Alle inzendingen over Litanie in het eerst

De haan, de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met luide stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, omarmt de spot in de winden van zijn…

De haan, de potsenmaker, vergulde vogel met zichzelf begaan, leunend op een been van z’n draaiende imago, litanie in het eerste licht met krasse stem, geen poot meer heeft om op te staan waarmee hij mijn droom in de ochtendstond betreurt, omlijst de zon zijn narrenkap door spiedend hanenoog belicht, bedrijft de spot in de winden van…

Ik dronk mijn ochtendthee en at mijn toast met boter. Een doodgewone morgen, dus. Toen is zij onverhoeds aan mij verschenen, niet in een stralenkrans en slechts gezien door kinderen, maar dicht omgeven door de zwartste berichten uit de krant, zeer zichtbaar voor al wat ogen had, zij, madonna van de honger. Bid voor haar, moeder in die…

de stekeblinde tamme onderaardse vis de oefeningen in geduld het liefste tempo van de langzaamste de vlucht over de randen van de wereld spattende tranen uit gelezen regels composities van wolken en water de moed om de kust uit het oog te verliezen het kleine leven omringd door slaap de barsten in oude woorden in…

`k hoor jouw stem in het zoemen van een bij een fluistering roze wolken op de wind waar ik het vlinderlichte zuchten vind en voel haar adem als een zachte dag in mei daar valt de nacht als een satijnen laken en bloeit de liefde als een roos in mij al wat in mijn vezels leeft ben jij iets kleins kan een mens gelukkig maken jouw linkerarm…

spreek mij lees mij blader in mijn innerlijk bloot droom mijn dromen met open ogen ervaar mij als de vluchtige de immer reizende die zijn nalatenschap aan papier heeft toevertrouwd lees mijn geschriften tussen de regels en weet de essentie in al dat wit dat zich lezen laat door het begrip…

Als de wilde wind door lege straten raast het water naar de top van de dijken reikt Als wilde ganzen het luchtruim zoeken de ekster slechts oog heeft voor bling Als zwaluwen laag over het land vliegen een dansend muggenleven verdwijnt in de late avondstilte Als in de sporen van de storm de zachtheid in de smeltende stilte jouw…

De haan, een kunstenmaker, vroege vogel met zichzelf begaan, in eerste stralen opgestaan, leurt in het licht met schorre stem, waarmee hij mijn dromen en de ochtendstond verscheurt, de zon zijn narrenkap en hanenoog belicht, mij met tirannie de slaap verdrijft, zaait uit krop een litanie, dwingt mij tot verweer te vergezellen in zijn…

geen weeklacht toen ze afdaalden naar het diepe water een litanie slechts van monotoon zacht geprevel een offerande aan de zwarte hemel water van de dood geen weeklacht in de wildernis toen bomen braken een ritueel slechts van buigend barsten naar het diepe water toen ze afdaalden naar de krochten van hun ziel…

dagen druppelen voorbij de luwte legt zich al weken in de lengende schaduw benevelt het aan tucht gewende wachten als een schaar sluit ik dit hoofdstuk bemoei me niet langer met de delicate onderkant van het zijn bewaar voor mijn eindeloze vriend deze laatste litanie leg mijn hoofd in de mand bij de jonge poesjes…

ik heb je van de pilaren gehaald waar je sokkelde met ingenomen heiligheid je warmde in de zon van eeuwigheid in het licht van gebrandschilderde ramen een traan door wierook gelaten gelovigen riepen devotie in litanie steeds je namen maar ik heb jouw heilig huisje geslecht nee niet in gebeden samen gewoon door te gaan voor…

woorden een stem donderen over het aardvlak adem het leven van de sprekende dichter ik acht mij veilig hier achter mijn schutting onder bitumen platen oorverdovende schijnbare litanie ik herken plots mijn eigen woorden… mijn eigen stem… mijn eigen adem… mijn eigen leven… zo uit het al een ander gewicht aan de woorden van mijn…

Fluwelen Hond, Lamlendig Kenner der Geslachten, Mannetjeskonijn van de Duisternis, Koning der Snapshots, Blote Kont, Blauwe Hemel, Keet van Jammer, Heilig Rund, Ritssluiting der intelligentie, Sok des Doods, Ribfluweel der 60.000 Zintuigen, Oelewapper, Huivering der Analfabeten, Heerlijk Dier, Blikken Buik, Slagroompunt, Driehoeksquerulant…

Ik heb mijn hart in het geheim verloren Aan een helaas reeds lang gehuwde vrouw En al blijft zij haar man ook netjes trouw Toch lijkt er nieuwe hoop voor mij te gloren. Want op z'n minst kan deze blonde schone Zichzelf voor mij wel even laten klonen.…

Lang geleden leed het Nijmeegs garnizoen onder een plaatsmajoor met onberispelijk blazoen. Een echte dienstklopper, een man van orde en tucht; onder z’n ondergeschikten gehaat en zeer geducht. Zelfs de kleinste overtreding werd zwaar door hem bestraft: menig soldaat is door deze majoor publiekelijk vernederd en afgeblaft. Groot was…

Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat. Originaliteit is weg. We zijn levend plagiaat. Maar de droom leeft in morgen. Ooit is er een dag die ons de beloofde vrijheid zal bezorgen.…

Toen ik jou voor het eerst zag deed jij mijn hart sneller slaan. Toen ik je beter leerde kennen wist ik dat ik met jou verder wilde gaan. Als je niet bij me bent dan verlang ik naar jou, het kan niet anders zijn dan dat ik van je hou.…

Er loopt een kat door m’n tuin Niets bijzonders hoor Die loopt hier elke dag z’n vaste rondje Zo loopt ook elke dag een man langs met z’n hondje Niets bijzonders hoor Ook zijn vaste rondje Zo gaat de tijd in sleur voorbij Wie gaat eerst, wie geeft de laatste kik De kat, de man, het hondje of.....ik…

een kindskind, eerstgeboren gelijk zijn moeder, die ooit aan de borst van eigen oorsprong lag toen trilde er nog vreugde in de stille lach van haar, die ooit zelf de eerste was maar nu ligt een kleine hand werkeloos op gras verlangen groeide, gedragen door de tijd en nimmer vervangen want kwijt is kwijt en hij, het kind dat armoe…

Nu men haar DNA heeft blootgelegd Is eindelijk gelegenheid gevonden De vrouw tot in haar wezen te doorgronden, Zo zegt men, hoewel mij dat weinig zegt: Men kan haar wetenschappelijk beschrijven, Maar toch zal elke vrouw een raadsel blijven.…

Ik neem niet graag een nodeloze gok, Dus stopte ik mijn kip en mijn kalkoen, Mijn eend, mijn gans, mijn pauw, mijn parelhoen En mijn parkiet gezellig in één hok En voordat ik de deur had dichtgedaan Tot slot ook een verdwaalde knobbelzwaan.…

hekel heeft aan slijm bang dat iemand mij zal raken wikkel ik mijn zilte ziel in een ondoorzichtig laken met de geur van sex-appeal vrouwen spelen in mijn leven met de olie op mijn vuur in plaats dat ze liefde geven maken ze mijn druiven zuur wie verlost mij van de manie die mijn hart tot droefheid stemt bevrijdt mij van de litanie…

Mon Dieu, en wéér wil hij het laatste woord Met zijn wohltemperierte litanie Zijn klaagzang, vesper, sololitanie Geen snelsonnetreacties, weet u wie? Ondergetekende bedoel ik niet 't Is monsieur Page, in zijn treurig lied...…

toen wij elkaar ontmoetten sprak verbazing boekdelen immers, herkenning roept geen vragen op, maar wel, waar was jij al die tijd die plots niet meer verloren leek een litanie aan woorden voorbij een oogwenk voldoet nu een glimlach oogt bekend en een enkel woord schenkt vertrouwen wij sloegen een fase over berustend in wat niet kan zijn…

De spotter langs de landing-strip ontmoet er Gelijkgestemden, turend op de baan Veel huiselijke fans zijn al voldaan Met een simulator op de thuiscomputer Met bijna alles wat zo'n Boeing ook bevat En in de stoelzak zelfs een eigen blad…

De minaret klaagt, van verre, een flardende litanie die mijn zinnen bedwelmt en mijn borst dreigt te scheuren: Waar het kromzwaard van je hartstocht me doorkliefde, gaapt nog steeds een gruwelijke wond.…

kwakend kikkerkoor verschuilt zich in het riet krassende kraaien zoeken zwermend naar de ultieme plek in het struikgewas betovert de nachtegaal met melodieuze zang in het donker tolt de slapeloze tobbend in zijn bed het is de haan die het ochtendlicht een roestige aubade brengt zijn driemaal kraaien tot een langwijlige litanie…

vergeef me al mijn liefdes ze lagen in het verschiet doch, om hen kon ik niet wenen want om jóu had ik verdriet…

Het CBS heeft zich met zijn getallen De laatste maanden jammerlijk verteld En nu de cijfers worden bijgesteld Blijkt de inflatie aardig mee te vallen. Dus dat ik van mijn loon niks overhoud Berust alleen maar op een rekenfout.…

Devoot stil je mijn gebed, mijn litanie van lijdzaam deren bezweer je met een trillende glimlach. Vanaf nu hou ik van jou.…