Alle inzendingen over Geborgenheid

Het doek valt, de voorstelling is voorbij ik heb ervan genoten en ook veel geleerd dingen, waarvan ik het bestaan niet wist maakten me sterker en ook 'n beetje vrij zo leerde ik beter wat goed ging of verkeerd een opleiding die ik vroeger heb gemist? Een nieuw hoofdstuk, een nieuw bedrijf waarvan ik de spelers nu nog niet ken, hoe het zich…

ik wist dat het zijn handen waren waarvan de vingers mij wenkten om in hun geborgenheid te komen schuilen zijn sterke open handen waren altijd een toevluchtsoord als ik door verdriet moest huilen met tranen die uit heel diep van binnen kwamen ik ben op weg naar een transparante horizon omdat daar licht nog het langst in…

onzichtbare storm in deze nacht waar de maan zilvert en regeert bomen bulderen in hun kronen een antwoord op de hoge stilte in mijn wereld vol muziek vallen gedachten zacht en stil een eenzame onzichtbare vogel trekt een trage streep naar de maan een eindeloze vergeefse reis een vlucht van vaste grond eens weer in jouw geborgenheid…

mij ontroert soms het vertrouwen in een gebaar zoals jouw hand een rustpunt in de mijne zoekt waar eerder zoveel leven stroomde of lang gekoesterd bleef in tijden van geslotenheid voel ik daarom tot in je vingertoppen nog het kloppen…

vleugels stromen van kristal door de bittere kou van glanzend zwart Op zoek langs sterrenzilver het ijs van de blauwe maan naar de schaduw van je gelaat de schoonheid van je licht de verten van je verlokking Mijn zinnen verlangen naar je lippen de lavende koelte van avonddauw Mijn ziel verdwaalt in je ogen die wonderlijke bron van geborgenheid…

zag klamme mist dikker worden het contact dat er was verdween onzekerheid had mij losgeslagen van alle binding in het vervliegen verloor ik eenheid delen was niet meer mogelijk zonder geheel zinnen opgezegd intrinsieke waarde in woorden weerlegd toch voelde ik de warme hand van het universum oplichtend in dromen waar geborgen…

zacht kinkt haar stem overstroomd door emoties dwalend in spijt waar dromen toekomst boden is gisteren terug in de tijd zweeft vandaag zonder morgen stapelen zorgen realiteit de vlag is gestreken het dromen gebleven maar zonder geborgenheid…

Zoals je lippen mijn hart kunnen verzachten met warmte liefde en gevoel. Ze begrijpen mijn huid en wat ik wil en waarom ik dat wil delen met jou. Als ik tranen zou hebben is er voor jou geen reden om weg te lopen maar sla jij met een lach een arm om mij heen.…

Warmte en geborgenheid, de basis van mijn bestaan 'k Wil er totaal voor gaan! De zoektocht van mijn ganse leven, Het werd me zelden gegeven. Dat gemis is met geen pen te beschrijven Het kerft messen in het hart, moeite om te blijven. Een gemeende kus, een warme handdruk, een brede glimlach Utopie of niet... eens komt die dag!…

Een zuigeling ligt op de hem vertrouwde schoot gaat telkens langzaam omhoog valt weer met een lichte smak drukkende buikpijn plaagt voortdurend windvlagen en spattend water doen zijn tere huid schrijnend beven huilen om bescherming brengt zegen die keel krijgt alle kracht! 't geliefde beertje komt kroelen bezield door 't ijle muziekdoosje…

Ik voel me veilig en geborgen bij God, alsof ik mag thuiskomen en mijn rust weder vind de diepe behoeften van een beschadigd kind.…

laat me je omarmen omarmen met al ik ben en je wiegen heel lang wiegen tot 't kind ( in jou ) zich weer veilig waant geborgen weet tranen worden gekust droge wangen verlichten jouw hart tot aan de volgende regenbui…

Ver van elkaar en toch zo heel dichtbij Ben jij mijn laatste dageraad in mij Bezweken voor de dag van morgen Moeizaam gericht dat schamel beetje licht Niet opgewassen en te zeer ontwricht Gevangen gevallen en in tijd geborgen…

Tederheid, warmte en geborgenheid, fijne zaken Helaas heb ik er weinig mee te maken. Knus bij elkaar en samen bouwen Lief en leed, blijheid en troost, vertrouwen. Jouw hand pakt zachtjes de mijne Een droom maar dan een zeer, zeer fijne. We huilen zachtjes en lachen uitbundig Alles delen spontaan of stuntelig, niet vakkundig.…

Ik leer langzaam beminnen; al blijven ook de zorgen, ik voel me diep geborgen.…

Nu heb je mij En al je tranen die nog te huilen zijn vang ik zachtjes op nu ineens die pijn in de wortel verborgen boven komt en zichtbaar wordt en je ingedoken en verstomd zoveel laat voelen Samen leggen we de puzzel Ontbrekende stukjes komen er bij 'k help je veilig op te staan Zodat je verder kunt gaan Geborgen in mij…

In droefenis geborgen kijk je nooit uit naar de dag van morgen dagen gaan aan je voorbij je voelt je soms vogelvrij in het labyrint van je geest wordt er als wild op je geschoten alleen in droefenis voel je je geborgen.…

Waar het geheim diep in mij woont voel ik me thuis zelfs in onveiligheid van dagelijkse zorgen blijkt telkens dat het mysterie mij steeds toont ik ben geborgen…

Mijn wereld wordt steeds kleiner Hij krimpt van dag tot dag Niet dat ik dat erg vind En het leven minder mag Niet dat ik mij zorgen maak Om wat meer eenzaamheid Dat heb je of je hebt het niet Je raakt het nooit meer kwijt Niet dat ik echt wakker lig Van al wat is verpest Maar wel dat ik mij veilig voel In de wereld die nog rest…

zonder gevaren hier hoef ik niets te weten hier voel ik me zo beschermd weet ik mij als toen omarmd hier is alles helder en klaar hier voel ik wat zich over mij ontfermd hier klopt een moederhart die mij ervaart als waardevolste baar hier voel ik nog geen zorgen voorafgaand aan het echte leven hier voel ik me thuis hier weet ik mij geborgen…

donker nu en stil het al te veel doorvaren watervlak geborgen het fel gejaagde waterwild in de strengeling van struiken en vergaande autobanden…

Mijn poes vouwt zich in de kleine doos, ogen dicht – van welbehagen.…

We lepelen In de bestekbak van de slaap Dromend van dingen Die we later niet Meer kunnen achterhalen, Tot de morgen Ons weer scheidt En het leven haar tol Weer laat betalen Het opstaansritueel De dingen die we doen De kunstjes die je leerde Zijn als bij het slapen gaan Maar daar het omgekeerde De nacht is nu voorbij Het…

op zoek nemen we de plaatsen van bewoners, in verlaten huizen herstellen wat stuk is, slapen in hun bedden, nemen een bad eten resten uit koelkasten maken schoon, wassen kleren elke dag een andere woning onzichtbaar worden alleen nog maar elkaar zien zo scheppen wij bewoonde huizen wachten op het openen van het slot in de deur…

Liefste, ga alvast, dan kan ik met je vrijen – in warm beddegoed.…

Ik zeg je schat, slaap zacht Ik loods je wel veilig door de nacht ik zal wel over je waken en alles wat jou bedreigd onschadelijk maken Ik spreid mijn vleugels en weg is het gevaar Ik zeg je schat, slaap zacht…

in het diepste van jouw zijn vond ik juist dat veilige plekje van geborgenheid en de wind die streek glad….…

De dagen van mijn leven heeft U te boek gesteld, U bent met mij verweven mijn dagen zijn geteld, U zag van lang tevoren mijn vormeloos bestaan, nog voor ik werd geboren gaf U de richting aan, ik ben in U geborgen, uw trouw, uw Vaderhand; ze zijn er elke morgen als dauw op dorstig land, uw zon zal mij omgeven in zorg, verdriet en pijn,…

Midden in de nacht drink ik warme chocola – mijn bruine mama.…

Een koude regen waait onder mijn capuchon – De mug komt schuilen.…