Alle inzendingen over geel koolzaad

Het gele koolzaad doneert aan de groene ontwapende frisse voorjaarsnatuur een prachtige gele gloed zich vermengend met het witte fluitenkruid tot een zeer bijzonder mooie zwangerschap van de zomer!…

Ik reed die weg Tientallen keren op weg Nu leeg, kaal Enkel een paar rode klaprozen witte kamille geel koolzaad Deze kende ik al van voor jou Andere niet die leerde je mij Net als ik jou leerde kennen En jij mij Niet uit mijn hoofd in mijn hart Zelfs in tegenwind een lange weg vol…

Koolzaad teken ik tegen de weerschijn van de aarde als eenzaam geel in ’t zand ontkiemde in een grijze toplaag die eeuwenlang geconserveerd lag in het metersdiepe donker gekanteld en gekeerd draagt deze rusteloze grond de zonzij van een natte lente een solitaire plant als brandstof van een vreugdevol moment…

"Ach, koolzaad", zei ik. Ik zei zo maar "koolzaad" tegen Miss Brassica napus. En nochtans haar knalgele bloemen bloeiden en bloeiden en bloeiden! Hoe dom van mij Miss Brassica te willen kerkeren in acht letters. NOOIT, NOOIT OF TE NOOIT ZEG IK NOG KOOLZAAD tegen zo'n ongekende schoonheid.…

vertreden ik heb gebeden denk ik de wind steekt op ik word gedragen over helder gele velden heen Erna…

zie toch eens wat flink het koolzaad wuift in de wind van de autoweg…

Akker met koolzaad licht en blij landschap genoeg voor afzondering…

Uitbundig koolzaad slechts een paar dagen in bloei gevangen zonlicht…

Het bloeiend koolzaad langs de stille waterweg maakt mijn dag zonnig…

Koolzaad, lijnzaad, fluitekruid De meimaand is begonnen Een kind loopt met ballonnen Een V- vlucht schreeuwt het uit Koolzaad, lijnzaad, fluitekruid Het bloed raakt niet geronnen Er bulderen kanonnen De mens heeft het verbruid Het goddelijke wezen In hem is hij vergeten Dat wordt bedekt met ruis Hem wordt de les gelezen Door wijzen…

Rode stengel geel gewaad een kwetsbaar leven in het zand door wat de mens daar laat belaagd ook door mijn hand laat het zijn blaadjes gaan wat ik hier pluk is wat hier staat een kruid met welke naam…

Zal 't licht dat op de daken valt En geluwt op het groen, Mijn hart weer blijde maken, zal 't Mijn mond weer zingen doen? Ik heb gezwegen maanden lang, Of 'k nooit meer zingen zou; Gaat nu mijn zang weer aan de gang, Door één klein plekje blauw? Is met één vlekje zonneschijn, Dat op de duinrand ligt, Dat aanstonds zal verwonnen…

nog zijn de heuvels rond zacht en glooiend in het geel dat bloeit in koolzaads zon maar aan de flanken is de rots nog heel jouw trots en onverzettelijkheid in steen al generaties vastgelegd je hebt het mij gezegd en laten blijken nee onze liefde kent geen lijken wij zien de bergen hoog hun kammen scherp en scheidend in eerlijkheid kiest…

niet Van koolzaad en de geur van vochtig gras En de Mattheus Passie in april?…

dit landschap, meer dan ooit met zonnig koolzaad geel getooid kleurt gaandeweg gedachten op de autoroute naar 't oosten van het Duitse land sluipt dan wel donkere geschiedenis naar binnen maar bij dit stralend vergezicht op doorreis naar verleden groeit de vrede ook in mij in Weimar aangekomen wacht ons een welkom in het woonhuis van…

En toch, ik kan het niet vergeten Het kleine dorp waar ik vandaan kom Zomers geleden, zwaluwen vliegen boven mijn hoofd Lege straten, fietsend naar de derde dijk Een leeuwerik stijgt zingend op Uit het gevangen zonlicht van het koolzaad Toen en nu, momenteel doorkruisend Zie ik mezelf staan, alleen en niet ongelukkig De vangst van paling vergoedt…

Ze staan er al, in al hun pracht misschien iets vroeger dan verwacht in 't groene gras wat wordt op- gegeeld een beeld, wat nooit verveeld narcissen zwaaiend in de wind.…

Het rook er zo naar bloem en gras en nat en bloesem in de bomen een slingerpad van scherm in berm het koolzaad geel in 't groen als felle fijne franjes daarin het fluitenkruid als tere kant de kaarsen klaar van de kastanjes het water met bosschages aan de overkant.…

Donker hing de vlier te trossen, koolzaad geel te geuren.…

Mevrouw, ik groet u en uw hoed met pluimen. Uw krullen vallen goed, u glimlacht wulps en teer: tegen wie? tegen mij? of tegen een mijnheer in droom, die langvoorheen de slaaf was van uw luimen? 'k Begrijp u zeer: men kan geen droom verzuimen in uw bestaan, broos als een pauwenveer. En toch, uw borsten van biscuit zijn meer en meer als rotsen…

voeten lopen in eiwit van zee boven mijn hoofd wolken in dooiers van geel leven omsloten in kalkschaal van dood…

Een merel in 't struweel goud zingt in zijn keel een drukte heen en weer heesters botergeel…

het kwam gestrekt, met been vooruit verstak mijn scheenbeschermer links het bleef doodstil, er kwam niks uit; de achtertrap was minstens slinks te noemen; hypocriet, ver onderbaks ik bleef mijn kalme zelf, sereen als uitgestreken laken strak ik dacht me naast het veld alleen met hém een loden baar dan krak nog steeds geen fluit, niet…

Er zullen straks weer kerncentrales prijken Van Geel ziet daarin zeker perspectief Is op tv en radio actief En zegt dat ze ons land zullen verrijken Ook nu zal men hier voor of tegen pleiten En dan ons volk daarmee in tweeën splijten…

Code geel geeft men aan, slechts voor ene dag, maar niemand zegt erbij, ga naar buiten, de wind waait door je hele bast, trotseer de boel en voel je vrij!…

Opa kleedt zich uit, verlegen in ondergoed – weer een jongetje.…

Wolken van bijen boven de koolzaadbloemen een komen en gaan.…

Ik voel me gaarne frank en vrij het liefst met gele mannen.' Ze was een schone uitzendkracht, in China met vakantie. Ze liep alleen in 't bos en dacht: 'Ik hoop, dat ik een man zie.' Ze zag een omgevallen boom. Daar zat een man te pitten. Ze pakte snel een geel condoom en ging toen naast 'm zitten. Ze keek naar hem met grote trek.…

Je was niet, kwam niet en nooit bleef je (ook niet in m’n dromen) In geel ben je ontegenzeggelijk bij me als een heldere gedachte, die mij steeds ontschiet.…

jouw strijd om overleven als toekomst zoek is leven ziek wat nog op te geven dan buig jij je over boeken duikt in elk geschrift richt je zelf op leren almaar meer omdat het bloed verplicht je zwakke lijf vereelt van zware studienachten als slaap gedachten overstemt en jij de donkerte in rent om bij de les te blijven wanneer jij geel…