29 resultaten.
Het oude huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
296 vertrouwen want dat zit goed
als ik na maanden ga kijken
Weet ik niet wat ik zie
het is meer zand dan cement
Daar staat het nieuwe huis in aanbouw
ik kijk ernaar dit is niet het huis
De oude fundering staat er nog
dat is het enige wat echt is
Weg is het vertrouwen
als ik wegloop kijk ik nog een keer om
Om nooit meer terug te keren
wat nu een bouwval…
De bouwval
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.107 De laatste glimp van 't avondrood
Vloeit langs de strakke muur,
En schuchter duikt de maanschijf op
Aan 't bleek en fijn azuur
Wat wekt ge, sombre steenkolos!
Die van uw glans verviel,
En eenzaam op de rotspunt rust,
Wat wekt gij in mijn ziel?
Versteende stem van vroeger tijd!
Wat spreekt gij tot mijn hart,
En wekt er droevig echo's…
Bouwval van het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
487 Betonnen woorden
verzonken zinnen
genagelde kreten
ontspoord beminnen
Rottende klanken
gebroken verhaal
een hek om de hemel
gevoelens van staal
De punten omhoog
ijzeren spiesen
het eeuwige raken
de grip verliezen
Instortingsgevaar
verbreekt het geheel
de grondslag doorgronden
bouwt ieder zijn deel…
Zelfkennis in vijfkwartsmaat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
341 Tot je een fraaie bouwval koopt...…
Urban-natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
182 die tegen het instorten vecht
De wereld is er verlaten
Bouwwerken vol gaten
Slechts spaarzaam een mens
Bouwval tendens
Natuur neemt
Waar ooit werd genomen
Menig klimop claimt
Vleermuizen die er komen…
lust
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
234 omdat ik als een oude bouwval
staan blijf uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
verbaasd mijn hardheid voelt
en vraagt of ik nog lust heb
lust is er inderdaad
om vredig en bevredigd in te slapen
en nooit meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen ontwaakt
in de armen van een lijk
bevrijd…
rigor mortis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
237 omdat ik
als een oude bouwval
staan blijf
uit gewoonte
zeg ik ja
als een toevallig liefje
midden in de nacht
geflatteerd
mijn hardheid voelt
en vraagt
of ik nog lust heb
maar eigenlijk
bedoel ik
lust
om vredig en bevredigd
in te slapen
en niet meer te ontwaken
want kan het mij wat schelen
als zij morgen wakker wordt
in de armen…
de balans van dood en leven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
635 in de dof holle nacht
hoorde ik vaag hoorbaar
het rinkelende gekras
in de balans van dood en leven
zilveren sterren geflonker
afgewisseld in ijle broosheid
bonte bergen in bouwval
in het donkere grensland
schimmen roerden zich
in de bevroren winter adem
die stroomde tussen de kier
van de deur van leven en dood…
VERVAL
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
1.161 Nachtwind fluistert om de schimmige bouwval.
Zuchtende takken, droeve uilenkreten
gedenken de tijd die dit oord roem ontstal.
Want nog mag het wijze duister weten
hoe vlammen hier laaiden bij kasteelbal,
waar feestangst steeds "trots der burcht" zou heten.…
Mest
netgedicht
0.0 met 1 stemmen
258 .
--------------------------------------------
Hij vluchtte voor de drukte in het westen
Naar zo ’n oud krotje op het platteland,
En knapte op, waarin hij was beland,
Maar liet zijn euforie door mest verpesten:
“Ik restaureer zo ‘n bouwval plank voor plank,
Maar krijg van al die boeren stank voor dank.”…
LAIS CCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
184 Zij zien de kinderen die joelen op
kraaiende peuters, hun roodhuidenkeel
opengesperd en de oudjes steunend op
bouwval. “O weet je nog het zandkasteel
toekomst” zegt zij, en hij: ”er zijn te veel
ratten”. Hij bibbert en slijmt. Te hevig
de zomer komt klaar, zon angelt stevig
in ’t Avondland zijn gif van de hitte.
De wet bliksemt neer.…
gedegen lijfsbehoud ?
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
203 in de termijn van het gesteld
proces, het inter-zijn dat
waakser is dan mijn doolhof in het ontmoeten
dirigeert de annihilatie
geen bouwval die niet kermt, geen specie
die draadloos spreekt geen verankering
met trots slechts lege tonnen en spijbelende
mensenmassa’s, allen op weg naar hun geweten
het houvast in het falen van die ander, het…
In jeugdig renoveren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
566 erodeert door
tijd en zorgen
de specie was
nog oorlogs best
verdroogt en kruimelt
op de weg naar morgen
de stenen zijn
hun draagkracht kwijt
hechten niet meer als geheel
het wordt hen allemaal te veel
maar het interieur
blijft bij de tijd
in jeugdig renoveren
de trends steeds uitproberen
de discrepantie wordt te groot
een bouwval…
Faillissement
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
375 Faillissement
In dit huis voel ik mij gevangen;
heb het tot een bouwval laten
verworden,levend van de wind;
wind is gratis,weggestuurd door
eindeloze velden,doods en desolaat:
wat wil ik nog meer;de garantie voor
geluk,is bevrijding uit de ijzeren greep
van een onrustig leven;een stap verder
dan zelfdestructie.Er komt altijd wel
iemand…
In de catacomben
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
507 altijd stenen rapen
verboden maar in rome
kon ik het niet laten
ik colloséumde zo graag
de bouwval is geschoond
tragiek gedijt in religieuze
zinnen want brood en spelen
konden hier beginnen
ik vocht met wilde dieren
gladiatorde hart en nieren
mende paarden in ultiem gevecht
de duim omhoog ik was de best
maar in de catacomben
voel…
Gezicht
netgedicht
3.8 met 5 stemmen
243 Dat was eens onze woning
in die lange smalle straat
het dak lekte
dat kon onze pret niet drukken
daar hebben we elkaar
menigmaal de liefde verklaard
terwijl dikke regendruppels
onze lichamen bevochtigden
het was natuurlijk een bouwval
zoals onze liefde ook bleek te zijn
we drukten steeds vaker onze snor
tot ook dit onvermijdelijk in…
verstilde beelden
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
464 -woorden bij een foto-
ergens buiten de stad waar de tijd
alleen nog in het verleden huist
verhullen gehavende muren een
roerloze leegte rond ‘n verweesd
en uitgewoond bestaan
en ook de mensen die hun dagen
hier sleten zijn reeds lang naar
het stof der aarde teruggekeerd
enkel ‘n verdwaalde passant die in
deze bouwval beschutting…
Dit huis
gedicht
2.0 met 16 stemmen
8.504 Laat hier geen twijfel over bestaan, dit huis
zal bouwval worden met de grond gelijk
ook dit gedicht. Omdat ik stenen met een zin
en met cement elk voegwoord vergelijk,
de gangen met mezelf en daar dan in
verdwalen.…
in deze stad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
320 in deze stad
waar de tijd bedremmeld
de haast omhelst
waar wachten en weggaan
elkaar rakelings passeren
in deze stad
waar bouwval en bouwstenen
haastig histories kneden
waar werkelijkheid gewillig samen
loopt met wanen van de dag
in deze stad
waar 's nachts het spervuur
van woorden verwatert
waar de verbinding verdwijnt
in oplossende…
Ach Catalonië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
492 Ja E.U. blijf maar wegkijken
met Je Beke, Juncker en Rutte
dan wordt je huis een bouwval
die niemand nog kan stutten.…
Tranen van zilver
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
1.018 Bouwval.
Wrokkige muren proberen de vermolmde vensters te dichten.
Haatdragend
roepen ze de straffe wind
om hulp.
Maar niet de wind, een ijle zonnestraal
valt binnen en glanst
een rechthoek van zilver om glas.
Ik pak het lijstje op.…
Met vlag en rimpel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
449 Ík kies ervoor tot bouwval te vervallen
Gestut door looprek en een houten poot.
Geen wondermiddel tegen jicht en wallen.
Alleen Viagra voor de allerhoogste nood.
Jíj kiest ervoor je smoeltje te verbouwen
Terwijl de tijd geen vat heeft op je lijf.…
Storm
poëzie
3.0 met 22 stemmen
3.155 De storm loeit door de holle bouwval — gierend
Beukt hij en brokt, met vuisten reuzesterk...…
Goedemorgen Nederland
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
436 Mijn vlees is 50+-kaas met randschimmels
de penetrante geur vlagt er breed van uit
Het cement kruipt uit voegen en rimpels
wordt een onstuitbare bouwval van tijd.
Ik ben zwanger van water, hop en gerstenmout
overdaad aan gezellige avonden in het donker.
Mijn tenen staan nu krom van taalmisbruik
verse puisten weer uitgeknepen in de ether.…
als het lied voor mij nog nooit bezongen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
349 Als het lied voor mij nog nooit bezongen
De zeeën nog niet bedwongen
In gedachten grote dromen
In een afgeleefde wereld staan de bomen
Met sterke wortels en de wind in de rug
Vaart het schip langzaam terug
Naar de plek van vertrouwen
De bodem om op te kunnen bouwen
Als een bouwval tussen de zinnen
Niet wetend waar te beginnen
Staat een onbewoonbaar…
Aan New-York (6)
poëzie
4.0 met 1 stemmen
415 Het zou u dragelijker zijn,
Dan of er vreemdelingen kwamen,
En hun Geschied'nis, streng maar koel,
Uw bouwval koos ten rechterstoel!…
Arcen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
272 Ruïne Bleyenbeek
----------------
Bouwval Bleyenbeek
Vol ijver gerestaureerd.
Verlangen naar toen.
Het Lange Ven
-------------
De bossen gerooid,
De slenk van het Lange Ven:
Herschep het landschap.
Uitkijktoren
------------
De uitkijktoren:
Weids zicht over het Maasland.
De kerktorens wiegen.…
GROOT POTENTIEEL
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
243 Elke ervaren makelaar,
die je door een waarlijke bouwval leidt, kwebbelt er overheen:
over groot potentieel: er zou zoveel van gemaakt kunnen worden, van deze woning, met wat extra werk.
Je zou deze woning prachtig kunnen maken.…
Reis door Israël (eerste deel)
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
262 Romeinse bouwval:
nieuw vermaak en vertoning
bloeien steeds hier op.
Woelig Nazareth...
Wie denkt aan het tere dorp
van de reine bron?
De zwarte bergrug
krijgt een oranje kapje:
trage maansopgang.
De arend kringelt
hoog boven dor heuvelgras,
loert scherp, vol geduld.…