inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.030):

Slotakkoord

Als muziek in een donkere kamer
zwerft hij door de stad,
niet denkend aan gisteren,
het leven dat hij had.

Geschopt, vernederd, geslagen.
‘t Doet ‘m allemaal geen reet.
Nu is alles beter,
gezien het leven dat hij leed.

Hij lacht zijn verdroogde lippen kapot,
denkt niet meer aan de pijn.
Vanavond zal hij sterven,
dat zal de apotheose zijn.

Op een bankje in het park
vervloekt hij de volle maan.
Pas na zijn laatste compositie
mag het licht weer langzaam aan.

Schrijver: Irma Keck, 12 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 447

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)