Alle inzendingen over zeven

gaan In de olmen zit een uil het is midden in de nacht hij hoort een koekoek roepen maar heel heel zacht En op die grote paddenstoel daar midden in het bos ja, die met witte stippen gaat een kabouter helemaal los En kijk daar, die twee haasjes wat zitten die parmant o ja, die willen weer terug naar hun groene knollenland Die zeven…

Meneer pastoor luidt ’s morgens vroeg de klokken, om aan te geven dat de mis begint. De buurt die daarvan hinder ondervindt beantwoordt dit gebeier onverschrokken. Terecht besluit men nu toch paal en perk te stellen aan de vrijheid van de kerk.…

Verwikkeld in ontsnapping in extremis Was jij, geheim agent licenced to kill, Toch meer als William van Baskerville, Die oud inquisiteur der Middle Ages Je had een hekel aan Double O Seven Never say never, Sean, you're now in heaven 31 oktober 2020…

Heeft u die vrucht óók in uw hart gesloten Daar die zo zalig is én erg gezond? Dit laatste blijkt, las ik pas, ongegrond: De aardbei wordt riant met troep bespoten Het aantal giffen is een stuk of acht Hoera: dit heeft ons nóg niet omgebracht!…

Je stem, je lach, je flux de bouche galmden na en klonken door, gonsden aldoor in mijn oor, stromend als een warme douche en in mijn lijf een tinteling die daags erna nog dieper ging mijn haar, waar zoete geur in hing van jouw parfum, betovering door jou bezeten, in jouw macht ben ik bedwelmd door jouw demonen, nevelwaas beneemt mij kracht…

haasten, haasten rennen, rennen vlug, vlug 's morgens heen en 's avonds terug haasten, haasten rennen, rennen wat een verkeer 's morgens file en 's avonds weer haasten, haasten rennen, rennen o, wat een stress 's morgens half zeven en 's avonds half zes haasten, haasten rennen, rennen gut, wat ben ik moe 's morgens ogen open…

een dagelijkse klucht bij mezelf denk ik praat wat zachter er zitten ook nog mensen achter Nee hoor, het gaat over boodschappen of over het weekend stappen ik voel me nu wel echt te veel aan dat gesprek heb ik toch part nog deel maar de woorden vliegen mijn oren in en ik zit er jammer genoeg tussenin Ik kijk om me heen en tel gewoon zeven…

twee samen tegen de rest zwart en rood in een tango door de hel van winst en verlies wordt gekoerst tussen Parijs en Roubaix de dagen van oude helden en ook verguisde verliezers, hoogmoed voor de val en af en toe een gebroken stuur de klok verraadt verrrookt vier uur met het gerinkel van koper verkopen de achtergeblevenen hun ziel voor zeven…

Voor wie het lied niet kunnen dromen volgt hier de tekst: Berend Botje ging uit varen Met zijn scheepje naar Zuid Laren De weg was recht, de weg was krom Nooit kwam Berend Botje weerom Een twee drie vier vijf zes zeven Waar is Berend Botje gebleven?…

Tweeduizend zeven, 52 weken, vier kwartalen Gevuld met wat, geen mens die het weet Voorspellen kun je wel van alles Maar meemaken is wat anders want ook dit jaar vergleed.…

‘k Wil in zeven dagen Even naar Japan, Met die houten wagen Voerman! kookt je span? Stomen, stomen, stomen, Vliegen langs de baan! Die wil zitten dromen, Mag met paarden gaan. Moffen, Polen, Russen, Zie ik in een week; Zeil jij ondertussen Heen en weer naar Sneek. Wijf! zit niet te pruilen! Wees toch niet zo dom!…

Zij reikte mij haar hand en leidde mij langs tweemaal zeven paden, door het duister en het licht. Ik keek terug op een pad van ingehouden tranen, van geluk en van verdriet, nooit doorleefde passie, als een kamerplant verdord, oh levenden vergeet deze les toch niet... III.…

Nu staan er waarlijk al zeven op stal; Loopt het gewas in het voorjaar wat mee, Dan koop ik vast er vóór Pinkster nog twee. Hopen wij op een gezegend Nieuwjaar, Dat het ons drieën niet scheidt van elkaar; Zie eens, hoe Janbaas de Witkop daar aait! Wat zijn ze maatjes - Hoor aan, hoe hij kraait!…

Maar in je vrije tijd schilderde je boven de drukkerij van je vader, Neude zeven, de meest schunnige dingen, volgens sommigen, maar in feite was je je tijd ver vooruit en valt al die obsceniteit wel mee, een vrouw die naakt op haar fiets door Utrecht gaat is preuts in vergelijking met de dikke tiet, die je als avondmaaltijd presenteerde.…

“, stamelt zij Ze schrikt van haarzelf en haar gedachtegoed “ Hoe moet het met de mensenkinderen nu de zeven zeeën de volkeren gescheiden houden gekneveld door het aardse slijk? “ “ Hoe hervinden wij onze onschuld als de zeis de rozen kapt, maar de doornen spaart?…

Een minuut van levend rose In het paars van de dood Veranderde - honderd mensen In shock en dodelijke stilte Achterlachtend terwijl jouw Lijfje verder verstijfde Mijn vader die huilde, De onderwijzer wiens tong Van verdriet bevroren werd En ik die om tien over acht In tranen naar bed ging Niet begrijpend dat jij om tien Over zeven…

Zo blij en is mijn ziele niet, maar zeven maal zo blij, wanneer ik, moe en mat, geniet een dreupel poësij. - In 't vrij bewind des vogels en in 't koele ruim daarvan, en 'k weet niet waar ik nog al ben wanneer ik dichten kan: 't gedacht springt als de vis, die zeer in 't waterkrystalijn blank blinkt en weerom blinkt, aleer…

Schoonheid spreekt vanzelf als ik mijn handen opendoe In het ivoor van mijn lievelingsakkoord, zeven vingers, A, kleine terts, uit de nocturnes van Chopin, Die teringlijder aan zijn Pleyel in Nohant. Nee, het ware en het goede en het schone zijn vandaag Een broodwinning voor ingenieurs, therapeuten en artiesten.…

Met vallen en opstaan Heb ik mijn hoofd Te vaak gestoten Zo vaak aan dezelfde steen In mijn eigen voet Heb ik geschoten En in zeven sloten Liep ik daar Het spoor bijster Verdwaasd Kon nergens heen Ik ben geraakt Heb het gekregen De volle laag Het was kantje boord Liet mijn oren hangen Bij hen Die met twee monden spraken List en leugens…

Zeven dagen een hele week ja echt 't lijkt zo lang, maar links of rechts 't stelt niks voor, omdat voor je 't weet ook de week is verdwenen als was 't een komeet. Ons leven, hangt vast aan de tijd de uren de dagen, we zijn ze zo kwijt 't vliegt met een noodgang overal door en 't is dat vliegen, wat me niet echt bekoort.…

Gabriel te ‘s-Heerenberg Hij zag mijn gezicht Hij zag mijn verlangen Hij voelde dat ik wilde knielen Hij wist die moet ik binnenlaten Hij ging me voor Hij hield fysiek afstand De engel, een oudere engel Om 2 voor zes, zaterdag zeven november 2020 De grote kerk was donker Maar de kaarsen branden voor Maria Maar ook voor de gewone doden…

Het sterk verminderde geluksgevoel Wanneer het eerste kindje is geboren Schijnt standaard bij het ouderschap te horen Is dat het offer voor een hoger doel? Of plegen ouders niet goed door te denken Wanneer ze spreken van 'Het leven schenken'?…

Op een schier verborgen plein in Antwerpen schouwt het hoge Neptunusbeeld minzaam, waarbij zijn ogen onverstoorbaar waakzaam, heersende, vorsende blikken werpen. De vorstelijke drietand wil zich scherpen om het kunstwerk onder hem, met sterke naam, zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam, aan de zeekoning te onderwerpen. Scheepsboegen steken…

En op hetzelfde ogenblik in de feestzaal van Hilton Afgehuurd door Bethlehem Steel Brengen zeven jonge kelnerinnen als blote engelen verkleed het kerstgebraad op gouden schotels aan.…

Toen beefde er een traan in haar ogen; Maar zij was zo in haar schik, En zij sprak tot zijne dochter: "Hij is zeven jaar ouder dan ik". Hij toonde haar 't vee in de stallen, En hij toonde de oogst op het land: "Ginds waren het vroeger al bossen". Dit wees hij haar met de hand. "'t Is vader die ze uit heeft doen rotten.…

een nauwe loopgraaf tussen ouderen en werkelozen laat mij daar in die hof van overvloed denken 't gezicht te zien dat in een ver verleden zijn onuitwisbare indruk op mijn leven liet: god dacht ik god dat daar mijn lief is weergekomen en mij gevonden heeft geleid door uwen hand maar 't was de buurman slechts die worst en bruine bonen voor zeven…

Mijn tante Trix die heeft vier mannen Ze koesteren haar zeven dagen per week Aandacht genoeg zegt ze met een lach Terwijl ze snoept van haar plakje cake De eerste man is eigenlijk haar echte Met hem is ze jaren geleden getrouwd Hij is zo zorgzaam en een echte heer Vandaar dat ze hem voor altijd houdt De tweede is groot gespierd en lekker…

zeven dichters present te Culemborg droegen zondag kwiek hun gedichten voor thee nippend deerlijk heet uit glazen een dame was zo hard aan de luister dat geroerd de oogjes zachtjes sloten daarbij kwam kwelling in de zorg alle kijkers bleken nat en aangedaan tijdens teder en gepast onderbreken voor één dichter hoestend honds in buien…

Want ik dacht aan vijf keer oorlog, en die ene keer zo onverwachts zeven jaar zonder elkaar. En altijd wel ergens rampen, hongersnood, ziekte, haat, achtervolging, vernieling en kindermoord. En ik antwoordde: Ja. Toen vroeg zij: Wat doe je liever, blijf je thuis of ga je uit met anderen?…

En in de nacht, na alweer een heerlijke dag aan jouw schelpenzee konden we hem altijd horen, die vermaledijde klok daar in de toren van dat pittoreske dorp van jou: die sloeg dan steevast zeven minuten later dan het uur. En dat vond ik nou eigenlijk best zonde.…