Alle inzendingen over slotakkoord

na het slotakkoord houdt hij zijn baton hoog de instrumenten zwijgen uit het ampul vloeit een concentraat van stilte recept voor de wereld…

Zwoele nachten stille krachten zachte warme huiden mysterieuze geluiden intens gevoel wat is het doel later, diep in de nacht het slotakkoord in al z'n kracht…

Als je van te voren zou weten dat je leven ophoudt door een moord zou je dan nog een leven hebben als het eindigt met zo'n slotakkoord Wat gaat er in je om als je een jongen van zeventien jaren ziet staan met een pistool denk je dan: Nu gaat hij schieten hij schiet echt die halve zool Is dat het laatste wat je kunt denken…

Klokslag om één uur galmt het slotakkoord over alle dictaturen Henk…

Als muziek in een donkere kamer zwerft hij door de stad, niet denkend aan gisteren, het leven dat hij had. Geschopt, vernederd, geslagen. ‘t Doet ‘m allemaal geen reet. Nu is alles beter, gezien het leven dat hij leed. Hij lacht zijn verdroogde lippen kapot, denkt niet meer aan de pijn. Vanavond zal hij sterven, dat zal de apotheose zijn…

golven rollen niet meer zoals gisteren, het maanlicht oogt dunner als te voren aangeveegde tranen klinken onwaarachtig schoenen van lood worden uitgeklopt kleuren niet bij het geheel dat een slotakkoord heeft wat onherroepelijk klinken zal daar in zomerland…

de dood niet het leven evenmin het antwoord zit er tussenin slotakkoord…

Zilver hangt de zon boven de kale kruinen herfstig slotakkoord…

Al wat is verwoord hervond z'n glans, een literair slotakkoord als laatste krans.…

De dirigent, hij slaat zich voort gestadig naar het slotakkoord. Totdat er niets meer wordt gehoord . . . het zal niet lang meer duren.…

het leven kan soms tragisch overweldigend prachtig meeslepend poëtisch en harmonieus zijn als een symfonie maar vaak zijn de slotakkoorden zo atonaal…

ook dichters kunnen moe worden van woorden dan gaat de stilte met ze aan de haal een nieuwe lichting zoekt naar slotakkoorden als was het naar een tekstuele graal…

tot in het diepst gevoeld tot aan het einde geweest zing ik in het donker een ode aan het begin van de ochtend met het slotakkoord zonder geluid zonder een woord zeg ik je vaarwel…

het heden is verleden nieuwe woorden bleken slotakkoorden ik stierf in schoonheid het verbleekte toen de pijn zich losweekte ik werd wakker en zag dat het vandaag was…

Het waren crimineel wijze slotakkoorden, Maar voor “Waarheid” een groffe belediging. Happyturf…

van wieg tot graf sloeg hij van zich af het laatste punt bleek hem niet vergund een netbal helaas werd hem de baas val dood steek de moord zijn slotakkoord…

Het gaat dan niet meer om fatsoen maar eerder om wat 'k niet kan laten: een groet vol dank, geen warme woorden maar enkel knikken, slotakkoorden.…

leest iemand nog het nawoord geschreven met trillende hand om te schaven aan het eelt van kwaad te zwelgen in de lendenen van de nacht om te luisteren naar het slotakkoord in gaten als tekens aan de wand nu de tijd tikt in kwarto formaat geheel zonder terugwerkende kracht…

Een andere wending geven aan een slinger van woorden tot ritmische slotakkoorden waarbij klanken streven naar het klinken van zinnen in het prachtige spel van taal laten letters zich beminnen raken woorden soms als staal om spijkerhard opnieuw te beginnen…

I Letters vormen het woord tot een dysharmonisch slotakkoord II De dichter in het boetekleed de woorden tot een bom gekneed III Door dichters op het internet wordt zelfs de taalpurist besmet IV…

Had ik ’t maar geweten van tevoren, het slotakkoord klonk pas na dertien uur ! Iemand riep: “We want more !” ‘k Heb hem gegrepen en razendsnel zijn strot stijf dichtgeknepen.…

De trage Italianen zijn van boord Ook voor Oranje dreigt zo'n slotakkoord...…

Er is het pasgeboren kind, de moeder die het aan zich bindt en alles wat weer herbegint, maar nergens klinkt het slotakkoord tenzij voor wie aandachtig hoort de woorden waaiend in de wind.…

Al staan er op je naam de mooiste titels, Voor elke popster komt het slotakkoord; Dus riep men juichend bij de hemelpoort: "Daar komt George Harrison aan van de Beatles!" "Wees welkom", sprak God zelf toen zielstevreden, "U mag weer met John Lennon op gaan treden."…

Vingernerven zonder woorden dwalen over schemerdonker en verblekend zonnelicht langs getrilde slotakkoorden weven zij in tere zachtheid moegeleefde ogen dicht vingernerven zonder woorden aaien streels gekerfde huid dragen haar naar verre oorden als een pasgeboren bruid.…

ze zijn in de maak net zo lang tot ze de smaak van onvergetelijkheid zullen overtreffen ze neuriën een melodie niet eerder gecomponeerd die zal blijven hangen als een luminescente ballade zonder slotakkoord maar het stemmen zal duren tot de boventoon zo helder is dat grondtonen spontaan verschieten van kleur als passend decor…

dan wiegt de mei haar blije woorden als kleine klokjes nog even klinkt haar lied langs het water over het zandpad door het groen als een fluister ik ben stil, luister ze nodigt juni om in haar vroege zomer te verschijnen de mei zo mooi klingelt wat woorden slotakkoorden zoetjesaan zal ze verdwijnen ……

Gewoon, ik, slotakkoord van de tijd? Maar plotseling ben ik zo groot. Het rammelt in mij en het groeit. Er komen nieuwe ruimten bij. Soms ben ik bang. Ik begrijp het niet goed. Hoe volmaakt is een god die veranderen moet? ------------------------------------------- uit: 'Stem onder mijn bed', 1988.…

veel tonen gaan in luister en huiver zwaar vervormd aan ons voorbij ze klinken vals te vlak onzuiver razend slagwerk koperbrij maar elk lief lied nu voort gedragen naar een verre, verre morgen zal daar de samenklank gaan schragen in ‘t slotakkoord van onze zorgen…

dein ik solo mee op ijle tegentonen volg de lage echo’s terug naar het koor grijp het trage stokje van de oude dirigent loop ik over water in een soepel ritme van kabbelende stemmen murmelende fluistermonden tot ik eindelijk meezing met de muziek in stemmen nog net op tijd voor het slotakkoord…