Alle inzendingen over slapend

Zienderogen gooi ik nabij de in zwart gerezen pluim, de aarde, en dicht ik desperaat daarin tegen weer terug. Opgesloten door vlees en bloed, vlecht mijn gedaante tralies in haar materie. Versierd word ik verdoemd door kettingen van zwakte in gehoorgestoord, wezenloos vel Op de top der toren die slechts de bodem krabt jeukt kracht…

Met de hand over zijn hart werden de dagen glad gestreken een lang gekoesterde wens rimpelt mee met zijn oude lijf zijn vuist milder geworden ondersteunt in mindere tijden de levendige beelden in het hoofd alle droombeloftes ten spijt doen zijn verstilde hart tot levenslust aanwakkeren als wapen tegen eenzaamheid.…

Groeiende zinnen gedragen door het licht en de warmte in sprekende ogen Jouw omfloerste stem geeft klanken een sleutel en stromen mijn hart binnen Kwetsbaar planten zij zich in warme volle grond hechtend aan een intens gevoel Slapende vlinders krijgen de kans zich te ontpoppen hun mooiste kleuren stralen mij tegemoet wanneer zij…

Het is een slapende ster, ontwaakt uit haar diepe slaap in het midden van het water. De laatste restanten van de voorbije nacht liggen nog verspreid in de golven tot wanneer het kleine goud haar zal raken. Een nieuw leven bloeit en groeit op helder. Het belooft weer een mooie dag te worden.…

Je ogen zacht gesloten Je haren door elkaar Je neusvleugels trillen een beetje En je ademhaling klinkt zwaar Ik concentreer me op je mond Je lippen vormen een spleetje Je adem is warm en vochtig En kietelt me een beetje Je gedachten kan ik niet vangen Net zomin als je dromen Je bent dichtbij, en toch ver weg Ik kan nu niet bij je komen…

De complete wereld is slapend. Ze valt ook niet te wekken en laat zich in slaap sussen, het geweten door de duivel kussen. De mensen houden er geen werkelijke waarden noch mening op na: de waarachtigheid is ver verdwenen. Maar Petra kan niet slapen, blijft wakend telkens opnieuw verder vechtend en strijdend.…

Nooit ben je slapende stad en je goudgemutste terrassen wuiven dagelijks, nachtelijks temidden hoge huizenbergen. Nooit ben je slapende; daags buig je blinkend naar de rivier, lachen je daken naar het zonneblauw. Nooit ben je slapende stad.…

slapende ogen sluiten alles vergetend gister vandaag al af alleen in de nacht wachtend op de morgen terwijl slapende ogen sluiten droom ik mijn morgen die vandaag gister voor altijd al was…

je knuffelde mij zeer bewust een verstikkende ademnood in het slapende ochtendrood. in je begrijpende armen herleefde, herrees ik even. je duffelde mij onbewust weer warmpjes in medeleven, het slapende niet verdreven. in je omarmende armen zweefde ik weg als herboren.…

Waar de taal doodstil van de daken rolt de woorden mijn tong niet kunnen bereiken een hakkelende klank met mijn kaken dolt golven getemd geluid achter wallen en dijken daar wordt het zwart in het wit gebeiteld wellen niet eerder verschenen beelden daar krimpt de één terwijl een ander bijtelt voor vrijgesprokenen en veroordeelden…

Woede ligt Onder mijn dag Vierentwintig-zeven Waakzaam te zijn Is er als Ik slapen ga En zeker als Ik wakker word Aan het begin Van elke nieuwe dag Slapende vulkaan…

Terwijl daar buiten wilde stormen loeien, Slaapt, in haar bedje, 't lieve kind tevreden Half blootgewoeld, de reine rozeleden, De frisse wang nog blozend-warm van 't stoeien. Het donzen dek is losjes neeergegleden. De blonde lokken, gouden sluier, vloeien Om 't zacht gezichtje, dat mijn blik blijft boeien. 't Half open mondje heeft…

de nacht als een vriend aan mijn zijde waakt, ter ere van het tegendeel, blijkt mijn nachtrust een terugkomend tafereeltje te zijn , dat zich schaart achter de “ wakker blijvers “ van dit spel dus terdege ben ik wakker, maar dan wel in een humanitair verzet daar ik smachtend ben, smachtend om dan ook - zegge af en toe -me onder de slapenden…

Mijn lief in de nacht Slapend woon je in mijn hart Huis van je dromen…

klankbord van stilte open vragen geschreven in slapend schrijven…

Jij bent poëzie, slapend in een logeerbed -- en ik blijf kijken.…

Stralend en blozend Straks liggen ze naast elkaar Slapend als rozen…

Geef een Fransman, een Engelsman een klap met een houten hamer en luister of geluid nog met landstaal in verband gebracht kan worden Indien klap hard daarna vergelijken: het geluid van een slapende Fransman het geluid van een slapende Engelsman Universele grammatica en fonetiek van slaapgeluiden zonder woorden --------------------…

Sneeuwwitte stilte stopt het slapende land toe winter droomt zich warm…

dat drijvend dons met die gestreken halzen die twee zwanen daar slapend dobberen ze de oktoberdag door…

de gebedene in alle talen zwijgt hij hij is op reis op de stoep een hondje slapend in de voorjaarszon…

in de golf van een slapende zee -------------------------------------- uit: 'Wie trekt de regen aan?…

wakker gekoesterd de streelzachte huid van een slapende baby met het leven verwarmen en in liefde omarmen…

'Ze hebben gelijk, want slapende rijk, ik kan er niet eens meer van dromen.'…

Liefde doet soms pijn, slapend op een spijkerbed, welk standje kies jij?…

nergens zwevend in niets kleuren zonder licht ochtend wit sneeuwvlokken slapend woordeloos zonder te kussen…

Slapend drijft de fuut; kop in veren, wind en golf duwen hem zacht voort.…

Om die tijd voel ik diegenen die heengingen Mijn zoon en mijn ouders, de geliefde in Brabant Jou in Groet, je loop, je gebaren je gezicht, witte haren 'k Had een gedicht, de dag nadat ik je, zo wit, opgebaard had gezien Het ging over de slapende en dromende dijk geschreven in het huisje, waar ik toen sliep achter een slapende of…

In het slapende ogenblik was haar droom een vraag die ze verloor toen iemand dacht dat ze eindelijk gestorven was en de aarzelende dood haar niet meer wakker maakte…

slapend wakker worden in je droom vannacht die je vertelt zonder woorden over alles en toch niets opeens beseffend wat er is gebeurd sterren als kristallen in je hart het is toch uitgekomen...…