1907 resultaten.
wie ik ben
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
972 wie ik ben
probeer ik te bezoeken
wie ik ben
geeft zich thuis
de troost ontroostbaar
probeer ik troostrijk
vorm te geven
moeten en willen
kloppen elkaar
bemoedigend op de schouder
verdriet en vervreemding
een kanten bruidssluier
van de nachtmerrie
waaronder mijn jeugd
verpletterend platgetrapt
verpletterd geen gezeur
aan wie ik ben…
Thuiszorg
netgedicht
2.0 met 12 stemmen
3.504 Er komen af en toe personen
Mijn dromen binnen in de nacht
Die, zij het door de jeugd verzacht,
Met mij gelijkenis vertonen.…
De smidse van de macht
netgedicht
4.0 met 29 stemmen
17 de pubers
hebben het
spel gerekt en
toch zichzelf
niet in het
hemd gezet
een stukje
onbedorven
jeugd heeft
gelukkig gezorgd
voor de lach
en ontspanning
in de smidse
van de macht
is het vuur pas
eindelijk wat
opgelaaid met
blauwe vlammetjes
het ijzer wordt
geplet in de
vormen van geluk
zij hebben de weg
van blind gaan…
De broer van Pippi Langkous...
netgedicht
4.0 met 14 stemmen
1.775 Glimlachend bekijk ik een foto
van jou uit je jeugd; je was zo
zorgeloos met grote ogen vervuld
van kinderlijke ondeugd.
Wilde rode lokken haar
vallen rond je gezicht
en ik zie ineens dat daar
een randje roomijs ligt
rond je mond die breed lacht.
Net alsof je op iemand wacht
die het roomijs eraf wil zoenen.…
Oude Wijn
netgedicht
1.0 met 16 stemmen
1.215 verscholen in het donker
waarin ik als een sculptuur
uit jouw verleden word gekneed
gepolijst, gestreeld, bemind
en kon zijn zoals jij graag zag
och, was ik maar als oude wijn
gekelderd met vreugde
die in de late avondschemer
dagelijks de lust verhelderd
zodat mijn dorstig hart
met een hernieuwde vreugd
liefde kon beleven als in mijn Jeugd…
Ja, jij
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen
2.191 deel de lucht met me
mijn kind
en de wolken
en de toppen van de bomen
want gisteren
zomaar
door een paar woorden
liet je mij de zomer zien
je weet dat ik voor jou
zou willen sterven
mijn kind
jij, die de zon voor me reikt
door de hoge vensters
van je jeugd
gaf mij met je wondermooie ogen
jouw wereld
jij, mijn kind zei :…
Wat een drukte in de hoofden...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
417 Wat een drukte in de hoofden,
bloed en tranen, hoop en vrees,
worstelend om zin en zegen, -
bomen die weer groen geworden zijn,
lindebomen van mijn jeugd.
Heel gauw gaan ze nu weer geuren,
roepen dingen wakker
die al lang vergeten zijn -
kinderverdriet en kinderpijn.…
Sporen vlammen op
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
101 hij is geen god
maar zijn sporen
vlammen op
in het landschap
van verbleken
zijn warmte
is lente brengend
na een zoektocht
vol miskenning en
afbrokkelend respect
door wegen die
zij hebben afgelegd
in de dorheid van
niet begrijpen na het
misoogsten van jeugd
hen is geen
deugd gedaan
maar hij heeft hart
en hand gegeven om
hen…
Ongeziene talenten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
179 naar licht
in het niet
uitgesproken zicht
kregen klanken dezelfde toon
waaide gelijkmatigheid
een doffe berusting
zonder sprankjes hoop
ik ben gaan retoucheren
om de oorspronkelijke
pigmenten te vitaliseren
tot verbazing
helderde juist schaduw
het verflauwde licht
uit donkere contrasten
ontsnapten kleuren
naar een nieuwe jeugd…
Het wezen der poëzie en de donkere dagen voor Kerstmis
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
1.109 De vraag bleef hangen
in de schemering
die het ouderhuis opslorpte,
de vallei toedekte,
aan de rivier van mijn jeugd
haar glans ontnam.
De duisternis viel snel
op deze donkere dag
voor Kerstmis.…
Uit liefde geboren
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen
1.714 Je droeg me negen maanden
met liefde onder je hart
pijnlijk was mijn geboorte
bevrijdend mijn huilende start
Je voedde me op als een kind
die van haar jeugd genoot
gaf me bijna alles wat ik vroeg
terwijl je mij de slechte dingen verbood
Je leerde me lief te hebben
en hebt me respect bijgebracht
zat vaak aan mijn ziekbed
ook in de donkerste…
Kinderen ons grootste goed!?
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen
1.650 Kinderen ons grootste goed
kleuterleeftijd is al zo verknald
dat het de jeugd van anderen mee
vergalt
door seksuele spelletjes.
Kinderen ons grootste goed
en ik weet, dit ligt niet aan mij
evenmin gaat dit zomaar voorbij
maar ons grootste goed
nee, dat gaat niet goed.
Is er iemand die er wat aan doet?…
De steentjes
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
106 het was een
puzzel in de tijd
de steentjes van mijn leven
zij vingen
met hun licht
mijn steeds alerte blik
ik zocht niet echt
maar viel voor de
momenten van contact
ik heb ze opgegooid
uitgestrooid vormden zij
een kleurrijk mozaïek
in sprankeling
wervelde mijn jeugd
daarna wat donkere vormen
pas de laatsten tonen
het transparant…
Kinderen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen
1.699 kinderen ons grootste goed
kleuterleeftijd is al zo verknald
dat het de jeugd van anderen mee
vergald door seksuele spelletjes,
kinderen ons grootste goed
en ik weet, dit ligt niet aan mij
evenmin gaan dit zomaar voorbij
maar ons grootste goed
nee, dat gaat niet goed
is er iemand die er wat aan doet?…
Lammert P
netgedicht
2.0 met 11 stemmen
292 Lammert ’n altijd blije jongen
met Downsyndroom heeft
‘n engel die z’n jeugd bewaart
hij denkt dat hij eeuwig leeft
Sterven voelt als ziek zijn
als dat eens eindigt in de dood
maakt hij dat niet bewust mee
Hij is wat hij voelt en denkt
de dood verandert er niets aan
zijn geboorte en dood vormen
slechts de kaft van z’n bestaan…
foute vraag
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
244 de dood ging aarzelend akkoord
ik vroeg hem om
als metafoor te dienen
voor al het onvermijdelijke
je weet, zo sprak hij
er is ook voor jou een eindig
onverbiddelijk lot
dus droog nu maar je tranen
spaar ze ook niet voor verdriet
over ongewilde manco's in je leven
door 't onontkoombaar voorbeeld
in je jeugd of later nog
of door je onverbeterlijke…
Gedane arbeid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
2.168 Nu in
ouderdom genieten wat glans gaf
aan de jeugd, een rinse smaak van
de komende tijd, regen kleurt
zich in de geur van krijt.
In gelukzaligheid te dromen in een
zetel van gedane arbeid en haar
vruchtgebruik, drijvend op de witte
wolken stromen en de tranen uit de
laatste knipoog van het paradijs.…
ZIE EENS AAN
hartenkreet
1.0 met 28 stemmen
1.339 De nieuwe jeugd kan zich vermaken
met verbazende uitvinding,
zal dan nog blije kreten slaken
bij lap en stokje vol verbeelding.…
geschrokken
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen
674 Haar dromen waar maken
waar ze in haar jeugd naar uit keek.
De liefde tegen komen
om zich in zijn hart te kunnen nestelen.
Alles gedaan
Een streep eronder,
zonder verwittiging.
Het is hard, de strijd zal nu beginnen
zij heeft niet op.
Bijt op haar tanden
wil haar leven terug.…
Curriculum vitae
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
150 Zijn jeugd heeft hij verspild.
Hij schreef daar vaak iets over.
Al schrijvend werd hij schrover.
Hij had veel op zijn lever.
Al schrijvend werd hij schrever.
Hij schreef met steeds meer ijver.
Al schrijvend werd hij schrijver.…
Kindermishandeling
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
688 De klas is haar veilige onderkomen
thuis zijn ongelukjes haar ondergang
onzichtbare tranen die constant stromen
zelfs voor haar eigen vader is ze bang
En op school gaat het echt niet goed
haar gedachten zijn voortdurend besmet
niets in haar jeugd zoals het moet
haar moeder doet een drankgebed
De pubertijd zal haar onderkoelen
haar geluk…
Huwelijk met geweld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
2.266 Twaalf vreselijke donkere jaren
zij vlucht weg van de rake klappen
zij rijdt de straat van haar jeugd in
opa en oma zullen het wel snappen...…
Gerecycled?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
165 Vandaag zag ik mijn
jeugd terug en de
achterkant van een
defilé in een
herkenbare zetting.
Ik bekeek mijzelf
als een stapel oude
kranten, waarop de
smid met zijn hamer
en de zegen rust en
de tijd verslaat op het
hete aanbeeld van de
waan, daar gloeit in de
nachten de blaasbalg
van het nieuws weer aan.…
Droombestaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
180 Dankzij het droombestaan van mijn jeugd
ben ik uiteindelijk tot het leven bekeerd
ik geloofde eerst de woorden niet
zo tegengesteld als ze waren in uitersten
was de ooievaar waarschijnlijk blind
en de boerenkool weer vol met rupsen
in zichzelf gekeerd in automatisme
droomde ik bewegingen, beweringen
veranderingen die niet voorgesteld werden…
Een briljante setting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
149 ooit heb jij jezelf bekeken
uit niets is gebleken
dat jij bijzonder bent
gewikt en gewogen
alle maten van boven
beneden oké
ik zag je op het pad
wist meteen hoe jij was
want je straalde
kaatste licht
in warme kleuren
als een edelsteen
gevat in een
briljante setting van
joviale jeugd en overmoed
jij bent mijn diamant
eindelijk…
Haas
gedicht
2.0 met 26 stemmen
7.105 Ik had zoveel jeugd bij te benen,
angst stuwde op in mijn bloed,
kreeg snelheid, werd overmoed.
De wind hield zijn honden geketend.
Haas is een hartslag op lopers,
een springveer door hoepels van licht.
Ik liep. Ik zag niet de strik.…
Regressie in de supermarkt, bij de kassa
gedicht
2.0 met 10 stemmen
9.385 Diep uit mijn jeugd, waarover nooit een doodsbericht
gekomen is, maar die is zoekgeraakt, vermist
komt dit gevoel: ik zou haar brede rug willen omhelzen,
haar stevige, onopgesmukte hand, nu op mijn hoofd
of in mijn nek af willen smeken -
en in een vlaag van onbeheerste en jaloerse pijn
begeer ik heftig weer als een kindje in haar
zo hoog gevulde…
Het tweede leven
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
211 je staat te pronken
in het landschap
dat je zelf geschapen hebt
tot hoog geschoond
van alle wilde takken
die het leven gaf
een volle bladerkroon
nog stevig in de wind
die lachend langs je zingt
maar aan de stam
ontspruit nog ongewild
een nieuwe loot
draagt bladeren
van verliefde jeugd
voorbij de harten op de bast
in afscheid…
Genadeloos slopen
netgedicht
4.0 met 149 stemmen
67 de wand
met gitaren
een handvol muziek
on stage de chaos
in ongekamde haren
van een illuster publiek
nog trillen
de snaren en
donkeren klankkasten
de mega decibellen
wil de leadzanger
diven en koppensnellen
dronken van
levenselixer door
jeugd en bravoure
maken zij van de
wereld een hemel
vol komende vuur
ze hebben al
zo…
Vader
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
864 Mijn vader was een arbeider
die zag je in mijn jeugd heel veel.
Ze zijn nu weg van het toneel
in hun plaats kwam de werknemer.
Hij was omringd door werklieden
trotse mannen met een ambacht
die wonend in hun werkmansdracht
fluitend dagen lieten vlieden.…