Alle inzendingen over comfort

Comfort, dat is wat het huwelijk me heeft gebracht Comfort en een eindeloos gevoel van gearriveerd zijn. Ook mijn gevoel voor eigenwaarde kreeg een enorme boost, want wie ben ik zonder hem? Ik blaas mezelf dan wel op, maar dat is nodig, want uit mezelf voel ik me te klein.…

van een vertrouwde minnaar -------------------------------------------------------- uit: 'Het comfort van een vertrouwde minnaar', 1989…

Luxe en comfort moet ik inleveren, maar levensgeluk is het allerbelangrijkste!…

De mediagenieke ruimtevaarder Verbrak gewichtsloos elk afstandsrecord Hij had het druk, en miste veel comfort Maar toonde zich bepaald geen navelstaarder Hier heeft zijn vrouw een half jaar op gewacht: Dat André uit de Sojoez komt en lacht…

‘k Kocht rozen voor dochter in een stal aan de weg ‘t moesten de mooiste zijn, want zij de liefste ‘Komen ze uit Africa?’ vroeg’k ‘Ja, u kunt ook die andere, uit Nederland’, wees hij Maar nee, deze koos ik al. ‘Gek hè?’, zei ik ‘Ja, maar we doen er zelf aan mee’ zei hij ‘k Ging met een grote groep naar India om te mediteren voor…

De yolo-mens blijkt thans ook pas tevreden Met vrijheid, overvloed, comfort, met méér Dus heeft de aardbol nog veel voor de boeg: ’t Heeft nooit genoeg, het rupsje nooitgenoeg…

Rauwe randen aan het woord Zo geroepen Noch gehoord Verneder mij tenminste dan met enig passie Laat je woorden snijden In plaats van je daden steken met compassie Gestoken vol eerbied en venijn Vind de comfort in de pijn In wat je nu nog niet bent Maar wel had willen zijn…

zacht zong jouw warme adem de rust van slaap in gezegende stilte tot de haren van een blonde lok jouw neus kriebelde en jij bewoog naar meer comfort en minder irritatie op het speciale moment van wakker worden lachte je toch nog op de rand van ontwaken ging verder slapen onder onverstaanbaar gemompel ik wist werd even…

Los uit het lichaam met bevrijdend comfort. Zingende engelen ontvingen u aan de hemelpoort.…

ik kan geen zoete liefde vangen om gepolijst te bewaren in al haar comfort schoonheid van zuivere geneugten gelukzalig nee, ik moet de inhoud subtiel voelen meer dierbaar, meer in de buurt en heel echt in het heden zonder vragen op je hart van het leven dan glimlacht m’n gezicht plezierig stijgen warme gedachten op door alle aderen…

Zij nestelen er zich als meubels in, schenken comfort en warmte. Vergeefs, het huis blijft in de rouw. Bomen, vergane dromen ...…

Ze barstte van de centen en baadde in comfort. Het werd een kille lente. De schoorsteen rookte door. Doordat ze met 'm trouwde, had zij het nimmer arm. de zomer was een koude, maar binnen bleef het warm. De herfst was aangebroken, de schoorsteen van de baan, doordat-ie van het roken de pijp uit was gegaan.…

gevel en comfort riepen : rep je voor het elan, want met koele, korte golfslag komt de dagzijde in flessenpost aangespoeld met een nachtpauwoog.…

Impuls van ongemak eigenheid van aversie wespennest van wanorde incasseringsvermogen Geloof in overlevingskracht verregaand masochisme ontsnapping aan comfort ongerijmde destructie verkruimeld verlangen Niet slapen die slaap die komt wel weer Zeldzame onwilligheid poel vol stinkende wanhoop ongeletterde woede ondermijnende verdelgingenergie…

Ben ik jouw oefening om te luisteren, alleen een vraag te stellen als ik niet verder durf om fragmenten van feiten en verwarring uit te braken in een horten en stoten van stiltes die jij ondergaat zonder comfort, zonder dichterbij te komen zo dichtbij ben je al vol vertrouwen dat ik diep durf te ademen, te huilen en verder te gaan…

Of was u al eens eerder ingelogd Voor festival- comfort- en bikerhikers Bordeel- en aboekazim haremsluipers Of veterboots en mata hari schoenen? Hebt u niet kunnen vinden wat u zocht? U vindt ons op de down to earth etage U deponeert er al uw handbagage Tot u die ene bootleg heeft gekocht…

Met één beginnen en doorgaan tot het vervelend wordt een serie van vijfentwintig de laatste met wit dicht geverfd Van links naar rechts dwalen het abstracte laten blijven in een vierkante hoge ruimte lijnen verbinden de vormen Een rugwervel van een schaap waarmee men vroeger bikkelde kust wordt op zijn kant gezet het beeld 90 graden gedraaid…

seizoenen een lied van zoetheid verstild dat woorden nooit kunnen vertellen de stappen die zij zet uit het alfabet klinken zacht en soepel ik voel het in mijn ledematen wat ik niet beschrijven kan met dichterlijke moed ontwaken woorden relaxed aan de horizon dat is genoeg voor mij ik laat mij meevoeren kus de charme als een bron van comfort…

witte strepen krijten in het blauw hun verre reizen schrijven adem in de kou op weg naar tropische verblijven ze laten alles achter zich de zorgen en hun zaken het huis en met de buren thuis voorlopig niets te maken zie kiezen voor comfort lucht om hen te dragen geen boot of druk verkeer treinen die vertragen ik aard in somber…

neonlamp je polijst jezelf tot in de dakgoot toch is je vocht uit de bocht gelogen tegen het klaterhout aangevlogen zoals een eekhoorn zonder staart of noot dat vooral je zweetklier allergisch wordt laat je kittelaar in parabels falen hoor hoe de etter in je oren mort alleen het speen doet je ademhalen kruis je krekelknieën met veel comfort…

ze zijn nog maar met enkele bewoners in 't vervallen dorpje op de heuvel vergeten en in de tijd verloren primitieve boerderijtjes waarin comfort ontbreekt 's winters vochtig en tochtig lekkende daken en muren veel verrot hout 't ruisen van de wind door toppen van kale dikke beukenbomen het dorpje is reeds dood en koud…

onder het hemeldak zijn geheim dat moment is van mij, van mij alleen onder lichtblauwe ogen torent de tijd om me heen tot in de geboorte van de ochtend zon, maan en sterren geven vernieuwde kracht om het gewicht van de liefde te dragen geliefd bij jou dat laat soezen en dromen wat ik durf te dromen gouden golven breien moederlijk comfort…

Hier zit ik dan achter mijn computer van Apple achter een fles Southern Comfort achter blokjes cheddar en paprikachips terwijl mijn libido aan gort is geschoten en ik overdag denk dat de Albert Heijn een louche bordeel is gewoon om mijn oude dag wat op te krikken de pittige dipsaus smeer ik van verveling in mijn lelijke zwerversbaard en…

Waar eens een huis stond schreeuwt de onmacht om vergiffenis Kraters gevuld met bloed van … Wegwuiven met een witte vlag uit het riool opgedoken Waar eens een huis stond zwijgen ze in dezelfde taal verboden Zonder wapens de ander aanvaarden Schoppen, schieten we vol Vanuit ons comfort Een thuis, heel Waar nachtlampjes doven…

er waren altijd wel vonkjes die oversloegen vlammetjes die lieflijk dansten op het uitnodigend ritme van blauw gele warmte zij vertelden elkaar geen verhalen maar deelden hun stralend comfort wij schoven wat dichter naar elkaar communiceerden met handen en ogen waar woorden tekort schoten omdat nieuwe opwindende energie…

ik heb je gemist de resolute stap in het doelbewuste gaan van het neusje uit de laan je karakteristieken zijn voor intimi herkenbaar het bewegingsbeeld heeft een joyeuze cadans zodat het lijkt of jij danst wind en wolken zijn voor jou gemaakt omdat zon voor het juiste comfort zorgt die met licht en schaduw het spel contrasteert…

Rond het tot romp bedachte railnet van Stadsland zullen zeeën van tijd steeds vaker worden gespild waar geen reiziger/klant dat ooit had gewild lopen overstap en verveling synoniem uit de hand men zet de schaar in doorgaande lijnen vanwege de tijd waarin comfort niet meer telt terwijl de balans meer en meer overhelt naar het moment dat de klant…

Hoe pover en eenzaam, hoe wars van comfort, dat huisje verstopt in 't Kemzeekse bos. Mijn moeder in 't wiegje voor de kachel die snort, zo ging dat in 't land van Reinaert de vos. Soms tuur ik in spiegels en ogen en speur naar dat klein kwartje Pruis. Of, heeft men mij altijd belogen en zorgt de Kasjoeb voor de ruis?…

vroeger vond ik de herfst een droevig seizoen en liep ik vaak moe en eenzaam door regen of nevel te druilen. En soms was ik weemoedig om ik weet niet wat. maar nu - toch zoveel ouder - midden in een grijze stad geniet ik van het najaar daar - dank zij oliestook - mijn vrouw vaak in bikini door het huis heen deint waar het binnen zomer…

Er staan hier aan 't begin van onze straat Nog van die kleine popperige huizen Je zou toch denken met niet veel comfort Een voortuintje en achter nog een lapje Niet al te hoog, bescheiden oppervlakte Genoeg om heel tevreden met z'n twee En god weet hoeveel nazaten Er in die honderdtwintig jaar De kit met kolen vulden, De blik op…