Alle inzendingen over GELOOF VERVOLGING STANDVASTIGHEID

De stad Rome, onder wreed, verward bevel van keizer Nero, is vol soldaten, loerend op pleinen, in smalle straten, verdrukt door harde, benauwende knel. Dag en nacht waken tart vermoeid gestel. Maar de krijgsman houdt strak in de gaten wie zich verschuilt of vlucht. Dat mag niet baten voor de Christusvolgeling; vat hem snel! Mensen, die graag…

Jodenhaat en wrede vervolging. Overal afbraak om je heen. Opbouw was je antwoord. Opbouw van jezelf. Geloof in vriendschap. Geloof in liefde. Je kon jezelf wel redden. Toch ging je mee naar Auschwitz. In een treinwagon de dood tegemoet. Samen met hen die moesten gaan. Onsterfelijk moedig. Oneindig lief.…

ik geef je geen dromen meer noch zet de kersenboom voor je klaar op de puinhopen van de oude rivier waarin alles lijdzaam stil wordt vanaf hier open ik mezelf wel en de tijd, de deuren van het rouwbeklag zullen voor het grijpen liggen ogenblikken zoals ze zijn zoals ik ben wanneer de nacht voorbij moet en ik rond en rond draai…

Geloof maar dat die bitter smaakt, die pil, Dat zag je wel aan zijn chagrijnig smoelwerk. Koen leerde wel, mocht hij dit weer beleven In het vervolg geen duimbreed toe te geven.…

wortels die aarde binden vasthouden tot één geheel vochtig door grondwater gevoed met regen niets van dat komt los zelfs niet als de zon schijnt om iets van warmte te geven want hét wordt niet gevoeld elke bouwsteen vraagt het maar zonder goedkeuring en vrees voor liefde is het gewoon niet toegestaan de tijd schrijdt voort en wortels…

400.000 dollar te vergoeden Een flinke dwangsom voor het ziekenhuis Een operatie leidde per abuis Tot chronisch overeind staan van een roede Hoe lucratief, zo'n miskleunimplantaat Als je standvastig blijft. Recht zo die gaat!…

overhellend op links kust de weelderige haardos bijna degene die haar weerspiegelt zij die haar voedt nog net overeind houdt daar ze haar hakken in 't zand heeft gezet speelt zonlicht krijgertje met schaduw kabbelt het leven zachtjes voort…

wij leggen aan, trekken landinwaarts laten herinneringen voor anker gaan die horen bij een periode, bij een plaats vandaag is zo'n opgediende dag waarop je anders dan anders eens echt ouder wordt geen drama, ten hoogste de gewoonte dat vroeger stil verder van je vaart wat was heeft zich genesteld genoeglijk met iets van weemoed wellicht…

winterse beelden inééngedoken reigers trotseren de kou…

Ik denk, ik weet te voelen wat van me verwacht wordt mezelf gespreid, verkracht door wat ik wil , niet ben het duister werken aan een wazig plan frunnikend, standvastig duim voor duim geloof, een vaag verlangen opgezweept door grimmige voorouders uitgehouwen, vastberaden absorberend van godendeemstering tot kunstlicht steeds meer heb…

Zoek naar het schaarse mooie, bijvoorbeeld een denkbeeldig kopje thee, leef verder, er drijven vast en zeker wittere wolkenpartijen boven je mee. Ondanks geschokt door deze barakken doodmoe van het doorlopend appèl neergestort als een ongewenste werveling weet je vastberaden zeker nog dat ene ding. Leven is niet met glas, of nikkel of…

licht van de toekomst Zoekend naar een pad dat een weg geeft naar zekerheid Hoop, een droom naar een verlangen Geloof, bouwend op de angst van onzekerheid Leider, ik geef je een toekomst Een lief, tederheid voor zekerheid Het verleden, standvastig feit Een vast gegeven uit een onzekere toekomst Het zal je toekomst tekenen Maar de kleur…

Niets ontneemt mij het gevoel, de levenspoel, waarnaar mijn hart doet streven, want ik ervaar het eigen doel, standvast, maar koel, genietend van dit leven. Dus mensen kom en grijp de kans, leid de dans, geloof in eigen kracht. Dat brengt je leven in balans, het geeft je sjans, zoals je had verwacht.…

De oplossing ligt in de waarheid, de waarheid ligt in mij en in jou. Dus maak je maar niet druk, Jij en ik zullen zoeken, swoegen, pakken en juichen! Juichen , omdat we het gevonden hebben, Juichen! Omdat we de waarheid hebben om verder te gaan!…

wat is de volgende stap, tot welke zee wendt de vloed zich in afwachting van opstand en berusting tot nader tegenbericht, met blikken van; ‘wat nu weer?’ vragenrondes, workshops, dialoogsessies, dagsluiting nu het nog kan zonder gezichtsverlies, bergen in beweging of diepten zonder vaste grond en schimmen die niet verzaken, vlekken…

Een vervolg op 'ALLES GEZEGD 17-03-2008' Een vervolg op mijn gedicht, Een vervolg op mijn gedachtes, Een vervolg op mijn gevoelens, die ik toch nog voor jou voel. Schreef het gedicht als afsluiting, afsluiting van een periode, een periode in mijn leven, waarin ik alles heb gegeven.…

Nog steeds hoor ik de kinderen huilen Ruw bij hun moeders weggerukt Hoor ik het snikken, onderdrukt Van peuters die bij pubers schuilen Nog steeds zie ik de zwarte muilen Van monsters, kennelijk verrukt Van vlees, vers van de straat geplukt Van botresten in diepe kuilen Ikzelf verscherf in spiegelglas Weerkaats een bang, gebroken volk…

De overeenkomst met oververmoeidheid en onverzadigbaarheid is koppigheid of ander gezegd een verstoorde standvastigheid in het niet kunnen loslaten!…

Dat op zijn stam onze hand zich soms neervlijt in een groet of is het een slinkse poging om van zoveel standvastigheid och iets te ontvreemden. -------------------------------- uit: 'Oog van de tijd', 1997.…

Ondanks toenemende irritatie standvastig in uw motivatie.…

Pasen, vieren opstanding 'k Mis jou, jouw geloof en jouw vertrouwen; zeer standvastig en zonder twijfel Daarom alleen al heb ik jou lief Jij bent veel meer dan dat geloof Jij bent om lief te hebben; 'k heb jou lief Jij bent om te beminnen en ik heb jou bemind Jij was als sneeuw Als sneeuw voor zon Zomaar, ineens en plotseling weg Verdwenen als zeer…

In het hoge gras blijft dat verkruimelde wit opeengedrongen, wiegt losjes, toch standvastig. Fluitenkruid verwondert steeds.…

Heer, U hebt de schepping mooi gemaakt vanmorgen nog raakte ik ontroerd: werd ik er door geraakt.…

Ik weet dat Zijn Licht over mij zal schijnen bij mijn kracht maar ook bij mijn diepste pijnen.…

men hield mij voor een standvastige eik zo'n onschendbare koning der bomen toch mijn hele leven heb ik over de flexibiliteit van een rietstengel liggen dromen…

Het is zo moeilijk om standvastig te blijven Als ik zie hoe veel leed er in de wereld is Dat maakt mij vaak verdrietig en ongewis Ook als ik de krant lees over veel misdrijven.…

Wilgen in de mist standvastig in 't gelid stilte huist erin de wind ging liggen geknal men schiet de houtduif af…

Laat mij niet steeds vluchten uit het land waar ik behoor laat mij voor eeuwig lente vieren waarin ik kan rusten en zingen laat mij groeien en bloeien in vrijheid Waarom zou je mij vervolgen in een woestenij en dal van tranen beloften zijn bruut neergeslagen valse haat kan ons niet verslaan ontneem geloof, hoop en liefde niet geef onze…

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

De standvastigheid is mij Ontnomen door het lot Waartegen ik noch anderen Zich kunnen wapenen.…