Alle inzendingen over Gouden ring

Twee gouden ringen, Ons toegezonden. Waren de dingen, Die ons voor altijd verbonden.…

In Amsterdam durft men hard op te treden Dat oor van Piet, die blinkend gouden ring Is bij de intocht een herinnering Aan ons schandalig slavernij verleden Zo wordt een kinderfeest voor je het weet Tot op de laatste pofbroek uitgekleed.…

het was een ongelooflijk trieste dag en toch was ze uitermate mooi hij wou het haar vertellen maar vond nooit de juiste plooi   zo zweeg hij maar en gaf haar een gouden ring goud maakte haar gelukkig al was het zo een trieste dag   haar met goud gelukkig maken was zijn levensdoel elke trieste trieste dag   addee…

En jij maakte mij vele dingen: Een glimworm, theeboom, gouden ringen, Zodat ik wakker werd met schrik - en een vraag: zeg Magier, wie ben ik?…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

samen sponnen zij het web van werk en thuis nog hechtten zij in verre draden familie vrienden aan het kruis waarvan de mazen kleiner dan de prooi vangsten garandeerden van divers allooi maar haar trekdraad bleef de gouden ring want angst voor echtbreuk zat er altijd in…

als apen pronken zij met gouden ringen door plat te zijn, succes met domme graagte verlagen zich heel graag tot grote laagte en doen belust de meest stupide dingen Romeinen gaven gretig brood en spelen dat blijkt uit domme kreten uit hun kelen…

richt alle spiegels naar de zon en geef dat licht je fluisteringen mee verf dan de veren van de vogelman tooi hem met gouden ringen en laat hem vliegen over zee tot waar de grote vissen zingen daar zal een zuil van zonlicht zijn daar is de wereld zonder pijn dankzij die fluisteringen…

aan mijn voeten liggen mannen en vrouwen nauwkeurig aaneengesloten tot het verdwijnpunt van deze waanzinnige weg vol strijdende geloofsovertuigingen stroomt bloed als cement tussen kinderhoofdjes en ledematen, een doorweekte jurk met gele bloemen een gouden ring door een woeste beschaving als bermafval achtergelaten.…

Een Marokkaan op een scooter zei me dat hij een gouden ring rijker was, die ik hem van de straat zag rapen. Ik zwaaide hem de vondst extra toe, want zijn imago is pet en hij leek ineens een gelukkige ekster. Er was ooit een wijze, die het kind Jezus op goud trakteerde, misschien doet die Marokkaan hetzelfde.…

En ergens in mijn gefluister ben jij de merel die mij zingt zelfs nu, nu ik de kerstvreugde niet kan bezingen eens een belofte, twee gouden ringen liefde voor het leven maar nu ik als oude boom mij wil gaan enten in een nieuw leven zal ik eerst mij ontdoen van oude bladeren toch een paar raderen zullen in mijn hart blijven draaien…

de koude struikelt over grond en verwachting hij kent zijn plek geboeid aan de gouden ring; een vlek, waarover ik weldra weer zing na een laatste ijselijke overnachting het is niet aan mij al sturend of trekkend een hand te verheffen of warme wind te verspreiden ik kan het niet zien dan wel, nu al voelbaar beseffen…

Een glimp, waarin het eerste licht als traan geboren wordt, handen verleggen schaduwen over mijn verweerd gezicht, geleefde wraakgodinnen verhangen zich aan gouden ringen, alles afgewogen, blijft zonder gewicht, de maat van kwetsbare dingen.…

Ik draag geen gouden ringen in mijn oren En weet niet goed waarvoor ik precies dien. Ik heb geloof ik, niets dan veel gebreken. Daarbij een vrouw en af en toe een kind, Gedeeltelijk door al die paterspreken, Maar ook omdat ik grutjes prettig vind. Het leven kan me niet erg meer verrassen. Ik blijf maar wat ik ben en wat ik was.…

ringen wanneer het schip de zondvloed kruist…

Altijd op zoek naar het onbereikbare heimwee naar juist die dingen waarvan je weet dat ze nooit meer terugkomen dus geniet nú van dat wat je hebt met volle teugen van het bereikbare al zijn het nooit de gouden ringen die je om je vingers zult dragen het zijn sterke schouders die de weelde kunnen dragen, maar emotie is gewichtsloos…

ring aan haar vinger speels haar fluister dromerig haar lach betoverend haar wereld…

ringen weelderig zal leven danken zij oogt weer florissant dansend op de lente klanken in het verre morgenland…

ik kende de betovering door je ogen jij raakte diep in mij het andere land waar wij ooit verliefd hebben gelopen uren hand in hand voelde de magie die om je hing als een gouden ring waar alles anders was door de bijzondere uitstraling die jij het gaf jij hebt mij nog het meest verrast door het mysterie dat jijzelf was…

De verandering van ons leven, Het geluk dat we samen vingen, Het symbool van eeuwige liefde, Zoals twee gouden ringen. Bepalen van een eigen wet, Doen wat we willen doen, Het schrijven van een nieuwe brief, Bezegelt met een zoen.…

rooddoorlopen dikke tranen tekenen van oud zeer hart gebroken doodse stilte herinnering aan weleer de klok die tikt de koffie loopt jouw foto aan de muur een gouden ring een ochtendzoen mijn hart nog vol met vuur moderne kunst en appeltaart we hadden veel gemeen Barcelona Rome, Praag toch liet jij mij alleen opnieuw begonnen…

ringen…

Een glimp, waarin het eerste licht als stille traan geboren wordt, gedachten verleggen schaduwen over mijn verweerd gezicht, geleefde wraakgodinnen hangen zich aan gouden ringen, alles is al gewogen, blijft zonder gewicht, in de krappe ruime en in de maat van alle kwetsbare herinneringen.…

Ach, ik ken al jouw bezwaren je stal haar gouden ringen maar droeg haar loden last. En later zou je inschepen in een bootje op de vaart je peddelt langzaam weg, bevreesd voor nieuwe rampen Als een hond ben je beducht voor het verliezen van je staart je bereikt nu gauw de nevel, ik zie je haast verdampen.…

ringen laat…

Je verliest me, mijn liefste, verliest me, zoals een vrouw in de weer met de was haar gouden ring verliest. Je zult me zoeken in het schuim van woorden, ogen en gezichten, maar ik zal blinken ergens op een vreemde plek. Je verliest me, mijn liefste, verliest me, zoals de jager de tere ree verliest, als hij haar dode lichaam heeft.…

dagen en daarbij ook al de nachten leefden onze twee klevers in sprookjesland Op hun huwelijksdag kon ze amper wachten dan kreeg zij zijn gouden ring aan haar hand Op een mooie dag was dat eindelijk zover alleen leek hij net die ochtend wat nukkig Doch hij dolde enkel zijn heerlijk lieve ster enne tja, ze kleefden nog lang en gelukkig…

Klein kindje heeft verdriet, maar moeder laat Voor hem een mooi geel balletje in een kring Ronddraaien - en het schijnt een gouden ring - Aan een onzichtbare, elastieken draad; Dan met een hamertje op een gam'lang slaat Ze wijsjes, uit heel verre herinnering; En 't draaiend balletje en 't metaal-geting Leidt-af het kindje, en 't zingt en…

ringen Die aan elkaar met hart en ziel worden gegeven.…

We kregen een trouwboekje met onze namen erin maar niet hoe je moeilijkheden overwint wel een gouden ring aan onze vinger en...we hadden al ons eerste kind.…