Netgedichten

netgedicht (nr. 11.079):

Wat een drukte in de hoofden...

Wat een drukte in de hoofden,
bloed en tranen, hoop en vrees,
worstelend om zin en zegen, -
bomen die weer groen geworden zijn,
lindebomen van mijn jeugd.

Heel gauw gaan ze nu weer geuren,
roepen dingen wakker
die al lang vergeten zijn -
kinderverdriet en kinderpijn.

Wat geuren met je doen:
ze brengen terug wie je niet meer bent
ze kussen wakker wat je niet meer kent:
heel die drukte in je hoofd,
heel het worstelen om zin.