Alle inzendingen over koel

- Ik weet me alléen te zijn in 't wijde, koele huis; 'k geniet mijn eenzaamheid; ik voel mijn vrees verblozen; ik voel 't verleên vergaan in teder blaêr-gesuis. Reeds neigt de zon ter rust en lijkt 't gerijs der mane. Er is geen komst die hoopt; er is geen leed dat wijkt.…

's Nachts de koele mist van de liefde bij dag de godsdienst van het ademhalen'. Terend op een wanhoop die morgen is: alleen met anderen die alleen zijn, samen met de eigen stem, die niet klinkt in een wankel en vermoeid bestaan waar geen geluid meer doordringt.…

De moeite die ik doe om overeind te blijven in een koel en onschuldig briesje vanuit zee, ik probeer er wat gedichten over te schrijven, maar om het echt te laten lijken valt niet mee. Altijd staat iets in de weg, de verbeelding of anders wel de vorm van het gedicht, en de rijm.…

en fluisterd met heerlijke frisse klanken, als een dromerig en romantisch muziekstuk, blaast elke noot zacht door mijn haren, de koele avondwind.. terwijl ik mijn gezicht steeds naast je in de spiegel zie, verborgen, omdat ik wou dat jij bij mij was.…

mijn grootvader was dronken van geluk als hij voor vermoeide wandelaars in de toen nog hete zomers een koel glas water mocht serveren uit zijn eigen gegraven welput.…

'Hoe koel is 't in de morgenlucht, Hoe is het loof verfrist! O reeds doorboort de feller zon De blauwe morgenmist! Geen blad verroert: maar hoog en ver Dringt door de stilten heen,- Als 't lichten van een late ster,- Eén jubeltoon alléén! Wie is hij? wie heeft hem aanschouwd?…

De zon en de zee Zullen weldra het lichaam bronzen en het Lichaam koelen bij een weldadig plonzen. Toeristenbussen en chartervluchten zij voeren De zomerse migratiestromen aan, waarbij zich Huiselijke normen wisselen voor de vakantiedromen Van het volledig verzorgd hotelbestaan.…

mening een leven zonder inzicht schrijdt voorbij kabbelt slechts voort zonder enige intentie Bedoeling onderhevig aan verandering alle zeilen nu bijgezet Hoewel tijd soms inzicht geeft, roept de toe- komst schande, daar onze visie tekort schiet logisch gezien, grillige onvoorspelbaarheid Laten wij alle ge- als ongelovigen verzoeken hoofd koel…

het leven proeven met een vrouw Een high tea in Liberty Koffie in Metz Met, uitzicht over Amsterdam In vervoering raken van North Sea Jazz En Yes, Steely Dan "Hey Bulldog", "Ases Tod" En terug naar Beacon Theatre of The Dakota Building Bergen beklimmen en waden door een beek Toskane ontdekken Walvissen in Tadoussac Een koele…

Als stormen tot nood doen luiden handelt Piggelmee met koel verstand. Te zeeluinen is verdwenen een helper, die nimmer wacht totdat iets verzand; hetgeen niet tot morgen kan wachten, heeft hij reeds vandaag al bij de hand. Een kenner van het kabouter- leven; de geruchten uit de eerste hand.…

Lief, ontwaak: de late sterren doven In de koele morgenzucht, En de leeuwrik uit onzichtbre hoven Voer al door de lage lucht. Met het binnenstuwend water rijzen We in de alomme klaart: Al de tekenen der heemlen wijzen Op een gunstge vaart.…

Ik ga liggen op het koele gras, koester me aan de warme zon, genietend sluit ik mijn ogen, denk aan de ‘Grote Rite’, de levensbron. En dan verschijnt zij, de godin met de amberketting en het valkenkleed, ze neemt me totaal tot zich met een teder wrede liefdesbeet.…

De zon doet stenen schijnen die met messing facelift opvallend in het gelid staan We maken pas op de plaats Blinkend tussen doffe materie haal je ze uit de massa Reflectie startend als korte flits wordt besef nu we er bij stilstaan Ze flikkeren nu onder stil daglicht Koele stenen die warm glimmen Als karma generaties heen wortelt…

Een maartse wind in een klein dorp Waarin groen wit verjoeg, waarin een Koele luchtstroom kopzorgen verdreef Een prille wind in een negorij Die een reddingsboei toewierp; een krans Van sneeuwklokjes, krokussen en Vroege narcissen Waardoor je weet er is nog hoop, toch Nog hoop, toch nog wel redding Het fluisterende riet van een liefelijk…

En uit het niets kwam haar koele hand die zacht streek over mijn koortsig gezicht. Ze sprak onze taal als een oriëntaal variant, zo deed ze al jaren haar nachtelijke plicht. Haar handelen was vaardig maar zacht, draaide glazen kraantjes open of dicht.…

Helder water verzameld in een koele waterbeek, een verademing in het heetst van de strijd. Een vaste vorm heb je niet. Maar jouw water brengt mij naar de overkant. Water, elke druppel is rivier. Volg niet het water, maar volg dé Rivier. Want Hij is Alles in allen. En allen in Een.…

Eigenlijk ging het dieper daar op de boulevard Want toen ik zo zat op zand dat koel en nat, boven 't muurtje d' oude kerkklok zag dacht ik aan de foto's waar ook mijn moeder, jong, zo bij datzelfde muurtje zat met broer en zussen, moeder, tantes, dat strand dat nog hetzelfde was, 'k de einden wand'lend langs kust bedacht, mijn…

Zie je, ik blijf er koel en nuchter onder. Het is het beste, voor ons alle twee. (Nu zit ik dus te wachten op het wonder nu zul je opstaan, glimlachen... maar nee...) Ik weet het immers wel, vandaag of morgen wordt het die kleine blonde. Zie 'k het goed?…

Zwevend op winden waait de zee door 't duin, En 't zout blijft achter in 't diep-koele zand; Geen bloemengloed, geen groen van sapp'ge plant Kleurt 't bleke egaal van vér-zichtbare kruin; Maar 't water, neerfilt'rend, doet, tuin naast tuin, Laaien van tulpenrood 't wijdvlammend land, En ruist als bossen op, tot waar de rand Vaal is…

Dit onthaast moment Is een wonder en een gift Ik hoop dat het altijd bij me komt In de lente in het licht Een voorrecht voor mij alleen Dat is een zoet verdriet Een gevoel zo diep zou van alle wezens moeten zijn De winter lijkt nu zo donker en duister De tijd dat ik me aan de kachel kluister Maar nu heb ik niets te vrezen Want het koele…

het gist’ren was Er werd met gein gegooid en grof met geld gesmeten Het schuim staat te verdrogen in een gebroken glas De hupse harmonie heeft fluit en trom geborgen De stoere schutterij schuwt eenderoer en kruit De brave burgerij tobt weer met aardse zorgen Een uitgeputte kroegbaas mest traag z’n danszaal uit Dit ochtenduur is kleurloos, koel…

De mensen die voorbijgaan voelen Hoe, als 'n klamme, koele Drop, de tingeltangeltinteling Op hun ziel zinkt, Gelijk een regendrop op 't zinkevlak Van een platdak. De mensen aarzelen, kijken Even de neger aan Die op en neer moet gaan, Programma's reiken.…

En de zon is de maan, weerom, het wordt koel als vel over ‘t been. Zand is een bed, van stof tot stof bergt ze haar lenden, de slaap is as, de droom een sintel en alleen als schade groeit ze, binnenin een noot. Ze buigt haar zoute nek, ze biedt gewilligheid, ze kan de vliegen behagen nu de honger vergaat en het zand besluit.…

Witte wijn, drink het koel. Sauvignon Blanc of Chardonnay. Geniet van het fruitige bij de vis of een kipfilet. Steek je neus in het glas, wals ermee en ruik weer. Neem de wijn tot je en doe dit alles nog een keer. Rode wijn, uiteraard op kamertemperatuur. Cabernet sauvignon of Merlot.…

Ik schrok me dood van 't bloed, geronnen in 't verband Onder de koele dekens stond mijn onderbuik in brand. Maar nu behoor ik tot Gods volk, al is het slechts van buiten En lust ik liever shoarmavlees dan boerenkool of spruiten.…

ogend feestend beest prangend met boemel dagend koel en zwoel getoond heel eigen geest doorkijkbloes blauw violet haar roos ontloken uit pioen sterrenbeeld de schorpioen zij-van-het van flirty-jet-set gesprongen in de lamborghini hups vrije vrouw met kloten haar zin in wil besloten slank sexy chic in minimini stuk dynamiek gaat plank…

genoeg om mijn kroost te voeden soms prop ik zijn muil al eens vol bijvoorbeeld met een bevrozen pistolet die smelt tussen zijn roestvrije tanden tussen de panden van zijn mantel met een zwierig gemak schuif ik de kruimellade uit zijn buik zodat ze niet verkolen geen vunzige damp drijven door de mirre van mijn keuken hij heeft ook een koele…

Waar de weg scheurt slurpen wij het water op dat smaakt naar ijzer zoals het koele water van de wezenputten. Terwijl ik opga naar wat zich hoog verheft keert Mirjam om. Ik sla haar vrolijk springen gade van steen tot steen. Ik weet niet wat ik hier verwacht. Een topervaring? Ongenaakbaar de witte blinkerd in de zon.…

fluitekruid wuift wit terwijl riddersporen star onbewegelijk roestbruin met hun ijzige blik verdrogen boerenwormkruid gele teint bundelt zijn knopjes druk insekten werend verlangend naar de zon tegenover deze natuur huilen geraniums zich rood in de zinderende zinken goot oh regen blus ons vuur en schotse hooglanders staan niet meer koel…

In lome tred tikt traagheid door de dagen lobbig liggen de uren onder de zon verdampen en vervliegen tot zuchten in dit magische moment van ‘nu’ in de nacht flonkeren sterren vanuit een steeds verder schijnend firmament de koele bries draagt duisternis ongezien tot de grens van het ochtendgloren vogels jubelen de morgen toe overtreden…