898 resultaten.
ODE AAN M'N MOEDER
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
269 geloof me moeder
ik heb van je gehouden
jij was in alle opzichten
een grootse sterke vrouw
een van hen die eigenlijk
de wereld baarde
jij leerde ons van alles
de werkelijke waarde
leerde ons te vechten
hoe we onze ruggen moesten rechten
hopelijk zijn we naar
jou gaan aarden
jij was een toevluchtsoord
wat misschien te weinig in dank…
VADER
netgedicht
3.6 met 7 stemmen
256 vader wat was je stil
welke wrok heb je verzwegen
wat kon je niet kwijt
waaruit bestond die narigheid
waar lag of ligt de eventuele spijt
jij behoort nog tot hen
die leerden te zwijgen
die sterk moesten zijn
die niet hengelden naar medelijden
die het leven aanvaarden met pijn
vader was dat het
wat je heeft belet
om te praten om te…
Teil teil teil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
189 onder een blauwe lucht
wolken als verre
herinneringen
Tweede Boerendiep 20
bij Musselkanaal
duur opgeknapte
woonboerderij
met een verhaal
van bijzondere dingen
want hooiopper erbij
daarvan
de wanden allemaal
behangen
met zinken teilen
in soorten en maten
zoals mijn ouders vroeger
er één bezaten
om in de tijd van toen
mijn broertje…
Oude mensen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
200 Oud en grijs
lief en leed gedeeld
Voor ons
het grote voorbeeld
Een rimpel
van zorgen
Zorgvuldig
voor ons verborgen
Vele herinneringen
schuilen achter die ogen
Waarvan wij
er vele weten mogen
Sommige
zijn net nog een kind
Weer andere wachten
Tot hun laatste reis begint
Oude mensen
jullie mogen we nooit vergeten…
MOEDER EN KIND
gedicht
3.2 met 100 stemmen
17.913 Mijn moeder leefde voor zichzelf te lang;
Vandaar dat zij haar laatste grijze dagen
Veelal verdeed met mopperen en klagen,
Een vruchteloze, zure zwanenzang.
Toch schepte zij een kinderlijk behagen
In onze dagelijkse ommegang
Als ik weg uit het huis, uit haar gevang
Haar rondreed in haar invalidenwagen.
De vreugde was niet altijd onverdeeld:…
MOEDER
poëzie
2.5 met 10 stemmen
3.809 (de teruggekeerde peinst:)
Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven,
Want ’t is ontfermend als Gods grote hart.
Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart,
Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven.
En geen verwijten, want het vuns bederven
Van ziel en ogen is opeens gestuit.
Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit,
Ons, worstlend…
Mijzelf gebleven
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
441 Overleven, onbegrepen, ooit leven, overwegen, nooit gekregen, gewoon verlegen, heeft gebleken.
Nooit zal ik vergeten, als ik toen had geweten, nu zit ik mijzelf op te vreten, over wat jullie mij aandeden.
Nu dagelijks niet tevreden en dat is niet zonder reden.
Het komt door mijn verleden en al de jaren die ik heb gestreden.
Ze maakte mij verbeten…
Moederdag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
172 Er staat nogal wat wind
de vrouw op de hoek trekt haar hondje mee
Ze komt alweer terug
verder een lege straat, nog geen bezoek
De kinderen bellen niet
dat hoeft ook niet, als ze komen
voor de gezelligheid, het niet te druk hebben
En het heeft geen zin
om daar iets van te zeggen
Misschien zijn ze onderweg
Als ik maar niets vergeten…
Moer
gedicht
3.5 met 14 stemmen
13.130 Zij bijt haar jongen niet dood,
als de wereld ze aan wil raken.
Zij geeft ze als talenten uit
om winst te maken: rijkdom,
roem, kroost - krenten
in de korst van haar liefde.
Nee, zij bijt ze niet dood,
maar knibbelt en kaagt aan hun adem,
snibt in hun taal, roert haar tong
in de heimelijkheid tussen hun lakens.
Zij hokt in hun wil, een instinct…
Voor 't venster
poëzie
3.0 met 9 stemmen
1.857 Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd
- Een loverlijst, begloord door de avondzon -
Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel.
De koperen sloten vonklen in het zonnelicht
En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om,
Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust.
Op 't vensterbankje, in rode potten, bloeien
Geranium, goudsbloem en…
Kinderen voor die anderen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
303 Zo vaak denk ik nog steeds aan jou
die een tijd mijn liefste kind was
dit pril geluk kwam mij als vrouw
helaas niet zo heel goed van pas
daarom moest ik je laten gaan
mijn lief je ging naar een ander
oneindig pijn van jouw bestaan
want je werd een buitenlander…
Een broze moeder
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
229 Haar lichaam lijkt van porselein
Haar ziel van breekbaar bergkristal
Ze haalt herinnering van stal
Wat was ze toen nog jong en klein
Wat was het leven speels en fijn
Hoe enthousiast steekt ze van wal
Haar lichaam lijkt van porselein
Haar ziel van breekbaar bergkristal
Een afscheid ooit zal moeilijk zijn
Haar ogen glanzen, het heelal
Bedenkt…
[ Een fijne moeder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
172 Een fijne moeder
was ze, maar ook wel eens niet –
wanneer ze huilde.…
Des duivels oorkussen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
304 Ik moest altijd wat doen vroeger
van m’n ouders, broer en zussen
want stilzitten was verspilling
verspilling van je gegeven talenten
en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus
je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken
dienstbaar voor je vader en moeder
en ook voor je broers, zussen, familie
er zijn voor andere mensen, buren, naasten…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
285 (Dit schreef ik voor een lief persoon)
Een weerzien met mijn vader,
het was heel mooi en fijn.
Natuurlijk wel op afstand,
maar het deed mij heel wat.
Logisch natuurlijk, als je elkaar een lange periode niet gezien hebt.
Heel fijn dat dit gerealiseerd is. Nu maar hopen dat de versoepeling door mag zetten.
Lieve vader, ik heb je gemist…
Mijn vader leerde mij geen moer...(Hartenkreetbijlage van het te schrijven boek: 'Jouw ouders zijn de mijne niet' ter kennisgeving aan mijn dan nog
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
322 Mijn vader heeft mij geen moer geleerd
niet dat ik hem dat nu nog kwalijk neem
maar 2 linke handen blijft confronterend wrang
geen moertje weet ik te onderscheiden van een spijker
neen dat gaat ook te ver, wel iets geleerd maar het
verschil maakte me afhankelijkheid van een handige Harry
kwam ook niet aan vaders werkbank op zolder
dan waren…
Moeder
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
310 De bloemen zijn verslenst,
de tranen reeds gedroogd.
Nu komt de droeve tijd
dat plots de lege plek
het hart beklemt.
Of het verlangen naar de woorden
die ik niet heb uitgesproken,
de niet geschonken tederheid,
een pijn verwekt
die me merken zal
mijn leven lang.
Of soms verwacht ik in de zon
het vertrouwde beeld
van moeder op bezoek
en…
Streepjespak
gedicht
2.6 met 23 stemmen
17.955 Graag had ik het geweten
van vaders zondags pak.
Echter ik ben te weinig schrift
voor de regels van de tijd,
meer een ansicht met daarop
zo'n beeld van wat te vaak is.
Misschien dat ik mij vergis,
was zijn pak minder woord
dan zondags gewicht.(Beelden
strijken zich glad uit de prop
in mijn kop. Haastig lees ik
voor iets opnieuw verfrommelt…
In nabeeld
netgedicht
5.0 met 25 stemmen
245 zij had
lichtjes in
haar ogen die
nooit leken te doven
in nabeeld
gloeiden en ons
mateloos boeiden
omdat zij ze had
nog hoorde
je deuren
en de treden
van de grote trap
je dacht dat zij
beneden was
ging in controle
zachtjes kijken
maar er gaf
niemand thuis
in dit huis dat
toch zo eigen was
weer boven
zat zij voor…
SperMA, GamMA en HeMA
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
307 Hoe zou het nu komen?????
dat mannen, dat vaders, verwekkers
zo vaak in het ongelijk worden gesteld
als het gaat om ook hun biologische kinderen
inzake omgangsregelingen, verzorgende taken
zou het in het gegeven kunnen liggen van de maagd,
de christelijke maagd Maria, zwanger van het kind Jezus
maar geen seksuele geslachtsgemeenschap gehad…
Jouw ouders zijn de mijne niet..
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
347 Met uitzicht op overlijden
gaan ze ruhrren, bijna rellen
over hun relatie met hun ouders
de kinderen nu volwassenen als
ouders, grootouders met hun verwekkers
‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’
maar ik zeg als broer Jan Jacob
van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood)
“jouw ouders zijn de mijne niet”
ik heb mijn ouders…
thuismakers
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
192 kinderen van jezelf
daar groei je mee op
je herkent de karakters
hun sterktes en hun zwaktes
wat ze nodig hebben
dat ontdek je gaandeweg
andermans kroost opvoeden
vraagt om lef en vertrouwen
jouw veilige wereld te openen
om vallend en opstaand
samen ontdekken te kunnen
wat een fijn thuis kan zijn
wie zich zo wil laten raken
heeft de…
TERRA INCOGNITA
gedicht
4.2 met 4 stemmen
1.681 Dacht dat je ver was, vader,
een ander land was,
mijn stem daar niet kon horen,
dat je grijs gestold als steen,
grimmig als een oude boom
nors omschorst was.
Ik kijk naar het omlijst gezicht,
de stroeve blik langs mij gericht.
Wat, als binnenste zich buiten keert,
harde kernen fijn dooraderd blijken,
nerven teer glanzend blootliggen,
ik…
Aan mijn moeder
poëzie
3.9 met 11 stemmen
4.293 Moeder, 'k ben wel ver van 't land
Waar me 't leven werd geschonken,
Waar mijn eerste tranen blonken,
Waar ik opwies aan uw hand.
Waar uw moedertrouw der ziel
Van de knaap haar zorgen wijdde,
En hem liefdrijk stond terzijde,
En hem ophief als hij viel.
Schijnbaar scheurde 't lot de banden…
Kijk pappa, ik huil ook nog
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen
304 Hoi pap, ik heb rode ogen
maar niks gerookt nog
Mijn handen ze trillen soms
Net zoals mijn lippen
En de rimpels op mijn kin dan
Vandaag deed ik maar geen make-up
Zoals je me nog nooit hebt gezien
Mijn haar is alleen hetzelfde, goud
Het is mijn vacht
Ik mis je, elke dag,
Te vaak
Hier en daar
Een traan
Als ik kijk over het water
Weet…
ouderschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
239 Ouderschap is
Leiderschap
Leiderschap is
Wilskracht
Wilskracht is
Liefde
Liefde is nalatenschap…
Ik begrijp je, niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
211 Ik begrijp je niet
Je hoort je altijd spreken
Alsof je de wereld anders ziet
En wat vroeger is gebleken,
Niemand die het zag
Je masker was een lach
Geen woord tekort over het beeld
Verklaringen voor wat er scheelt
Heb jij recht op wat er speelt?
Is het mijn waarde die je steelt
Ik lach ook, een echte charme
Omarm me
Met hun zicht…
nagelaten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
314 ver terug in de tijd
liet jij je brieven na
zijn het impressies
van jouw binnenruimte
een onverwachte diepte
in wie je eigenlijk was
lees ik je waanzin het diepe
litteken verzonken in je huid
jij schreef de brieven
wie ben jij dan
het onmiskenbare handschrift
zet aarzelingen in draf
voor lange tijd maak ik
jouw brieven zoek…
jou het leven delen mogen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
219 de kinderen in ons leven
komen bij ons om een reden
voor een seizoen soms even
vaak ook voor het verdere leven
elk van onze kinderen is een gift
die met begeleiding en ondersteuning
fysiek, emotioneel of spiritueel
wij groter groeien mogen laten
een godsgeschenk zijn zij
die ons aan het lachen maken
net zo goed als een uitdaging
als…
Lik me alsjeblieft
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
281 Hij slaat me, en zij
voelt de pijn niet
ze kiest liever zijn kant
Ik lach erom, ik ken het
ritueel, ik ben alleen
maar de laatste in de rij
Niemand hoort het, niemand ziet het
Wie zou me helpen? zo hard
schreeuwt en slaat hij niet
Hallo Aarde, Hier Siera
ik ben een rode duivel
ontvangt u mij?
Kom Binnen, Toekomst
ik wil leven en…