Alle inzendingen

De winter sleept zich voort, grijs en grauw, met veel nare nattigheid en gure kou; Dagen-, weken-, maandenlang amper zon te zien, continu een loopneus met wel snot voor tien; Deseo ir a España, hace calor y hace sol, cerveza en la playa: gozo Español; Voy a España, Fernweh, ¡Ole!…

langs steile paden, in mist gehuld waar echo’s bergen fluisteren sluipen trollen in schemerlicht hun ogen fonk’lend, hun grijns gericht ze lokken reizigers, trots en stout met fluisterstemmen koud en fout “Kom dichterbij, wees niet bevreesd, wij kennen de weg, wees onbevreesd.” doch wie hun listig spel niet kent wordt in de nacht als prooi…

De vraag die onderligt voor archeologen: Wie heeft die explosieven daar gelegd Die uit de modder werden opgedregd Was het dat ene neefje van Mancini  Die tegen Hitler vocht en Mussolini Wie heeft z'n hele leven lang gelogen? Ruim tachtig jaren zweeg hij als het graf Drie generaties lang noem ik pas laf De kruik gaat net zo lang, totdat…

Ik denk meer met gevoelens dan met gedachten aan jou Jouw stille nabijheid zonder contact mijn verlangen bij jou te zijn vouwt zich uit in mijn ziel en zweeft van geluk om mij heen Alles wil ik met jou beleven maar zwemmen met dolfijnen en het noorderlicht in het zuiden vind ik niet zo bijzonder als samen slapen, eten, kijken en…

Aan de Eerwaarde Heer kannunik Daems, dichter van 'Luit en fluit' Sieraad en glorie dezer vlakke, kalme streken, steunvaste en eeuwenoude wachters der abdij, staan pal de linden, die in vrede of stormgetij, geen voet, geen vingerbreed van hun standplaats weken. Wat hebben ze ál getrotst: - En toch de vogels kweken er, zingend, 't vinnig…

Keert zich een paar keer voor de spiegel heen en weer zoals een vogel voor een andere vogel doet bekijkt zichzelf als voor het eerst schikt en herschikt aan schouder, kraag, likt aan haar lipstick, tuit, fluit als een vogel, rekt zich van graagte strekt haar nek, lokroept in zich, giechelt, vliegt. -------------------------- uit: 'Zoals…

Een linke speeltuinvondst uit WO II Wel 176 granaten Een arsenaal dat achter was gelaten Geruimd nu door de Britse EOD Ze moesten naar het zwembad bovendien Daar waren ook veel bommetjes gezien…

hoe zou het zijn om een tijdje zonder directe sturing te leven en alles wat wij niet weten te moeten vragen proberen of ondervinden wat zijn de belangrijke zaken die leven buitengewoon interessant en meer dan uiterst aangenaam kunnen maken onderzoek van de levensbeschouwelijke stromingen is een must waarbij ouders bij mens…

Wat zal er van ons bekomen in de tijd van wijn en dromen uit het oog en in de oorlog de oorlog met de veteranen door stilte van de dood verloren wat zal er van ons overblijven als onze overblijfselen zijn vergaan nog voor de vrede komt kloppen op de gesloten deuren misschien een liefdesaffaire uit wat vroege verliefde jaren een laatste…

Het spel op tafel rinkelt: knikkers rollen weg. Poes gaat balspelen.…

Alles wil je beredeneren Altijd loop je met woorden te stoeien Tot de hemel je vastpakt en door elkaar schudt tot haar handen haast bloeien Tot je ondergedompeld in het schier onmogelijke dat maar blijft groeien Tot je voelt dat de dop op de pen moet zodat je tranen eindelijk kunnen vloeien…

Ze aten elke avond in hun favoriete restaurant. Hij zat voorin, vlak bij het raam, haar tafel was aan de andere kant. Ze namen meestal het dagmenu, soms kruisten hun blikken elkaar. Een kort moment van contact, af en toe keek hij steels naar haar. Na weken groetten ze elkaar voorzichtig in het voorbijgaan. En weer wat later bleef hij…

Ik zit aan het Achat Hotel ontbijt mijn laatste van 3 dagen werkbezoek aan Dresden ik vond en vind het succesvol mijn doel in aanvang bereikt 3 bijzondere bezoeken in herdenkend Dresden ik zit dus aan het ontbijt mijn laatste uren in Dresden dan brengt de trein mij via Frankfurt naar Amsterdam ik zit en ik mijmer wat viel me op…

De superrijken zijn met name miljardairs, amerikanen. Dankzij, naar men beweert, les misérables, godvergeten hoofdpersonen uit de serie Succession en dankzij het meest gevreesde gevaarlijke grondwetondermijnend tuig der richels der verdeelde staten blinde make trump great again figuren als tesla 'mein kampf' musk die naast zijn bitcoinimperium…

De donkere nacht is de mantel der liefde -- die alles bedekt.…

wind loeide stoeide met wolkenrafels voor een open plek om de zon warmte te laten schijnen op de bijna al geknakte ruggen door energie gebrek in een liefdevolle koestering met vaardige handen zij die altijd geklaagd hebben over de hitte van hun schaduw lopen nu voorover te zoeken naar hun beeld in het veranderlijke weer lijken…

Het bericht Geschreven Vol van jouw verlangen Een bericht Verstuurd De dag van de liefde Een bericht Verzonden Naar dat kille front Het bericht Ongelezen Wil je niet weten Een bericht Onbeantwoord Gedood of gewond?…

Mijn valentijnsdag stelde wat teleur Had ik voor niets tien kaartjes zitten schrijven? Maar toen, het liep al aardig tegen vijven, Parkeerde toch de Fleurop voor mijn deur De vreugde bleek niet lang te mogen duren Ze brachten een boeketje bij de buren…

even meende ik het voorjaar te ruiken zo teder en zo zacht vogeltjes gingen al voorzichtig zingen en zich aan elkaar opdringen het was dus bedrog hij spreidde z’n witte deken alsnog over het land en strooide sneeuwvlokken met een olijke glimlach voorzichtig uit z’n losse hand noodzaakte tot wintersokken ja hij hield me voor de…

Ik heb u lief, ik heb u lief! Dat is mijn kus, dat is mijn groet, dat is de blijdschap in mijn bloed, dat is elk woord in elke brief, dat is mijn hart: ik heb u lief. Ik heb u lief, ik heb u lief! Dat is mijn zorg, dat is mijn zang, dat is mijn roem, mijn leven lang. Slechts Hij, Die mij tot u verhief, kent gans mijn hart: ik heb u…

Je wenkbrauw van goud is boog boven een oog als een groene zee koud je haar lokt in vuur en je wang van rode aarde uit de diepte het brood welt in huid en in melk en doopt op je tong en vertelt hoe je loopt voor de duur van mijn oog - dan eet ik van je, drink ik van je, dan adem ik je adem in en zink ik met de zee die me ziet verder weg…

Kleine beeldjes van heer Bommel en Tom Poes vinden steeds meer tehuis in verzameloorden spijtig genoeg kunnen sommige liefhebbers van deze helden het eigen geweten doven gaan op het dievenpad de verlangde kunstwerkjes zijn al spoedig buit daad en belevenis van beide vrienden komen weleens door duister doen in boeken die winkels ingaan…

Op een groot aanplakbiljet zag ik staan: een brok liefde met foto van brokken in een patatzak en een hond Jou zou ik een kus op je mond ons stevig tegen elkaar drukken maar omdat ‘t nu niet zal lukken zond ik je dit, dat je maar fit en gezond, ik dankbaar, dat je zo trouw als een hond…

Er stroomt geluk door mijn handen op de aarde -- mijn kleine handen.…

Nu de lichtjes Langzaam doven En wij willen blijven staan Zullen wij meer Dan ooit daarvoor Samen verder gaan…

Je stem in de wind zelfs in stilte blijf je daar zoals avondlicht Jij, die tussen mijn gedachten beweegt als een fluistering in de wind, een aanwezigheid zonder woorden, maar altijd voelbaar dichtbij. Geen tijd wist jouw contouren uit, geen afstand maakt je minder echt, want zelfs in stilte blijft jouw stem een zachte echo in mij. Ik herken…

voor jou geen grootse woorden maar wel een eenvoudig vers om je te laten weten en voelen hoe waardevol jij bent gewoon zoals je bent niets meer en niets minder een lichtpunt dat straalt een hart dat verwarmt je lach is een zonnestraal die dwars door wolken breekt je woorden een zachte bries die zorgen meevoert en verzacht jij kleurt de…

het deed geen zeer maar was juist iets heel teers dat wij samen ontdekten in het liefdesspel omgeven met halve waarheden en nog onvolgroeide emotionele gevoelens zijn deze toch zo belangrijke stadia's belangrijk voor ieder te lang uit het zicht gehouden om een goed gebaseerd omgaan met deze veranderingen te kunnen opvangen juist…

'Praat me niet van sneeuw en ijs' sprak mijn meelbestoven vader terwijl hij witbrood in de rijs- kast schoof, 'daar komt maar dooi van'. Maar toen hij 's avonds in de maan- overgoten kerstetalage van zijn tuin heenkeek over het poedersuikeren gazon, de borstplaten vijver, de marsepeinen beelden op hun sokkels van fondant, knorde hij…

Lestmaal kwam ik in een veld, Waar een ieder was gesteld Tot een uitgelaten vreugd Naar de wijze van de jeugd; Jonge lieden van het land Zongen, sprongen hand aan hand: Ieder maakte groot geschal, Ieder was er even mal. Doch van allen was er een Met een krom en krepel been, Met een plompe, stompe voet, Die had veren op de hoed, Die was…