Alle inzendingen over natuur

De tweede Meidag, bloesemslingers bloeien de koepel hemelsblauw, pa merel zingt een wolk danst langs de zon, de Lente springt te voorschijn: kleuren knallen, sappen vloeien Alleen de Mens is nauwelijks te vermurwen: Zó expressief? Zó vrij? Ik zou niet durven..…

Men houdt het oog steeds op de weg gericht niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd gedropt en nu verwijl als vreemde deftigheid. Ik sta hier in een soort verlatenheid en niemand in de weg, men sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt. Behalve soms door iemand die zich niet fixeert op eigen pad, mij plots gewaarwordt, afstapt, zich…

Onweerachtig en benauwd, de lucht is somber, de zee dreigend. Het water is geen spiegel meer. Het wordt uitgedaagd door de wind. De regen doet er nog druppels bij waardoor het tij met veel gedonder zijn weg vindt in de grote plas. Als een uiteenspattende fontein, vliegt het water zonder aarzelen de lucht in, om dan spartelend weer te…

Ik wil nú een boom zelf geplant met vooruitziende blik uitgegroeid tot een gigant, zó dik. Van twijg naar tak naar troostrijk bladerdak de zachte bast tegen mijn groene wang eronder zitten met antiek verdriet je raadt het waarschijnlijk allang: toen het moest, plantte ik hem niet.…

1 mei ik kijk uit het raam bomen zwiepen regen vlagen hoeveel trieste dagen hebben we als deze nog in de wachtrij staan heel voorzichtig zie ik toch iets gloren wolkenvliezen breken het eerste teken dat er weer mooi weer wordt geboren met dit vooruitzicht heb ik het spel eens goed bekeken waaruit mij is gebleken dat die bomen die…

Verwoestende hagel, sloeg hard tegen het jaargetijde in. Mijn tuin met de glimlachende scheutjes, verdronken in de modder. Bladeren van struiken, doorpriemt met gaten. Het ijsballenspel vernietigde alles wat het tegen kwam. De aarde sleepte zich tot aan de afvoer, om daar zijn verstoppend werk uit te voeren. De regen…

Het prille geluk dartelt in de wei. Springt koddig opwaarts in een natuur waarin het jonge leven het oude zal gaan vervangen. Sterk verlangen wordt beloond in de maand mei. Voorbij de winterkoude ontluikt de bloem uit menig knop en wordt het jonge dierenleven met veel sympathie door de wereld ontvangen.…

Het vuur knettert laait het rook dwarrelt door de lucht Een indringende geur het vuur dempt je humeur gedachten staan stil opgaan in de sferen het vuur stemt je tot mediteren Laat je voelen dat eindigheid er is het vuur dat blijft branden voor altijd geeft warmte daar waar je in kou lijdt een geborgen gevoel bij eenzaamheid…

zij greep een donkere wolk tijdens zijn vlucht door de lucht verijsde de druppels hagelde ze wit uit aan de zwarte kant van de dreigende bui nog scheurde spanning zijn bliksem langs kartelige randen om in donder te aarden zij lachte in een vals zonnemoment regenbogen dichterbij kleurde zo dit schouwspel voor mij…

De regenboog kleurt over de bollenvelden. Waanzinnige kleuren, van originele schoonheid, geeft de regenboog zijn kracht. Lichtflitsen maken het nog spectaculairder dan het al is. Wonderbaarlijk laat zij haar kleuren spreken. Bollenvelden zijn van tijdelijke aard. Elk jaar worden ze tentoon gespreid. Vaak is het dan wachten op pracht…

De zon blinkt als zij ondergaat. Haar felle gloed is nog zichtbaar. Langzaam, adembenemend neemt zij afscheid van ons. Rust die neerdaalt, het blijft een wonder. De zee weerspiegelt. Zonondergang, elke keer weer anders. Foto Cobi Storm…

Een kikkerconcert klinkt op langs het water. De eenden volgen met een melodieus gesnater. Ik sta langs de waterkant stil en overweeg mijn bijdrage te leveren aan dit muzikaal geheel. Maar besluiteloos blijf ik luisteren naar dit gekrakeel. En werp een platte steen over het water oppervlak. Na twee keer opspatten volgt een weerspiegeling van het water…

iedere nieuwe eenling bobbelt een druppel oppervlak groen kroos dat langzaam uitdijt het water toedekt met een dun lakentje plant alsof het zegt, doe maar even niet zo vloeibaar ik verstop je zet je kabbels stil probeer wat te slapen dan houd ik de wacht als een verlaten stukje land…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

Na een warme zonnige lentedag zal de zon ondergaan. Met liefde hebben we haar mogen begroeten. Prachtige vlinders zie je gelukkig steeds meer. Waardeer de dag met woorden en liefde. Deze zonovergoten dag zal zeker een mooie herinnering blijven.…

0, verre beemden, draagkracht mijner vreugde. Er staat een reiger met mijn blik te staren: Een visser schrijft de lijn der piramiden En knielt voor zoete Boeddha, nu hij inlegt. De Griekse krekel des te luider roept, Nu 't christlijk vesper de avondkerkklok luidt. Eens leg ik af de oogopslag der ziel.. 'k Reik u de hand, mijn allerschoonste…

In de grond gegrepen door de aarde waarin, waarop geworteld groen een weg zal vinden aangelegd in voren waaruit hij verwacht de boer met weideblik over de aarde waarop, waarlangs veel potig mals vlees gretig groen zal grazen tot liters en kakelig volk geen windeieren leggen boerengrond tekort op de aarde waarlangs, waarover…

De zon gaat onder. Het is te mooi om waar te zijn. De hemel op zijn goddelijkst. Kleurenbeeld, toont een prachtig hemelsblauw. Feeërieke beelden alom. In de nacht komen, de prachtige kleuren hopelijk nog even voorbij. Foto Isabelle Houthoofd…

Rijzend schoon van ochtendzon aan verre kim waar boven water een deken vormt van nevel boven wuivend riet wilgenkruinen als een schim in lichte bries fluisteren een zacht geprevel. Witte wolken zweven in het blauw azuur omringd met zonnestralen als gouden randen een rijk decor in het vroege ochtenduur hoop op zonnige zomerdag voorhanden.…

Van stomme schepselen en weet ik geen als bomen, Die onze biddende gedaante nader komen: Wij strekken evenzo ons handen hemelwaart; Maar onze wortelen zijn machtig vast in d' aard.…

Grasduinen langs de zee en nuttigen wat getijden brengen. De horizon drijft gedachten in golven naar wie zwemt. De zon beklemtoont beweging. Nieuws ruist tot in ons hemd.…

Nacht, zorg dat ik rusten mag in fluwelen dromen geurende bloesem van rozenbomen, dat ik niet ongeduldig wacht op volgende ochtend, dan is de dag zonder afscheid, niet afgemaakt: verloren tussen zovelen, ontwricht en gekraakt. Uitgebloeide rozen, verdwenen glimlach. Wie heeft hen geborgen, hun frisheid bewaakt, kleuren vrij van zorgen…

zo hangt die daar de rijpe vrucht ik ben gaan liggen de eerste druppels geen deren nog lig ik daar natgezeken kom niet overeind de eerste aarzeling hou je bek zo speelt het als gedachtevrucht ik ben gevangen geen ontkomen rotte vrucht nog lig ik er als opgedroogd verlangend zand de vrucht verstrooit in gedroomd fruit.…

Zij komen en gaan, zonder vorm zonder inhoud: luchtrimpelingen in de ruimtetijd voor hun bestaan geen aanwijsbare reden - quarks en microben in hybride netwerken tekens van leven als zwevend plankton in de oneindigheid van ruimtetijd. zij komen en gaan in een gapende diepzee van miljoenen sterren; op lichtjaren afstand verdwijnt…

Hoera het wordt weer lente. De lente stelt ons vrij. De vrijheid wordt geboren. De lammetjes in de wei. Hoera het wordt weer lente. De eenden snateren blij. De strenge vorst heeft verloren. Watervogels zwemmen zij aan zij. Al wat leeft spreidt open al zijn zinnen. De lente komt en doet ons het nieuwe leven beminnen.…

Zacht zie ik ‘t riet langs de waterkant wiegen en golfjes daar hun eigen ritme slaan genietend blijf ik daar aan de oever staan bewonder vogels die over het oppervlak vliegen. Een bootje voor de wind met bolle zeilen trekt zijn voren over het watervlak spiegelt contrasterend met blauwe hemeldak urenlang kan ik hier verwijlen. Rondom wijdheid…

Licht in het donker, maan met je prachtig sierlijk licht. De ontmoeting is zichtbaar dichtbij. Zacht van kleur, fraai van omtrek. Lichtintensiteit weergaloos, op de blauwe deinende golven. Maan, wat jij bewerkstelligt is voor ons ongekend. Foto Ad Elshout.…

Ik tel de bijen, buiten op de bloesem de wonderen van het verspreiden van getijden en geuren in hun kleuren. De natuur, we kunnen echt niet zonder. Hoe reizen we de tijd en dag door, waar staan we voor als we onwetend van druiven en hun ranken wijn proeven. Zouden er nog boekweitvelden bestaan. Kennen we de smaak van echte honing stappen…

Indrukwekkend, als de maan haar licht geeft boven zee . Feeërieke beelden, sprookjesachtig mooi. Indrukwekkend hoe het licht ons doet verrassen. Licht van de maan, soms volkomen onverwacht. Elke nacht zal hij je leiden naar een goede nachtrust.…

De zonsondergang geeft blijk, van waardigheid. Steeds verder van je vandaan. Een mirakel hoe zij langzaam verdwijnt. Haar wonderlijke schoonheid geeft een gevoel van geluk. De zon geeft je kracht energie en liefde. Imponerend voor ons allen.…