Alle inzendingen over jaargetijden

Nee de zomer was niet groots zoals in het gedicht van Rilke nu schaduwen langer worden en dagen kort ik moet geen huis meer bouwen ben alleen wanneer ik het wil zal lezen en - waarom niet- misschien oldschool Briefe schreiben en wandelen in lanen en parken zien hoe daar die Blatter treiben en alles weer voor najaar zwicht mijmerend over…

Straks komt de herfst weer aan, 't seizoen dat mij met mooie kleuren lessen leert van los te laten, vrij te zijn en toch te dromen van wat komen zal. De wind schrijft zonder woorden dat er straks nieuw leven komt maar dat ook nu nog eerst heel veel moet vallen. En ieder mens is eenzaam op zijn eigen wijze al is er vriendschap en verbondenheid…

Evenals in de natuur nadert ook in menslijk leven het eind van lente en zomer kleur verandert maar wordt niet somber of grauw. Bladeren dwarrelen uit kruinen als vergeten van minder goede tijden daarentegen kleurt nog de hemel van horizon tot horizon in het fraai pruisisch blauw. Treur niet om gevallen bladeren of wind die fluit door…

Het koele grijs van de hemel daalt zacht op eikenbos neer wil het najaarsgrauw verspreiden over dicht lover dat zich hangend samentrekt de late zomerwarmte binnen zijn takken klemt om haar langt te bewaren.…

Als Kopland zingt van zijn achterland, van zijn bomen en nestwarme dieren voel ik mij wel eens met hem verwant, men ziet me slenteren langs droeve rivieren. Of snuisteren in verlaten huizen dan een oog dat valt op oud behangpapier, gekruld door de tijd en vochtige kieren, een muur die fluistert van kindervertier. Een bank onder een appelboom…

Lieve abrikoos, vergeef me al die keren dat ik voor een ander koos, voor ordinaire pruimen om maar iets te zeggen matgeel of doodsaai blauw, het valt ook nauwelijks uit te leggen wanneer ik op je zachte vruchtvlees kauw. Je geur en smaak zijn heel bijzonder, subtiel en delicieus, vergeef me mijn bewondering, Ik ben zelden zo flatteus.…

Nu de wind is gaan liggen en de stad weer ruikt naar oude giraffes trekken we ons terug in ledigheid en koesteren de zomertijd. Geef ons een hangmat en een wahwah gitaar, sierlijke meisjes met lang krullend haar, geef ons een plekje aan de mythische vaart, we hebben zo lang voor mooie dagen gespaard. Daarbij, heeft u die sprong van de snoek…

's avonds het dorp valt stil hoor ik de tijd het klokje dat waakt. Prediker die zei alles heeft zijn tijd. Stil slaat het klokje monotoon bij afscheid. Zondagsklokken die blij wezen. Bruiloftsklokken opspringende vreugde. De Westminsterklok in ons huis geeft niet altijd tikkend juiste ge-tijden. Wijzers die vér springen…

ik heb zo zin zin in de zomer elke dag zonnig het leven vieren vroeg in de ochtend al in het groen zingen vogels een wandeling lonkt lopend door de dauw begint elke morgen weer de dag als een droom ik heb zo zin zin in de zomer elke dag zonnig het leven vieren in een tuin vol bloemen zacht gekust door de zon geniet ik het ontbijt…

Zomerse stilte: gordijnen dicht, en het raam -- staat op een klosje.…

De frêle vlinder rust op een gele bloem, zo dun als een speelkaart Omgeven door duizend-en-een fonkelingetjes wordt de zon vroeg wakker en begint haar opkomend licht te werpen over gevarieerd landschap met ongerepte natuur vol afwisseling Zowaar nemen haar stralen mijn inkt evenals in beslag en inspireren mij tot schrijven. Welkom terug…

Klaprozen bloeien, bloedrode bloemen vieren en sieren het leven, bewust van hun schoonheid en fragiliteit; Het graan is volgroeid, groene stengels staan te rijpen tot gouden aren vol voeding en zaad; De akker baadt in de warme zomerzon, wiegt, deint en danst in de wind, wetend wat haar wacht; Graan en bloem spelen, laten zonder spijt…

Oh oh Flakkee Vroeger was het een deel van je leven Keer je op het Eiland terug Oh oh Flakkee Dan heb je weer heimwee Als een buitenstaander leefde je daar je bestaan En hoe je het ook ziet Iedereen op het Eiland kent jouw naam Eén ding moet je weten Al ben ik jaren van het Eiland weg Ze zullen me nooit meer vergeten…

Het weer is soms te koud en soms te nat, En dan is het zo warm als nooit tevoren, Iets lijkt wat wij gewend zijn te verstoren, Ook nu in juni is het niet je dat. Maar eigenlijk is het zo slecht niet hoor: Want wát zou het hier dooien als het vroor!…

Azuur beklimt ligusterhagen en naast de bessenstruik het luie land ontplofbaar haast van hitte de zon hangt in het kraaiennest het asfalt dampt als paardenlucht een rookpluim naar de overkant concerto voor de gulle rozen honingbrood voor bedelaars het staat met vuurpijlen op wolken geschreven: hoe glansrijk de aarde hoe moe de…

Laat het strooien hoedje zwieren Op ’t kastanjebruin! Pluk een knopje in uw tuin: Dierbre, wij gaan lente vieren Op ’t hoge duin. Wij gaan juichen, wij gaan danken Onze rijke God, Die uit bloemen weeft ons lot, Die ons harte vult met klanken Van het blijdst genot; Die zijn bloemen in uw gaarde, In uw ziele strooit,…

Bedaagde Zomermaand, men laat geen schaap verlegen; Indien het gaat vermast, zo neem het op uw schoot: Maar scheert gij ’t om de wol, zo scheer het niet te bloot, En was het wit als sneeuw, dat u de Hemel zegen’. Drijf, vroeg en spa, de kudde in ’t veld, en naar het hok: Zij loont u met haar melk, en spier, en ruige lok.…

Ik kom van het platteland Op Voorne Putten Goeree OverFlakkee Hoeckse Waard opgegroeid De drie Zuid Hollandse Eilanden op de kaart Daar moet ik terug naar toe Want daar kom ik vandaan En daar wordt ik bejaard Ik kom van het platteland…

Noord Oost Zuid West Nederland Ik heb door alle steden en dorpen al gezworven Heb het leven al gezien Dat is het veel Bewogen en Turbulente Leven van Danny van Strien Goed gedaan fouten gemaakt Het heeft mezelf het meest geraakt Ik ben zeker niet slecht Maar het leven is geen film maar levens echt…

Een Leven met verdriet Wat ze je ook aandoen Doe dat bij een ander niet Een Leven met verdriet Een Leven met pijn Het kan niet alleen maar roze geur en manneschijn zijn In het leven zit het mee of tegen Na de zon komt altijd regen Er zijn vette en magere jaren Een Leven met verdriet Maar ooit daar moet je in geloven Ligt er ook iets…

Leef en Leef Geef alles wat je hebt Al ben je leeg Niets wat ik verzweeg Nooit gelogen Nooit bedrogen Blijf lachen met elkaar Op het plein of in de kroeg Want het leven is al kort en zwaar genoeg…

Ik wil leven Want je bent er maar even Sta nooit stil bij een moment Beleef het heden En vergeet het verleden Wat niet is en wat niet blijft Je krijgt nooit problemen En bent een goed mens Als je jezelf altijd blijft…

Vogels bezingen het vroege morgenuur witte wolken bevolken het blauw azuur bloemen bezoeken de aarde open gekust door het zonnelicht en onzichtbare wind het ontluikende lover laat dansen en zo rekt de lente zich langzaam uit...…

De eerste vlinder fladdert en zweeft langzaam langs het ontsproten groen Hoe vroeg in de morgen mijn aandacht wordt gevestigd op de wolkenslierten in allerlei tinten en in verscheidenheid verenigd een opklarende hemel voorstellen en vormgeven op hetzelfde moment laat een zon zich van haar beste kant zien. Bovendien adem ik verschillende…

boven het maaiveld in kleurige voorjaarsjas de fiere krokus jij schittert en straalt alsof het nooit anders was in zon-gele jas niets kan jou deren geen weet van tijdelijkheid dat is zonneklaar nietsontziende hond trapt je hard de aarde in plast over je jas vertrapte krokus je zonnige leven lang boven het maaiveld!…

“ De nieuwe dag” in het Perzische Nieuwjaar Golfballen waar diertjes elkaar in “een hole”vinden Vogeltjes die nestelen.De boerenzwaluw op komst Lentebloesems in het rond Uitheemse soorten,indringende vegetatie Golfoorlogen Hoornaars honingbijen uitmoorden Dagvlinders opgepeuzeld niet terug te vinden hoe kan men dat verhinderen Golfbrekers…

Bloemen ontluiken blaadjes dansen in de wind lentesymfonie Hoe onverwacht en plots natuur een einde maakt aan haar sinistere winterse verstilling waarbij gefladder en gevlinder de plaats innemen Dagen worden weer langer tegelijk laat de zon zich van haar beste kant zien. In ongekende euforie leeft ze toe naar haar activiteiten formidabel…

Nou is de Winter weggeruimd. Die aan de aard zat vastgevroren. Nou is het vuil er afgeschuimd En komt de blote grond te voren. Maart heeft de korst al schoongespoeld En blaast er op om 't af te drogen; Zijn eigen borst is blootgewoeld - Daar gaat die knaap: - zijn donkre ogen. Als vijvers waar een bloem in drijft - Maar waar geen bodem…

de vogels zingen een octaaf hoger de futen dansen hun liefdesdans de katjesboom begint te bloeien het eerste gekwaak van de kikkers verscholen onder een bruggenplank ik loop nog op mijn wintervoeten maar inwendig geef ik mijn lentetenen een kans…

als je onder vier ogen, intiem, verder praat zwijg je over 't weer.…