Alle inzendingen over Waker

Laat me slapen vannacht Laat me dromen Maak me niet waker Maak me niet waker laat me dromen Ik wil geloven dat mijn liefde echt is Als je me waker maakt, ga ik huilen Huilen voor mijn liefde Die ik verloren heb vandaag De woorden die uit zijn mond kwamen vandaag Zijn woorden laten me huilen vandaag Mijn tranen vullen de zee Hij was…

Een gans is een waker, maar bijt ook veel vaker. Schuw hen als het moet, want ze zijn niet zoet.…

de waker de eerste in de rij keert het bezinksel van de ziel de slaper zorgt zo nodig dat droesem niet achterblijft de dromer neemt de tijd koestert het zijn in een kruik hij keert zijn ziel niet…

Welbekende Sfinx waker over doden lichaam van een leeuw gezicht van mens en tussen jouw klauwen de droomzuil die doden kroont kroon onze geliefden leeuw toon je droom als mens je bent vrij van zand.…

het komt terug iets anders misschien dan ik verwacht had uitgedacht pakkende beelden er nog mogen wezen een wond kan zich sluiten hoe, dat blijft soms vaag er is iets in het niets dat me telkens raakt ik zal een lans moeten breken voor gisteren en vandaag het is de struikelsteen die de waker in me los maakt…

Het fluitekruid is uit langs wallekant en sloten is uit het groen ontsproten wit, duidelijk en luid april tooit zich in zomer voor waker en voor dromer geen die zij buitensluit het fluitekruid is uit de zon schijnt op het water de avond valt pas later de dag mag uitgebuit '…

in deze doorwaakte nacht hoor ik de klagende roep van een zwarte zwaan in dit winters noordland mijn slaapkamer als wachtkamer ik houd me doof maar mijn lijf wil slapen het duister breekt ben ik de waker die het vuur brandend houdt en wacht op wat komen gaat ben ik bang om me los te maken bang voor het verlies?…

zie toch hoe fraai zij glooit maar als gehaaide kaper zand in de ogen strooit van waker en slaper hoor toch ‘t woeste grommen schuim koppen metershoog de rug weerbarstig krommen klokken luiden droog meeuwen krijsen zonverloren vluchten voor de overvloed en zij verslindt de sporen van menig voet en goed…

hier ben ik tijdeloos een koning van het bos waker van het groene oord waar bomen mogen groeien dieren schuilen onder struiken slapen daar beschut op de open plekken sieren varen, bes en mos mijn voet mens, dwaal tussen mijn lover geniet van rust en stilte dan kom je weer op adem als het leven je benauwt…

Hij vouwt bootjes van zijn dromen, blaast zachtjes om niemand wakker te maken hun papieren zeilen vol en kijkt ze zachtjes zachtjes na tot uit het raam hij houdt als de ochtend aan komt rollen de kozijnen en de lijsten rond de foto's op hun plaats en wacht tot alles bedaart en iedereen aan het ontbijten slaat hij houdt de hele dag de kleine…

Oh gij grote warmte verwarm mijn koude ziel laat mij sidderen in uw stralen geef mij warmte en voel mijn lust Oh gij grote donkerte val als een deken over mij heen bescherm mij tegen het kwade en wees mijn waker als ik rust Oh gij grote wereld laat mij een worden met uw natuur maak dat ik voor altijd leven zal en mijn hart zal schijnen…

Tussen de stilte lispelen golfjes onder welluidend vogelgezang fluisteren rietkragen wind over land grazen koelbloedige Belgische paarden in kwelders achter de wakerdijk waden kinderen door het slijk wandelaars kijken hun ogen uit, vormen een kleurige sliert door de polder lucht ademt nodigend Rottumeroog, de waker geleidt je indachtig…

ongemak rolprent van wat ik waakzaam droomde luchtig mijn grauwsluiers riool van blinde hemelwolken stilte vergalmd restanten aan dak van de wereld gehangen zo flitst het lyriek loofgeluid de bruiloftzang voorbij het was de tijd van slaap die mijn waarachtigheid beroerde vruchtgedragen in alle werelden voorvoelde in lief gevatte woorden waker…

ADORATIE mijn hond vind mij God bid mij dagelijks om brok met smekende blik SPIEGEL de hond houdt van ons omdat hij weet dat we veel op zijn soort lijken HULPHOND de voor reddingswerk gehaalde Sint Bernhard hond redt zichzelf het best WAKER je bent een waakhond hebt geen waakzame genen knijpt een oogje toe EMOTIE mijn…

De nachtelijke waker; De voortdurende nachtbraker; De Vreemde vogel van de nacht, plukt Zijn veertjes van de zorgen, fladdert Boven zijn nestje zonder kracht.…

Ik zie je in mijn dromen Dan loop je naar me toe Ik sta daar met open armen En niets doet er meer toe In mijn slaap ben ik gelukkig We zijn dan bij elkaar Maar word ik weer wakker Dan is het niet meer waar Het liefst hield ik de dekens De hele dag over mijn hoofd Want zo in het donker Ben jij dicht bij mij Ik wil niet waker worden…

Boven mijn hoofd spreiden speldenknoppen een lang geleden licht: de hemel is een flatgebouw vol slapers en wakers ... Misschien zit er ergens achter een ver venster eenzelfde stille woekeraar in oude liefde te spotten met de regels van de evolutie; te dromen over verbrande schepen en oude koeien en kijkt daarbij omhoog, omlaag naar mij…

stoffig verleden openbaart onder luide weeën een vergezicht bolle waterogen in slierten gespannen tussen daken van stilte vliegende bacillen van azuurblauw gehuld in grijze nevel als vruchtwater van ouderdom gestold braakselmassief in druipende grotten verborgen maar stinkend opkruipend in fluwelen gangen onder een hijgende wind de waker…

stoffig verleden openbaart onder luide weeën een vergezicht bolle waterogen in slierten gespannen tussen daken van stilte vliegende bacillen van azuurblauw gehuld in grijze nevel als vruchtwater van ouderdom gestold braakselmassief in druipende grotten verborgen maar stinkend opkruipend in fluwelen gangen onder een hijgende wind de waker…

nieuwe zon verdwenen in de trage dimensie van mijn vlijt hoe het boek ook schreeuwt zich wil laat lezen dwars door het doffe kaft is mijn vlucht langs dode vogels iets wat ik nooit had bedacht het hart, de pionier van mijn reis de ingezetene van het verdorven vlees blijkt te zijn gerooid door toedoen van mijn eigen zeis wie ben ik nu de waker…

het wit van waanzin scherpt de muren rondom mijn burcht ik ben een waker zonder gevolg dit slot troeft de regisseur het tot munt geslagen lot af en reist de hemel door in exploderend puin zou god zijn nagels breken aan onreligieuze voorspellingen die zonder enige vorm van waarneembaarheid zijn schaduw werpt over het verwoeste land waar liefde…

avond zich vallen laat in gedempte tonen het water kleurt tot zeldzaam aquarel de dichter zich dichter waant in een stad steeds dichter bij geluiden de oude gevels omhullen alsof ze eeuwig breekbaar zijn de kade met de schepen zich altijd baadt in heftig neonlicht de lijnen fel en fier tegen de koude luchten de dom als sterke waker…

De waker is al zonder angst overstegen. Dit is natuur uit mijn jeugd en ver daarvoor. Hier is het domein van de rivier, eb en vloed. Kreken lopen dagelijks vol en weer leeg. Iedere cyclus brengt nieuwe energie. De bodem is vruchtbaar en uit dit met kleur. Er is steeds iets nieuws te ontdekken in door natuurgevormde sculpturen.…

Die bomen hebben rijke jaren geteld, uiten tezamen een vastberaden zucht, sprekend van wijze, liefdevolle tucht, staan als wakers, lustig streng opgesteld.…

Die als stille wakers ’t dorp omzomen waar huisjes onder ’t juk van tijd bezwijken. Leeg, lukraak geplaatst en ingevallen, omcirkelen zij het opgebroken plein. Geen waterstraal gespuwd door de fontein; wat mos verbergt blijkt steeds volmaakt vervallen.…

Ontboezeming van mijn twijfels als stoffelijk wezen leg ons in een glazen kist, waarin we morgen waker worden je geaardheid getoetst aan die van mij vervoering waarover je moet waken daardoor wordt herboren met stilste dood aan ons zij die wordt opgeschort, laat me spelevaren in de duistere uren als motten van de nacht de vlam van…

Dat zijn de werkers en de wakers, Dat zijn de sterken en de stakers, Dat zijn de mannen van de straat - Dat is de daad! En wie die hunne vaandels vlechten Tot éne rozerode band, Die voor een nieuwe wereld vechten En sterven voor 't beloofde land -?…

Ontboezeming van mijn twijfels als stoffelijk wezen leg ons in een glazen kist, waarin we samen waker werden geaardheid getoetst aan die van mij vervoering waarover je moest waken daardoor wordt herboren, ook met stilste dood aan ons zij die wordt opgeschort, laat me spelevaren in de duistere uren als vlinder van de nacht die de…

God de Heer is toch de Waker, 't inzicht komt, als *Tijden zijn Voltooid*? Nu is 't kindje in Zijn armen, het is veilig en geborgen! De Liefde God's zal 'm verwarmen, wachtend op dé Nieuwe morgen!…

Ontboezeming van mijn twijfels als stoffelijk wezen leg ons in een glazen kist, waarin we samen waker worden om ook weer te worden herbegraven aanschouw de transparantie om ons heen waarin de natuur zijn gang gaat en niets aan het toeval overlaat, geaardheid getoetst aan de grootste gemene deler die in vervoering de grens moet bewaken…