Alle inzendingen over branie

De vele branie kon de leegheid erachter toch niet verhullen…

waar ik nooit echt aan wen is dat ik geen lefgozer ben soms denk ik hoi je komt er aan het is op til schop er nog wat branie bovenop waarna ik telkens weer in alle ootmoed constateer het wil niet en niet omdat ik niet wil maar ergens houdt het op…

Nu ligt, postuum, de Tourwinst van Pantani Alsof zoiets nog zin heeft, onder vuur Daarmee getuigt dat premiejaagbestuur Van een tot visie opgepimpte branie Heldhaftig hoor, zo'n poging tot catharsis Van bobospul dat plots zo steil en bars is…

Hoewel duivels denken voor zover zij bij machte zijn dit te doen de wereld hun wil op te leggen zijn hun fata morgana's echt niet van de lucht Luchtspiegelingen zijn geïnfiltreerd in hun branie-brein Wanen zij zich Zijn gelijke of kruipen zij liever als Zijn slaaf?…

Sinds ik dagen tussen letters verbleven had, bleef het onvermoeden op mijn open registers zeilen. Mijn hart liet geen hart koud en mijn handen waanden zich ineens deel van een nieuwe schepping. Een woud van sensaties kwam aan de oppervlakte van mijn tast drijven, als een fles met een boodschap. Het vermoeden in mijn vingers reageerde met…

It's B-Day, Back to Splendid Isolation Bevrijd van Brussels juk en de EU Met Branie en Bravour kwam Boris' zege Het middernachtlijk uur is slechts Uur-U Westminster zwijgt nu net als de Big Ben Met stomheid is geslagen, zonder end…

‘Kritiek op ons zegt echt geen ene moer Wij gaan voor brute branie en bravoure Dus maken we een supergeestig spotje! Met verve spelen wij op de persoon’ O, s.v.p. SP, doe maar gewoon!…

(Eerder dan juist nu (II)) Hoewel duivels denken voor zover zij bij machte zijn dit te doen de wereld hun wil op te leggen zijn hun fata morgana's echt niet van de lucht Luchtspiegelingen zijn geïnfiltreerd in hun branie-brein Wanen zij zich Zijn gelijke of kruipen zij liever als Zijn slaaf?…

Nu tal van ouders in Amerika Hun kinderen naar merken gaan vernoemen Verwordt vast dit vernoemen tot verdoemen Want ga de consequenties maar eens na: Men noemt een kind bijvoorbeeld vlot Armani Om zo een schijn van stijl te concipiëren Terwijl het enkel zal stigmatiseren Die uiterst statushongerige branie De hoon die zo'n Armanikind zal…

Een drieste mus met heel veel lef en wat kakkere branie schuilt pocherig uitdagend voor de natte wakke herfstregen onder een enorm eikenblad en denkt van ‘maar gij nie’. ‘Droog blijf ik’, stoeft de snoefmus, 'op hoop van zegen'. Plots vlaagt de schelmse wind en rukt hoog het eikenblad en geeft de zwetsende mus, een gratis koud douchebad.…

Onbewoond slingert het pad langs hoeves van weleer de mat ligt verwaterd niemand veegt voeten van ver komt het daglicht dat sporen snijdt in de waterspiegel kruinen verankeren dieper dan de wortels herfstbladeren brengen accenten aan in roemloos gestorven regen ik mis de branie van vroeger het kind in mij wil het beeld breken maar…

Geniet dan nog even van mijn branie, van mijn vrolijkheid van toen. En jij....? Lach nog eens je lieve lach. Laat een keer nog mijn naam vloeien over jouw lippen ik zal jouw roep verstaan. Kennen jouw stille verdriet. Ja, luister naar mijn gefluisterd afscheid. Luister naar dat wat niet meer is. Hoor hoe leeg is de stilte.…

Op de rand van elke regel puzzel ik mijzelf tot rijm met de branie van een vlegel die een hekel heeft aan slijm bang dat iemand mij zal raken wikkel ik mijn zilte ziel in een ondoorzichtig laken met de geur van sex-appeal vrouwen spelen in mijn leven met de olie op mijn vuur in plaats dat ze liefde geven maken ze mijn druiven…

'Laat niet over je lopen' sarren de verwonde wolken Dwingen kleuren op aan het zeezieke meer etsen hun schaduw in de ondiepte Het licht dicht geen leed het scheurt en sleurt het blauw in smalle gele repen vurig en angstig naar het verdronken onderwaterhuis Tussen tijden en dijken gevangen rolt het water over mijn sokkel met branie…

Het komt op deftig schransen neer in een kitscherige sfeer Heren met branie, opgetutte vrouwen Kleine hapjes en goed kauwen We zijn Hem vergeten Zelfs vóór en ná het eten Straks gaan we op de weegschaal staan en roepen de afslankguru aan…

Tuk op dolle extase plaatst de spits de bal op de penaltystip Bedachtzaam achteruit wandelen Cool keepers branie negeren Gierende zenuwen bezweren Vastbesloten loopt hij aan Trapt krachtig, met panache, De bal over de duikende keeper Hoog over het lege doel Radeloos zoeken zijn handen zijn hoofd Atletisch krimpt hij tot een bal ineen…

Het fruit zal branden in je mond, En wat je zingt wordt stilaan honger, Branie, geblaf van een jachtige hond. Je buik met peperoni ingewreven Lig je op tafel en je beeft. Vorken en messen zijn verdeeld.…

Gij bodemloze stad waar zotten ooit putten sloegen tussen rottende palen waar nochtans steeds de bink stak met zorg nooit 't lijntje brak wie was 't die vergat dat uwe appelen in zilveren schalen slechts de bange vraag stutten zult gij de Kaap nog halen…

In die einder herkende ik enkel mijn duizendvoudige lege ikken, die te wachten stonden om gevuld te worden met branie. Allen ongeduldig wachtend en in jassen gestoken; met de tooiende kleuren van wereldlijke regenbogen. Daar nu, stonden zij allen te wachten, want ik had een tweede kans gekregen om opnieuw te beginnen.…

dikke droppen glanzen onberoerd op schouders capuchons timide dichtgesnoerd maar de kinderen hebben niets tegen deze grijs gedwaalde omgeving luidruchtig hollend verkennen ze de omgeving branie verspreidend naar alle kanten vertrouwd hangt de regen in hun mantels.…

Je fluistert angstig je zorgen in mijn oor om kinderen die groeien hun branie en hun spot hun toekomst die onzeker is hun luxe die voor hen gewis een nood is die bestendig lokt. Ik weet mijn lief, de winter is op komst maar warm je aan mijn lijf.…

kussen om haar kind te ondersteunen In de kreukels op het asfalt Ligt hij met geknakt been Kreunend voor de bumper Door een oplopende meute bekeken Wij gestald bij vrouw Kooi En de sireneschallende ambulance Die ons broertje per brancard De straat uitrijdt naar het Pius-ziekenhuis Vinden we hem 's avonds terug Gelegen naast een branie…

Ik ken jouw gedraai, je babbels, je grappen Ik neem jouw beloften met een kilo zout Maar als jij op me wacht, mijn pilsje al open dan voel, nee dan weet ik dat ik van je houd Want jij bent de broer die ik graag wil hebben mijn vader, mijzelf, jij bent mij vertrouwd Jij kent mijn gezeur, mijn te harde lachen Jij noemt mij een branie en jij…

Een man op straat, net uit zijn bed, is dan de ideale, van branie gezuiverde prooi. Maar nog dwingt muziek niet haar pijn in hem - de dag is daarvoor nog te jong. Zij wacht wel. Kom maar als een sufferd langs. Zij valt op je aan bijvoorbeeld van achter een geopend keukenraam.…

Dat alles, mijn beste, is kort en goed in een notendop simpel gezegd hooguit maar enkelen gegeven Hoevelen, mijn beste, zullen zich dan ook als branie boef of bruut in boetehabijt bedevaartwaarts begeven...…

Het is de week van Verdonk en haar branie, ook al zeggen drie imams: Nee, we ga-nie! Ayaan Hirsi Ali is in ieder geval veiliger behuisd, andere Kamerleden worden ook vaak verguisd, al kan het een kwestie zijn van nie-versta-nie… Het is de week van kleumende Slochtenaren die caravans bewoonden om kavels te vergaren.…

Geïnspireerd op een fragment (1790) uit het dagboek van Nina d'Aubigny von Engelbrunner (1770-1847), tijdgenote van Mozart die, als wonderkind, ondermeer in de Domstad heeft opgetreden. Zelfs voor Beethoven was zij geen onbekende ________________________________ Aan 't eind van Wolfgang Amadeus' leven Is een getalenteerde zangeres Als veelbelovend…