Alle inzendingen over beduimeld

versleten gordijn beduimeld in de hoeken passie van oudjes…

een beduimeld boek overal ezelsoren  het liefst gelezen…

als een transplantaat hangt een stuk schors los van je zilveren jurk beduimelde bladeren als verschoten lovertjes rondom je heen en toch geef je licht wit wicht…

ik heb een schrift met daarin niet geschreven woorden waar ik sta ga is het binnen handbereik soms lees ik er in dwingt het mij; traanogen bedruipen beduimelden niet geschreven woorden schrijven mij…

die berg kerstkaarten zal ik nu versturen een jaar geleden zat ik hier ook te schrijven ik ben al tot de H ik blader in mijn beduimeld adressenboek de hark van de dood nam drie geliefden mee ik ben al tot de M geboortes waren er, bruiloften in de zon vrienden verdwenen er kwamen nieuwe bij ik ben al bij de V…

hoewel zij naar een verre stad vertrok lijkt ze thuis aanweziger dan ooit ligt haar beduimelde knuffel nog altijd op ‘t kussen staan Jip en Janneke haast stukgelezen in de kast waar ik die verhalen elke avond tot leven liet komen, zie ik haar nog met slaap omrande ogen muisstil naar dromenland gaan…

ook dit jaar zal hij er staan met versierselen door de jaren heen vergaard die voor ons nog lang niet zijn verjaard zoals engeltjes, kabouters, een vogeltje... helaas zonder staart, lichtjes, zilveren, rode en paarse ballen waarvan er zeker weer enkele uit de boom zullen vallen en onder de boom een ietwat beduimeld boekje, met…

ik dicht niet meer open in vertrouwen mijn leven op papier niet groter dan a4 het was een prul en ik de nul die gladstreek wat gekreukeld was zwaar beduimeld de ezelsoren plat zij hebben het heel zwaar gehad onleesbaar is het kinderschrift met kroontjespen uit vele vlekken weet ik wie ik ben mijn linkerhand schreef tegendraads…

ik proef een zin maar slik hem in niet één, maar drie vier vijftig keer gekken, schurken, charlatans zij allen hebben hem besmeurd als een oud, beduimeld tientje wellicht hier, op dit onbevlekt papier gaat het beter - ja, vooruit: ik hhh nee, schrijven valt nog minder mee maar wéét dat als ik woorden wassen kon ik jou dit steeds weer…

je bent geen plaat die ik kan kopen, draaien of afzetten wanneer ik wil Gelukkig maar: want platen slijten, vergrijzen en verbleken en worden snel onzuiver en beduimeld.... Het is bij jou als bij goede muziek, die inspireert en onrustig maakt elke keer weer..............!…

Een beduimeld boek met ezelsoor dat onverkort haar aandacht bindt maakt ons dan telkens weer zestien.…

Alleen hun spacelift-logboek is beduimeld, de muze in hen is allang verkruimeld. Zij rekenen, verdord door de techniek. Ze hebben dan een hoog IQ misschien, voor hun verstand geef ik geen ene duit. Men kan ze enkel opgetogen zien als weeral een raket de lucht inspuit.…

ik heb de titels gelezen de imposante lay outs heel duur uitgegeven mag ik na een lang leven ook een plaatsje in de rij ben klein en heb helaas een slappe kaft beduimeld door talloze vingers van hen aan wie ik mijn droom en zinnen gaf ezelsoren en een vouwtje in het blad gaven aan wanneer het tijd voor een gezonde nachtrust was ik…

de foto’s zijn nog gaaf niet beduimeld of bekrast met onattente kruimels ze schuiven langs elkaar zonder al teveel misbaar door groot gezelschap nog is er vraag maar het zoeken gaat zo traag en dan blijft toch de herinnering ja die van toen als nu van vandaag zonder centje pijn want die status quo vindt iedereen wel fijn…

Mijn lief, ik ga het boekje sluiten Dat jij beduimeld achterliet Ik hoop dat jij het ook inziet Waarom mijn ziel begon te muiten Mijn ziel wil luiken voor de ruiten Daar dat kans op genezing biedt Er ligt nog zoveel in ’t verschiet Daarom sluit ik je voortaan buiten Vanbinnen staat een stel op sprong Elkaar een soort jawoord te geven In…

je vingers streelden liefdevol de beduimelde hoeken van de veelgelezen bladzijden recht in de oudste editie ging het vaak over goed en slecht er was geen nieuwlichterij maar wel historie die de eeuwen hadden gegeven ter nagedachtenis in merkwaardige parallellen waren dezelfde fouten niet te vermijden het goede bleek heimelijk…

In de kringloopshop een beduimeld boek dat zich lui eensklaps in mijn handen vlijt en mij terugvoert naar een kindertijd, een boerderij, mijn broer in de zithoek. Wij lezen, jij bent het die ons stoer leidt, de schipper, leidsman met de grote broek die - het roer stevig in handen - ons kloek voorgaat, de weg wijst in al zijn goedheid.…

Een beduimelde vrede op de aarde losgelaten. Enkel wat zonderlingen veel te vroeg op pad. Diep voorovergebogen duwen zij tegen de leegte in de straat, tegen de vragen die hen kwellen. Hij?...Wanneer dan wel?...Deze. Geen andere vragen. Het is de naam die opnieuw verwarring sticht.…

Terwijl het verhaal wil dat het verteld en voorbij is - maar het breekt af zeker, het is mij verteld en verteld maar nog ik zie die grijze beduimelde foto maar nog is het gras weer groener dan gras en de bloesems weer witter dan bloesem in die grijze tuin moet het oorlog zijn geweest in die man, in die vrouw, dat kind in dat grijze gras…

Nog zijn de ranke baaien half gesloten, ongeschonden,de juiste sleutel ligt waar je ankert, de lust te lessen in een gedicht, ver voorbij een denkbeeldige voorstelling, geknipt uit een beduimelde jongens strip en gevonden op een boekenmarkt.…

Kloos en ja hij ging zijn godgelijke gang Duizend gedichten - levenslang Totdat hij werd als God die hem - zo wil Het tegenwoordig - Reeds lang geleden voorging Hoe kan het toch dat hij die zo groot dacht Al jarenlang steeds zachter drukt op wat hem onderligt aan aarde En dat wat hij gedachtenvol ontwaarde Ligt dichtgeslagen in een lomp beduimeld…

De kaart zegt steak maar ik hunker naar hijgen; spijt klapwiekt om en om beduimelde bladen. Pasta dus. En complimenten. Lang opgespaard. Ik bloos. “Mijn neus is toch te lang”, zeg jij. Te lang, te lang geleden. Wat geur je naar vroeger. Als kurk in bourgogne drijf ik in je ogen van woorden verzadigd.…

je trapt op mijn beduimelde bril, maakt de sleutels kwijt, we zien ons door de vingers. je ruikt naar een nestje jonge katjes, heerlijk slapend in het hooi. een lichtstraal uit de diepte van de zon, die, wanneer de dag gelijk is aan de nacht de haren van je huid doorschijnt.…

De woorden soms met vileine zorg gekozen besloten in beduimelde anekdotiek. Toch werden de ruggen gestreeld, liefdevol en teder in de late uren van wijn en doffe vermoeidheid hun benen en voeten wisten ze stram, geen één die nog wou gaan.…

Weggeknakt in beduimelde beden, de kralen in de rozenkransen, bloeiend tussen duimen rond. Het ongelijk van lengen en slinken van dagen die maar net begonnen. Droog in je dorst zijn na dagen laven. Het ongelijk van tussentijd.…

Nog zijn de ranke baaien in haar schoot gesloten, totdat je de juiste code vindt, de sleutel past waar je ankert, de lust te lessen in een willekeurig vergezicht, ver voorbij een droom voorstelling als een beduimelde bladzijde uit een jongensstrip, metafoor hervonden in een boekenstal tijdens een fantastische trip.…

Ook al struin je soms door moerassen vol met enge dieren en gemene struikrovers, via de ondergrondse tunnels weet je elke dag weer naar jouw kasteel te vluchten, daar ergens boven het voetvolk van Gent, onzichtbaar voor de beduimelde wereld, waar de ware rampen zijn, mademoiselle op stelten, brave heilige in uw cocon, hoe flik je het toch…

Jouw voorhoofd is een gewelf Overwoekerd met mos Doordrenkt van moessonregen Als in een majatempel Elke steen en kier berekend Zodat eens per jaar een straal Trefzeker in de kern binnendringt Jouw neusvleugels van was Zijn fraai uitgesneden Uitgestald achter beduimeld glas In een muffe zaal Waar ik gluur naar hun trilling Jouw vingers…

aangespoeld als drenkeling voorbij een eiland van mijn denkbeeldige voorstelling, geknipt uit een beduimelde jongensstrip en gevonden op de plaatselijke boekenmarkt en de opmaat naar herinneringen.…

IN TRANSIT Ik kwam wat onbekende teksten tegen In kleine transparante vogelhuisjes Gebundeld of gedundrukt op de kant Getiteld en beduimeld stukgebladerd Een ezelsoor wijst bladen op een zij Alinea's verbleekte epigrammen Kolommen vol vervreemde elementen Archaïsche verdorde schrijfportretten Vergeeld in transit wouden van verwachting…