Alle inzendingen over ouders

Achterlaten, zodat vooruit Gaat het kind, bij de bushalte Op weg naar school, het openbaar Vervoer ontloop ik; dan het werk Dat maar niet wachten kan. Ben er! Droog, het verlossende bericht. Het stiekem toch blijven stilstaan Voelt als schuld aan het voorbijgaan, Want op uitzwaaien rust taboe, Omkijken verklaart schaamte; Het afscheid onzichtbaar…

In schaduwen op de muur herken ik vervlogen gezichten. Zij veranderen steeds, elke keer als ik mijn ogen wil oprichten. Hoe langer ik kijk, hoe meer zij lijken te bewegen. Levend geworden zijn zij, in een stuwende herinnering aaneengeregen. Muren en gordijnen draaien, niets blijft onbewogen. Een bekende stem hoor ik zeggen: “Niet lezen in…

Twee keer per jaar reden wij naar het kerkhof, op het 4e graf, 3e rij links van de ingang mocht ik bloemen zetten in een groene zinken vaas terwijl mijn vader knielde op een bankje waar hij eerst zijn zakdoek overheen had gelegd de wandeling tussen de graven duurde vaak meer dan een uur, mijn vader bracht bezoeken aan oude kennissen en besprak…

Ik heb met eerbied het portret van Vader uit de lijst genomen, waar zoveel stof was ingekomen, en toen weer in de lijst gezet.…

geloof me moeder ik heb van je gehouden jij was in alle opzichten een grootse sterke vrouw een van hen die eigenlijk de wereld baarde jij leerde ons van alles de werkelijke waarde leerde ons te vechten hoe we onze ruggen moesten rechten hopelijk zijn we naar jou gaan aarden jij was een toevluchtsoord wat misschien te weinig in dank…

vader wat was je stil welke wrok heb je verzwegen wat kon je niet kwijt waaruit bestond die narigheid waar lag of ligt de eventuele spijt jij behoort nog tot hen die leerden te zwijgen die sterk moesten zijn die niet hengelden naar medelijden die het leven aanvaarden met pijn vader was dat het wat je heeft belet om te praten om te…

onder een blauwe lucht wolken als verre herinneringen Tweede Boerendiep 20 bij Musselkanaal duur opgeknapte woonboerderij met een verhaal van bijzondere dingen want hooiopper erbij daarvan de wanden allemaal behangen met zinken teilen in soorten en maten zoals mijn ouders vroeger er één bezaten om in de tijd van toen mijn broertje…

Oud en grijs lief en leed gedeeld Voor ons het grote voorbeeld Een rimpel van zorgen Zorgvuldig voor ons verborgen Vele herinneringen schuilen achter die ogen Waarvan wij er vele weten mogen Sommige zijn net nog een kind Weer andere wachten Tot hun laatste reis begint Oude mensen jullie mogen we nooit vergeten…

Mijn moeder leefde voor zichzelf te lang; Vandaar dat zij haar laatste grijze dagen Veelal verdeed met mopperen en klagen, Een vruchteloze, zure zwanenzang. Toch schepte zij een kinderlijk behagen In onze dagelijkse ommegang Als ik weg uit het huis, uit haar gevang Haar rondreed in haar invalidenwagen. De vreugde was niet altijd onverdeeld:…

(de teruggekeerde peinst:) Het hart van Moeder kan ons nooit ontsterven, Want ’t is ontfermend als Gods grote hart. Hóe men haar liefde wonde en treitrend tart, Ze ontvangt vergevend na het woeste zwerven. En geen verwijten, want het vuns bederven Van ziel en ogen is opeens gestuit. Zij bad voor ons en mocht, armzaalge buit, Ons, worstlend…

Overleven, onbegrepen, ooit leven, overwegen, nooit gekregen, gewoon verlegen, heeft gebleken. Nooit zal ik vergeten, als ik toen had geweten, nu zit ik mijzelf op te vreten, over wat jullie mij aandeden. Nu dagelijks niet tevreden en dat is niet zonder reden. Het komt door mijn verleden en al de jaren die ik heb gestreden. Ze maakte mij verbeten…

Er staat nogal wat wind de vrouw op de hoek trekt haar hondje mee Ze komt alweer terug verder een lege straat, nog geen bezoek De kinderen bellen niet dat hoeft ook niet, als ze komen voor de gezelligheid, het niet te druk hebben En het heeft geen zin om daar iets van te zeggen Misschien zijn ze onderweg Als ik maar niets vergeten…

Zij bijt haar jongen niet dood, als de wereld ze aan wil raken. Zij geeft ze als talenten uit om winst te maken: rijkdom, roem, kroost - krenten in de korst van haar liefde. Nee, zij bijt ze niet dood, maar knibbelt en kaagt aan hun adem, snibt in hun taal, roert haar tong in de heimelijkheid tussen hun lakens. Zij hokt in hun wil, een instinct…

Voor 't open raam, omrankt van wilde wingerd - Een loverlijst, begloord door de avondzon - Zit, mijmrend, Grootmoe met haar oude bijbel. De koperen sloten vonklen in het zonnelicht En 't koeltje krult een hoek van 't gele blad om, Waarop, gevouwen, 't handenpaar nu rust. Op 't vensterbankje, in rode potten, bloeien Geranium, goudsbloem en…

Zo vaak denk ik nog steeds aan jou die een tijd mijn liefste kind was dit pril geluk kwam mij als vrouw helaas niet zo heel goed van pas daarom moest ik je laten gaan mijn lief je ging naar een ander oneindig pijn van jouw bestaan want je werd een buitenlander…

Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Ze haalt herinnering van stal Wat was ze toen nog jong en klein Wat was het leven speels en fijn Hoe enthousiast steekt ze van wal Haar lichaam lijkt van porselein Haar ziel van breekbaar bergkristal Een afscheid ooit zal moeilijk zijn Haar ogen glanzen, het heelal Bedenkt…

Een fijne moeder was ze, maar ook wel eens niet – wanneer ze huilde.…

Ik moest altijd wat doen vroeger van m’n ouders, broer en zussen want stilzitten was verspilling verspilling van je gegeven talenten en niet goed in de ogen van God en de Here Jezus je moet hard bezig zijn, je echt nuttig maken dienstbaar voor je vader en moeder en ook voor je broers, zussen, familie er zijn voor andere mensen, buren, naasten…

(Dit schreef ik voor een lief persoon) Een weerzien met mijn vader, het was heel mooi en fijn. Natuurlijk wel op afstand, maar het deed mij heel wat. Logisch natuurlijk, als je elkaar een lange periode niet gezien hebt. Heel fijn dat dit gerealiseerd is. Nu maar hopen dat de versoepeling door mag zetten. Lieve vader, ik heb je gemist…

Mijn vader heeft mij geen moer geleerd niet dat ik hem dat nu nog kwalijk neem maar 2 linke handen blijft confronterend wrang geen moertje weet ik te onderscheiden van een spijker neen dat gaat ook te ver, wel iets geleerd maar het verschil maakte me afhankelijkheid van een handige Harry kwam ook niet aan vaders werkbank op zolder dan waren…

De bloemen zijn verslenst, de tranen reeds gedroogd. Nu komt de droeve tijd dat plots de lege plek het hart beklemt. Of het verlangen naar de woorden die ik niet heb uitgesproken, de niet geschonken tederheid, een pijn verwekt die me merken zal mijn leven lang. Of soms verwacht ik in de zon het vertrouwde beeld van moeder op bezoek en…

Graag had ik het geweten van vaders zondags pak. Echter ik ben te weinig schrift voor de regels van de tijd, meer een ansicht met daarop zo'n beeld van wat te vaak is. Misschien dat ik mij vergis, was zijn pak minder woord dan zondags gewicht.(Beelden strijken zich glad uit de prop in mijn kop. Haastig lees ik voor iets opnieuw verfrommelt…

zij had lichtjes in haar ogen die nooit leken te doven in nabeeld gloeiden en ons mateloos boeiden omdat zij ze had nog hoorde je deuren en de treden van de grote trap je dacht dat zij beneden was ging in controle zachtjes kijken maar er gaf niemand thuis in dit huis dat toch zo eigen was weer boven zat zij voor…

Hoe zou het nu komen????? dat mannen, dat vaders, verwekkers zo vaak in het ongelijk worden gesteld als het gaat om ook hun biologische kinderen inzake omgangsregelingen, verzorgende taken zou het in het gegeven kunnen liggen van de maagd, de christelijke maagd Maria, zwanger van het kind Jezus maar geen seksuele geslachtsgemeenschap gehad…

Met uitzicht op overlijden gaan ze ruhrren, bijna rellen over hun relatie met hun ouders de kinderen nu volwassenen als ouders, grootouders met hun verwekkers ‘oh wat hadden ze een goede of slechte band’ maar ik zeg als broer Jan Jacob van en tegen mijn 2 broers, 5 zussen (1 is dood) “jouw ouders zijn de mijne niet” ik heb mijn ouders…

kinderen van jezelf daar groei je mee op je herkent de karakters hun sterktes en hun zwaktes wat ze nodig hebben dat ontdek je gaandeweg andermans kroost opvoeden vraagt om lef en vertrouwen jouw veilige wereld te openen om vallend en opstaand samen ontdekken te kunnen wat een fijn thuis kan zijn wie zich zo wil laten raken heeft de…

Dacht dat je ver was, vader, een ander land was, mijn stem daar niet kon horen, dat je grijs gestold als steen, grimmig als een oude boom nors omschorst was. Ik kijk naar het omlijst gezicht, de stroeve blik langs mij gericht. Wat, als binnenste zich buiten keert, harde kernen fijn dooraderd blijken, nerven teer glanzend blootliggen, ik…

Moeder, 'k ben wel ver van 't land Waar me 't leven werd geschonken, Waar mijn eerste tranen blonken, Waar ik opwies aan uw hand. Waar uw moedertrouw der ziel Van de knaap haar zorgen wijdde, En hem liefdrijk stond terzijde, En hem ophief als hij viel. Schijnbaar scheurde 't lot de banden…

Hoi pap, ik heb rode ogen maar niks gerookt nog Mijn handen ze trillen soms Net zoals mijn lippen En de rimpels op mijn kin dan Vandaag deed ik maar geen make-up Zoals je me nog nooit hebt gezien Mijn haar is alleen hetzelfde, goud Het is mijn vacht Ik mis je, elke dag, Te vaak Hier en daar Een traan Als ik kijk over het water Weet…

Ouderschap is Leiderschap Leiderschap is Wilskracht Wilskracht is Liefde Liefde is nalatenschap…