Alle inzendingen over bekommering

Ik moest me enkel bekommeren Om het vlekkeloos gommeren.…

Als je je gaat bekommeren, Dat een ander niet gaat verkommeren, En op jou kan leunen. Het mooiste in het leven Is een ander aandacht geven.…

Onszelf bekommerend om de omtrek en de lengte van de straal, vergeten we de buitenomgeving. We kunnen het vragen aan de zwarte kraai, die met 'het' onbevredigende antwoord in de treurwilg wacht.…

Scheen 't heiligschennis, buitenshuis-ook te gewagen Van liefde's teerste, van haar innigste bestaan, Aan hoorders dacht zo min mijn roemen als mijn klagen, Maar dichter is hij niet, die hoorders tracht te ontgaan; Een toevlucht, ongezocht, heeft soms zijn hart te danken Aan 't door zijn woord gestemd, aan 't diep verwant gemoed; De menigte…

Mijn leven lang heb ik je Bij me gedragen, zonder het Te weten, zonder het te zien, Heb me uitsluitend bezig gehouden Met de voorkant van de waarheid, Daar hoefde ik het minst voor te doen, Die is het makkelijkst te zien, Zonder me ooit om te achterkant Te bekommeren, die een heel Andere waarheid laat zien…

Wie zal zich om mijn tegenspoed bekommeren? Ik klamp mij vast, mijn strohalm staat in Ommeren!…

Het virus is in Mecklenburg-Voorpommeren -Zoals werd uitgevogeld- aangeland Weer vloert ons vliegensvlug die variant Waarom geen kip zich nog leek te bekommeren Van vogelgriep lang weinig meer gehoord Maar zie: het is weer een gevleugeld woord…

Je kan mij toch zo niet achter laten en verder gaan hopend dat wind, regen zon en maan zich zal bekommeren om mijn bestaan gaf jij dan niets om mijn zijn voorbij de herinnering van pijn schrijf voor mij jouw oorsprong in naam zodat ik kan bestaan…

nu schuilt de storm in rouwjurken, eindelijk na lange dagen van verborgen woorden met de daver op het lijf, gespleten haren in de nek over wankele treeplanken langs gedrogeerde lijnen niettemin, meeuwen op wacht boven vuilnis op het plein in bekommering over ingedaalde hersenschimmen of mijn morgenlicht, nakende als wezen van…

Kun je teveel om een ander bekommeren Kun je teveel vragen hoe ’t gaat Kun je eigenlijk in deze gevallen Vragen, omdat je er naast staat? Kun je teveel van iemand houden?…

een zoete stem van liefde neuriet door het januarilicht ik strik de tonen schrijf ze tot een gedicht lentekriebels, ja lente waarover zou ik anders dromen… kleine vlinders komen leggen zich te slapen in de boezem van een tere bloesem warme bekommering brengt elke twijfel tot rust het vragend hart ontvangt de liefde waar het naar…

De andere mensen om ons heen, Zijn ook wel lief en goed, Maar ik bekommer mij alleen Om wat jij zegt en doet. Ik glimlach maar en houd mij stil, Dit roezig stemgegons, Waar ieder wat beweren wil, Wat is het, lief, voor ons? ----------------------- uit: Iris (1928)…

Een jaar geleden zag je uit naar woorden die je opwaarts konden beuren ruimschoots werden zij met je gedeeld je lachte weer, je tanden bloot gelijk de zon doet na het duister stralen van vreugde over wat herwonnen was het voelde als een warme deken maar ging teloor in zeven weken de zware dagen keerden weer opnieuw de vraag; hoe je te…

geef steun aan de armoedige uitgemergelde ezeltjes aan de verloederde hondjes die wegteren in on- en beschaafde landen aan die misbruikt worden in de bio en medische industrie bevrijd ze uit hun kooien bekommer u om het oerwoud en hun bewoners zowel mens als dier maar ondersteun ook mij zou graag naar buiten willen woon en zit…

het overkomt ons allemaal dat gevoel van onmacht en gaat met je aan de haal duurt lang of kort weet hoe dan ook dat het niet schort nu even niet al dat gezeur wil je weg ook uit de sleur van dagelijkse beslommering en goed bedoelde bekommering even alleen zijn en alleen met enkel jezelf om je heen voor rust en denken maar…

Helaas moeten wij ons bekommeren, om de waarheden van het 'nu'. En de leugens niet verslommeren, tot de leugens van het 'nu'. Uit die mooie woorden van Plato, onstond een waar gezegde, die leugens waarachtig weerlegde, namelijk zo: Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt hem wel.…

Die warmte, tederheid en geborgenheid De bekommering om mijn gezondheid. De zalige knuffel en het speelse kusje, zomaar Een paradijs op aarde toverde je voor me met attent gebaar. Je behandelde me als een prinsesje uit 1001 nacht. Lief, ik mis je, de pijn brandt en wordt niet verzacht. Ik... mis je.…

ons steeds minder last ik pluk je niet maar laat je bloeien groeien in mijn liefdeslied je wiegt op ongekende tonen in een onbekend gebied op nieuwe klanken van de wind die zon weer als haar partner vindt in samen zomer zijn na een lange winter met verleden pijn dit is de tijd van vol bestaan jezelf eens laten gaan je niet bekommeren…

Te lopen in het jonge lentelicht, dat nu elke dag langer openbloeit, - naar de steilte te heffen het gezicht, daarheen waar hoog, eenzaam een vogel roeit, of maar naar de top van de populier, waarin de merel zijn avondlied zingt, - lied, waar al het geluksverlangen in klinkt, dat nu rumoert door mens en dier, - zo te lopen, vaak vol bekommering…

Probeer maar eens te zeilen met wind en stroom tegen Ik ben een steen een rots van van eenzaamheid Tegen betaling houdt iemand me vast als ik in bed lig te krijsen Ik heb pijn en ben alleen angst eet mijn ziel op De steen is het heelal ik ben een steen in de woestijn Toch groeit er mos ik bekommer me om het mos Soms brandt…

Ik leef erg mee met mensen Help vrienden vaak in nood Bekommer mij om zwakkeren Trek ellende uit de goot Neem daardoor de last Van anderen op mijn nek Door verblinding van vertrouwen En geloof in goedheid Ga ik constant op mijn bek Heb nu hele zere schouders Vol met allerlei verdriet Ondraaglijk zwaar geworden Man, ik hou ze bijna niet…

Sla t’rug, stijg op, juich toe, bekommer! Kom vórt, de hort op, word een sportsupporter! *streep door wat niet van toepassing is…

de onderarmen; het deel dat altijd in de zon kwam en weer en wind, bruin en verweerd, rozig haar er op, rimpels ruwheid misschien, de stevige handen er aan stugge handen die niet meer plat op tafel kunnen liggen de eeuwige bereidheid zich om gereedschap en de koeienuiers te bekommeren de stevige handen waarin je…

halfdonker en stap behoedzaam over moeders grut Pak de emmer op weg naar een gat in de grond Het varken komt al, verderop jankt een hond Ontbijten gaat snel, honger blijft je metgezel School is een uur lopen, er wachten honderd klasgenoten Huiswerk bij kaarslicht tot je twaalfde jaar Wormen in je lijf, luizen in je haar Waarom zou ik me bekommeren…

Hij zou zich nauwelijks bekommeren Om mijn bestaan, terwijl ik dagelijks Zou vervloeien met het zijne. We zouden aan elkaar ten onder zijn Gegaan, want zoals eb en vloed en dag En nacht onlosmakelijk met elkaar ver- Bonden zijn, zo zijn ook wij verbonden. Nooit zouden we samen kunnen gaan; Slechts na elkaar kunnen we bestaan.…

De aangeboren angst vanaf de eerste ademhaling Bij gebrek aan besef bekommeren anderen zich hopelijk over je bestaan Levens worden kundig ingericht volgens een wenselijke vertaling Het leven dient het lijden zoals vorige generaties hebben gedaan Bij gebrek aan besef sta je altijd openlijk vooraan Zoveel angst ingeboezemd door eindeloze herhaling…

van het Arabisch emiraat in het Midden-Oosten ons, zeker de VOC-Hollanders, niet vreemd overkomt We gaan er dus voor, voor die bal en we gaan met die banaan van Gaal alhoewel wat krom hij gaat en geeft recht voor z'n raap hij, zij en wij gaan voor het Wereld Kampioenschap Voetballen we are The Champions en over de schil van de banaan bekommeren…

Bekommer je niet te veel om me. We zullen elk een andere kant uit gaan. (Niet waar! Het kan niet waar zijn godverdomme, ik hou van je, maar dat gaat je niet aan.) ---------------------------------------------------- uit: 'Tot hier toe: gedichten en liedjes', 1988.…

rijk aan gedrevenheid is de smetteloze wiens jacht op vunzigheid vereeuwigd in al zijn zonden hij dient in den nevel van de nachtelijke aard van beslommeringen zich enkel te bekommeren om de stille gang door de spelonken waar vrees en duivel heersen hij kent geen deemoed in de herkenning waar speer en drietand zich spijbelend hebben…

Ik geloof niet in reïncarnatie, maar blijf het me stiekem wel afvragen Ik ben ongelooflijk blij, maar zal je biefstuk en filet american straks moeten missen Je zorgelijke blik, en je bekommeringen, misschien leef je wel mee; je laat me in het ongewisse Ik hoop dat je me toch af en toe wilt steunen, gewoon als het even moeilijk is, als warmte of…