Alle inzendingen over Sneeuwval

Gevallen sneeuw echter: Geen klok te zien!…

Al Dalen de vlokken, Dalen de luchtige vlokken en lokken Mijn ziel met geruisloze vreugde in stille, onhoorbare val. Dicht Sneeuwt aan de hemel, Sneeuwt aan de loodgrauwe hemel gewemel Van volle, van koelblijde blankheid in feestelijk, zachtgedempt licht. Traag Reikt mijn begeren, Reikt mijn afgunstig begeren, te keren In tot de sneeuwkoele…

De sneeuw ligt overal verspreid en alle bomen zijn gerijpt de zon schijnt met haar stralen er doorheen Het is een stille pracht. Wie had dat verwacht! Zo vroeg in het jaargetij gaan we door de koude winter heen... Wat staat ons nog te wachten? Alleen maar koude nachten.…

De wereld is zoveel anders als sneeuw haar bedekt De wereld is traag en stil na het sneeuwen De wereld stelt zich de vraag: waarom zo snel? Waarom..... deze dagelijkse overkill aan doen, werken ons kapot minder...het laten? Van...... eeuwen sneeuwen niets opgestoken? niets geleerd? We leggen ons te snel neer bij het…

Ik ben het meestal eens dat nog meer wegen Gewoon ten koste gaan van de natuur Want 't zal ons echt niet helpen op den duur: Die filevorming hou je niet meer tegen Hoewel, na wat die sneeuwval heeft gedaan Heb 'k er vandaag toch wel bij stilgestaan ------------------------------------------ Door winterse buien ontstond vandaag een ongekende…

De kou, het ongemak, ben ik vergeten De trein vertraagd, de weg op veel te eng Een fietspad, dunner dan een navelstreng Ik zeg het je: ik zou het niet meer weten Niets prikkelt de romantisering meer Dan de eerste sneeuwval in het winterweer…

Hij maakte een sneeuwval overgoot haar met zon schonk gouden regen uit een waterballon dichtte zijn liefde voor haar onder het rozenbalkon zij, totaal niet gestreeld veegde zijn verzen zonder pardon in de regenton en verdronk in haar spiegelbeeld.…

Sneeuwval noch sneeuwdeken zal je voelen In een der tuinstoelen niet gaan zitten om het winterlandschap samen te overzien sneeuw, dat nog vlokt, valt Ik mis je alle seizoenen in winter vooral.…

hoe kan ik heel zijn wanneer een helft zich niet vertonen mag als licht moet zijn dat immer danst luider dan het ruisen van regen of ingelijste sneeuwval hoe kan ik mezelf vervolgen wanneer ik de waarheid niet versta en me aan mezelf en aan jou moet voorstellen als een glimlachende zekerheid in een metaforisch hemelbed…

je danst op wind speels en dartel als een kind wit onschuldig is de vrijheid die je huldigt in kristallen duikeling toch ontsnap jij niet aan dalen gaat de aarde halen om te smelten in haar warme schoot…

hernieuwde sneeuwval en licht, afscheid van een reeks vormen. En dan opstaan; wat je precies voortdrijft weet je niet. (W)interzicht? Het omstandig ramenlappen van het tot berstens toe zelfstenigend huis. De klok uit de toren jatten en vlug je tenen intrekken. De klos chaos wikkelt zich af.…

moet je blijven 'ga niet de weg op' Buiten wacht ons sneeuwval en spiegelgladde wegen En code-geel en rood voor erger afgegeven via radio en teevee We gaan aan koffie, aan thee erwtensoep & worst Want buiten wordt het vegen vegen we ons straatje schoon.…

de sneeuwval plukt voor even geen woordendans meer voor me uit in utopia van dit sei zoen een slepende winterbalade die rechtstreeks naar beneden valt die verstild dicht, de passie zucht om het hart van heimwee een ander pastel zoent het voorjaar met warmte (zoals ik denk) en wacht af zoals het is op een andere tijd om te zoenen…

zoals zij ongerept haar eigen schoonheid schept waarom mijn ogen aan haar vlokken kleven en ik wat langer door het venster staar de roerloze wereld nog even onbetreden laat nog ongeschonden stil verzonken…

reiger kom mijn liefste ik mis je altijd langs de vaarten lopen koeien en mensen dat zal dan wel Nederland zijn zo laag zo laag het land wat een onzin we zijn kantoren en snelwegen die kloppen in hun aderen vol bloed van de muziek we zijn gek van muziek elke song in onze auto kan ik voor altijd blijven zitten, sneeuwval…

altijd hetzelfde liedje de belichaming van leegte zoals ondergaande zon aan de randen van sneeuwval met van die roze luchten die neigen naar okerkleurig ons werd verzocht vertrouwelijk te houden niet te zingen tijdens de hoogmis want stel je voor het scherm op zwart cyberaanval, een refrein, couplet ik liep weer in een hinderlaag…

Het was nogal koud door de sneeuwval: er kleumde een sneeuwvlokjestweetal, waarvan er één zei: 'ga eens dansen met mij!' - En meteen ging het stel naar een sneeuwbal. Met ijsbloemen nog op de ramen was 't koud, toen de vlokjes er kwamen. Elkander omarmen kon beiden verwarmen. Al dansende smolten ze samen.…

----- DEN HAAG - De problemen op het spoor door de sneeuwval zijn niet acceptabel en niet voor herhaling vatbaar. „Dit nooit meer”, zei minister Camiel Eurlings (Verkeer) woensdag in de Tweede Kamer.…

Mijn tuin bepoederd met glinsterend wit kristal in één nacht veranderd door 'n fijne sneeuwval in een betoverend mooi wintersprookje. De treurwilg in wintertooi tot het kleinste stronkje het gammele tuinhekje met een wit kanten randje. Het vogelhuisje een waar paradijsje voor vinkjes winterkoninkjes en sijsjes.…

scherpe, gouden randen, benemen mij geraffineerd de adem van de zomer, als dode vlinders vallen bruingele bladeren, dwarrelend weggeblazen door een stoere noordenwind Elk jaar opnieuw weet ik dat dit moment komt, het moment dat de zon zijn kracht verliest, dat het noordelijk halfrond gaat verkillen en elke hartstocht koelt bij de eerste sneeuwval…

doorgeleefde tafel en daaronder rusten slechts m’n voeten, warm in luchtdoorlatend wol er liggen zwarte dagen rond wat oude tijd waar vogels zwijgen, als de wind weer kille tonen fluit reten -vol met stof- vergeten dat het helder was en dat rauwe korrels zand een schurend ritme maakten overal zucht lente zelfs toen bomen eerst nog sneeuwval…

randloos maagdelijk het wit in ogenpijn en weer een toegenegen zijn, veel meer dan eerdere klacht rijpen de bomenkronen eerst als een winterzwart bezweert de hemel zinkend vallend voor middernacht de leeggemaakte sterren langademige wind eenzame vogel zingt liederen van sneeuw.…

iedere vezel Herinneringen verloren in de mist Van het onzaligmakende verleden Schrille kreten Ontsnappen aan opeengeklemde snavels Gebonden door strengen Vlas door schikgodinnen geweven Het zuchtende hart Dat geen balans weet te vinden Onrustig tikkend, oude geesten oproepend Waar holle ogen zich voeden met de leegte Dwarrelende sneeuwval…

Met Kerst werd het ons deerlijk onthouden, maar met Pasen was de sneeuwval heel dicht, wat nooit voor mogelijk was gehouden: niet het tijdstip voor een lentegedicht. Wereldwijd sloegen de banken op tilt, want aandeelhouders waren opgelicht, met nu ook het geldklimaat zwaar verkild: niet het tijdstip voor een lentegedicht.…

zag je vandaag in de ganzen Ik hoorde je stem in de bomen Ergens tussen de lelies Bloeide het licht van je ogen Zag ik jou echt of enkel de ganzen Zie ik je nu in die wolken daar gaan ach ik weet Van de grenzen tussen wolken, tussen beest en tussen mens Ik weet het kost de aarde jaren de verschillen te verteren Om onze handen weer als sneeuwval…

stormachtige bladeren knielen naast naakte winterbomen, huiverend zonder zomergewaden bidt de priester tussen stervenskoude en beroofde lichamen, ontdaan van al het bladergoud graaien kreunende takken naar de laatste zonnebeelden,langs wolkende winden en gekromde vingers, verstijfd door dreigende doodsbloemen na de eerste sneeuwval…

zonder kruip en sluiten boven met ronding af niet met plat dak De kunst is dus de laatste loodjes niet naar beneden te laten vallen maar ze vast te houden en toch te bewegen om aan elkaar vast te laten vriesplakken Igluigaq worden in hoog tempo deel van een verleden niet door de werelddooi die hutten smolten toch al elke winter de sneeuwval…

Ze kwamen voor Oasis naar de pub, Het sneeuwde hard, er lag méér dan een meter, En buiten woei het, binnen was het beter, En zo ontstond al gauw een hechte club. Terwijl de buitenwereld maar bleef razen, Genoten zij van hun privé-oase.…

Bovendien komen vroege zonnestralen in licht en warmte op die voortaan de dagen ontdekken en innemen waarbij elke vorm van donker en duister wordt opgelost in het luchtledige waar ook een plotselinge sneeuwval en late wintervorst het hazenpad hebben gekozen.…

Bovendien komen vroege zonnestralen in licht en warmte op die voortaan de dagen ontdekken en innemen waarbij elke vorm van donker en duister wordt opgelost in het luchtledige waar ook een plotselinge sneeuwval en late wintervorst het hazenpad hebben gekozen.…