Alle inzendingen over Aanklachten

het is te laat voor schreeuwen in de kroeg de dwingende aanklacht blijft bedwongen het duelleerpistool voorals- nog ongebruikt de koper van het brandzeil , de luidspreker en het galge- maal herziet zijn levensomstandigheden…

En weer moest de voormalig president Deemoedig het gerechtsgebouw betreden Maar voor deemoedigheid zag hij geen reden De aanklacht werd weer Trumpiaans ontkend De logica daar lijkt een beetje kwijt Zijn aanhang groeit met ieder strafbaar feit…

verborgen uit aandacht een varken, in lappen gegeten de aarde verzwolgen een opgeheven vinger vleeseten doet volgen edoch, men moet niet vergeten de lust lacht naar mensen die drinken, dansen welk gelijk wil men krijgen overleven, soms denk ik dat u het ook niet meer weet…

verdeelde wereld strijdt in honger naar de macht leegte overheerst…

Je stort woorden op mijn zere plek jaagt mijn reet aan flarden vingert koud mijn kind zijn weg breekt mijn tranen stuk vult mijn honingraat met geilheid schuld loopt over in geluk moedig als ik ben vond ik mijn onschuld terug geplet tussen het stenen bed…

Ergens op de wereld is een korenakker alleen nog dodenland rijst een aanklacht naar omhoog vanuit een lege hand en ergens huilt een moeder of treurt een jonge vrouw wacht een vader op bericht of hangt een vlag in rouw ergens op de wereld vliegt een jonge zwaluw langzaam naar de dood klapt wanhopig met de vleugels in zijn stervensnood…

De aanklacht van de advocaat werd dus: geschreven is met voorbedachte reden.…

Het wereldse leed heb ik zo naar geest en spierkracht verzacht; en heb zo de weerspannige weerstand in al zijn aardse macht tot een stille aanklacht verzacht.…

“Uw operatie verliep helaas niet goed Het linkerbeen was hevig geïnfecteerd Nadien bleek het rechterbeen geamputeerd Waardoor u dus zonder benen verder moet“ “Uw aanklacht maak ik nu dus ongedaan omdat u geen been hebt om op te staan“ --------------------------------------- …Peruaanse doktoren hebben per ongeluk het gezonde been van een…

Een Indiase rechtzaak om een zoen En dan nog eentje die geënscèneerd is Dat tegen zoiets ooit gefulmineerd is Lijkt óns zelfs te ver weg voor Iets Van Toen Tot in het zwaar absurde zó fatsoenlijk... 't Is bijna net zo stuitend als aandoenlijk…

uit de heldere rivier ontsproten Met een witte wolk die voor ze uittrekt gaat het volk voorwaarts O luister , luister naar hun stem de aanklacht de roep om erkenning van de genocide…

Overdenking met onmacht, zoveel aan verandering toe, hier dan, mijn laatste aanklacht, gedachten maken me moe... Verlossing van het kwaad, verzadiging op deze planeet, in sluipend verdriet en verraad, met een oorlogsjas aangekleedt...…

Hoe vluchtig toch het leven van een tulp dat hou je niet lang vol, gekoesterd eerst de bol, bewaterd,  dan als bloem bewonderd en geëerd wel 1000 x gefotografeerd dan zomaar voor de lol ineens je kop eraf, je bol geëxporteerd is dat je verdiende straf? We waren toch zo mooi, nu ligt ons tulpenblad te rotten in de geul, tot pulpenzooi…

Onderzocht wordt of er een aanklacht kan worden ingediend.…

ik open deuren maar wind breekt uit jaagt schaduwen na door het gebarsten licht wankelend scherft realiteit uit eigen spiegelbeeld het is weer mooi geweest in vervlakking eist de top beloning hun zwepen hebben lang genoeg geslagen striemen tekenen de huid als aanklacht in de kleine letters van het leven zij zijn volledig uitgebuit…

Gepast die schreeuw Maar hier of daar is het misschien niet 'raar' een schreeuw gebaar om hulp voor een onderzoek naar die verdwenen en vermoorden kinderen 'wie' of 'wat' beschermd toch die daders welk een macht of tegen kracht plaatst nu een aanklacht aan zij die dat onderzoek verhinderen.…

heb me lief, smekend bijna een kamer gevuld met wensen voor mensen en hun aandacht een aanklacht tegen alles dat niet voor wil zijn ze schuilen achter maskers waar nog net geademd iedereen bekeken kan gekeurd, die wel, die ook en wat dan nog met oprecht of moest dat ooit eens opzouten oog in oog, tand op tand jouw hand zal ik nooit…

Toen Puigdemont de vrijheid is ontnomen, toen zijn er ook wat aanklachten gekomen - want anders was die actie ongehoord. Maar wat me toch een beetje heeft gestoord: dat ‘ongehoorzaamheid’, naar ‘k heb vernomen daarvoor ook als een reden wordt genomen; dat gooit toch wel wat normen overboord.…

(Geen gedicht, maar een aanklacht, dus geeft U mij maar allen hier, een dikke vette vier)…

'Ligt geen aanklacht, lief, in alle klagen?' Was mijn wedervraag. Toen zwegen wij. ------------------------------------------- uit: Laatste verzen(1923)…

mannen kwamen daar verdeeld in vijf groepen van twintig en ook nog een groep van zeventien gijzelaars vallen door moordend lood in zes doodstille rijen voorbijgangers moeten het aanzien ze liggen nog naast elkaar op een stil ereveld in het bos voorjaarsvogels zingen daar zij kunnen niets weten van dood en verderf van de eeuwige aanklacht…

Mijn buurman dient een aanklacht in vanweg het bijten van mijn hond, de poes is ondertussen ook verdwenen dat is jouw schuld zegt dochter zeur en buiten regent het. Die leuke klus is aan mijn neus voorbij gegaan, ik sta dus razend rood en kan niet nog meer lenen en buiten regent het.…

Zal niet door deze dagen gaan de aanklacht van het zuiver vuur, geketend ter onzaalger uur aan woede en haat en blinde waan? ------------------------------------- uit: Gedichten (1918)…

Ze schermden met gelogen aanklachten en malle, jaloerse wespesteken. Ze stalen alles wat mij lief was, dachten ze, want in de bovennatuurlijke godenwereld kwam het omgekeerde tot stand.…

Een aanklacht: waarom droeg je zoveel licht in deze wereld van stenen? Jouw open palm—een wond in ons verraad. Wij, die herfst noemen wat moord heet. Rust zacht? Nee—brand voort, tuinier, met zon in je haar als vlammen aan onze schuld. Je stapjes—messcherp in ons vlees geëtst.…

Mubarak blijkt inmiddels niet meer schuldig Twee jaar geleden kreeg hij levenslang Zijn vrienden zeiden: Hosni, wees niet bang Vertrouw ons, insAllah, en blijf geduldig En zie, de hoogste rechter heeft beslist Dat hij van al die moorden echt niets wist…

Het is er kil en vochtig kortom een naargeestig oord En niemand die daar ooit van Arjen Robben heeft gehoord We vinden het een schande , want we hebben niks gedaan Maar moesten als twee criminelen voor de rechter staan Die jurk dat was gewoon een geintje van Bavaria Dat hele stadion zit trouwens vol prullaria De FIFA legt nu een bizarre aanklacht…

Is het een aanklacht op het lot van het leven, of het voorrecht aan de enkeling gegeven? De aanblik wordt door het leven zelf geleerd.…

door afwezigheid, wiens rug naar ons staart met alle teleurstellingen, ongeluk en pijn, nare herinneringen, omhuld in resten van getrokken haren, huid onder nagels en pijnlijke vermoedens die bevestigt zijn, met een klap En zo leven zij, twee verraders, collaborateurs met duistere krachten, twee spionnen tijdens de geheime zitting waar aanklachten…

ik zal nooit zwijgen als ik dit soort troep krijg dit is geen gedicht…dit is een aanklacht voor domme kortzichtige mensen die doelbewust mensen willen kwetsen weer iemand die uit mijn contactenlijst kan jammer toch, dit soort mensen…