Alle inzendingen over dank langzaam

Aan wie hier reageerde zeg ik ‘dank u wel’, het doet plezier wanneer je wordt gelezen, het leert je dat je niet zo gauw moet vrezen want ja, je neemt je tijd en telt die niet zo snel. Wanneer je al de helft van al je jaren voorbij zag gaan dan wil je wel bedaren.…

Wandelen langs een nieuwe weg, Waar we de antwoorden zullen krijgen, En wanneer de tijd gekomen is, Veranderen we onszelf, Langzaam aan……

Toen de haas op het gras Zijn vijand de schildpad voorbij ging, Ging de haas even rusten op de hei, Maar was zo bezig dat hij verloor…

Ik ga vandaag naar langzaam toe. Hu? Waar naartoe? Naar langzaam. Dat ligt ergens tussen hollen en stilstaan in. Juist. En dan? Dan ga ik van langzaam genieten. Langzaam heeft namelijk alle tijd. Om te ruiken, om te lachen, om bang te zijn. En langzaam is de hele dag geopend.…

Een witte nacht in Tiberias en langzaam glijdt de boot over het water, dat de kussen van de maan opvangt, als een droom die nooit herkenbaar wordt. Dank voor het stillen van de stormen in mijn hart, ik was verbrokkeld en vergaan, naar Tara afgereisd. Dank voor het wandelen op borsten, die zacht en warm zijn.…

je kwetsbare woorden langzame verhalen een verlegen lied een koesteren dag na dag een geruisloos ademen met een lach ik dank je even als het mag…

Zoon in ban van covid eng, liefs drie lange slepende jaren; tranendal Moedermelk hoog geconcentreerd bracht uitweg en puik resultaat Mama danst, springt, lacht en Schreeuwt het van de Daken! Geloof is sterker dan Angst!…

Ik heb je nooit bedankt, dat besef ik nu maar pas. Ik moest zweven en zwerven, en mijn goden beschimpen. Ik moest de redder zijn, die overbodig was. Ik moest vooruit, iedereen opzij! Ik moest zingen en dansen en mijn vrienden negeren. Ik wou te groot zijn, maar wat wou jij? Ik heb je nooit bedankt, en nu kan dat niet meer. Ik moet…

gehuild, gelachen en gevochten Ik lag in warme bermen en in gladde bochten Ik hief het glas, het viel in duizend scherven Ik wist de grijze hemel Toch weer blauw te verven Ben blijven pogen Al verbranden al mijn schepen Ik heb gebaald, gefaald En heb hem vaak geknepen Er was applaus en ik werd heftig uitgefloten Maar als ik ga dan zeg ik Dank…

Wat kan ik voor u doen?! (Gemompel...twijfel....een beslissing) Zoet of zout?! (...een frons.. en nog wat gemompel) Wilt u er ijsblokjes bij?! (Eindelijk gedetailleerd gemompel) Dat is dan $5,50 ! (...Een diepe zucht voor mijn inspanning...) Fijne voorstelling!!!…

't Is zondagmorgen ik wil vroeg naar't bos maar plots'ling breekt het klokgebeier los en plichtsgetrouw gaat iedereen ter kerke terwijl ik God dank op het zachte mos.…

Jij bent mijn toeverlaat in een opstuivende zee van woorden. Een rots, die mij helpt om op het droge te geraken. Je hart is meer waard voor mij dan goud. De schittering in je ogen zijn als diamant Je geest geeft mij hoop. Zo kan ik verder zonder wanhoop. Je bent mijn reddende engel waar ik mij met weinig moeite aan vast kan klampen.…

Wonderlijk de hand die ooit de sleutel stak in ‘t contact van onze motor, en hem aandrijft, servicebeurten gratis, ons denken reviseert en ons beeld vol waan, schoonwast onze ruiten van binnen en van buiten.…

God, goede God, genadig, goedertieren Duizendmaal dank voor ’t scheppen van de Dieren God, vooruitziende God, vol pracht en gratie Dank voor ’t fantastisch Rijk der Vegetatie God, onvolprezen Wonderbaarlijk Wezen Ik dank U voor het wonder van ’t genezen En voor de hoogst verhevene prestatie Van de ingebouwde weefselreparatie God, die niet…

Ik liep die heuvel op in de regen zoals iedereen daar deed die dag, als een pelgrim, naar dat kerkje waar zich het oudste orgel bevond. Eenmaal binnen liep ik zomaar wat, in een bank zat iemand die bad Ineens hoorde ik hemelse klanken, zocht en stuitte tegen een video ging zitten, 't was bekends maar... ja Kortjakje 'k leek als vastgeklonken…

Ik dank mijn ogen dat ze me steeds willen laten zien Ik dank mijn spieren dat ze me doen bewegen Mijn hart dank ik dat het zo lang maar klopt Mijn brein dank ik dat ik denken kan en danken Mijn handen dank ik, dat ondanks ze veel genomen, ook ontvangen kunnen, geven, strelen Ik dank het ademen dat me verbindt met lucht, daarmee…

Beschaamd wend ik mij af Van deze plek De taal is straf Afwijzing in drek Pierlala dood als een pier Ego grimlacht, Vertrekt geen spier Ik vertrek in de nacht.…

Dank. Dank. Dank o godin van het toeval. Nu zou ik nog wel willen, nou ja, nog één keer iets heel fijns en dat daarna, terwijl het applaus wegsterft, het lichaam ook langzaam zo ja, oké, dankuwel. ---------------------------------------- uit: 'Hoe H.H. de wereld redde', 2012.…

Verlangend zie ik Deze morgen uit Naar de aarzelend Opgekomen, ietwat Waterige, zon die In ' t voorbijgaan De laatste sneeuwresten In zichzelf op laat lossen Zoals ik ook hoop Dat mijn binnenste De kou en het verdriet In zichzelf op laat lossen…

Voorzichtig met het licht in kleuren rood, blauw, geel en wit een snuifje paars, oranje voor wat pit zo schept de hemel langzaam mij karakter kleurt een leven lang de maker van Mijn leven verdient mijn grote dank.…

dank u allen geliefde paddenredders heel veelal gered zoniet overgereden PET eenmaal per jaar zijn de paddencharmeurs klaar om te paren langzaam kruipend naar de spannende overkant wij mogen hen nooit vergeten deze dierenredders hoera wat zijn zij toch charmant…

Langzaam verteerd, Opgegeten door verdriet. Langzaam gemarteld, Niemand die het ziet. Langzaam herlevend, Met vernieuwde hoop, Langzaam opgestaan, Zonder al die wanhoop. Langzaam afgebroken, Door mens en dier, Langzaam vermoord, En het interesseert ze geen zier.…

winter, jij bent een slechtaard in de huizen verstop je je als een kind zie ik je alle scholen binnen hollen met je lichaam in een tas o winter jij bent een slechte meester een klein beetje vuurwerk daarmee ben ik tevreden o winter geef mij wat vrolijkheid knip een stuk van deze middag af gooi een sprookje in het water van de nacht o slechte…

Langzaam leer ik mensen lezen niet dat ik dat wil maar soms weet ik te begrijpen ik stond er nooit bij stil Weet dan een beetje wat ze denken en voel hun stil verdriet zou ze dan wel willen helpen maar vaak kan ik dat dan niet Ben nog zo bezig met mezelf wat mij nog steeds bezeerd morgen ben ik misschien wat wijzer een mens is toch nooit…

Langzaam los beetje bij beetje Mezelf hervinden op dit planeetje Langzaam minder steeds iets meer Mijn hart geneest doet minder zeer Langzaam afstand van de liefdes pijn Vind het zelfs fijn soms alleen te zijn Langzaam wennen aan wat niet meer is Soms vergeet ik even dat ik je nog zo mis Langzaam uit de put terug naar het…

passen die over de rug trekt Hoe ver gaat het langzame?…

Langzaam gaat de tijd vooruit, 1...2...3...10 seconden. Er komt geen snelheid in, langzaam kruipt de tijd voorbij. De klok tikt rustig door, Tik...Tok...Tik...Tok... Ik luister stil naar het getik, Langzaam gaat de tijd vooruit, En ik zie de wijzer verspringen.…

Langzaam komt het licht van een nieuwe morgen in stilte ontwaak ik uit mijn droom en wordt losgemaakt van herinnering. Waar ik een glimp zag van heel lang geleden goed verstopt achter mijn hart nu roept de nieuwe morgen gaat mijn droom vervagen.…

We schreven nog brieven hielden lang en langzaam van elkaar. Zochten naar woorden bloesemend licht soms of zwaar als een storm. Stuurden gevleugelde woorden hangend aan een zijden draad. Droegen onze brieven voor elkaar door het landschap. Bliezen adem in onze zielen en verlangden naar wat blijven zou.…

een slak is een woord kruipt langzaam zo langzaam kijk naar de slak en zie het woord kruipen als een slak de echte woorden zijn het langzaamst maar ja, wat is echt over mijn nat balkon kruipt een slak en ik heb er geen woorden voor…