Alle inzendingen over maatschappij

Ik probeer mijn eigen weg te vinden in het aardse bestaan. Steeds me weer aan iets binden, maar dan lijkt het weer z'n eigen weg te gaan. Zo veel wegen bewandeld en steeds weer een verandering Altijd naar het goede gehandeld. maar het eindigt soms figuurlijk in tranen van bloed. Waarom zoveel verschillende wegen. Waarom steeds weer een…

De wereld en ik begrijpen elkaar helaas niet altijd. Maar dat is geen bezwaar. De wereld en ik maken elkaar geen verwijt. Piekeren hoort erbij van tijd tot tijd. De wereld en ik kennen enkele momenten van vreugde en spijt. Maar nu gaan we dansen want het is zomertijd.…

Echofiooltjes: iedereen geniet hier van – picnic met herrie.…

Verjaren is de kleuren van de regenboog weer helder zien, in een ander licht. Je graag gewonnen geven aan het nieuwe vergezicht. Verjaren is de deur weer openzetten voor wat onaangekondigd straalt. De vogels horen, bloemen zien, begrijpen wat een kind verhaalt. Verjaren is in dankbaarheid ook zingen en met herboren moed het zware dragen…

Door de straten dwalen, een lachend gezicht. Alles wordt anders en scherper belicht. Goedgezinde blikken, fel blinkende ogen. Deugddoende knikken, de woorden vervlogen. Rust heerst in het land, alles heerlijk muisstil. omgeving in kleuren, enorm groot verschil. Mensen boordevol met ontwaakte fantasie. Eindeloos durend deuntje, een leuke melodie…

Herinneringen in je hoofd aan een goede en een slechte tijd. Flarden van vergeten beelden onttrokken aan de vergetelheid. Uit het diepste onderbewustzijn komen namen, plaatsen, dingen, plotseling en onverwacht, fragmenten van herinneringen. kleuren, geuren of geluiden wekken beelden op van weleer. En doelbewust of ongevraagd beleef je…

Ik heb niet veel nodig om mijn wereld te creëren. Ik trek me terug in mezelf en begin te fantaseren. Wanneer de belevenis heerst zonder die te begrenzen. Beleef ik mijn mooiste dromen en vecht met mijn wensen. Wanneer de levendige kleuren mijn hoofd binnendringen. En de zuiverste noten de liederen zingen. Wanneer mijn hoofd overloopt…

Er zijn zoveel zonsondergangen, zoveel boeken, zoveel steden. Er is zoveel verlangen zoveel verleden. Er zijn zoveel plekken, panden polders, sloten, bomen. Ze gingen in je landen. Ze voeden nog je dromen. Er zijn zoveel mensen die je in de ogen zag. Over al die grenzen steeds weer een warme lach. De kleuren, de reuk, de smaken de…

Natuurlijk zweeft je ranke hand boven dit witte dromenland. De dingen kleuren anders aan dan ze in werkelijkheid bestaan. Penselen zonder aarzeling dansen in een wilde duizeling. De ongetemde kleurenhoos die opstijgt uit de Pandoradoos. Doopt alledaagsheid in een tint. Een pasgeboren wonderkind.…

Het is moeilijk om een evenwicht te vinden in mijn organiserend denken. Ik moet alle draadjes altijd netjes verbinden. Nooit kan ik een stukje loslaten want dan ben ik alles kwijt. Telkens weer opnieuw beginnen op zoek naar zekerheid. Rechtlijnig en creatief denken op zoek naar mijn doel. Het omzeilen van mijn emoties. Vertrouwen op…

Verdraagzaamheid, leven met elkaar. Idealen opzij geschoven, een mooi gebaar. Eigenzinnigheid het gezicht toekeren. Rust uitstralen en meningen accepteren. Vrijheid gunnen, zo vol vertrouwen. Iemand aanvaarden en verder bouwen. Jaloezie, algeheel de mond toesnoeren. Fakkel doorgeven en licht vervoeren.…

Voorbij twijfel en onzekerheid. Tijd voor nieuwe dromen over onbegrensde vrijheid. Weten dat het goed zal komen. Hoe vaker de zon ondergaat des te helderder verschijnt ze aan de horizon. Wordt eerst zon en aanschouw dan de wereld in vol ornaat. Te vaak zoeken we naar het waarom en hoe en komen niet aan leven toe. Schep ruimte voor het…

Zoekend naar vrijheid voel ik de grond met mijn blote voeten. Ontsnapping aan de wereld en zijn wreedheid. Weg van het dagelijkse moeten. Een zacht windbriesje streek door mijn haar. Reflecterend in mijn ogen zag ik de woestijn en zijn felle zon. De adrenaline voor het gevaar. Het gevoel dat alles kon. Pure vreugde hoog in de lucht. Een…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

Hoe kan je alleen zijn met miljoenen sterren in het heelal die elke nacht over je waken. Hoe kan je alleen zijn met een zachte, schrijnende maan die zich elke nacht over jou heen buigt. En als er dan een wolk verschijnt die al het licht uit je leven doet doven, wacht dan een nacht.…

Ik kijk naar de wereld naar religies en verder. Ik zie zoveel geweld. Veel schapen, geen herder. De zwakkeren lijden. Zowel mens als dier. Leiders die het mijden voor hun eigen plezier. Zelf ben ik niet volmaakt. Maakte fouten in dit leven. Ik ben wel al tot hier geraakt. En zal mijn kennis blijven geven. Geen mens op aarde is helemaal…

Men neme afstand tot de fenomenen Je hoort de mensen, niet de dingen zingen Men neme zomaar uit de losse hand Een snapshot - en ziet later in close up Het ongeziene blikverruimend beeld Dat luider spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken…

Toornige vredestijd polarisatie en nijd pruttelt op het gasstel in de soep Samen gedenken en samen sluiten we buiten eenzaam en op afstand Langdurig en eentonig klinkt ‘t gemaal der molenstenen…

Soms denk je dat je anders bent, maar juist dan ben je gewoon. Maar wat is gewoon? niemand is hetzelfde dan zou het saai worden en dat is anders. Anders als gewoon is dus eigenlijk normaal. Want wanneer je anders bent, ben je dus eigenlijk gewoon.…

Zo warme dag in juni In de ochtend verlaat je het huis met een jas In de middag voel je warmte, het kleverige stof Je jas kan uit Even nog naar supermarket Voor wat vis vanavond En dan op weg naar huis die tanks Je wilt naar huis Je wilt vrede Je wilt alles Behalve tanks Je roept ze tot stilstand Tot bezinning Maar van…

stoelen zijn stokstijf mensen soms houterig recht de rug stijf op de stoel soms gaat er een weekmaker door de kamer een glas rode wijn alles een beetje vloeibaarder meestal na afloop is alles weer stokstijf en veel bezinksel in de glazen…

Dure spullen die ons verslaven. Apparaten die al verouderd zijn, voordat we ze hebben ingekocht. Een lader die niet meer laden wil. Of, internet dat alsmaar hapert. Spul, dat nodig geupdeet mot. Dingen die oude problemen geven, die tot nieuwe problemen leiden. Heden nam ik audio in gebruik, dat niet meer aan of uit wil gaan. Geef mij…

Als ik de wereld in mijn armen kon sluiten dan hield ik hem heel goed vast. En maakte er een vrolijk kunstwerk van met een hele zachte kwast. Die kwast doopte ik in liefde. Mengde ik met vrijheid. Ik zou alle ongelijkheid wissen. En schilderde vrede tot een feit. Ik tekende mensen hand in hand. En ik schilderde heel royaal de wereld…

In je dromen kan je wat je in werkelijkheid niet kunt. Toveren, zweven of iets geven wat je een ander gunt. Dat kleine mooie ding op aarde zijn je dromen. Je maakt een verhaaltje dat je zou willen dat gaat komen. In je dromen heb je het altijd fijn. Nou ja, de nachtmerries maken je bang en doen pijn. Maar weet dat je de dromen zelf maakt…

Als een ander mens verdriet heeft heb dan medelijden met hun leed. Ga af en toe eens naast hen staan. Ook als je geen woorden weet. Mensen hebben het ondervonden in een tijd van droefenis is het net alsof ellende en leed een besmettelijke ziekte is. Want juist in die donkere tijden pleegt de mens de meeste ontrouw door onnadenkend te zeggen…

Het is moeilijk om een evenwicht te vinden in mijn organiserend denken. Ik moet alle draadjes altijd netjes verbinden. Nooit kan ik een stukje loslaten. Want dan ben ik alles kwijt. Telkens weer opnieuw beginnen op zoek naar zekerheid. Rechtlijnig en creatief denken op zoek naar mijn doel. Het omzeilen van mijn emoties. Vertrouwen…

Jij bent een clown die een weg door het leven lacht. Jij bent een clown die vrolijk doet als die huilen mag. jij bent een clown die altijd maar dolt. Besef je niet dat je jezelf zo molt. Dus clown zet je masker af. Wees jezelf eens een keer. Het mag!…

Ze vouwen om te bidden. Ze strelen bij beminnen. Ze wijzen de weg. Ze helpen bij pech. Ze wuiven om te groeten. Ze schudden bij ontmoeten. Ze schrijven hoe het gaat. Ze wrijven bij smaad. Ze tasten in het duister. Ze klappen bij luister. Ze verdienen ons brood. Ze rusten in de dood.…

Tijd is iets wat vanzelf gaat. je kunt het niet stoppen of vooruit laten gaan. Tijd is iets wat kostbaar is. Je kunt niet terug in de tijd om dingen over te doen. Tijd is iets wat je niet kunt zien. Mensen hebben het te druk om van de tijd te genieten. Tijd is iets wat je niet kunt aanraken. Je moet leren dat je kunt genieten van de tijd…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik mijden.…