1009 resultaten.
Kleine vocaaltjes
netgedicht
4.7 met 25 stemmen
337 jij had
als kind al
de kleine
vocaaltjes
hoog zitten
je sprekende
ogen formuleerden
al heel jong
een tekst die
ons meenam
jij pakte als
kleine de
toehoorder in
met onschuld en
aanhankelijke liefde
pas later kreeg
jouw gezicht de
expressie van het
grote gebaar eigen
aan de mezzosopraan
juist in de
wat barokke
bewerkingen…
Ben ik bang
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
287 De vreemde mensen die ik ben,
zijn het zelden met me eens,
omdat ik anders denk.
De een wil steeds beter worden.
De ander wil blijven wie ik ben.
De een wil almaar verder reizen.
De ander moet terug naar huis.
De een wil gedichten schrijven,
die de ander al gelezen heeft.
Een en ander zijn mijn oude vijanden.
Wanneer ze mijn vrienden worden…
Breughels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
285 Hoor jij ook de trage nijd die takt in de bomen?
Alleen een boom kan dit dulden.
Alleen jij kan dit lezen.
De dichter is de ekster op de galg
die schettert om hun kromming.
De andere treurt dat er mens is.
Het zou alsnog kunnen, schildert het landschap,
het dansen, de myrte. De bedding kreunt
van geile bevaarbaarheid in de verte.
Maar de…
Elementen voor een gedicht
gedicht
3.0 met 13 stemmen
13.391 As en ijs:
het is dinsdag en winter.
Zalen vol verkouden moeders
bespreken de voordelen van vet.
De dikke man, in tabak of textiel,
kauwt op zijn sigaar, vloekt op een fietser.
De wind, kaal als een geschoren rat,
rent langs de huizen,
knabbelt aan de kranten,
de vuilnisbakken, de rokken
van kleine meisjes.
De stad is gelukkig tezamen…
Dali's kunDalini
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
404 Met de rode verf smeert hij het heelal tot één geheel
Daarna spat hij er dikke klodders oranje tegenaan
Vervolgens schildert hij gele vlakken met zijn mond
En laat hij zich met groen helemaal gaan
Met de zeemeerminstaarten tipt hij de sterren blauw
Om uit te rusten in het indigo van amigo
Boeddha die eeuwig verlicht fontein is in violet…
Een muze die Rosa heet...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
388 Het spel dat ons mooie leven is.
De kunst om dat spel te spelen.
In het theater, dat leven heet.
Van toeval bedoeling maken.
Dat is wat kunstenaars doen.
Een levenskunstenaar zijn,
is niet met pensioen gaan.
Is kunst blijven maken.
Is blijven fantaseren.
Is verwonderen.
Verbinden.
Schrijven.
Theaters veranderen met de tijden mee.
Worden…
Ons project
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
336 Het project uitvoeren,
dat je eigen leven is.
De decors ontwerpen,
van de lekenspelen,
die we samen spelen.
Wie waren dan de regisseurs?
Wie is die geleerde criticus,
die jou nog steeds vertelt,
wie jij zou moeten worden.
Hoe jij acteren moet?
Wie helpt ons de kunst verstaan?
Wie leert je worden wie je bent?
Wij zijn het zelf.
Wij…
La Gréco, een ode
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
313 je zingt de
sterren van de
hemel vensters
gaan open
alles ademt licht
je zingt
zingt in harten
door muren
alles wat je
zingt is poëzie…
MONDRIAAN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
352 een huis is een rechthoek om de ruimte
het lichaam omkadert zichzelf
jouw leven een blauw stipje op het canvas
contrast tot de leegte eromheen
niet zonder reden juist daar geplaatst
waar het moet
zonder denken ziet het oog
soms een glimp
van de waarheid…
Mormel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 Eind september een feit
het Mormel bijt
zich verpletterend vast
in de Renneflat
de sloopmachine 80 ton
en 26 meter hoog
verbrijzelt, vermorzelt
versplintert, vergruist
vreet zich onbesuisd
door de Renneflat.
Mormel de veelvraat
is pas verzadigd als
niets meer overeind staat
de kunst op de muren
ziet hij niet
interesseert hem niet
zelfs…
luchtig abstract
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
254 aan het
blauwe firmament
is wolken wit
gestreken
een mouw heeft
het uitgewreven
dit langzaam voort
bewegend stilleven
abstracte kunst
vaak onbegrepen
gemaakt voor ons om
naar te kijken als gunst…
Het oude boek
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
332 Een oud boek staat als een huis,
waarin een oude lezer wonen kan.
Waarin een overleden schrijver leeft.…
De mensengeest, zei 'k? Ja, was dat maar waar
poëzie
4.0 met 23 stemmen
2.462 De mensengeest, zei 'k? Ja, was dat maar waar!
Iedere geest danst op zijn eigen koord;
Dat de een, rechtlijnig eenzaam, de and're stoort,
Die kans is klein; voor botsing geen gevaar:
Ze dansen naast en om en langs elkaar,
Elk door zijn eigen gratie zo bekoord,
Dat hij de roep van de and're artist niet hoort,
Die aandacht vraagt voor zijn…
De kunstcriticus 4
gedicht
3.1 met 15 stemmen
8.542 De schilderijen van Karel zijn
sterk. Ruimtelijk, Decoratief.
Mooi van kleur. En met fijn,
met echt beeldend vermogen
geborsteld en gepenseeld.
En wat is er met de compositie?
De compositie is origineel.
En de etsen van Gerrit en Japik zijn
mooi in zwart wit verdeeld,
gevoelig van lijn,
hun droge naalden zijn als fluweel.
En wat is er met…
praten is niet nodig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
274 een gedicht zijn
slechts wat woorden
op een rij gezet
goed overwogen
keurig gerangschikt
of als wild bouquet
herinneringen zijn
slechts wat beelden
flarden van geweest
ze kunnen overdonderen
maar ook verwonderen
als een pakkend gedicht die je leest
een wijze les
een warm hart
besef van tijd
verzwijgen is niet nodig
spreken…
kunst
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
390 Ware kunst is niet enkel mooi,
ze treft je diep.
Je wordt haar nooit beu.
Naar het echte kunstwerk
kun je blijven kijken,
altijd valt er iets nieuw in te ontdekken.
Dat is wellicht het verschil
tussen een doodgewone poster
in een studentenkamer
en een prachtig kunstwerk dat de ziel raakt.
Misschien is dat wel een kenmerk
van echte kunst…
Ode aan de levenskunst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
281 Wat mensen moeten doen is marginaal.
De hoofdzaken doen wij niet,
maar worden wel gedaan.
Schiepen wij ons eigen brein?
Pompen we ons eigen bloed?
Ons rest slechts bewustzijn,
en slechts een beetje doen.
Wat eten en wat drinken.
Enig organiseren.
Niet teveel.
Bewustzijn van schoonheid.
Scheppen van wonderen en liefde.
Van vertrouwen…
Vol noorderlicht van plechtige flambouwen
poëzie
3.1 met 10 stemmen
1.881 Vol noorderlicht van plechtige flambouwen,
Vol sterrebeelden hing het ijspaleis:
'T leek uit bevroren vuur, uit vlammend ijs,
Uit poolnacht en uit tropenzon gehouwen;
Door bloemen was 't, kristallen paradijs,
Nog stil, maar 't scheen, kosmische machten zouen
Een symphonie als van Beethoven bouwen
Uit al wat edel is en groot en wijs.
…
Watou
gedicht
3.2 met 19 stemmen
11.534 Ik, die de zon als een gouden horloge las
en de grote ogen van Homerus geloofde
en verlangde uit te stijgen boven
dat dorp, de bossen van de wereld en mijn dood,
sta nu tussen de dichters, de opgewonden
standbeelden, nog een en al enkelvoud
in onze versteende kleren, nog helemaal koud
van drank ondanks de septemberochtend,
te poseren in…
zelfportret
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
369 tussen de keerkringen
in het felle gele licht
woedt bruut geweld
een handvol
rijstkorrels ruilen
voor een stuk papier
onder de tropenzon
kneed jij planten
en aarde tot verf
op inpakpapier de
schildering van je
bleke gezicht
omlijnd door donkere
tinten wat oorlog
met mensen doet…
schaapskooi Ter Haar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
260 Drie oude boerderijen
bij elkaar
op een sfeervol plekje
staat daar
die ouden houten schuur
Sellingerstraat 19
zo bijzonder
waarom heb ik die
nooit eerder gezien ?
Ooit een schaapskooi
gevlochten wanden
met leem bestreken
balken uit 1630
hergebruikt in de 18de eeuw
zo had ik het niet bekeken
ik zie nu alleen nog op
tegen planken en…
Dogma
gedicht
2.8 met 16 stemmen
9.482 1. Spreek in zinnen
die een mens verstaan
2. Versnijd je leven
tot op de draad
3. Klop nogmaals aan
bij de openstaande deur
4. Maak het publiek
tot je kunst
5. Herstel de orde
tot ze breekt…
Kalliope
poëzie
3.4 met 11 stemmen
2.301 En driewerf kruiste ik de armen, driewerf drukte
lk niets, en niet de blonde Muze er in,
En tot mij sprak de stralende godin,
Toen zij ten kus zich naar mijn voorhoofd bukte:
"Ik zond de vrouw tot u, die u verrukte....
Ik zeide u 't aan: gij mindet met een min,
Zó vol aanbidding, z¢ vol vrome zin,
Dat ze u aan al, wat haar niet was, ontrukte…
Ondoenlijk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
346 Begrijpen, doen en loslaten,
wat niet kan worden begrepen.
Ontdoen wat niet kan worden gedaan.
Kunstenaars maken iets uit niets.
Levenskunstenaars genieten.
Spelen het spel dat leven heet,
hetgeen ze onbegrepen doen.
Wat ze goedbegrepen loslaten,
is voldoende welgedaan.
Het leven willen begrijpen
is ondoenlijk.…
[ De kunst van gummen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
241 De kunst van gummen
gaat verder dan tekenkunst –
als ze die uitgumt.…
Kunstig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Atmosferen van licht
In eindeloze zalen
Balans en evenwicht
Verbeeldend vertalen
Ruimtelijke bespiegelingen
Contouren verbeelden
Inzichten delen
In stilte met velen
Kijk en onderga
Inspiratie en adoratie
Het kent z’n weerga
Van kubisme tot cobra…
Het conflict
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
292 enige tijd later ontstaan
de mooie vormen
en kleuren; zij
opent haar hart
op vruchtbare aarde
gelijk een wilde bloem
dorstig slurpend bij
het opgaan van
de prille ochtendzon
en smoort als
de stekende
rode ploert de
gouden akker
op 't hete
middaguur
verzengend als 't
kanonnenvuur…
Abstracte kunst
hartenkreet
4.1 met 11 stemmen
346 ogen die voelen
het sterk ongrijpbare van
lijnen en kleuren
die kriskras racen door het
geheugen van zijn schepper!…
Abstract
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
294 Het is best vaag soms
maar wel met volop kleuren
de betekenis
is vaak niet zo van belang
maar wel het gevoel erbij…
Kunstenaar
netgedicht
4.0 met 29 stemmen
288 dansend betreed
ik de markt waar
vocalen en dissonanten
vreedzaam naast elkaar
liggen te parmanten
zwierige types
promoten hun waar
kennen de handel
slechts een enkeling is
van origine kunstenaar
zoek altijd een
muziekje dat past
bij mijn ritme op een
makkelijk refreinend
zorgeloos melodietje
veel hilariteit levert
de test van…