Alle inzendingen over BESLOTENHEID

Zullen klanken die schelp raken waar horen niet meer luistert naar het gesprokene de hel ruilt zij voor een hemel waar eenzaamheid geen stoel meer krijgt alle plaatsen bezet sluit zij gordijnen en spreekt niet meer de taal van leven…

Ik zou afscheid willen nemen Als dat mocht en had gekund Een laatste groet brengen aan mijn oom Die geen lang leven was gegund Een goed mens in hart en nieren Geen slecht woord verliet zijn mond Met hem viel altijd iets te vieren Hij was de lijm die alles bond Ik wil afscheid kunnen nemen Bij hem zijn een laatste keer Mijn eer bewijzen nu…

Ik heb besloten niet te treuren om mijn geboorteland, de bomen van mijn jeugd, ik wil geen foto's Ik heb besloten niet boos te zijn op mijn vader, zijn regels en de trotse familie die zwijgt Ik heb besloten geel te leven zon in mijn huis, op de muren mijn buik en mijn blote voeten Ik heb besloten te dansen mijn eigen verhaal te zijn…

in feite ligt alles besloten omdat een wezen zo'n duidelijke kring beslaat kijk maar de tafel toont gelijk dagelijks aan levens…

Jonge konijntjes verlaten voor 't eerst hun geboortehol zien verbaasd die nieuwe verblijven: wentelkamers onder lage takken hier heerlijk ruim verderop gedrongen overal open _ elkaar verbindend luchtig ruisend nodend tot vrolijk voortspringen zoeken naar 't oneindige een gedaanteloze wijdte verjaagt de vertrouwde wereld maakt rappe poten…

Midden op de zuchtende duintop waait een dichte, gedrongen struik heen en weer. Door zijn takken woedt onstuimig hartzeer, waarin wispelturig verlangen laait. Dansend schudt hij zich, naar de zon gedraaid, wil strijden tegen oneindig verweer, ziet ook op de golvende bosrand neer, die klanken van hechte geborgenheid zaait. Woelige wensen…

de dag is als de wolken die boven haar voortjagen als golven op hoge zee het geschreeuw van meeuwen de stem van de herinnering besloten in haar ziel zwart als poëzie…

Op een ogenblik besloot ik Een betere thermostaat te kopen […Te vervangen met een simpele klik Waarna warm water spoedig circulair begint te lopen…] Helaas de simpele klik blijft achterwege Onderwijl komen de elfsteden bijeen gehaast Buiten immer nog min negen De eerste tochten zijn uren geleden al geschaatst […Draai alvorens te beginnen…

Altijd neen is niet wat ik verdien Zou kunnen andere keer misschien Wellicht, was het beter eens geweest Waarom zo crue, ben ik dan een beest Niets ontziend ben ik voor jou de hond Ook schuw jij niet het gooien met stront Het pijnlijke aanhoren van je vals relaas Kleinerend ben jij de hond en ik de haas…

voortaan laat ik mijn deuren niet meer kieren, want daar achter ligt te wachten op een blik van mij ik hoor het zuchten en kraken steunen onder het mengen van metaal met hout en verf die onder haar taak uit bladdert ik zou willen terug likken in schilfers op mijn tong maar het rilt onder mijn huid alles van een masker voorzien heeft iets…

De hoogleraar in natuurwetenschappen rust even na zijn vernuftig onderzoek bidt tot God: U milde heerser en liefdevolle Vader over hetgeen bestaat en leeft veroorlooft mij nietig mensenkind steeds meer te bevinden hoe de ons omringende dingen en krachten in het verste verleden door Geesteshanden werden gewrocht _ heden nog werken maar…

Geborgen ligt in eenzaamheid het eiland onder de hemelboog. Onttrokken aan de horizon, bijna verloren voor het oog. Door zeewind voortgedreven, wuiven stralend witte wolken het eiland toe, dat zich slechts door zonderlingen laat bevolken. Alle golven zijn gesmoord die in de branding breken. Zo ver het oog reiken kan, is de wereld er gladgestreken…

Als je levenspartner koud en kil overkomt je niet meer echt oprecht en innig verwarmt bekruipt besloten de gedachte van de dood en een nieuw leven in je afgekoelde bestaan Die gedachtes zijn geen enkel mens vreemd ze worden niet gewenst, niet verwacht ze blijken zo ongewoon vanzelfsprekend omdat gedachtes moeilijk te sturen zijn En die gedachtes…

aan de stam Kaarsrecht rijzen ze naar het licht Menig boom door kevervraat gezwicht De beslotenheid van het naaldbos Slechts hier en daar woont er een vos De tijdsgeest met een veranderend klimaat Menig spar die thans het leven laat…

De besloten kring Geen vreemdeling erin Want die wordt gekeurd en bekeken Of de toon hetzelfde Timbre geniet Als de kring Die zijn kaarten in de handen heeft en aan de vreemdeling de geheimen niet prijsgeeft de vreemdeling heeft zijn eigen plek zijn eigen stek om tot de kring te behoren moet je die kunnen bekoren moet je een steen kunnen…

verzekerd van mijn dromen laakt elk seizoen dezelfde kreet die mij ten dele laat waden door het stoffig rantsoen waarmee ik me dikwijls voedt, onrust raakt me diep waarbij de stalagmieten die in oorsprong in mij gelegen breken zoals enkel’ d de tandenstoker van Satan versplinterd de ijstijd in mij zal verspoedigen dit alles ligt besloten…

Het Vaticaan heeft besloten Voortaan corrigerend op te treden. Onlangs werd een lid betrapt Op ongewenste buitensporigheden. Toen werd besloten Het niet te accepteren Maar op non actief Te laten revalideren.…

Terwijl wij ieder zo genoten van een zonnig dal vol witbeslagen bomen had jij zelf toen al besloten dat het gevreesde einde toch zou komen Terwijl ik uren dwaalde in gedachten omgeven door de winterse kou had jij toen al eerder besloten dat ik niet echt de ware was voor jou Nu twee jaargetijden later de zomer laat mij nog niet vrij word…

(engels gras, engels gras hoe groen ik was, engels gras geeft mijn leven kleur eens was alles grauw en besloten maar mijn hart is nu een open deur) Mijn kleren verwaaien los in de wind. Naakt als die wind -weet ik- dat niemand mij vind. Hooguit een merel of een mus in de heg. Er was ooit iemand maar ik sluimer al weg.…

De liefde ligt in het vocht van een traan besloten, in het roepen van zijn naam en in gevouwen vingerkoten.…

Want je doet wat in je ligt besloten Geen gebod en geen bevel is dan meer nodig of gewenst. Want goed doen ligt in je besloten De sleutel tot jezelf ken jezelf. Dat kun je niet gebieden.…

Voorhanden ligt het onherroepelijk en waar in beslotenheid.…

Leeft harmonieus in besloten verbinding door gepaste grens.…

lippen begeven ogen spreken uit zichzelf in besloten leed…

nee, nog geen grijze haren daar ik heb besloten niet meer te verjaren maar alleen nog maar te verjongen…

Zonlicht besloten in hars. Hemelse schoonheid.…

In het kader van het feit, dat niemand meer tijd heeft, besloot ik om de klok maar stop te zetten.…

Na de beslissing van de Hoge Raad ID kaarten gratis te verstrekken Besloot Donner dit weer in te trekken Daar het ten koste van miljoenen gaat Schijnheilig deelde Minister Donner mee Tsja…wie dit bedacht heeft? “Ik heb geen idee” … Uiteindelijk besloot Minister Donner dat men toch maar weer moet betalen voor de ID-kaart……

nu weet dat je verkeerd gekozen en besloten hebt…

kan er niet meer tegen die spanning ik hou het niet meer uit heb daarom besloten de benen te nemen te beginnen bij je mooie voeten…