2995 resultaten.
De prent
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 527 Twee vrienden in een auto
reden achter elkaar een
soort van race,
de één nog harder dan
de ander, wie zou er de
klos dan zijn geweest?…
De zomer is gedicht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 414 Een radde tong brandt
los in tomeloze zinnen
en verplettert de rede.
De zon op vrije voeten
rijmt de maan voorbij
in stijlrijke strofen.
De hemel preekt blauw,
machtige metaforen bergen
aan de papieren horizon.
Mensen boeken reizen
boeken reizen mensen
naar verre lettergrepen.…
vertragischt
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 269 ze haken zich Siamees in elkaar
twee verloren zielen die dienen
wat ooit eens geweest vandaag
het leven laat gevoelen
tijdens de laatste tango
het vuur brult laaiend op
tussen de wervelpassen door
de magie volop herlevend
voelen ze zich weer even
mens in elke wereld met
een deugd in iedere twist
te lang zwegen ze toen
praten nog kon redden…
de schelp en het doel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 Onrustig dwaalt zijn pelgrimsoog
hij spreekt mistroostig in zichzelf
het doel is oneindig weg
hoe ver moet ik niet gaan
om daarginder te geraken
Naast hem spreekt de proost
van het broedergenootschap
dit is zoals het was
de grande route
waar mensen zich op begeven
met velerlei bestemming of reden
misschien de pest de post
onrust in het…
Vieren
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 478 Ik weet het niet, krijg graag de reden:
dan wordt er pas oprecht gestreden
en niet zo heimelijk vooral
want al die vieren zonder tal,
ze maken me wel ongerust
want wie is hier op wraak belust
en gunt een ander niet een negen,
gaat enkel maar verkeerde wegen
en doet de dichters heel diep zuchten
om toch op die manier te luchten
wat hen…
vaal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 177 voor de
hoogdagen der ongewissen
stromen rivieren
langs mauve beekjes door,
waar berken staan
met eekhoorntjesbrood
al op de knieën gedwongen
in het vaal gele zonlicht
dat moerassig in het
landschap overgaat
tussen de lange halmen
van grassigen
slaan soortgenoten
slijpend door de wind
geen eerbied kan
hier een soort nog redden…
Als mijn hart kleppert in schelpen
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 277 aan of als liefde heupen streelt
onverklaarbaar welig je billen je voorhoofd beweegt
kun je dan ratio uitschakelen een harp horend
weer aan wal stappen zonder hersenschimmen
is je denken je ziel dan even ouderwets jarretel,
jouw hart een babbelkous mantel of een nylon panty
zeepaardje vis of ster compleet naaktheid in bestaan
zonder rede…
Methusalem (school 4)
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 856 Ik denk: ik red het wel,
dat stukje tot de bel.
Één vraag kwelt mij non-stop:
houd ik mijn plas wel op?…
zinloos
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 580 Zin om verder te leven ontbreekt
Iedereen die het denkt
Niemand die het uitspreekt
De tijd lijkt zo zinloos
M’n spijt maakt het doelloos
Ik heb geen reden om verder te leven
Niemand die mij een doel kan geven
Ik zal moeten blijven strijden
Maar pijn blijft door mijn ziel snijden
Ik zal blijven verdwalen
Tussen de leugen en bedrog…
Opa Nardus, wist het feilloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 bus en een tram en een man
moet je nooit achterna lopen”
die fluister bereikte vanmorgen
mijn oren weer
toen ik me al haastend voort bewoog
maar toch bus honderd dertig
voor mijn neus weg zag denderen
“soms komt Jantje laat thuis
maar soms komt die ook helemaal niet thuis”
gelukkig kwam ik wel thuis
laten we het daar maar op houden
er reden…
Stomheid
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 139 Verloor mijn reden al
in ratio,
mijn ratio ook reddeloos verloren.
Mijn ogen storen
duisternis.
De herrie van mijn naaste buur,
heb ik nog het meeste lief.
Want hoezeer ik ween,
om bloemen in de knop gebroken,
ik heb haar zoetheid nooit geroken.
De klanken kan ik hier niet horen.…
Lege wagons
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 165 lege wagons kwamen terug
beladen met verstomde verhalen
die men horen kon wanneer men
z'n oor ten luister zou leggen
naast de rails dwarrelden afscheidsbriefjes
onwetend of ze hen ooit bereiken zouden
verscheurde gezinnen door gezaaide haat
welke niet de onze was, maar opgedrongen
de onze zou worden
reden steeds vaker lege wagons het…
Vertrek
gedicht
2.0 met 10 stemmen 4.421 Ze reed de Proefsteen uit
vertrouwde straat met de verbanden
die we huizen noemen, dreef
van haar kamertje vandaan.
Onafgebroken verschilde ze
van de Mathilde in het kamertje:
ze rekt haar genen, volgt haar gids.
Hij is bekwaam, zit wijd in zijn geur
verdraagt verkeer. Hij waagt, is niettemin
voorzichtig tot op het schichtige.…
Op het zuiden
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 678 in eerste instantie dacht ik dat ze
temperament hadden, dat vuur en passie
er vanaf zou spatten
zolang ze er zijn heb ik het niet kunnen
ontdekken alhoewel hun kleur genoeg
zegt
misschien zou de zon een reden kunnen
zijn omdat ze aan de schaduwkant op het
oosten wonen, zie ze iedere dag treurend
hangen
nu hebben ze geruild met andere…
overbodige annonce
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 426 dragen
tijdens de theatervoorstelling
van het leven
zij moet allerlei vormen
kunnen aannemen;
zoals een glimlach
of het stilliggend licht
op een heuvel
zwijgen als een blad
dat tijdens de herfst ademloos
ten onder is gegaan
koorddansen op de rug van een rivier
en een enkele keer overleven
tussen vlam en vuur
zomaar, zonder reden…
Illusie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 239 Krampachtig stapel ik mul zand
waarin de bron spontaan is opgedroogd,
om nog iets van zeggingskracht
te redden.
Helaas
moet ik wederom machteloos
en zoveel pogingen verder in de tijd
erkennen, dat geen echte dichter in mij woont,
maar wel een wens, een hunkering,
illusie.…
Postmodernisme
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 866 Als dan de deur zich opent
hij vol schroom de lege
ruimte binnen schuifelt
waar het donker is
behaaglijk warm toch
wijkt van hem zijn Rede
en dwaalt hij zonder
zich ook maar een tel
verloren te voelen.
Achter hem slaat de deur
ritmisch rukken van de wind
zijn voeten vervoeren hem
hij danst een blinde kür.…
Protocol
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 144 hebben bekeken
in parlementaire enquête zich wellicht zal keren
tot de onschuldigen terplekke aldaar,
om zelfgenoegzaam hun gelijk te halen
bij gebrek aan overeenstemming der verhalen
in oogverslagen of andere getuigenschaar
men kan dan immer tot de onschuld wenden
als later tijdstip ander feit belicht,
verbergen in de anonimiteit de reden…
In het oerwoud
poëzie
4.0 met 3 stemmen 599 Wie ’t spoor in de bossen bijster raakt
is daar aan de dood gewijd,
en liefde zwerft argeloos en naakt
door ons donkere hart en de tijd
en wij kunnen niet redden, het leven is wreed
en het lot een verscheurend dier
en angst om zijn liefde is ’s mensen leed
door al zijn dagen hier.…
Chromato
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 een onvoltooide zinsnede
dwars door de tijd
door het spectrum binnen het kader
van voorzichtig ademhalen
om eindjes niet te verliezen
in dik hout, planken en koortsachtig
balanceren, op het scherpst
van de rede, de schede
paarsig, tot geinig blauw
of het geel van kamelenpis,
grauw tot het grijszacht van droge mist
gedreven door…
Brein
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Dan weer voel ik mij niet meer bij machte
En moet ik mij redden uit mijn grijze slop.
Zo bouw ik mij een woning in mijn brein.
Vind ik een rustplaats voor mijn gedachten
Zodat ik niet hoef te wachten
Om daar met jou gelukkig te zijn.…
oude man
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 119 Was het enkel om mijzelf te redden?
Ik kan en wil mij aan geen ander binden
en weet wat anderen van mij vinden.
Een eigenwijze zonderling, een vreemde vent.
Doch om Uw nobele mening geef ik geen cent.
Het raakt mij niet, ik ken geen verdriet.
Laat mij alleen, meer wil ik niet.…
Loslaten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 470 Geef degene, waar je van houdt
Vleugels om te vliegen
Grenzen opzoeken, liefst lekker stout
Leren vanzelf het verschil tussen eerlijk en bedriegen
Uitvliegen is een leerzaam iets
Ook al vind je het als ouder soms niets
Utrecht, London, Alicante of Madrid
Coole stad, waar je kind leeft en pit
Geef je kids en partner een thuis
Een reden…
aangespoelde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 219 omstanders belangeloos de haren gestreken
de handen gevet en verbonden
en de dorre benen van kleding gevild
maar te laat
geborgen haar stem nog
rustend in zachte woorden
te vergeefs haar letters geordend
en haar muziek omhelsd en
bejubeld als een straal vergeten vriend
en zo werd ze langs mijn zintuigen gedragen
als al die doden die nog te redden…
wat was
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 522 zonder reden
gleden we
tijdloos
in zeeën
van tijd
zonder vragen
zonder vlagen
blies
de wind
zachtjes
vleugen geluk
in de nacht
van onze gedachten
aan meer
aan eeuwig
zonder alleen
nog
te zijn
sleet de pijn
alle wonden
verbonden
we
in de lucht
zuchten we
zei je
zacht
ik heb alle tijd
geduld
ik wacht
vervulde
de geur…
donderaars
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 114 brandend hout
in horens
boven een
stierenneus
Spanje was
een mooi
warm land
toelating van
marteldood betreffend
gigantisch jonge
mooie dieren
klopt van
geen kant
zenuwslopend doodsbang
kijk in
hun hulpvragende
ogen
omstanders waanzinnig
joelend totaal
geen mededogen
mensen overal
in de
wereld protesteer
allemaal
red…
NEDERLANDS INDIË
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 129 onderhuids, werd later pas ontdekt
De trauma´s van een Hollandse soldaat
Het Vaderland was nauwelijks bevrijd
Toen hij, net terug van werk in Duits gebied
Zijn teerbeminden wederom verliet
Om mee te doen aan een verloren strijd
Mijn vader was een jonge marinier
Het enige dat hij ooit heeft verteld
Ging over kameraden en een mijn
Ik reed…
Wringen in bochten van onrecht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 Door wie je redde word je niet gezien,
de tijd verstrijkt als olie die verdampt,
je kampt met wat je voelt,
je wilt geen meelij, goed bedoeld,
je scheurt totdat je schampt.…
Verstild
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 77 Ze spiegelt hemelblauw in licht bewegen,
schittert en verdiept zich zonder reden,
met alleen een klein verdwarrelt licht geruis..
Het water zingt.
Zachtjes, wat alleen,
het zwijgen horen kan.
En wie, het echt nog wil..
Stil..
Krakend, onbedaarlijk, stil.
Zo vlijt de winter zich langs haar gezicht.…
Borsten zonder houders
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 391 je schoonheid
was klassiek
sprak de talen
als geen ander
alleen je lichaamstaal
gaf reden tot paniek
je wond de media
al middelvingerend
heel losjes om de pols
antwoordde ondeugend
en gedreven spits op
hun brutale calls
rechtte schouders
decolleteerde
borsten zonder houders
maar boog in afscheid
steeds de rug in een
veel te snelle…