879 resultaten.
Plattegrond
gedicht
2.0 met 16 stemmen
8.697 Ik liet mijn stad zien
Aan drie duidelijke mannen.
De eerste zei: je stad lijkt op een arend.
De tweede zei: je stad lijkt op een dingo.
De derde zei: je stad lijkt op een slang.
De poorten gingen dicht
En de lichten werden zwart
Door het zwijgen van de muren.
Ik liet mijn stad zien
Aan drie duidelijke mannen.
De eerste zei: je stad lijkt…
Zij loechen
poëzie
4.0 met 11 stemmen
2.074 Zij loechen en staken hun schouders op
omdat ik hun klapte van Vlaanderen.
Zij loechen en zeiden: Van anders wat
en horen wij u nimmer klappen,
Wel neen! neen! Mijn Vlaanderen is mijn ziel,
mijn leven, het doel van mijn streven:
mijn leven voor Vlaanderen en Vlaanderen voor God,
o mocht ik dat winnende sneven!…
Als het lente wordt...in de Jordaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
75 Als het lente wordt dan stuur ik jou
Vooral de groeten uit de Jordaan
En die tulpen, die gele, die rode
Die duizenden tulpen uit Amsterdam
Die komen er ook aan
En natuurlijk de Lente-uitnodiging
“Kom naar de Jordaan”:
Naar de binnentuinen
Vol natuurlijke pracht en praal
Maar waar bovenal
Als het lente wordt ook de daken
Gaan bloeien als…
Sorgh-vliet
poëzie
3.0 met 15 stemmen
5.407 Ik wil hier mijnen geest in vrijheid laten zweven,
En laat, al die het lust, bij vorst of prinsen leven;
Want die een hoge staat, of wichtig ambt bekleedt,
Is nimmer buiten zorg, en zelden buiten leed.
Ik neme deze plaats tot afkeer van de zorgen,
Om daar bevrijd te zijn, om daar te zijn verborgen
Voor streken van het hof, voor steken van de haat…
Nazorg
gedicht
3.0 met 22 stemmen
6.284 Wij zullen openen
een rusthuis
voor uitgebluste dichters
wij zullen zorgen voor:
trijpen pantoffels
lauwe radiatorbuizen
en elke zaterdag
een glaasje wijn
Men zal van ons
niet kunnen zeggen
dat wij de poëzie
een onverschillig hart betoonden
Wij zullen eens per maand
de oude dichters
tracteren op wat gaande is:
moord & doodslag…
Zeebloem
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
90 Het landschap kantelt een beetje
in weemoedige dromen uit het verleden
aan lager wal, tussen het schip en de kade
er bloeit een eenzame zeebloem die nadenkt
over vrede, genezing en uiteindelijke genade
wat hebben we in onze zielen dat spreekt en glanst
meer dan inhoud is het vaak de vorm die danst
wat golft, schuimt en nadert is nog meer…
Versailles
gedicht
2.0 met 16 stemmen
5.277 Onder de vloeren verhuizen wormen de geraamten,
maar op de daken schikken geesten hun vleugels.
Geluidloos wordt in dit paleis de weelde bewaard en
in negen diepe kisten de verwrongen sleutels.
Het is verboden onderling de koning aan te raken
of het verloren voorwerp van een hoveling terug te vinden.
De zonnestralen hebben openbaar de zon verlaten…
Dit eiland
poëzie
3.0 met 15 stemmen
2.667 Voor de zachtmoedigen, verdrukten,
Tot geregelde arbeid onwilligen,
Voor de met moedwil mislukten
En de groots onverschilligen,
De reine roekelozen,
Door het kalm leven verworpen,
Die boven steden en dorpen
De woestenijen verkozen,
Die zonder een zegekrans
Streden verloren slagen
En 't liefst met hun fiere lans
De wankelste tronen schragen…
baudet
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
200 een ezel? ach, je kent hem vast: (baudet)
die schermt met vreemde woorden (vreemde leg?)
maar noodgedwongen thuisblijft (niet op weg)
bezorgt de mensen meestal pijn (geen pret)
hoewel: er is een goede kant (echt waar?)
hij toont zijn Waalse afkomst (zonneklaar)…
De twee bomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
65 langs de weg naar Lewedorp.
Ieder aan een kant.
Uitnodigend wachten zij,
wachten zij op... Ja, waarop?
Wat zal ik invullen?
Ga ik dichten of laat ik het open?
Niemand die me iets verplicht.
Maar het plaatje intrigeert me:
twee bomen die de ruimte attenderen
dat zij hier heersen, de verre blik
hypnotiseren met hun kracht -
overtuigend…
Aan mijne landgenoten
poëzie
3.0 met 16 stemmen
4.502 in februari 1861
Dankt allen God en weest verblijd,
Omdat gij Nederlanders zijt!
Die naam, die Eer, die Zegen
Hebt gij van Hem verkregen.
Die Naam, bekend van Noord tot Zuid,
Schiet als een star zijn stralen uit,
En licht, wat wende of kere,
U voor op 't pad der ere.
Die Eer, het erfdeel van uw bloed,
Verheft uw hoofd, verhoogt…
Waarom, daarom met ik zo begaan met de Amsterdamse Jordaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
85 Waarom ben ik zo begaan met de Amsterdamse Jordaan
het de plek is van het al: van de klacht, de lach en de traan
het is de plek van de hofjes en de straatjes
van de steegjes, grachten en binnenplaatsjes
de plek van het lied over liefde en leed
van onrecht en oprecht, dat het me speet
meer nog van het oude vermaarde levenslied
van Willy,…
Bij de zoute gong
gedicht
3.0 met 19 stemmen
8.648 Dof, inwisselbaar, bedaard, kil, onverkwikkelijk,
vilein, twistziek, gekromd, mistig, grofbesnaard,
sleepte geklauwd, berekenend, boosaardig, listig,
eeuwenlang leven zich voort naast de zoute gong
Ingekeerd, uitgeworpen stoomden ijzer- en brons-
tijd zeer op hun hoede, rauw en somber, ongezouten
wetten in de ruwwandige kookpotten aan de zee…
Het kleine dorp
poëzie
3.0 met 12 stemmen
1.816 Laat ik u schrijven, vriend, hoe zalig stil
Het dorpje is waar ik nu woon, gevlucht
Voor schrille stad en havenend gerucht,
Helend mijn ziel en mijn verwoeste wil.
't Heeft weinig huizen rond een oude toren,
Om ieder huis een mildbloeiende heg,
Geen luide straat, maar smalle zachte weg
Van zand waarin geen stappen zijn te horen.
De school…
Ja, Ja...
snelsonnet
4.0 met 10 stemmen
215 We kunnen toch gewoon opnieuw beginnen?
Iets van de grond af bouwen, steen voor steen,
Veel huizen en geluk voor iedereen,
Wie wil voor deze stad een naam verzinnen?
Ja, leuk, maar volgens mij ontbreekt er wat,
Er is geen plek voor deze Nergensstad.…
BOUTADE
poëzie
4.0 met 38 stemmen
2.539 O land van mest en mist, van vuile, koude regen,
Doorsijperd stukske grond, vol kille dauw en damp,
Vol vuns, onpeilbaar slijk en ondoorwaadbre wegen,
Vol jicht en paraplu's, vol kiespijn en vol kramp!
O saaie brij-moeras, o erf van overschoenen,
Van kikkers, baggerlui, schoenlappers, moddergoôn,
Van eenden groot en klein…
Thuis
gedicht
2.0 met 31 stemmen
6.131 Het huis is ons vreemd na de kortste vakantie,
veel vreemder dan verre hotels of paleizen.
Het glansloze vloerzeil negeert onze voetstap,
een stapel van krantenpapier ligt op tafel.
De zeep is verdroogd en gebarsten, en went maar
met weerzin aan onze voorzichtige handen.
De kamers, de trappen vergaten volkomen
ons dagelijks leven, dat nu…
In de tuin
gedicht
2.0 met 24 stemmen
8.448 Wij in dit grote gras, klaver, paardebloem
en wat er wriemelt, wat ingewikkeld
wordt: de rups, de wingerd. Waaronder wij,
weer overhoop, weer door elkaar. Wij lijken
wel. Volkomen. Verwarder dan de mieren, in
dit bijzijn van de tuin, waarin begrepen:
deze wildernis. Wat er aarzelt, water valt
erover, stort en wordt van kracht.
----…
HOLLAND
poëzie
3.0 met 18 stemmen
5.014 De hemel groots en grauw.
daaronder het geweldig laagland met de plassen;
bomen en molens, kerktorens en kassen,
verkaveld door de sloten, zilvergrauw.
dit is mijn land, mijn volk;
dit is de ruimte waarin ik wil klinken.
laat mij één avond in de plassen blinken,
daarna mag ik verdampen als een wolk.…
Jetayu
gedicht
3.0 met 9 stemmen
5.373 Als dorpsjongen, niets gewend,
stond ik een keer op de zolder
van het Goes Museum oog in oog
met Jetayu, de mythische reuzengier.
Hij sloeg een vuurwaaier
van staart en vlerken open,
een werveling van kracht en kleur,
en schreeuwde het gotische gewelf
vol oosterse triomf.
Ooit had ik een oom op Java
die uit de sprookjeswereld…
De Vecht
poëzie
3.0 met 26 stemmen
6.269 Er ligt een landhuis aan de stroom, verlaten;
Verbleekt, met donkre luiken, staart het blind,
En laat de stroom, die eenzaam voortglijdt, praten
En luistert niet naar 't fluist'ren van de wind.
Maar vroeger, toen Hoogmogenden der Staten
Daar in de zomer poosden van 't bewind,
En staat en krijg voor…
Gent!
poëzie
3.0 met 12 stemmen
1.770 Gent!
Vol klinkt uw naam,
Kort als een daad, vast als 't cement
Van Vlaandrens wezen en zijn faam.
Vechtstad, in heel de wereld staat,
Voor goed en kwaad,
Geen burcht van koppigheid opeen
Als in uw oud stout steen.
Eeuwen zijn meegeperst
Door elke muur, door elk gewelf.
Als ooit dit harde harte berst,
Sterft vrijheid zelf.
In Gent…
Tuin
gedicht
3.0 met 43 stemmen
6.456 Van aarde ben ik en de kleur
van een seizoen. Omsloten door de hagen
en het huis vorm ik een buffer tussen weg
en thuis. Men graaft in mij en dekt me
toe, snoeit waar ik te uitbundig doe, een pad
is krappe oversteek naar wegen waar ik niet
van weet; mijn rand is daar slechts
mee gemoeid. Geblinddoekt door de heggen
en het huis, voed ik de…
Kunstberg
gedicht
2.0 met 21 stemmen
7.352 Ik dwaal zo graag aan oude bouwterreinen
waar oude wijken worden omgewoeld,
waar voze stegen onder puin verdwijnen
dat op vrachtwagens wordt weggevoerd.
Daar wordt geboord, gebeukt en diep gegraven.
In putten hol als de ogen van de dood
gapen riolen, lang vergeten graven;
oeroude gronden komen maagdlijk bloot.
Ik wandel liever hier dan in…
Rotterdam
poëzie
3.0 met 7 stemmen
2.582 't Zij Waal, of Rijn, of Maas, of alle drie te saam,
't Zij IJssel, Merw' of Lek, of drie in ene naam,
Of zes in ene buik, ze moeten t' mijnent buren
En willen niet in zee of kussen eerst mijn muren;
Mijn muren zo gerekt, mijn zo gerijkte grond,
Dat wie mij nu beziet, kan vragen waar ik stond.
O muren en o grond, o welgevoegde stromen,…
Rust
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
105 Een oranje
welhaast roze gloed
glijdt langzaam over polderland.
Een nevel kleedt de natte aarde in mysterie.
Ganzen klinken in de verte.
Ik laat me meeslepen in de echo van de leegte.
Van stad naar stad
getrokken,
maar nu hier, tussen dijk en grasland,
neergestreken in het niets.
Bij een kolkende maas
mijn rust gevonden.…
Stedentrip
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
29 Ik ben geboren in Geleen,
groeide op in Geverik;
basisschool in Beek,
scouting in Schinnen.
Ik ging naar de Hogeschool Heerlen,
verhuisde naar Hoensbroek,
naar Nijmegen, Arnhem
en weer terug.
Ik dronk wodka in Warschau,
slibowice in Bratislava,
Highland Park op Mainland, Orkney
en muntthee in Meknes.
Ik treinde naar Sint Petersburg…
Onder de rook van Amsterdam
gedicht
3.0 met 21 stemmen
5.403 Zon roest achter horizon.
Vreemde vogels roepen,
zoeken in donker grasland.
Een zwaan glijdt
over het roetglas van water.
-----------------------
uit: Tirade, 1976.…
IK KAN U NIET VERGETEN
poëzie
3.0 met 15 stemmen
1.853 Ik kan u niet vergeten,
Mijn simpel landekijn,
Bij mensen die veel weten,
Veel hebben en veel zijn.
Ik heb u nooit verloren
Uit de ogen van mijn ziel,
Mijn dorpke en mijn toren
En vaders zingend wiel.
Dat zingend wiel van vader,
Het bracht, met staag geruis,
De rijke avond nader
En 't bruine brood in huis.
Draait door mijn zang bij…
O, rust van Tonbridge na 't rusteloos Londen
poëzie
2.0 met 22 stemmen
1.900 Aan vier Engelsche makkers,
(Mickel, Clement, Sidney en Paul.)
O, rust van Tonbridge na 't rusteloos Londen;
Hier welt het water helder, 't veld staat blauw
Van vlas, de hoge hop rankt langs zijn touw,
De wilde wingerd houdt elk huis omwonden.
En elke dag zet in één zaalge brand
De hemel…