Alle inzendingen over kluitje

Iemand zei tegen hem hier is een kluitje een mooi stukje aarde vers van mijn schep breng dat nu naar de overkant van het water vaar met je bootje naar het wuivende riet leg het kluitje daar neer en alles zal goedkomen dus dat deed hij hij voer naar het riet legde het kluitje neer aan de natte voeten van het riet het kluitje…

pasgeboren blauwe druifjes bibberend op een kluitje beetje wanhopig…

Kluitje naaktslakken geeft zich onomwonden bloot op Belgisch naaktstrand.…

dat ben ikzef, je mist me niet want met een kluitje in mijn hand zomp ik wat af in ’t drassig land.…

daarom zien sommigen soms overal spoken en anderen blijven , met een kluitje, verscholen in ’ t riet.…

Met mijn flierend fluitje op jouw kleumend kluitje samen in het riet kwaakt een snode snaak zijn blagenlied. Ze zegt ik hoor je wel maar wil je niet je bent een guit, geen echte vent met dat voorvochtig duitje van een rooie cent.…

Mijn auto wil niet in zijn één En mijn fiets staat in de schuur Met een lekke band En al ben ik met mijn vrouw Ik voel me elke dag alleen Help me even uit de brand Goede raad is duur Vertel me eens wat moet ik nou Ik geef je graag een goede raad Zodat het beter met je gaat Weet je jongen wat je doet Kijk maar effe wat je doet Ik heb…

Geen kerstboom te zien, En toch lopen hier allemaal Mensen voorbij met een kluit In hun handen geklemd - Langs de scheuren in De aarde - hun aarde - Zijn ze op zoek naar Het riet dat hier onder Ergens moet groeien, Zo hadden de beleidsbepalers Hen in vertrouwen gezegd; Maar net zo min als de huizen In hun luxe wijk verkoopbaar…

als een op hol geslagen antiloop liep ik weg voor verdriet stuurde ik vol valse hoop mezelf met een kluitje in het riet stak ik liever mijn kop in het zand en blijven beweren niets aan de hand besef ik nu dat lost niets op maar kost je wel zelf de kop recht ik nu schouders en rug wil ik al kijkend voor uit beginnen aan de weg terug…

Ontdaan dwaal ik van het kluitje naar het riet. Plotsklaps eenzaam in een moeras van verdriet. Donkergrijze wolken regenen helemaal over mij uit. Een leven zonder jou krijg ik nauwelijks onder mijn huid. Bladerloze bomen vertakken treurig in de lucht. Gisteren praalden daar fris groen vol met vrucht.…

optimisme lieve kind is waar je kracht en steun in vindt bij alles wat soms tegen zit heb je dat dan even niet stuur je je zelf met een kluitje in het riet hoop ik voor jou dat je dan heel snel merkt dat optimisme echt werkt wil ik je dit mee geven sta positief in het leven zonder stress angst en beven pas dàn kun je je grenzen verleggen…

Vertel me eens wat je weet Of doe het niet, en stuur me met een kluitje in het riet van het kastje naar de muur.…

pluk de dag, doe wat je niet laten kunt, heb lak aan goede raad, pis tegen de wind in, spreid je armen en vlieg van de berg, leg zout op alle slakken, stoot je voor de zoveelste keer aan dezelfde steen, grijp die kans, vlieg tegen de lamp, zoek een kluitje en loop het riet in, spring over de maan, knijp alle katjes in het donker, schreeuw…

Ach, laat mij talmen, geef mij een zwachtel, want ik ken het goede voorbeeld niet en kan je bovendien niet altijd volgen, zo hier met mijn kluitje in jouw riet. Rek mijn respijt, vier de verbinding nu mijn eigen leven nog zo knelt. Ik maak mij sterk, ik buig voor 't heden en bid stil dat mijn keurslijf snel vervelt.…

Krolse katers op een kluitje in de tuin. Poot opgeheven kop wat schuin. Ze bakkeleien heel wat af. Vallen aan intimideren, en druipen weer af. Dit alles om ons poesje Te kunnen beminnen. Maar helaas heren, er is bij haar íets mis van binnen. Het is al zó vaak geprobeerd, maar ons katje is gesteriliseerd.…

hoor dan, de wind huist in de bomen, onbesuisd speelt ze de bladeren op een kleurrijk hoopje waar kindervoeten vrolijk verder met hen dansen in het park de mensen meestal op hun eigen kluitje met verhalen vol herinneringen aan al die hen reeds voorgingen in waarnaartoe iedereen ooit eens zijn weg zal moeten gaan de laatste dag van oktober…

De provincie Groningen verwordt tot een ruïneus gedrocht en die verrekte NAM blijft maar graaien als een door geld verblinde Dagobert Duck, terwijl ze de zwaar gedupeerde Groningers met een kluitje in het riet sturen.…

ze niet maar voel ze wel hoor het kraken en breken krijg zomaar een ander onderstel laat dit onheil snel vervagen dan ga ik vragen in het rond misschien vind ik in geen dagen mijn eigen benen en de hond nooit zal ik nog koeien benijden vaak zonder poten in de wei ik glijd dan veilig voor verdwijnen in mijn autootje voorbij op een kluitje…

We zijn geen mensen die zich met een kluitje in het riet laten sturen, Maar ik zeg je, onze relatie mag eeuwig duren! En al springen de vlammen er niet meer vanaf, toch lichtten je ogen op zodra je me ziet en dat, mijn man, zie ik het liefst!…

Mijn haar is grijs, lichtgrijs mag ik zeggen; er is echter iets dat ik absoluut niet begrijp Iemand moet 't mij toch uit kunnen leggen op mijn armen en elders is 't blond, 't is lijp Toch is zulks wat vreemd, vind jij ook niet is 't dat mijn hoofdhaar meer te lijden had Vaak sturen ze mij met een kluitje in 't riet en vragen ze mij ben…

mensen krijgen wel verdriet als we onze familie en vrienden die bij ons horen Wekenlang niet zien maar 't besmettingsgevaar is groot daarom mag 't niet; maar zij die willen overleven pogen sterk te zijn Wij zitten allemaal in het zelfde schuitje schommelend op onzekerheid en pijn Maar 't is de bootsman die ons niet weg stuurt met een kluitje…

De hoge heren hadden me met een kluitje in het riet gestuurd en ze gunden me het daglicht niet. Ene Noëlle bracht mij het heugelijke nieuws en ik weende van blijdschap en opluchting, terwijl de Big Ben in elkaar donderde.…

jarenlange trouwe dienst door weer en wind je baan verliezen alles wat je opgebouwd hebt komt op de tocht te staan je toekomst ook vaak is er een koophuis of zijn er studerende kinderen leningen die afgelost moeten worden je pensioen kortom alles komt op zijn kop te staan geen uitzicht of toezegging op, of voor een andere baan met een kluitje…