Alle inzendingen over dispuut

Als mensheid helaas heb- ben wij te vaak onenigheid grote verschillen van mening mogen er zijn als wij die verschillen maar respecteren normaal gesproken pratend, komen wij eruit In de menselijke denkwij- ze zitten wezenlijk verschillen zal immer zo zijn...…

Gij zegt dat het zeer dom is, Dat ik geen som kan maken. Dat is wel zo, mijnheer, Doch ik stel u ook een vraag: Stel het leven x en God de ij, Kunt gij uit dit probleem geraken?…

opgeteld kom je tot compromissen omdat een ego niet gauw voldaan is doortast haar toekomstige disputen positiever gerekend tussen de verhoudingen…

knoopsgat, ragebol klasbak in draden spannen waken, dispuut... zo muggen en vliegen vangen ze riep...”je laatste minuut”!…

De radio naast jouw ziektebed laat droeve Christelijke liederen horen ik voel de leegte waarmee je mij alleen laat in het verleden aan de muur hangt het bierviltje waarop je ooit mijn telefoonnummer schrijft ik geef je een oude tekening een boerin met in haar hand een hark bij een sloot met een waterlelie jij bent misschien mijn…

Beslissers zijn afgunstig en partijdig Het luik naar de verbroedering zit dicht De Oscarinzendoptie van Wit licht Maakt de Nederlandse moviebusiness nijdig Met dit dispuut van onvereende krachten Is 't op witte rook voorlopig even wachten…

waar het vroeger bliksemde in een snel dispuut neemt nu traagheid toe met de minuut antwoorden hangen in de lucht maar trekken in een lichte mist aan hem voorbij hij kan ze niet meer raken wolken die de hemel maken het blijft een brij toch is er soms een open plek waar een nieuw vergezicht hem zekerheden geeft die hij al tijden…

ik ken ze vaag hoor hun stemmen in een eindeloos dispuut de een is traag nauwelijks verstaanbaar maar lacht te vaak de ander een baas regelmatig afwezig in slaap of druk bezig op de achtergrond kreten van bijval gejoel in een warboel ik heb het lijf zij zijn mijn geest een leven als beest horen nergens bij zijn nooit vrij…

Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, 't verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen, de wanhoop overwonnen. Want, Job, de Godgetrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen.…

Dispuut van vrienden, alleen om te verleiden. De vragen tevergeefs, ’t verstand verklaart geen pijnen. En toch. De diepe smart verdrongen. De wanhoop overwonnen. Want, Job, de God getrouwe, weet: Jahweh laat me nooit alleen.…

Hoeveel wijsheid is er nodig voor men eindelijk begrijpt dat men bij dispuut of wrevel 't gezond verstand laat zegevieren en niet prompt de degens slijpt?…

ik kende die blik zacht dook ik in je donker omfloerste ogen in een ijdel pogen thuis te komen het mocht niet baten in de duik bleef ik haken aan een fel dispuut om meteen danig van de wijs te raken juist het bekende voelde als gewenst drempelloos pakte ik onschuld in natuur gekleed met licht eigen gewin heb mijn rug…

Daar is altijd een groot dispuut geweest Of een aap een mens is of een beest; En dat verwondert ons ook niet, Daar men zoveel apen onder de mensen ziet.…

het kaalgevreten land draagt niets dan ganzenvoeten en een eend hoekwaarts staat een paal, met slechts één tureluur hij roept zichzelf nog, om het uur totdat het zonlicht breekt voor korte duur en de disputen van de vogel als een kogel door de kerk verdwijnen, in het riet verderop dwaalt nog een boer, hij speelt vergeet-me-niet en heel…

zijn levens waren als voorheen weemoed, drank en vrouwen hij dichtte zich heen door die kluwens en klauwen drank, voor hem was het koffie het werkte slechts een minuut doch het riep op tot een dispuut beslecht met nog meer koffie.…

Aandacht voor het rusteloze is het dispuut om zwaar gekleurde romantiek, dwingt het schip richting pier vervalt door symmetrie of harmonie in achteloze stroming.…

De vlier met witte parachuut Staat prominent te zoeten Zij is op vrijersvoeten Haar geurende dispuut Bepleit bij vlieg en bijen Intiem met haar te vrijen En pertinent acuut Verschijnen zij in zwermen In antwoord op haar termen Haar wil is absoluut Een wet voor de insecten De kleine opgewekten…

zonnestrepen op ruw gebeitste planken, verzet tegen alles en - de met jazzportretten – beplakt behang, stille klanken in een kleine leegte, vol doortrokken van idealen en het doorleefde stads - geluid en door de groene grachten getinte wind, verbindt zich met nieuwe ideologieën, carillons van een nieuwe tijd, te samen in een ultiem dispuut…

een sprankelend dispuut alleen ik kreeg de wind weer pal van voren want anderen erkenden mijn waarheden niet daarin worden hun zekerheden voorzichtig uit het perspectief gehaald waarin zij als vaste waarden al jaren werden aanbaden van een redenatie volgen zijn zij niet gediend omdat deze de fundamenten van onze wereld ondergraaft…

Hier voor u ligt de tweede druk van d' èchte almanak Met Jan en Piet en Kees en and're lulloos zonder zak Wij vrouwen van het nieuw dispuut 'Met zweepjes vrij en blij' Wij maken man en naam bekend zonder opschepperij Met Christiaan van Veren is een vrouw rap uit de kleren Dat is wat je verwachten kunt bij veel van deze heren Helaas…

swingend in dicht het exploot alwaar ik in zinnen werd genood voor algemeen dringend overleg in de jaarbeurshal van utreg we kwamen met drie duizend voor besluiten ver en breed in reik de kwaliteit moest groot dichterlijk met hertog jan verdicht bruisend men agendeerde als kwestie: “rij” in gebruik te vlak te plat te veel lijn in dispuut…

ten toon Alsook zo'n kanjer van een Habakuk Welke wij met argusogen bekeken Hoewel zich ook bij Erik reeds voortijdig Wat haar begon af te tekenen Waren wij verder nog maar lulletjes rozewater En voelden ons onzijdig en onzeker Gerard was het die bij juffrouw Geesink Chargerend als een bloedlinke bruut Zijn schoolbank in een vicieus dispuut…

Geen tijd om te kneden, bedden opmaken, tafel dekken, afruimen, snel, efficient, soms smakeloos, afwas, zoemende disputen, kinderen, dieren voederen, winkelvlugte, één vrolijke noot, werken, koken, strijken, was, altijd maar was en kuis... ook kuis steeds weer als seizoenen in ijltempo, adem, geef me adem, geef mij rust en moed…

Eens in mijn studententijd Moest ik door mos* gedwongen Een rede aan mijn collega’s kwijt Dat was door mijn dispuut bedongen Ik heb mij toen altijd bereid Hartgrondig voorbereid En Berend Botje uitgebeend Dat recht werd mij verleend Berend Botje ging uitvaren Waar ging die tocht naar toe En waarom moest hij varen Waarde dispuutsgenoten…

‘Flankeren’, ‘discrepantie’, ‘discutabel’, ‘prematuur’, ‘Dispuut’, ‘coëxistentie’, ‘stoïcijns’, ‘fervent’, ‘cesuur’, ‘Conform’, ‘ecclesiastische’, ‘neerslachtigheid’, ‘kompaan’, ‘Staketsel’, ‘puriteins’, ‘fantoom’; er komt geen einde aan.…