Alle inzendingen over meeuw als symbool va

'De oceaan die in de druppel valt' Kabir Een schreeuw van eenzaamheid, een meeuw hoog in de lucht. Eenheid en rust verheft zich daar. En wenst niet meer. Een zweven is in het leven. Zijn hemelvaart reikt meer dan hoog, hij vliegt. Want vliegen is gegeven. Een meeuw leeft hoog in God en leven.…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

Ik ben het konijn van Jasmijn, zij komt haar hart bij mij luchten, ik hoor haar verzuchten: “Het hart van mijn Va klopt hard voor Lentijn maar ik zie Lentijn niet zo zitten, ze zit altijd op Va te vitten.” Ze zit in het gras en plukt aan mijn jas, hoe bijzonder kan liefde zijn, Jasmijn is anti-va-lentijn.…

rien ne va plus in deze tempelsamenleving waar de woekeraars en wisselaars het leeuwendeel beloven rien ne va plus in deze casinocratie waar wij blijven spelen inzetten verhogen op de minste kans rien ne va plus waar vele kleinste de weinige grotere dragend dankbaar moeten zijn waar het economische belang honger waard blijkt…

Dat sotto voce, kalm met zachte stem Piano, afgewisseld door wat forte Langgerekte noten dan weer korte 'k Zag 't bij die Parisienne, niet bij hem Te hopen valt dat wij weer sòngs gaan horen In 't land van gouden alten en tenoren…

mijn overbuur heet Mustapha heel sympathiek bonjour ça va?…

In de gauwigheid 'k zocht en 'k vond het als vertaling is het niet een leukigheid ( à la va-vite )…

kortere naam ken ik niet nooit vader ooit eens papa tederheid was verborgen langzaam verzachtende vader wel eens tranen in je ogen druppels van tederheid zorgzame grijze oude man meer dan zestig jaar met de liefste vrouw moeder lieve man achter een schild na je eenzame dood kun je nog zo vertederen wordt je late humor en liefde…

Staan ze niet symbool voor Holland.... symbool voor Amsterdam?…

symbool van feest symbool van licht symbool van dood feest van kinderen stralende ogen blije gezichten cadeautjes taart met kaarsjes licht voor mensen romantisch sfeerbepalend overal kleine kaarsjes dood van mensen flakkerende vlam herinnering kaars met naam nooit vergeten kaars symbool van feest symbool van licht symbool…

de gele herfst glanst goud dit jaar we spreken af, de kleine man en ik dat alles liggen blijft zodat de zon nog wat kan spelen en zo terloops vertelt hij mij wat het verschil maakt in het leven dat kan de liefde zijn (dat doe je met een hartje) of niet, maar ook.... het licht en donker heel even is hij groot in denken tot plotseling…

Twee roze rozen symbool voor onze liefde. Drie theelichtjes die stenen harten met warmte vullen.…

Moeke roept luidkeels Dochter Gina en haar Pa: Eten Pa...Gina Vroeger noemde ze hem Va Ze vergist zich nogal vaak…

Meeuw in de stad aanschouwt de wereld om haar heen levenskunstenares Warme, speelse en diepzinnige voorstelling over een zekere en zorgeloze meeuw met de vurige wens om te zweven in een glijdend wisselspel waar zij ook haar open klankvariatie en rijke woordenschat kan bezigen in de elementen.…

Glijden over zee als grijs-wit gekleurd wonder proef je de vrijheid.…

'U was van grote waarde als croupier Om mensen naar de speeltafels te lokken U hielp ze daar hun centjes te vergokken Maar nu zit ons bedrijf in de puree Nou ja, ontslag, dat klinkt meteen zo cru Ik zeg het liever zo: Rien ne va plus.'…

Het hoofd nog Fier op het Geschonden lichaam Oogjes die kralig In de rondte kijken Terwijl je rechtervleugel Bloederig losgereten Op de kruising ligt - In de berm lig Je op het groene Gras, in de zonnige Vrieskou, niet begrijpend Wat tot voor kort Je lichaam was - En ik die je ziet, IJskoud warme vogel Breng je naar…

In de berg bij mijn vuurman heb ik niets te doen dan gelukkig te zijn Om me te vermaken verschijn ik soms als blanke maagd in de wereld voor afgunstige ogen en onhoudbare begeerte om aan den lijve mijzelf als nieuw opnieuw te ontdekken Mijn dag en nacht duren langer dan een mensenjaar van de jongens en de mannen die hun schilden…

Wat een duur en Doorzettingsvermogen Topprestatie Van de bovenste plank Nederlandse en Marathontopper Een prachtige 2 uur, 22, 55 Op deze klok Liep dus Sifan Hassan Naar het Olympisch Goud De Koningin van de Lange Afstand Echter geenszins va-banque* *roekeloos…

Geen ster hoog aan de hemel, terwijl de lach verzinkt in weemoedige klanken. De aarde fragiel als een vlinder... Mensen beven tussen grauwe wolken en dor gras. In het park geen rode rozen, alleen dode gele. En in vele ogen tranen zichtbaar of verborgen in een tijd van wanhoop en zorgen.…

Ach hoe verdacht lekker languit in bed en dat ik die wekker niet hoef te zetten vannacht morgen niet met die pijpen va de onder- en bovenbroek hoef te worstelen, geen mensenvlees en tanden meer hoef te borstelen, geen griezelige roem en geen angstig nieuw boek!…

Het symbool heeft zijn wortels in de geheimste dieptes van de ziel, de taal scheert over het oppervlak van begrip als een zacht briesje...woorden maken het oneindige eindig: Symbolen dragen de geest voorbij de eindige wereld van 'worden' naar het rijk van oneindig zijn.…

Alles is symbool van goddelijk genieten, het goed en het kwaad.…

mijn Va & Moe ze bleven me volgen Maar... als jongeling raak je soms verbolgen Je wilt eruit vooruit en achteruit het toetsen van je eigen drijfvermogen Ik wou dat ze nu eens opvlogen maar herfst is nog ver.…

Stralend Het vocht uit de lucht weg schijnend Ze staat symbool voor een bijzondere persoonlijkheid Stralend “Ik” De spiegel zei ‘t.…

ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor die ons dierbaar zijn geweest bloeien de bloemen ten gepaste tijd ze symboliseren de onsterfelijkheid fleuren de natuur in haar naaktheid zijn voor de vriesnachten bevreesd Ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor zij die ons dierbaar zijn geweest…

haiku/senryu de isolator als een eenzaam symbool voor geïsoleerden…

Hoon klinkt in zijn laatste schreeuw, hij duikt nog een keer op mij neer mens, stof zal jij zijn, als ik, de trotse meeuw nog altijd langs de hemel scheer. ------------------------------------------------------------ Uit "Voorbij de Horizon"…

alsof zij reeds rouwden Anker op de hand verschrompelt eens krachtig kon niets meer houden Stoere tatoo trots teken van weleer nu een spookschip de olijftak een veer De oude zeeman sleet dagen langs de maas Vermoeid betraande ogen turend in de verte getaand gelaat miste schip en maat Altijd trekt het water gekrijs van meeuwen…

de hemel bewolkt mantelgrijs tegen dofgrijs verwaaien meeuwen…