging vrijuit
zij kreeg levenslang…
’t herhalende verdriet
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 1.272 de zachte huid van jeugd
beetje bij beetje afgepeld
en toch weer overwoekerd
gevormd tot een harnas
doorploegd van littekens
toon ik mij jou
trotseer bijtende winden
ruw als beton het oppervlak
enkel nog in ’t verborgene
bloeien wat bloemen
pijn doodt de mooiste vogel
gebarsten door het vuur
de aarde in verdroogde voren
wacht zaad…
Herfstbomen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 378 De indianenbomen uit een vergeten jeugd
wringen, grilliger takken, dan weemoed
de zomer kwam, in puur en liefdesrood
zwijmelde razend, heftig in een ontvangen schoot
door dichtersklank en geest voorgoed genezen
vriendschap, door en door, in ziel, totale wezen
verliezen herfstbomen, blad, na blad, tot spijt
een dramatisch silhouet van dreigende…
Terug op zoek
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 208 van weggeweest
mijn zelf nog niet teruggevonden
de spiegel van de jeugd
gaf onbedoeld verval te zien
nu echt begonnen
reis niet zo snel
bedelden mijn ogen
ik wil nog zoveel zien
de kale heuvel met het eindstation
nog niet beklimmen
en zie hoe ik nog leef
mijn ogen licht wat meer geloken
mijn mond verdroogd
maar met nog kleur
op wangen…
Avondwandeling
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 Weer loopt zij datzelfde zanderige pad
waar aan beide zijden grenzen vervagen
hervindt ze haar verleden in taal gevangen
zo graag zou zij vandaag nog willen vragen
even raken, even aanraken, zoals jaren geleden
maar na die ene laatste wanhopige blik
terwijl harmonieus zwijgen vele vingers vlocht
vervloog haar jeugd en hield zij op te bestaan…
Verzuring?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 142 Open veld vol zuring, het
groene rood, het rode groen
de bittere smaak van toen,
bood ze me in alle wijdte,
de verte, de tijd in armen
verstrengelt, kon wat
haar verwijten, die weide
waar je de deugd in legt, in
de schoot van jeugd, een
smaak tot aan onze horizon,
een onvoorspelbaar hurken
in de wind van een ongelijke
bloeiwijze van beider…
rimpels
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 140 dit is een verdrietig gedicht
ik zag, zojuist, mijn spiegelend gezicht
waar de jeugd, met een enkele puist
haar jonge jaren onbevangen vlagt en wimpelt
daar weent mijn huid, het rimpelt
ik ben niet meer die schone Heleen,
begeerd door geile Grieken
bedroefd, gegroefd wend ik het gelaat af
misschien kunnen mijn krullen u verlokken
men zegt…
Tien zwarte schapen (haiku’s)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 128 Stapelwolkenlucht,
zwarte schapen van een jeugd,
niet te begrenzen .
Na een natte tocht
verwachting op de bamboemat,
wast z’n voeten.
Voor de boeddha
glimmen duizend vuurvliegjes,
in een lotuslach.
Zonder te springen
buigen ze voor hun prooien,
de tijgerlelies.…
Je benen vlamden op
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 215 benen vlamden op
heb de mooiste stronk
getrokken uit het veen
je vormen uit het natte hout gesneden
je benen vlamden op
langs jaarringen van
generatieslang geleden
het hoofd met
lange haren mocht
ik tot het laatst bewaren
met de kleinste guts
heb ik je trekken rondgelijnd
ogen in verwondering gebogen
het veen heeft jou je jeugd…
De blanke duinen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 360 jeugd kreeg
weer de overhand
we speelden met het zand
als kinderen zo blij
jij was weer bij mij
in het springen over
golven nam ik je mee
naar de einder van de zee
het water koelde
in het diepe onze lijven
ik mocht het zout heel
teder van je lippen bijten
toen we droogden in
de volle zon keerde jij
je om naast strand heb ik…
vertrouwde melodie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 hoe m'n ogen vochtiger worden
meer dan bewogen naar het
verleden dwalen
bij het luisteren naar een oude
melodie waarin het dorp uit
mijn jeugd weerklinkt
hoezeer vertrouwde beelden
en geluiden me nog altijd
weten te raken
in wat mij ooit geborgenheid
schonk, doorheen het leven
nooit verloren ging
hoe het kind in mij me nog…
Journal de guerre
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 in Parijs kwam ik iemand
tegen die me verbond met
de wereld van vóór de oorlog
de punaises vielen uit zijn
hand toen hij de ramen
voorzag van blauw papier
met het gebulder van kanonnen
in de verte telde ik de mooie
herinneringen van mijn jeugd
er waren afstompende
gedachten er was gedaver
als scheurde de aarde uiteen
in de…
Eens op een dag
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 53 Eens op een dag zal ik
een nieuw landschap voor je weven
met een vruchtbare schone grond
met weidevogel en insecten
Rivieren zullen door mijn handen gaan
Wij zullen lopen
lachend over een grasveld
met duizenden bloemen
Ik die opzoek ben
naar de witte vlinder
uit mijn jeugd
in een landschap van containers
en tegen muren staar…
Een laan in de paleistuin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Vaarwel, jij lieve straal die mij verlicht
jouw geur, jouw jeugd, het evenwicht...
Dit geluk gaat voorbij, het vlucht!…
Het ultieme sirenelied
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 81 je
aangekleed
terwijl jij
met je staart
soepel door
het water gleed
mijn liefste
zeemeermin
die mij heel
verwonderd
aankeek van
hoe moet ik
nu landen op
scherpe randen
van rotsen met
natte zilte handen
wij zijn samen
opgezwommen
naar de uitkijkpost
in de haven
heb lenteachtig
zeewier bedongen
om je schoonheid
met jeugd…
wie ik ben
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 972 wie ik ben
probeer ik te bezoeken
wie ik ben
geeft zich thuis
de troost ontroostbaar
probeer ik troostrijk
vorm te geven
moeten en willen
kloppen elkaar
bemoedigend op de schouder
verdriet en vervreemding
een kanten bruidssluier
van de nachtmerrie
waaronder mijn jeugd
verpletterend platgetrapt
verpletterd geen gezeur
aan wie ik ben…
Thuiszorg
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 3.502 Er komen af en toe personen
Mijn dromen binnen in de nacht
Die, zij het door de jeugd verzacht,
Met mij gelijkenis vertonen.…
Merlijn en het zwaard
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 945 aan zichzelf aanvaard -
het vuur bleef smeulen -
als stralende sterren aan een gitzwarte hemel -
om als een orkaan telkens weer op te laaien -
een worsteling met integriteit en loyaliteit -
het juiste moment is vaak moeilijk te bepalen -
bang om te verliezen luisterden ze naar de stilte -
vonden elkaar in het einde van de tijd -
de jeugd…
OPGESLOKT DOOR DE TIJD
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 841 het dorp lag daar zo stil
afgelegen ver van stadsgewoel,
het gaf in mijn jeugd zowel
plezier als onrustgevoel.
kon zwerven langs oevers
met water dat haar omgeven had
zwaaiend naar de mannen
op scheepjes met haar lading
op weg naar die onbekende stad.…
Poëzie
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 583 ook ik had in mijn jeugd nog mooie dromen
want zeg nu zelf die heb je toch als kind
toch zijn ze merendeels niet uitgekomen
ik heb gehuild, gelachen en bemind
en kijk ik terug in mijn herinneringen
dan was de poëzie een goede vrind
die in mijn hoofd een lied kon laten zingen
als ik door leed of pijn werd overmand
wist dat me op het goede…
De broer van Pippi Langkous...
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.775 Glimlachend bekijk ik een foto
van jou uit je jeugd; je was zo
zorgeloos met grote ogen vervuld
van kinderlijke ondeugd.
Wilde rode lokken haar
vallen rond je gezicht
en ik zie ineens dat daar
een randje roomijs ligt
rond je mond die breed lacht.
Net alsof je op iemand wacht
die het roomijs eraf wil zoenen.…