Alle inzendingen over deugdzaam

Sonja lieve meid deugdzame en vriendelijke dame der gehele gemeenschap Toeverlaat…

Dus allerminst wordt er van hem verwacht Dat hij nog deugdzaam spaarzaamheid betracht.…

Ook ik heb deugdzaam van mijn loon gespaard, Maar eensklaps wordt mijn spaarloon opgeheven En dwingt men mij mijn centjes uit te geven In strijd met onze vaderlandse aard. Ooit ruimde men hier ieder varkenskot En nu gaan ook de spaarvarkens kapot.…

Vervormd gegoten in de mal der deugdzaamheid. Omgeven door verbrandde lucht van leven op de rem. Kluisters van fatsoen verlammen het reiken naar, de trommel vol geneugten en de strijdlustige vlam sterft als de drang naar vrijheid wordt gesmoord.…

Best sneu dat ik zo´n deugdzaam leven leid: Precies volg ik de wettelijke paden, Nooit doe ik dingen die een ander schaden, Wat heb ik van dat leventje nu spijt. Had ik mij maar gedragen als een beest, Dan had ik vrolijk in die bajes meegefeest.…

Saaie mensen zijn deugdzaam. Criminelen deugen nooit.…

Ik leid een deugdzaam leven, eerlijk, vroom, En ik begeef me niet op slechte paden, Ik houd me verre van verkeerde daden, Maar tóch heb ik geregeld deze droom: Dat ik bericht krijg als ik lig te dutten: “Bedankt dat je gestemd hebt op Mark Rutte!”…

Kleermaker ben ik, Een deugdzaam beroep, Een echt vak nog Dat vakmanschap vereist - Door anderen wordt Er doorgaans op mij Neergekeken - Want zij vinden mij Niet geleerd, ik ben Immers niet zoals zij - Ze begrijpen niet Dat ik het cement ben In het losse zand Dat zij daag'lijks achterlaten, Ik ben het immers, die Zonder…

Deugdzaam draagt een schamel kleed zacht neuriënd, om meer te verdragen gaat 't door merg en been. Half verzonken de maan, zij levert haar schijnaandeel. De luiken kraken als vanouds, draaiend rond het schurend geluk alvast op een kier gezet.…

Hier lig ik in mijns moeders schoot Een vriend der vromen totter dood. Mijn naam, mijn stam, mijn ouderdom. Ik bidde (op zo goed weerom) Dat men mij daarmee niet en kwel. Het zwijgen past de doden wel. ----------------------------------- mijns moeders schoot - moeder aarde op zo goed weerom - op belofte van wederkerigheid…

Beenderen en stof waren eens een meisje dat vertrouwde op God, die talent gaf poëzie, wetenschap, rijm en reden sierlijkheid en recht van lijf en leden Een leven in vreugde, deugdzaamheid een buitengewoon briljante geest niemandalletjes en zondeloze daden Zij was alles wat een vader zich kon wensen, belofte van een vrouw een kind van…

moeder volgt deugdzaam. hun liefde is in hen geslopen. de kleine spruit lacht stil; hij is de man die waakt. hij heeft intens genoten. zoveel moois dat hij gebeuren zag.…

Ware het maar dat ik nooit geboren was, mijn zuchten zou ruisen, zegen van zee mijn klagen zou zoemen, zachter dan was mijn kermen zou aaien, stiller dan sneeuw mijn huilen zou lachen, lach met mij mee, mijn vloeken zou prijzen de deugdzame mens mijn woede zou zoenen jouw leed met een wens mijn lijden jou troosten met strelingen zang mijn falen…

Mijn schrijven is niet deugdzaam verheelde woorden Anders beleefd dan een boek aanschaffen Met vingers voelbaar gelezen door de bladeren glijden bronwater zonder droogrest Tafelbladen zonder kruimels Ontlichamen zonder ritselen Het woord dat eerder was dan het schrijven In stopakkoorden beschrijven Stille krachten zwijgen Gesproken woorden…

Hij weende, was vol mededogen, als een vvd'er van de oude stempel - stempel zeer oud, het drukt PvdV - geroerd tot tranen wordt als miljonair, een deugdzaam mens toch, want die worden rijk, belasting moet betalen... Zo groot was zijn medelijden. -------------------------- uit: 'Toeschouw', 2003.…

De deugdzamen en de vromen, ze troosten, ze falen.. vinden GOD niet in hun dwalen. Hoop, een vreugdefeest voor die zwijgt, wie luistert. In een zinloze wereld waar men zelf een licht is. Iemand met betekenis, de anderen zijn middelen om te groeien, het zelf worden en te bereiken. De dood hij is er niet.…

nu dat Gij mijne voortgang stut in 't naarstig onderzoeken Van nutte wetenschap, in wijsheidvolle boeken, Voor een leergierig oog zo rijkelijk bevat, Verstrekt gij mij een boek, waar uit te leren staat Het haast verlopen uur van mijn verganklijk leven; Een grondles, die een wijs en deugdzaam hart kan geven; Aan een aandachtig…

houdt, zijn rode sjaal zit altijd extra strak alsof hij zichzelf wil killen maar dat is overdreven want 's nachts komt hij tot leven proeft hij van de exotische wijnen en schrijft hij sonnetten op moderne wijze De meeste mensen ontwijken hem omdat hij zo anders is zo extreem en recht voor zijn raap dat beangstigt hen de braven correcten deugdzamen…

Inbrekers, wurgers, rovers en piraten, En de eerste Zondvloed en het laatst Gericht - Elke onrust heeft ons deugdzaam hart verlaten. O thee! o vriendschap! o kalmerend licht! Straks 't koesterende donker; morgen lopen Wij opgefleurd te kopen of verkopen: Tragedie blijft tragedie, klein of groot.…

in ’t geweten zeurt Nu bladerdek de slapen van de lentebloem beschermt en wintervorst zich over ’t land ontfermt met sneeuw en ijs als wapen De dag tekent zich schuimig af in grijs getooide wolken Hoe zal zij ooit haar fel gemis naar iets subliem vertolken Hij rendert met zijn geestesoog de pijn die haar naar binnen zoog en deugdzaamheid…

Hoe meer er gehamerd werd op zedigheid en deugdzaamheid, hoe meer ik met mijn rode bietenkop de slipjes met mijn tanden kapotbeet, 'Wat vliedt of bezwijkt' kotsend meezong, mijn vader spraakgebreken toewenste, afasie en krankzinnigheden, opdat ik wel met de vrouw van de organist kon neuken.…

Haar vader kent mijn ijver En duldt mijn nadering, Als veelbelovend schrijver En deugdzaam jongeling. Hoop doet mijn hart herleven En slaan met blijde slag: Mijn bellen, haar gegeven, Draagt zij nog iedere dag. Doch mocht zij 't woord niet spreken, Waarnaar mijn boezem haakt, Dan zal het hart mij breken, Wijl het is afgeraakt.…

Toch nimmer vergaat het en altijd bestaat het, wat God door zijn heilige gratie ons geeft, het deugdzame leven dat is ons gebleven, al 't ander, hoe zoet en hoe schoon, het begeeft.…

Zo een juffer rijk is, deze Zal ook schoon, en deugdzaam wezen.…

En als, hocus-pocus, Van krokus tot krokus, Zo'n goud-schijnend bijtje komt, En luchtigjes, blijdjes, Met goud aan zijn dijtjes, Er eventjes zingerig bromt; Uit hel daalt, omsomberd, Oranjig, geomberd; Van dagbreek naar zonsondergang, Beglimpt door zijn vlerkjes En deugdzame werkjes, Om't goudstaafje gaat zijn gang; Daar wrocht in…

Als een asceet pijnig ik mijn vermogen om als levend orgaan deugdzaam mijn woorden te beperken om zwijgend de vele poëticale opsommingen der vele tijdperken dat hier op het kerkhof in het volle licht der maan zijn samengekomen om te vereenvoudigen tot er “ niets “ van “ iets “ valt te waarnemen en bediscussieer ik mezelf met lof uitingen tegen…

Twaalf heeft de klok En 't jaar is uit; Door groten wordt Tot goed besluit Nog eens geschonken En braaf geklonken; Maar alle kindren liggen lang In zoete rust, En weten niet en voelen niet, Dat nog zo laat De Moeder aan hun bedje staat En stil hen kust Met in 't nieuwjaar háár eerste wens: Kind, word een braaf en deugdzaam mens!…

Eens was er een deugdzame vrouw in de mode, Die hield van haar man, en haar huis. Die wist nog een móeder te zijn voor haar kinderen, En gaf hun een veilig tehuis. Maar nu prefereert men de cocktail-garçonnes, Die vloeken als kerels en roken. En minachtend neerzien op vrouwen, wier handen Nog rood zijn van werken en koken.…